Page 537-538 |
Previous | 269 of 550 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
B37 LIBER IV. DE VERA
opUmum est, quanto magis saepius? Si hora prima ; ergo el tota die. Sì una hosUa placabUis, placabiUores uUque hosliie pluriraae, quia multipUcata obsequia deraerenlur polìus quam offendunt. Non enim nobis odiosi vìdeniur iì famuli, quì assidui el frequenies ad obsequium fuerint, sed raagis chari. Gur igitur sit ìn culpa, el noraen reprehensibìle suscipiat, quì aul fì¬ lios suos raagis dìlìgìl, aut deos raagis honorat, lau¬ detur aulem qui mìnus? Quod argumentum eiiam ex conlrarìo valet. Si enira totos dies precari el irarao- lare criminis est; ergo et serael.Si superstìtes fUios subinde optare vitiosum est, supersUUosus igitur est et Ulo, quì elìam raro id oplaverit. Aul cur vitii no¬ men, sì ex eo tractum , quo nihil honesUus, nihil jusUus optari poiest? Nam quod, aìt religiosos a re¬ legendo appellalos, qui retractenl ea diligenter, quae ad cultura deorura perUneant, cur ergo ìlli, quì hoc saepe ìn die faciant, religiosorura nomen araìltanl ; cum multo utique diligeniìus ex assìduitale ipsa rele- gant ea, quibus dìì coluniur?
Quid ergo est? Nimirum religìo veri cullus esl, su¬ persUlìo falsi. Et omnino quid colas interest, non quemadraodura colas, aut quid precere Sed quìa deorura cullores religiosos se putant, cura sint su- perstìUosì, ncc religionera possunt a superstitione dìscernere, nec sìguifìcanliara nominura exprimere, dixiraus noraen Religionis a vinculo pielatis esse de¬ duclura, quod hominera sibì Deus religaverit, et pie¬ tate constrìnxerit; quia servire nos ei ul doraino, et obsequi ut patri necesse est. Melius ergo id noraen Lucrelìus interprelatus esl, quì ait, relìgìonum se nodos exsolvere. SupersUUosi autera vocaniur, non
SAPIENTIA ET RELIG* 558
A qui fìlios suos superstìtes oplant (omnes enìm opla¬ mus; ) sed aut ìì, qui supersUlem memoriam defun¬ clorura colunt, aut qui parenlibus suis superstiles , colebant iraagìnes eorura dorai tanquam deos pena¬ tes. Nam qui novos sibì rìlus assumebanl, ut deorum vice raortuos honorarent, quos ex hominibus in ccelum receplos putabant, hos superstiUosos vocabant. Eos vero, qui publicos et antiquos deos colerent, reUogìo- sos norainabant. Unde Virgilius :
Vana supersUUo, veterumque ignara deorum.
Sed cura veieres quoque deos inveniamus eodem modo consecratos esse post obìlum ; supersUtiosi ergo qui mullos ac (lUsos deos colunt. Nos autera religiosi, qui uni et vero Deo suppUcaraus.
^ CAPUT XXIX.
De retìgione Christiana, et de Jesu cum Paire con/une» tione.
Fortasse quadrai aliquis, quoraodo, cum Deum nos unum colere dicamus, duos tamen esse assevereraus, Deum Pairem et Deum Filìum : quae asseveraiìo ple¬ rosque ìn maxìmura inipegil errorera. Quibus cum probabilia videanlur esse, quae diciraus, in hoc uno labaro nos arbitrantur, quod et allerum, et mortalem Deum fatearaur. De niorlalitate jara dixiraus : nunc de unitale docearaus. Cura diciraus Deum Patrem, et Deum Filìum, non diversura dicimus, nec utruraque secernimus; quìa uec Pater sìne Filio esse poiest, nec Q Filius a Patre seiierni, sì (juìdeni nec Pater sine Filio nuncupari, nec Filius poiest sine Paire génerari. Cum
VARIORUM NOTiE.
non potesl malum esse, si frequenler ficd. Nostis reli¬ qua. Bun.
Hostiw plurimw. Sic reposui ex raulUs mss. et ira¬ pressis. In 4 Reg. et Brun. edìtisque 7 legilur plures.
pemerentur. Oplima quaraplurìniorura rass. et 9 editorum lectio, quara Amannenses ignari corrupe¬ runt ìn 2 Colbert., ìn Tornesìano ac 2 Clarora. substi- tuentes, Deum meremur; ìn 1 Colberl. d 4 excusis obsequia merentur. — Demereulur poiius, qucim offen¬ dunt. Lips. 2, 3, Reinini. et Toni., rass. ad raarg. 1587 : Deum merentur potius quam offendunt. Non pos¬ sum teraere rej)udiare, raenior Tertulliani Apolog., e 21 quihus edocebanlur. De promerendo Deo, el non offendendo. ììm.
Nomen reprehensibìle susdpial. Mss. 11 ree el 16 edil., accipial.
Deos magis honoral. Ex niss. veterrirais 1 Bonon., 1 Reg. alìiscpie sex el edìiìs 4 reposui magis, quod melius sane quadrai, quara salìs, quod est in CiUleris
Non quemadmodum colas. Quod rainus bene a Lac¬ tantìo diclura esl, (pia de re vide S. Augusiinura 1. iv de Civ. Dei, e 30. Religìosura a supersUUoso opUrae discernitur : supersliiiosus perliniescìl Deum ul hos¬ lera, at relìgiosus Deura veneratur ul parentera.
Qidd precere. Mss. 6 ree lotidem lue edili, precerìs.
Melius ergo. Mss. 9 ree el edil. 7, Eo melius ergo.
Lucretìus. iìxe Lucrelii verba ex libro i de Rerura Nalur. jam recitata fuerunl supra libro i, cap. 16.
Quì ah. Manuscriplorura est, et 4 edil. In 11 vul¬ galis est quia aìt; male
Colebant imagines. Ì!{omn\ì\\ mss. et edd., celebrant, quod nìhìl hìc loci signifìcare poiesu
Ut deorum vice. Ila quarapluriraì et antiquissirai mss. et 8 excusi. In 9 scripiìs et 11 ediUs est, in deo¬ rum vicem ; 3 ree, vices.
Vana superslilio, eie, Sunl verba Evandri ad ^Eneam, lìbro /Eneìdos vin, quo loco Servius aliara quara Lac¬ lantius, sive Cicero, hnjus vocis raUonem affert : Superslitìo, inquit, esl limor superfiuus el delìrus, aul ab anicutìs dieta, quw mullis superstìtes per wlutem de¬ lìrant, et stultw sunl : aul secuudum Lucrdium supersli¬ tìo est snperstanlium rerum, ìd esl cwlestium et divina¬ rum, quw super nos slant, inanis d superfluus timor. ILuc ille. Lex eral: Separalim nemo habessil deos, ¦rv neve novos, sìve advenas, nisi publice adsdtos, privaiim colunlo.
Forlasse. Caput islud videlur scriptura , vel contra Paulum Saraosalensem, vel contra Arrianam baìresira.
Quwrat. Heuman. legil qnwret.
ImpegU. Ita rass. et editi. Mss. Cauc, 3 Reg. et edit. octo, impingìt.
Labare nos. Sic (luaraplurìmì mss. el 16 excusi. Id est, vacillare, seu polìus errare. Scripiì 6 ree et 2 vet. edìt. Rora., laborare; mss. 7 ree, labore; Regìo- Put. a prima manu, 2 Bonon. et Tax., labere nos.
Nec Pater siue Filio esse polesl, nec F^ìlius a Patre secernì. Ita mss. Regio Put., Cane, Jun., 5 Colb., Pai., 1 Lips., Em.,Cani., 1 Sorbon., 2Claroni., Brun. et 14 vel. edit. In (jnìbusdara editis deest esse. Al ìn iBon. anli(|., 3 Reg., 1 Lips., 1 Golb. el ed. Is., nec Pater a Fìlio poiest, nec Fìlius a Patre secernì. Id conira Arianos dictuni fuisse exìsiirao.—Quara scri¬ pturara confìrraal Epìl. e 49 fìn. : Neutrum sibì relìti' qidl, qui aul Patr-, a FìL^ aul FiL a Palr» secernìu Bu^*
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VI. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 537-538 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | B37 LIBER IV. DE VERA opUmum est, quanto magis saepius? Si hora prima ; ergo el tota die. Sì una hosUa placabUis, placabiUores uUque hosliie pluriraae, quia multipUcata obsequia deraerenlur polìus quam offendunt. Non enim nobis odiosi vìdeniur iì famuli, quì assidui el frequenies ad obsequium fuerint, sed raagis chari. Gur igitur sit ìn culpa, el noraen reprehensibìle suscipiat, quì aul fì¬ lios suos raagis dìlìgìl, aut deos raagis honorat, lau¬ detur aulem qui mìnus? Quod argumentum eiiam ex conlrarìo valet. Si enira totos dies precari el irarao- lare criminis est; ergo et serael.Si superstìtes fUios subinde optare vitiosum est, supersUUosus igitur est et Ulo, quì elìam raro id oplaverit. Aul cur vitii no¬ men, sì ex eo tractum , quo nihil honesUus, nihil jusUus optari poiest? Nam quod, aìt religiosos a re¬ legendo appellalos, qui retractenl ea diligenter, quae ad cultura deorura perUneant, cur ergo ìlli, quì hoc saepe ìn die faciant, religiosorura nomen araìltanl ; cum multo utique diligeniìus ex assìduitale ipsa rele- gant ea, quibus dìì coluniur? Quid ergo est? Nimirum religìo veri cullus esl, su¬ persUlìo falsi. Et omnino quid colas interest, non quemadraodura colas, aut quid precere Sed quìa deorura cullores religiosos se putant, cura sint su- perstìUosì, ncc religionera possunt a superstitione dìscernere, nec sìguifìcanliara nominura exprimere, dixiraus noraen Religionis a vinculo pielatis esse de¬ duclura, quod hominera sibì Deus religaverit, et pie¬ tate constrìnxerit; quia servire nos ei ul doraino, et obsequi ut patri necesse est. Melius ergo id noraen Lucrelìus interprelatus esl, quì ait, relìgìonum se nodos exsolvere. SupersUUosi autera vocaniur, non SAPIENTIA ET RELIG* 558 A qui fìlios suos superstìtes oplant (omnes enìm opla¬ mus; ) sed aut ìì, qui supersUlem memoriam defun¬ clorura colunt, aut qui parenlibus suis superstiles , colebant iraagìnes eorura dorai tanquam deos pena¬ tes. Nam qui novos sibì rìlus assumebanl, ut deorum vice raortuos honorarent, quos ex hominibus in ccelum receplos putabant, hos superstiUosos vocabant. Eos vero, qui publicos et antiquos deos colerent, reUogìo- sos norainabant. Unde Virgilius : Vana supersUUo, veterumque ignara deorum. Sed cura veieres quoque deos inveniamus eodem modo consecratos esse post obìlum ; supersUtiosi ergo qui mullos ac (lUsos deos colunt. Nos autera religiosi, qui uni et vero Deo suppUcaraus. ^ CAPUT XXIX. De retìgione Christiana, et de Jesu cum Paire con/une» tione. Fortasse quadrai aliquis, quoraodo, cum Deum nos unum colere dicamus, duos tamen esse assevereraus, Deum Pairem et Deum Filìum : quae asseveraiìo ple¬ rosque ìn maxìmura inipegil errorera. Quibus cum probabilia videanlur esse, quae diciraus, in hoc uno labaro nos arbitrantur, quod et allerum, et mortalem Deum fatearaur. De niorlalitate jara dixiraus : nunc de unitale docearaus. Cura diciraus Deum Patrem, et Deum Filìum, non diversura dicimus, nec utruraque secernimus; quìa uec Pater sìne Filio esse poiest, nec Q Filius a Patre seiierni, sì (juìdeni nec Pater sine Filio nuncupari, nec Filius poiest sine Paire génerari. Cum VARIORUM NOTiE. non potesl malum esse, si frequenler ficd. Nostis reli¬ qua. Bun. Hostiw plurimw. Sic reposui ex raulUs mss. et ira¬ pressis. In 4 Reg. et Brun. edìtisque 7 legilur plures. pemerentur. Oplima quaraplurìniorura rass. et 9 editorum lectio, quara Amannenses ignari corrupe¬ runt ìn 2 Colbert., ìn Tornesìano ac 2 Clarora. substi- tuentes, Deum meremur; ìn 1 Colberl. d 4 excusis obsequia merentur. — Demereulur poiius, qucim offen¬ dunt. Lips. 2, 3, Reinini. et Toni., rass. ad raarg. 1587 : Deum merentur potius quam offendunt. Non pos¬ sum teraere rej)udiare, raenior Tertulliani Apolog., e 21 quihus edocebanlur. De promerendo Deo, el non offendendo. ììm. Nomen reprehensibìle susdpial. Mss. 11 ree el 16 edil., accipial. Deos magis honoral. Ex niss. veterrirais 1 Bonon., 1 Reg. alìiscpie sex el edìiìs 4 reposui magis, quod melius sane quadrai, quara salìs, quod est in CiUleris Non quemadmodum colas. Quod rainus bene a Lac¬ tantìo diclura esl, (pia de re vide S. Augusiinura 1. iv de Civ. Dei, e 30. Religìosura a supersUUoso opUrae discernitur : supersliiiosus perliniescìl Deum ul hos¬ lera, at relìgiosus Deura veneratur ul parentera. Qidd precere. Mss. 6 ree lotidem lue edili, precerìs. Melius ergo. Mss. 9 ree el edil. 7, Eo melius ergo. Lucretìus. iìxe Lucrelii verba ex libro i de Rerura Nalur. jam recitata fuerunl supra libro i, cap. 16. Quì ah. Manuscriplorura est, et 4 edil. In 11 vul¬ galis est quia aìt; male Colebant imagines. Ì!{omn\ì\\ mss. et edd., celebrant, quod nìhìl hìc loci signifìcare poiesu Ut deorum vice. Ila quarapluriraì et antiquissirai mss. et 8 excusi. In 9 scripiìs et 11 ediUs est, in deo¬ rum vicem ; 3 ree, vices. Vana superslilio, eie, Sunl verba Evandri ad ^Eneam, lìbro /Eneìdos vin, quo loco Servius aliara quara Lac¬ lantius, sive Cicero, hnjus vocis raUonem affert : Superslitìo, inquit, esl limor superfiuus el delìrus, aul ab anicutìs dieta, quw mullis superstìtes per wlutem de¬ lìrant, et stultw sunl : aul secuudum Lucrdium supersli¬ tìo est snperstanlium rerum, ìd esl cwlestium et divina¬ rum, quw super nos slant, inanis d superfluus timor. ILuc ille. Lex eral: Separalim nemo habessil deos, ¦rv neve novos, sìve advenas, nisi publice adsdtos, privaiim colunlo. Forlasse. Caput islud videlur scriptura , vel contra Paulum Saraosalensem, vel contra Arrianam baìresira. Quwrat. Heuman. legil qnwret. ImpegU. Ita rass. et editi. Mss. Cauc, 3 Reg. et edit. octo, impingìt. Labare nos. Sic (luaraplurìmì mss. el 16 excusi. Id est, vacillare, seu polìus errare. Scripiì 6 ree et 2 vet. edìt. Rora., laborare; mss. 7 ree, labore; Regìo- Put. a prima manu, 2 Bonon. et Tax., labere nos. Nec Pater siue Filio esse polesl, nec F^ìlius a Patre secernì. Ita mss. Regio Put., Cane, Jun., 5 Colb., Pai., 1 Lips., Em.,Cani., 1 Sorbon., 2Claroni., Brun. et 14 vel. edit. In (jnìbusdara editis deest esse. Al ìn iBon. anli(|., 3 Reg., 1 Lips., 1 Golb. el ed. Is., nec Pater a Fìlio poiest, nec Fìlius a Patre secernì. Id conira Arianos dictuni fuisse exìsiirao.—Quara scri¬ pturara confìrraal Epìl. e 49 fìn. : Neutrum sibì relìti' qidl, qui aul Patr-, a FìL^ aul FiL a Palr» secernìu Bu^* |
