Page 639-640 |
Previous | 320 of 550 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
'639
FIRM. LACTANTII DIVIN. INSTIT.
640
ei, quantura aut morlalia corpora pali possent, aut A frugum maluritas iiostularet. Num ìgitur menUs suae compos putandus est, quì auclori el datori luinìnis candelarum ac cerarum luraen offert pro raunere? Alìud vero ille a nobis exigitlumen , et qoidem non furaìdura , sed (ut aìi poeta) liquidum alque clarum, mentis scilicet, propier quod a poeUs ^ó5ts? nuncu- pamur, quod exhibere non poiest, nisì qui Deum agnoverit. Ulorum aulem dìì, quia terreni sunt, egent luraìnìbus, ne in tenebris sint : quorura culto¬ res , quia cceleste nihil sapiunt, etiara religiones, quìbus deservìunl, ad lerrara revocant. In ea enim lumino opus est quìa raUo ejus, et natura tenebrosa est. Itaque dììs non coelestem sensum, sed humanum poUus attribuunt. Ideoque ìllis necessaria et grata credunt esse, quae nobìs; quìbus aut esurienlibus opus esl cibo, aut sitientibus, potu, aut veste algen- Ubus, aut cum sol decesserit, luraine, ut videre possimus.
Nullìs igitur ex rebus tam probarì et nuellìgì po¬ test, deos ìstos, cura aiiquando vixerìnl, mortuos esse, quam ex ipso ritu quì est totus e terra. Quid enim ccelestis in se boni potest habere pecudum sanguis effusus quo aras ìnquinant? nìsi forle deos exisUmant eo vesci, quod bomines aspernantur at¬ lingere. Et quisquis iUis hanc saginam praestilerit, quainvis ille grassatur, adulter, veneficus, parricida sìt, bealus ac felix erit. Hunc diligunt, hunc tueniur;
Qua tu (inquit) mercede deorum Emeris auriculas; pulmone el lactibus unciis?
B
SenUebat vìdelicet non carne opus esse ad placan- dara coeleslera raajestateni, sed mente sancla, et justo animo, et pectore (ut ìpse ail) quod naturali sit honestale generosum. Haec est relìgio coelesUs, non quae conslal ex rebus corruptis, sed quae virlu¬ tibus auirai, quì orilur e coelo. Hic verus est cullus, ìn quo raens colenlìs seìpsam Deo inimaculatam viclìniam sìstit. Id autem ipsura quomodo consequen- dum, quomodo praestandum sìt, docebit hujus libri disputatìo. Nihil enim tam praeclarum, borainique conveniens poiest esse, quam erudire homines ad juslitiam.
Apud Ciceronera Catulus in Hortensio philosopnìam rebus oranibus praeferens, raalle se dìcìl vel unum parvum de Olficio lìbellura, quam longam oratìonem pro sedìUoso homine Cornelio. Quae senienlia non utique Caluli, qui fortasse Ulud non dixìt, sed Cice¬ ronis est putanda, qui scripsit. Credo, ut libros, quos de Officiis erat scrìplurus, coraraendaret : in quibus ìpsìs, nihil esse lestaiur in oranì philosophia raelius el frucluosins, quara praecepta vitae dare. Quod sì hoc ìlli faciunt, quibus non est veritas cognita; quanto raagis nos facere debenius, qui a Deo eruditi el illuminati possumus vera praecìpere? Nec lamen sic docebimus, ut quasì prima virtutis dementa tra¬ daraus, qnod est infìnitura : sed lanquara docendura
huic orania, quae oplaverit, pr:estant.^ Merito ergo ^ susceperiraus cura, qui apud ìllos jara perfeclus esse - Persius hujusraodi supersUlìones suo raore deridet : videatur. ManenUbus enira praìceplìs eorum, qu;^e
VARIORUM NOTiE.
ei caloris. Ila soRpe LactanUus et Cicero. Noster, 1.1 Instit., cap. 3 : Ul tanium in ^o (Deo) sit ìslarum rerum (ìd est, magnitudinis, polestaUs, virtutis, majes- aUs), quantum, eie. Bun.
Patì possent. Sic emendavi ex 5 ediUs cuncUsque mss.quod poscunt praeced. noceret, ei seq, postularet.
Postularet. Heuman. leg. postulai.
Cerarum. Mss. 1. Reg. vet. cerorum; 1 Reg. ree et edìt. Is. cereorum; 1 al. Reg. ree cerearum. Caeteri ut ìn textu.
Poeta. Lucret. lìb. v. de Natura rerum.
Sed liquidum. Hoc est, clarum , quod sincernm, a vino colìs defoecato translalione facla. Ita Vìrg.Ecl. 6 :
Et liquidi simul ignis ; et Lucret :
nobilis ille Devolet in terram liquidi calor aureus iguis,
dixere. Quae contraria oranino videntur igni. Liqui¬ dum enìm a liquore : sed lìquìdus vocatur , hoc est purus, fumo non inquinatus. Turnebus.
^MTsg nuncupamur. Sìc restituì ex mss. 2 Reg. anU¬ quìssimis, suffragantibus veterrimis Cane, 1 Bonon. et ree 2 Reg., Marm. 1 Clarom. et Brun. quìbus est ^wTs? nuncupaiur ; Ultr. fories ; 2 Reg. ree ^'wto? ; 1 Reg. et ed. Rom. 1474, phanles; 1 Reg., 1 Bonon., Pen., edd. Florent. et Ald. 1515 , Phanetes; 1 Cla¬ roni, focus; 1 Reg., 2 Colb. focos; 1 al. Colb, fodes; ìu altero Colb. fames, raendose, pro cpSìzeg, qnod est viri nuncupamur. In 1 Reg., 2 Colb. et ediUs yó5c nuncupaiur, id est, lux appellalur. Grararaalìci di¬ cuni fùg, quando virum signìfìcai, gravi tono scribi; quando vero lumen, cìrcumflexo.
Eo vesci. Se sanguine. Rarius vesci de poUonìbns. eie lìb. n de Nat. deor., cap. ÌS : Dii nec e.KÌs nee
Hujusmoctì. Ila reposiiura ex oranìbus ferrae rass. et edil. Paris. 1525. In 2 Reg. ree cuncUsque fere ediUs esl hujuscemodi. Persius Salyr. 2, v. 30.
Emeris auriculas. Id esl, audiUoneni benìgnara.
Ladibus undis. Hoc esl, pìnguìbus iiitesùnìs.
Non carne ad placandcmi. Egregie Cic. pro
CluenUo e 68 : Neque inleUigit, pietate et retìgione, etjustìs precibus deorum mentes,nec superstitione, neque ad scelus per fidendum cwsìs hostiis posse placar?. Bun.
Naiurali sii honeslate generosum. Persii verbis vo¬ cera naturalis adjecìl, qnam perperam acceperunt nonnulli. Ideo auteni vox ìlla inserta, quia naturalia firraìssirae haerent, ut nativi colores et sirailia; nisi tanien honeslatem naturalem appellavit Laclant. ad dogma Sioìcum respiciens. Generosum dixìt, quìa vera pietas generosa esl, bonae spei piena ; conira vero superslitìo raeticulosa, et ìn huraura dejectal. -p. Quare Plato supersUUoneni esse disputai, non SspaTTstav nuraìnis, sed vAol-aziolv : cui vitio propriura TÒ TaTTstvòv, quod generoso anirao repugnat. Is. Ca¬ saubonus. Incodum generoso pecius honesto. Pers.
De Officio. Scripiì ergo snnt OUiciorum libelli ante Horlensiura, qui periìt.
Pro seditiosa homine Comedo-. Non Balbo, cujus adionis de civìlate quicsiio est. Aciìonuni pro Cor¬ nelio raerainit ipse Cicero ìn lìb. de Orat. et de PeU¬ Uone consulatus. CaUerura hiec Ciceronis verba pulo ex Hortensio esse deprorapta. Betuleius.
Credo, ut libros. Ila reslilui ex edil. Celiar, cunc¬ lisque rass. praeter 2 Reg. ree in {{uibus, ut in vul¬ galis, legilur libellos.
Testatur. Cìcer. de Offic inìtìo.
Infinitum. 1 Colb. Brun. edit. Rora. 1470, et Is. ìnfimum.
Perfectus. Inter philospphosj alii erant proficienieBi m pé^fééìu
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VI. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 639-640 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | '639 FIRM. LACTANTII DIVIN. INSTIT. 640 ei, quantura aut morlalia corpora pali possent, aut A frugum maluritas iiostularet. Num ìgitur menUs suae compos putandus est, quì auclori el datori luinìnis candelarum ac cerarum luraen offert pro raunere? Alìud vero ille a nobis exigitlumen , et qoidem non furaìdura , sed (ut aìi poeta) liquidum alque clarum, mentis scilicet, propier quod a poeUs ^ó5ts? nuncu- pamur, quod exhibere non poiest, nisì qui Deum agnoverit. Ulorum aulem dìì, quia terreni sunt, egent luraìnìbus, ne in tenebris sint : quorura culto¬ res , quia cceleste nihil sapiunt, etiara religiones, quìbus deservìunl, ad lerrara revocant. In ea enim lumino opus est quìa raUo ejus, et natura tenebrosa est. Itaque dììs non coelestem sensum, sed humanum poUus attribuunt. Ideoque ìllis necessaria et grata credunt esse, quae nobìs; quìbus aut esurienlibus opus esl cibo, aut sitientibus, potu, aut veste algen- Ubus, aut cum sol decesserit, luraine, ut videre possimus. Nullìs igitur ex rebus tam probarì et nuellìgì po¬ test, deos ìstos, cura aiiquando vixerìnl, mortuos esse, quam ex ipso ritu quì est totus e terra. Quid enim ccelestis in se boni potest habere pecudum sanguis effusus quo aras ìnquinant? nìsi forle deos exisUmant eo vesci, quod bomines aspernantur at¬ lingere. Et quisquis iUis hanc saginam praestilerit, quainvis ille grassatur, adulter, veneficus, parricida sìt, bealus ac felix erit. Hunc diligunt, hunc tueniur; Qua tu (inquit) mercede deorum Emeris auriculas; pulmone el lactibus unciis? B SenUebat vìdelicet non carne opus esse ad placan- dara coeleslera raajestateni, sed mente sancla, et justo animo, et pectore (ut ìpse ail) quod naturali sit honestale generosum. Haec est relìgio coelesUs, non quae conslal ex rebus corruptis, sed quae virlu¬ tibus auirai, quì orilur e coelo. Hic verus est cullus, ìn quo raens colenlìs seìpsam Deo inimaculatam viclìniam sìstit. Id autem ipsura quomodo consequen- dum, quomodo praestandum sìt, docebit hujus libri disputatìo. Nihil enim tam praeclarum, borainique conveniens poiest esse, quam erudire homines ad juslitiam. Apud Ciceronera Catulus in Hortensio philosopnìam rebus oranibus praeferens, raalle se dìcìl vel unum parvum de Olficio lìbellura, quam longam oratìonem pro sedìUoso homine Cornelio. Quae senienlia non utique Caluli, qui fortasse Ulud non dixìt, sed Cice¬ ronis est putanda, qui scripsit. Credo, ut libros, quos de Officiis erat scrìplurus, coraraendaret : in quibus ìpsìs, nihil esse lestaiur in oranì philosophia raelius el frucluosins, quara praecepta vitae dare. Quod sì hoc ìlli faciunt, quibus non est veritas cognita; quanto raagis nos facere debenius, qui a Deo eruditi el illuminati possumus vera praecìpere? Nec lamen sic docebimus, ut quasì prima virtutis dementa tra¬ daraus, qnod est infìnitura : sed lanquara docendura huic orania, quae oplaverit, pr:estant.^ Merito ergo ^ susceperiraus cura, qui apud ìllos jara perfeclus esse - Persius hujusraodi supersUlìones suo raore deridet : videatur. ManenUbus enira praìceplìs eorum, qu;^e VARIORUM NOTiE. ei caloris. Ila soRpe LactanUus et Cicero. Noster, 1.1 Instit., cap. 3 : Ul tanium in ^o (Deo) sit ìslarum rerum (ìd est, magnitudinis, polestaUs, virtutis, majes- aUs), quantum, eie. Bun. Patì possent. Sic emendavi ex 5 ediUs cuncUsque mss.quod poscunt praeced. noceret, ei seq, postularet. Postularet. Heuman. leg. postulai. Cerarum. Mss. 1. Reg. vet. cerorum; 1 Reg. ree et edìt. Is. cereorum; 1 al. Reg. ree cerearum. Caeteri ut ìn textu. Poeta. Lucret. lìb. v. de Natura rerum. Sed liquidum. Hoc est, clarum , quod sincernm, a vino colìs defoecato translalione facla. Ita Vìrg.Ecl. 6 : Et liquidi simul ignis ; et Lucret : nobilis ille Devolet in terram liquidi calor aureus iguis, dixere. Quae contraria oranino videntur igni. Liqui¬ dum enìm a liquore : sed lìquìdus vocatur , hoc est purus, fumo non inquinatus. Turnebus. ^MTsg nuncupamur. Sìc restituì ex mss. 2 Reg. anU¬ quìssimis, suffragantibus veterrimis Cane, 1 Bonon. et ree 2 Reg., Marm. 1 Clarom. et Brun. quìbus est ^wTs? nuncupaiur ; Ultr. fories ; 2 Reg. ree ^'wto? ; 1 Reg. et ed. Rom. 1474, phanles; 1 Reg., 1 Bonon., Pen., edd. Florent. et Ald. 1515 , Phanetes; 1 Cla¬ roni, focus; 1 Reg., 2 Colb. focos; 1 al. Colb, fodes; ìu altero Colb. fames, raendose, pro cpSìzeg, qnod est viri nuncupamur. In 1 Reg., 2 Colb. et ediUs yó5c nuncupaiur, id est, lux appellalur. Grararaalìci di¬ cuni fùg, quando virum signìfìcai, gravi tono scribi; quando vero lumen, cìrcumflexo. Eo vesci. Se sanguine. Rarius vesci de poUonìbns. eie lìb. n de Nat. deor., cap. ÌS : Dii nec e.KÌs nee Hujusmoctì. Ila reposiiura ex oranìbus ferrae rass. et edil. Paris. 1525. In 2 Reg. ree cuncUsque fere ediUs esl hujuscemodi. Persius Salyr. 2, v. 30. Emeris auriculas. Id esl, audiUoneni benìgnara. Ladibus undis. Hoc esl, pìnguìbus iiitesùnìs. Non carne ad placandcmi. Egregie Cic. pro CluenUo e 68 : Neque inleUigit, pietate et retìgione, etjustìs precibus deorum mentes,nec superstitione, neque ad scelus per fidendum cwsìs hostiis posse placar?. Bun. Naiurali sii honeslate generosum. Persii verbis vo¬ cera naturalis adjecìl, qnam perperam acceperunt nonnulli. Ideo auteni vox ìlla inserta, quia naturalia firraìssirae haerent, ut nativi colores et sirailia; nisi tanien honeslatem naturalem appellavit Laclant. ad dogma Sioìcum respiciens. Generosum dixìt, quìa vera pietas generosa esl, bonae spei piena ; conira vero superslitìo raeticulosa, et ìn huraura dejectal. -p. Quare Plato supersUUoneni esse disputai, non SspaTTstav nuraìnis, sed vAol-aziolv : cui vitio propriura TÒ TaTTstvòv, quod generoso anirao repugnat. Is. Ca¬ saubonus. Incodum generoso pecius honesto. Pers. De Officio. Scripiì ergo snnt OUiciorum libelli ante Horlensiura, qui periìt. Pro seditiosa homine Comedo-. Non Balbo, cujus adionis de civìlate quicsiio est. Aciìonuni pro Cor¬ nelio raerainit ipse Cicero ìn lìb. de Orat. et de PeU¬ Uone consulatus. CaUerura hiec Ciceronis verba pulo ex Hortensio esse deprorapta. Betuleius. Credo, ut libros. Ila reslilui ex edil. Celiar, cunc¬ lisque rass. praeter 2 Reg. ree in {{uibus, ut in vul¬ galis, legilur libellos. Testatur. Cìcer. de Offic inìtìo. Infinitum. 1 Colb. Brun. edit. Rora. 1470, et Is. ìnfimum. Perfectus. Inter philospphosj alii erant proficienieBi m pé^fééìu |
