Page 653-654 |
Previous | 327 of 550 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
m LlBER VL m VERO CUtTtJ. 6gÌ
Quia autem quid essel suraraum nescle- A ac excelso animo calcare ac prolerere gestii : neque
putarem
runl, et ìn cseteris bonis malisve, quae suraraa non sunt, erraverinl necesse est; qutxì non polesl vero ju¬ dicio examìnare, qui fontem ipsum non lend, unde ìlla descendunt. Fons autem bonorum Deus est, ma¬ lorum vero ìlle, sciUcet divini nominis semper hiimi- cus, de quo saepe diximus. Ab bis duohus principiis bona malaque oriunlur. Quse veniunt a Deo, hanc ha¬ benl ralionem, ul immortalitatem parent, quod est Summum Bonum : quoe aulem ab iUo altero, id ha¬ benl officium, ut a cceleslibus avocatura, terrenisque demersum, ad jioenam interficiant serapiternara, quod est suraraura raalum. Num ìgìlur dubium esl, quin illì onnies quid essel bonum et malum ignoraverint, qui nec Deum, uec adversarium Dei scierinl? Itaque fi¬ nem bonorum ad corpus, el ad hanc brevem vitam B reiulerunt, quam scìUcet solvi et occidere necesse est : non sunt progressi ullerìus, Sed omnia eorum praecepla, et omnia quae inducunt bona, terrai ìnhie- rent, et hunn jacent, quoniam siraul cura corpore, quod est terra, moriuntur; perUnent enim non ad vi¬ tara homini comparandam, sed ad quserendas veLau- gendas opes, honores, gloriam, poienliara ; qme sunt universa mortalia, tam scilicet, quam ìlle qui, ut ca sìbi conUngerenl, laboravìL Hinc est illud :
Virtus, quaerendae finem rei scire modumque. Praecipiunt enim quibus modis, el quìbus arUbus res farailiaris quaerenda sit, quìa vident male quaeri so¬ lere : sed hujusraodi virtus uon est proposìta sa¬ pienU. Nec enira virtus est, opes quadrerò, quarum^ neque invenlìo, neque possessio ìn nosira polestate est. Itaque et quaesiu, et oblentu facilìores sunl ma¬ lis, quam bonis. Non potest ergo virius esse in iis re¬ bus quaerendis, in quarum conteraptu vis ac ratio vir¬ lulis apparel ; ncc ad ea ipsa iransfugìet, qnae magno
fas est, animam coeleslibus inlentam bonis, ut haee fragìlìa sibi comparei, ab immorialibus suis opd^ibus avocari. Sed potissimum in iis rebus comparandis vìrtuUs ralio consisiit, quas nobìs nec homo ullus, nec mors ipsa possit auferre Gum hoec ila se ha¬¬ beant, iliud quod sequitur verura esl :
Virtus, dìvìUis pretium persolvere posse Qni versus idem fere significai, quod primi duo. Sed neque ìpse, neque quisquam philosophorura scire po¬ tuit preUum ìpsum, vel quale, vel quod sii. Id enim poela, et ilU omnes, quos secuius esl, putaverunt, rede opibus uti, hoc est, frugi esse; non instruere convivia sumptuose; nec largirì leniere; non effun* dere in res supervacuas, aut turpes, rem famìlìarem* Dicet aliquis fortasse : Quid lu? negas ne liane esse vìrtulera ? Non equidem nego ; contraria enim videar probare, si negera. Sed verara nego ; quia non sit illa coelesUs, sed iota terrena, quandoquidem nihil effìcit, nìsi quod remaneat in terra. Quid sii autein recte opibus ulì, el qiii sii ex divitiis fructus pelen¬ dus, declarabo aperlìus, cum de pìelaUs offìcio loqui coepero. Jara caetera, quae sequuntur, nullo modo vera sunl. Nani improbis iniraicilias aul indìcere, hono¬ rum defensionem suscipere, poiest cum malis esse coramune. Quidam enim probilate fida viam sìbi ad poienliara rauniunt, faciuntque raulla, quae boni se¬ leni, eo quidem prorapUus, quod fallendi gralia fa¬ ciunl. UUnaraque lam facile essel praeslare, quam facile est simulare bonilalem. Sed iì, cura esse coe¬ perint propositi ac voli sui compoies, et summum polenUai gradoni ceperìnt, tura vero simulaUone de¬ posila, mores suos delegunt : rapiunt omnia, et vio¬ lant, et vexant; eosque ipsos bonos, quorum causam susceperant, ìnsequuntur, et gradus per quos ascen-
VARIORUM NOTiE.
Quia autem. Haec lectìo est quamplurimorum mss. et edìt. Tornes, ac Soubron. ; Qui autem 4 mss. ree et oraniura fere excusorum.
Quid esset summum nescierunt. Ita mss. maxirao nuraero et anUquissiraì, ac sex edili. In 8 ree scrip¬ lis et 4 vel. edìiìs inserìtur bonum. H;«c aulem vox summum ei summa LadanUo famiUaris et peculìaris est, pro noUUa veri Dei, sive cultus illius, ut bic, lib. VI, e 6, ÌnìUo, el e 8, et e 23; ììì). vn, e 3 et e 5; Epìlora., e 67, in fìne, e, 69 iniUo, ìiìy. de Ira Dei, e. 6, et de Opifìcio Dei, e 6, ante fìnera.
Quw non polesl. Sìc quamplurìrai raanu exaralì, et 8 typis excusi. Mss. 1 Reg. et 1 Bonon. anUquissiraì, 1 Golb. et 1 Clar ora., (|m'a; 2 Reg., Jun., Pen. el 8 vul¬ gaU, quod.
Ul a cwlestibus avocalum. Praepositionem, a, quae plerìsque editis deest, restituì ex oranibus mss. d edìUs2vet.Rom., Gyranic, Grat., Tornes., Soubron. Et recle Vide infra, ab immortalibus suìs operibus avocari,
Num igitur dubium est, qiiìn... ìgnoravertnl. Ila rass. antiquiores. RecenUores, Non,,, ignóraverinl, sine in¬ terrogalione
Qui nec Deum, nec adversarium Dd scierint. ILec lecUo est 9 Vatìcanorum, 7 Regiorum, Gauc, Goth., Ultr., 2 Lips., 1 Clarora. et 5 ed. At 2 Reg. ree, 5 Valic, Pen. et oranes fere impressi referunt adver¬ sarium ejus; 5 ree, scierunt, 1 Reg., 1 Lips. 1 Brun.
pro adversarium, babent c^mw/wm; 1 Bonon. antì* quior, neo adversarium humani generis, Omnes h;e lec¬ iiones bonse sunt. LaclanUus supra. Uh. n, Institut., cap, 10, diabolum vocavit anlitlieum, ìd est, Dei ad¬ versarium.
Possessio. Quìn irao etiara juxta Sloicos, neque corpus noslrura ìn nobìs esse crediderunt, neque ea¬ rum rerum quidquam qu;e ad corpus pertinenl. Qua jy de re vide Epictelum ìn Euchiridio, cap. 1.
Quwslu. Ua oranes scripiì, edìlìque; mallera quw- silu, quo praeler PUnìuni l. 51, e 9, usus elBoeihiuSj 1. IV, Pros. 6 : Rem quwsìtu maximam dicens. Bun.
Ab immortalibus suìs operibus avocari. Mss. ree 1 Golb., Cotton., 1 Clarora. opibus, — Ab immortalibus suis opibus. Edidi opibus ex Coilon., Lips. altero et Reìrara., ubì alii et edili omnes, ab immortalibus suìs operibus. Agilur hìc ubique de opibus, ei dicit ani¬ mam cwlesdbus ìulenlam ^o?2/s, Facilis confusio ; quum opibus ei opibus d\{^ermìinmdoì\ne'.\ per 0 ducla. Bun. Idem fere significai. Mss. 2 ree vere. In 3 ree scrip¬ iìs id. 1 Bonon. anUq. legitur irf significai.
Id enim poeta. 1 Reg. antìq. Hìc enim ; 2 Reg. ree^ 1 Clarom. et edU. 4, Idem enìm; 1 Colh., Biìun., Idem ÌUe ; 2 Reg. el ed. Rom. 1470, lìdem enim poelw ; male Vide seqq. Qsiexì ìd, recle; referiur enim ad prelium, qmd prsecessit. Quidam enim probilate fida, elc. Hsec Licinio recle
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VI. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 653-654 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | m LlBER VL m VERO CUtTtJ. 6gÌ Quia autem quid essel suraraum nescle- A ac excelso animo calcare ac prolerere gestii : neque putarem runl, et ìn cseteris bonis malisve, quae suraraa non sunt, erraverinl necesse est; qutxì non polesl vero ju¬ dicio examìnare, qui fontem ipsum non lend, unde ìlla descendunt. Fons autem bonorum Deus est, ma¬ lorum vero ìlle, sciUcet divini nominis semper hiimi- cus, de quo saepe diximus. Ab bis duohus principiis bona malaque oriunlur. Quse veniunt a Deo, hanc ha¬ benl ralionem, ul immortalitatem parent, quod est Summum Bonum : quoe aulem ab iUo altero, id ha¬ benl officium, ut a cceleslibus avocatura, terrenisque demersum, ad jioenam interficiant serapiternara, quod est suraraura raalum. Num ìgìlur dubium esl, quin illì onnies quid essel bonum et malum ignoraverint, qui nec Deum, uec adversarium Dei scierinl? Itaque fi¬ nem bonorum ad corpus, el ad hanc brevem vitam B reiulerunt, quam scìUcet solvi et occidere necesse est : non sunt progressi ullerìus, Sed omnia eorum praecepla, et omnia quae inducunt bona, terrai ìnhie- rent, et hunn jacent, quoniam siraul cura corpore, quod est terra, moriuntur; perUnent enim non ad vi¬ tara homini comparandam, sed ad quserendas veLau- gendas opes, honores, gloriam, poienliara ; qme sunt universa mortalia, tam scilicet, quam ìlle qui, ut ca sìbi conUngerenl, laboravìL Hinc est illud : Virtus, quaerendae finem rei scire modumque. Praecipiunt enim quibus modis, el quìbus arUbus res farailiaris quaerenda sit, quìa vident male quaeri so¬ lere : sed hujusraodi virtus uon est proposìta sa¬ pienU. Nec enira virtus est, opes quadrerò, quarum^ neque invenlìo, neque possessio ìn nosira polestate est. Itaque et quaesiu, et oblentu facilìores sunl ma¬ lis, quam bonis. Non potest ergo virius esse in iis re¬ bus quaerendis, in quarum conteraptu vis ac ratio vir¬ lulis apparel ; ncc ad ea ipsa iransfugìet, qnae magno fas est, animam coeleslibus inlentam bonis, ut haee fragìlìa sibi comparei, ab immorialibus suis opd^ibus avocari. Sed potissimum in iis rebus comparandis vìrtuUs ralio consisiit, quas nobìs nec homo ullus, nec mors ipsa possit auferre Gum hoec ila se ha¬¬ beant, iliud quod sequitur verura esl : Virtus, dìvìUis pretium persolvere posse Qni versus idem fere significai, quod primi duo. Sed neque ìpse, neque quisquam philosophorura scire po¬ tuit preUum ìpsum, vel quale, vel quod sii. Id enim poela, et ilU omnes, quos secuius esl, putaverunt, rede opibus uti, hoc est, frugi esse; non instruere convivia sumptuose; nec largirì leniere; non effun* dere in res supervacuas, aut turpes, rem famìlìarem* Dicet aliquis fortasse : Quid lu? negas ne liane esse vìrtulera ? Non equidem nego ; contraria enim videar probare, si negera. Sed verara nego ; quia non sit illa coelesUs, sed iota terrena, quandoquidem nihil effìcit, nìsi quod remaneat in terra. Quid sii autein recte opibus ulì, el qiii sii ex divitiis fructus pelen¬ dus, declarabo aperlìus, cum de pìelaUs offìcio loqui coepero. Jara caetera, quae sequuntur, nullo modo vera sunl. Nani improbis iniraicilias aul indìcere, hono¬ rum defensionem suscipere, poiest cum malis esse coramune. Quidam enim probilate fida viam sìbi ad poienliara rauniunt, faciuntque raulla, quae boni se¬ leni, eo quidem prorapUus, quod fallendi gralia fa¬ ciunl. UUnaraque lam facile essel praeslare, quam facile est simulare bonilalem. Sed iì, cura esse coe¬ perint propositi ac voli sui compoies, et summum polenUai gradoni ceperìnt, tura vero simulaUone de¬ posila, mores suos delegunt : rapiunt omnia, et vio¬ lant, et vexant; eosque ipsos bonos, quorum causam susceperant, ìnsequuntur, et gradus per quos ascen- VARIORUM NOTiE. Quia autem. Haec lectìo est quamplurimorum mss. et edìt. Tornes, ac Soubron. ; Qui autem 4 mss. ree et oraniura fere excusorum. Quid esset summum nescierunt. Ita mss. maxirao nuraero et anUquissiraì, ac sex edili. In 8 ree scrip¬ lis et 4 vel. edìiìs inserìtur bonum. H;«c aulem vox summum ei summa LadanUo famiUaris et peculìaris est, pro noUUa veri Dei, sive cultus illius, ut bic, lib. VI, e 6, ÌnìUo, el e 8, et e 23; ììì). vn, e 3 et e 5; Epìlora., e 67, in fìne, e, 69 iniUo, ìiìy. de Ira Dei, e. 6, et de Opifìcio Dei, e 6, ante fìnera. Quw non polesl. Sìc quamplurìrai raanu exaralì, et 8 typis excusi. Mss. 1 Reg. et 1 Bonon. anUquissiraì, 1 Golb. et 1 Clar ora., (|m'a; 2 Reg., Jun., Pen. el 8 vul¬ gaU, quod. Ul a cwlestibus avocalum. Praepositionem, a, quae plerìsque editis deest, restituì ex oranibus mss. d edìUs2vet.Rom., Gyranic, Grat., Tornes., Soubron. Et recle Vide infra, ab immortalibus suìs operibus avocari, Num igitur dubium est, qiiìn... ìgnoravertnl. Ila rass. antiquiores. RecenUores, Non,,, ignóraverinl, sine in¬ terrogalione Qui nec Deum, nec adversarium Dd scierint. ILec lecUo est 9 Vatìcanorum, 7 Regiorum, Gauc, Goth., Ultr., 2 Lips., 1 Clarora. et 5 ed. At 2 Reg. ree, 5 Valic, Pen. et oranes fere impressi referunt adver¬ sarium ejus; 5 ree, scierunt, 1 Reg., 1 Lips. 1 Brun. pro adversarium, babent c^mw/wm; 1 Bonon. antì* quior, neo adversarium humani generis, Omnes h;e lec¬ iiones bonse sunt. LaclanUus supra. Uh. n, Institut., cap, 10, diabolum vocavit anlitlieum, ìd est, Dei ad¬ versarium. Possessio. Quìn irao etiara juxta Sloicos, neque corpus noslrura ìn nobìs esse crediderunt, neque ea¬ rum rerum quidquam qu;e ad corpus pertinenl. Qua jy de re vide Epictelum ìn Euchiridio, cap. 1. Quwslu. Ua oranes scripiì, edìlìque; mallera quw- silu, quo praeler PUnìuni l. 51, e 9, usus elBoeihiuSj 1. IV, Pros. 6 : Rem quwsìtu maximam dicens. Bun. Ab immortalibus suìs operibus avocari. Mss. ree 1 Golb., Cotton., 1 Clarora. opibus, — Ab immortalibus suis opibus. Edidi opibus ex Coilon., Lips. altero et Reìrara., ubì alii et edili omnes, ab immortalibus suìs operibus. Agilur hìc ubique de opibus, ei dicit ani¬ mam cwlesdbus ìulenlam ^o?2/s, Facilis confusio ; quum opibus ei opibus d\{^ermìinmdoì\ne'.\ per 0 ducla. Bun. Idem fere significai. Mss. 2 ree vere. In 3 ree scrip¬ iìs id. 1 Bonon. anUq. legitur irf significai. Id enim poeta. 1 Reg. antìq. Hìc enim ; 2 Reg. ree^ 1 Clarom. et edU. 4, Idem enìm; 1 Colh., Biìun., Idem ÌUe ; 2 Reg. el ed. Rom. 1470, lìdem enim poelw ; male Vide seqq. Qsiexì ìd, recle; referiur enim ad prelium, qmd prsecessit. Quidam enim probilate fida, elc. Hsec Licinio recle |
