Page 673-674 |
Previous | 337 of 550 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
67S
LIBER VL DE VERO CULTU.
674
de re faraìlìarì ìmperlìendum. » Quid est idoneis? Al vìrlutum suo pretìo, non tuo commodo sesUma. Ei
nempe ììs, quì resUluere ac referre graUam possint. Sì nunc Cicero viveret, exclamarem profecto : Hic, hìc, Marce TulU, aberrasU a vera justitìa; eamque uno verbo sustulisU; cum pietalis et humanitaUs offì¬ cia uUlìlaie metilus es. Non enim idoneis bominìbus largiendum est, sed quantum poiest, non idoneis. Id enim juste, id pie, id humane sìt, quod fìne spe recì¬ piendi feceris.
Hsec est vera Ula et germana jusUtìa, cujus solidam et expressam nullam tenere vos dicis, Ipse pluribus locis clamas, mercenarìam non esse virtutera; fate- risque in Ubris Legum tuarum, liberalitalera gratui¬ tam esse, hìs verbis : « Nec est dubium, quin is, qui liberalis benignusque dicitur, officium, non fruclum
polissimum tribue, a quo nihil speres. Quid persónas elìgis ? quid membra inspicis ? Pro homine Ubì ha¬ bendus est, quisquis ideo precatur, quìa le hominem putet. Abjice umbras illas imagìnesque justiUse, at¬ que ipsam veram et expressam tene. Largire csecis, debilibus, claudìs, desUiulìs; quibus, nìsi largìare, moriendum est, InutUes sunt hominibus, sed uUles Deo, qui eos retinet in vita, qui spiritu donat, qui luce dignatur. Fove, quantum in te est, et animas honiinum, ne exlìnguàntur, humanitale sustenta.Qui succurrere perituro potest, si non succurrerit, occidit. Verum isti, quia neque naluram reUnent, neque prse¬ mium in eo quod sit scìunt, dum perdere liment, perdunl; et in id, quod maxime cavent, incidunt, ut
sequatur, > Gur ergo idoneìs poUus largiris, nìsi ut g quiquid largìunlur, aut pereat omnino, aut ad tempus
poslea mercedem recìpias ? Te ìgìtur auctore ac prae¬ cepiore jusUUaì, quisquis idoneus non eril, nuditate, SÌU, fame confìcietur ; nec homines copiosi, et usque ad delieias abundantes subvenient ullimae necessitali. Sì virtus mercedem non exigit, sì propter se ut dicis, expetenda est; ergo jusUUam matrem priuciperaque
brevìssimum prosit. Nam qui exiguam sUpem miseris negant, qui conservare humanitatem sìne damno suo volunt, patrimonìa sua effundunt, ut aut peritura et fragilia sibi comparent, aut certe maximis suis damnis nihd consequanlur. Quid enim dicendum est deiis, quì popularì levitale
VARIORUM NOTiE.
Ìmperlìendum. Lactantii sevo idpnei homines haud alii fere, quam boni et locupletes dicebanlur : ideo tan¬ quam aslutum et ènuovpstov hoc prseceptum repre¬ hendit, quasi ÌUis solum forel ìmperlìendum, qui re¬ sUluere possent, lib. vi, e 11. El persuasit (quod mi- rum) Turnebo lib, m Adversariorum cap, 16, Sed
idoneos ìndìgenles omnino dicit Cicero probos homi- r tis legitur,
^ . ' É. ^ A ^ ^^^¦m^^^^^^^ i~^ — .^«.-r A*. ^^ lì/M y\A»\ y^A^ ^
L, IH, cap. 22 : Justitia virtulum omnium maler est,
Buneman. ^ JE stima. Ei potissimum tribue. Sequor antiquissi¬ mos codices 2 Reg., 6 alios Reg., 4 Colberl., alios¬ que; necnon edit, Rora. 1470, quì copulam que, vel et, respuunt, quse ìn 4 scriptis recent. mulUsque edi.
nes paupertate oppressos. Gronov.
Metilus es, Laclantius dixil per archaismum, prò mensuses,—Officia ulìlilate metilus es. Hunc archais¬ mum etiam Reimm. et omnes ediUones exhibent, ìl¬ lustraium a Vossio de Vit. Serm, Lat, i, e 24, et l, 3 de Analog., e 33, Bun.
Quantum poiest, Potes 1 Claroni., 2 Reg. ree, 2 Cdb.
Tenere vos dicis. Ila reposui ex mss. 2 Reg. anU¬ quìssirais. ScripU 7 ree et 14 edìU, dìcilìs. Vide &eq. Cicero lih. ni de Offìciis cap. 17.
Mercenaricmi. Cic cap. 1 de Legib, et ni Offic. cap. 1. — Pluribus locìs clamas, mercenarìam non esse. Ex iis locus est, ad quera raox provocai, Ub. i, de Legib., e 18* Lìberalilas, ìnquil, grgtuilane est an mercenaria ? Si sine prwmio benigna est, gratuita : si cum mercede, conduda. Cell,
Benignusque. Apnd Giceronem, benìgnusve, melius. Cicero lib. i de Legib, prope fìn.
Homines copiosi. Hoc est, pecuniosi, divìtes : copia per se diviUas signifìcat. Cyprian. Serra, de Mortali- late : Fides firma et anima devola, quw ad prwsenlìs vilw copiam nonmovetur.BAwnims.—-Copiosi. Sequen¬ tia explicant. Ub. vn, e 27 : Ule ad Deum copiosus, ille opulenlus adveniel. Lib. m, e 3 : Copiosam vìlam peragere. Bun.
Ultìmw necessìlatì. Id est, extrerase egeslatì. Epi¬ tom. cap, 34 : Ultima fames. Alibi, nempe ììb, vn, cap, 27 : Ullìma necessilas sìgniiìeiii moriem. Bun,
Mercedem. Sìc reslilui ex oranìbus rass, el 14 edi¬ lìs, Aliis est justitiam. Memini alicubi me legisse, virtus abunde sui prwmium e-s^ Hic vero lege dicis, ut supra, non dicilis; Ciceronera enim alloquìtur.
Ut dicis, Cicer. ni Offic, cap, 3, et i de Legìb.
Juslitiam. Ita scribo cura mss. et pluribus editis, in aliìs excusis esi justitia.—Justìliam matrem. Alter¬ ulram ex postremis res poscit, et genninus Iocus.
Moriendum est. 1 Bonon. SiUiìq., minus viv endum est,
Quì eos relìnet in vita, qui spirìiu donat. Sic lego cum omnibus mss. prseter 5 recent, quì habent spi¬ rilum, et 1 Bonon. anlìq, el 2 Reg. recent, in quibus legitur qui eis vitam, quì spirìtum donat. Nostra) lec¬ tìonì accedunt edìt, Thys., Gali,, quibus est, qui eos vita, qui spiritu donat. Caiteris ut ìn texlu nostro. Qui spirita donat, eie. ìììe respicit LactanUus ad dictum Evangelicum, qui solem suum facìt orìri super bonos et malos, et pluìt super jusios et injustos* Matth. v, v. 44. Verum quidquid dicat domìnus le Brbn, nobìs piacerei magis lecUo manuscripU anUquì Bononien¬ sis, ubi habelur, qui eis vitam, qui spirìtum donat; cu¬ jus lectionis ratio cst, quod laUne non dicatur reti- nere in vila.
Quì succurrere perituro polesl, etc. Apuleius Melam. VII : An ignoras eos diam qui morìluris auxilium salu¬ tare denegarunt, quod conira bonos mores ìd ìpsum fe¬ cerinl, sdere puniri? Pricwus Ambrosius in Psal- p mura CXVIH : Hoc est occidere hominem, vitw suw sub¬ sidia denegare. Et alibi : Pasce fame morìentem, Quis¬ quis enìm pascendo hominem servare poteras, sì non pavistì, occìdìstì, Hic locus referiur a Graliano Dis- Unct. 86, cap. .20, sub nomine S. Ambrosii lib, de Offìciis, ubi non reperilur, sed apud Anselmum. Re¬ peritur quoque apud S. Thomam. 2. 2. qusest. 32, art. 5, in corp. Sed et Gregorius magnus Pastoral. m pari, Admonit, 22 : Incassum ergo se innocentes putant, qui commune Dei munus sibi privaiim vendicant : qui cum accepta non irìbuunt, in proximorum nece qrassan- tur.
Popularì levitate. M est, levi seu exigua ducU ra¬ Uone, popularem quippe auram captandi. Veieres (inquit A. Gdlìus N. A. xvi, li ) leves dixerunl, quos vulgo nunc viles et nullo honore dignos dicimus. Popu¬ larìs vero est, qui parandae populi gralise studet ; po¬ pulare, id est, quod populo graium ; ut adeo Lactan¬ tius dixerit popularì levitale per hypaUagen, Wal¬ chius.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VI. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 673-674 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 67S LIBER VL DE VERO CULTU. 674 de re faraìlìarì ìmperlìendum. » Quid est idoneis? Al vìrlutum suo pretìo, non tuo commodo sesUma. Ei nempe ììs, quì resUluere ac referre graUam possint. Sì nunc Cicero viveret, exclamarem profecto : Hic, hìc, Marce TulU, aberrasU a vera justitìa; eamque uno verbo sustulisU; cum pietalis et humanitaUs offì¬ cia uUlìlaie metilus es. Non enim idoneis bominìbus largiendum est, sed quantum poiest, non idoneis. Id enim juste, id pie, id humane sìt, quod fìne spe recì¬ piendi feceris. Hsec est vera Ula et germana jusUtìa, cujus solidam et expressam nullam tenere vos dicis, Ipse pluribus locis clamas, mercenarìam non esse virtutera; fate- risque in Ubris Legum tuarum, liberalitalera gratui¬ tam esse, hìs verbis : « Nec est dubium, quin is, qui liberalis benignusque dicitur, officium, non fruclum polissimum tribue, a quo nihil speres. Quid persónas elìgis ? quid membra inspicis ? Pro homine Ubì ha¬ bendus est, quisquis ideo precatur, quìa le hominem putet. Abjice umbras illas imagìnesque justiUse, at¬ que ipsam veram et expressam tene. Largire csecis, debilibus, claudìs, desUiulìs; quibus, nìsi largìare, moriendum est, InutUes sunt hominibus, sed uUles Deo, qui eos retinet in vita, qui spiritu donat, qui luce dignatur. Fove, quantum in te est, et animas honiinum, ne exlìnguàntur, humanitale sustenta.Qui succurrere perituro potest, si non succurrerit, occidit. Verum isti, quia neque naluram reUnent, neque prse¬ mium in eo quod sit scìunt, dum perdere liment, perdunl; et in id, quod maxime cavent, incidunt, ut sequatur, > Gur ergo idoneìs poUus largiris, nìsi ut g quiquid largìunlur, aut pereat omnino, aut ad tempus poslea mercedem recìpias ? Te ìgìtur auctore ac prae¬ cepiore jusUUaì, quisquis idoneus non eril, nuditate, SÌU, fame confìcietur ; nec homines copiosi, et usque ad delieias abundantes subvenient ullimae necessitali. Sì virtus mercedem non exigit, sì propter se ut dicis, expetenda est; ergo jusUUam matrem priuciperaque brevìssimum prosit. Nam qui exiguam sUpem miseris negant, qui conservare humanitatem sìne damno suo volunt, patrimonìa sua effundunt, ut aut peritura et fragilia sibi comparent, aut certe maximis suis damnis nihd consequanlur. Quid enim dicendum est deiis, quì popularì levitale VARIORUM NOTiE. Ìmperlìendum. Lactantii sevo idpnei homines haud alii fere, quam boni et locupletes dicebanlur : ideo tan¬ quam aslutum et ènuovpstov hoc prseceptum repre¬ hendit, quasi ÌUis solum forel ìmperlìendum, qui re¬ sUluere possent, lib. vi, e 11. El persuasit (quod mi- rum) Turnebo lib, m Adversariorum cap, 16, Sed idoneos ìndìgenles omnino dicit Cicero probos homi- r tis legitur, ^ . ' É. ^ A ^ ^^^¦m^^^^^^^ i~^ — .^«.-r A*. ^^ lì/M y\A»\ y^A^ ^ L, IH, cap. 22 : Justitia virtulum omnium maler est, Buneman. ^ JE stima. Ei potissimum tribue. Sequor antiquissi¬ mos codices 2 Reg., 6 alios Reg., 4 Colberl., alios¬ que; necnon edit, Rora. 1470, quì copulam que, vel et, respuunt, quse ìn 4 scriptis recent. mulUsque edi. nes paupertate oppressos. Gronov. Metilus es, Laclantius dixil per archaismum, prò mensuses,—Officia ulìlilate metilus es. Hunc archais¬ mum etiam Reimm. et omnes ediUones exhibent, ìl¬ lustraium a Vossio de Vit. Serm, Lat, i, e 24, et l, 3 de Analog., e 33, Bun. Quantum poiest, Potes 1 Claroni., 2 Reg. ree, 2 Cdb. Tenere vos dicis. Ila reposui ex mss. 2 Reg. anU¬ quìssirais. ScripU 7 ree et 14 edìU, dìcilìs. Vide &eq. Cicero lih. ni de Offìciis cap. 17. Mercenaricmi. Cic cap. 1 de Legib, et ni Offic. cap. 1. — Pluribus locìs clamas, mercenarìam non esse. Ex iis locus est, ad quera raox provocai, Ub. i, de Legib., e 18* Lìberalilas, ìnquil, grgtuilane est an mercenaria ? Si sine prwmio benigna est, gratuita : si cum mercede, conduda. Cell, Benignusque. Apnd Giceronem, benìgnusve, melius. Cicero lib. i de Legib, prope fìn. Homines copiosi. Hoc est, pecuniosi, divìtes : copia per se diviUas signifìcat. Cyprian. Serra, de Mortali- late : Fides firma et anima devola, quw ad prwsenlìs vilw copiam nonmovetur.BAwnims.—-Copiosi. Sequen¬ tia explicant. Ub. vn, e 27 : Ule ad Deum copiosus, ille opulenlus adveniel. Lib. m, e 3 : Copiosam vìlam peragere. Bun. Ultìmw necessìlatì. Id est, extrerase egeslatì. Epi¬ tom. cap, 34 : Ultima fames. Alibi, nempe ììb, vn, cap, 27 : Ullìma necessilas sìgniiìeiii moriem. Bun, Mercedem. Sìc reslilui ex oranìbus rass, el 14 edi¬ lìs, Aliis est justitiam. Memini alicubi me legisse, virtus abunde sui prwmium e-s^ Hic vero lege dicis, ut supra, non dicilis; Ciceronera enim alloquìtur. Ut dicis, Cicer. ni Offic, cap, 3, et i de Legìb. Juslitiam. Ita scribo cura mss. et pluribus editis, in aliìs excusis esi justitia.—Justìliam matrem. Alter¬ ulram ex postremis res poscit, et genninus Iocus. Moriendum est. 1 Bonon. SiUiìq., minus viv endum est, Quì eos relìnet in vita, qui spirìiu donat. Sic lego cum omnibus mss. prseter 5 recent, quì habent spi¬ rilum, et 1 Bonon. anlìq, el 2 Reg. recent, in quibus legitur qui eis vitam, quì spirìtum donat. Nostra) lec¬ tìonì accedunt edìt, Thys., Gali,, quibus est, qui eos vita, qui spiritu donat. Caiteris ut ìn texlu nostro. Qui spirita donat, eie. ìììe respicit LactanUus ad dictum Evangelicum, qui solem suum facìt orìri super bonos et malos, et pluìt super jusios et injustos* Matth. v, v. 44. Verum quidquid dicat domìnus le Brbn, nobìs piacerei magis lecUo manuscripU anUquì Bononien¬ sis, ubi habelur, qui eis vitam, qui spirìtum donat; cu¬ jus lectionis ratio cst, quod laUne non dicatur reti- nere in vila. Quì succurrere perituro polesl, etc. Apuleius Melam. VII : An ignoras eos diam qui morìluris auxilium salu¬ tare denegarunt, quod conira bonos mores ìd ìpsum fe¬ cerinl, sdere puniri? Pricwus Ambrosius in Psal- p mura CXVIH : Hoc est occidere hominem, vitw suw sub¬ sidia denegare. Et alibi : Pasce fame morìentem, Quis¬ quis enìm pascendo hominem servare poteras, sì non pavistì, occìdìstì, Hic locus referiur a Graliano Dis- Unct. 86, cap. .20, sub nomine S. Ambrosii lib, de Offìciis, ubi non reperilur, sed apud Anselmum. Re¬ peritur quoque apud S. Thomam. 2. 2. qusest. 32, art. 5, in corp. Sed et Gregorius magnus Pastoral. m pari, Admonit, 22 : Incassum ergo se innocentes putant, qui commune Dei munus sibi privaiim vendicant : qui cum accepta non irìbuunt, in proximorum nece qrassan- tur. Popularì levitate. M est, levi seu exigua ducU ra¬ Uone, popularem quippe auram captandi. Veieres (inquit A. Gdlìus N. A. xvi, li ) leves dixerunl, quos vulgo nunc viles et nullo honore dignos dicimus. Popu¬ larìs vero est, qui parandae populi gralise studet ; po¬ pulare, id est, quod populo graium ; ut adeo Lactan¬ tius dixerit popularì levitale per hypaUagen, Wal¬ chius. |
