Page 723-724 |
Previous | 362 of 550 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
m FIRM. LACTANTH DIVIN. INSTIT. 724
canUus /;t£T«vo««v dicunt, quam nos laUne possimus A DegustaUs enim male jucundìs voluptaUbus, vix dì-^
resìpiscenUam dicere. Resìpiscit enim, ac mentem suam quasì ab insania recipit, quem erraU piget; ca¬ slìgatque seipsum dementiam, et confirraat animum suum ad recUus vivendum : lum iUud ipsum maxime cavet, ne rursus in eosdem laqueos inducatur. De¬ nique muta quoque animaUa, cum fraude capìunlur, sì alìquo se modo ìn fugam exlricaverint, fìunl posl¬ raodura cauUora, vilantque semper ea omnia, ìn qui¬ bus dolos insidìasque senserunt. Sic hominem poe¬ nitentia cautum ac dUigentem facìt ad evitanda pec¬ cata, ìn quse semel fraude deciderìt.
Nemo enim poiest esse tam prudens, lam cìrcum- speclus, ul non aiiquando labalur. Et idcirco Deus ÌmbecìlUtatem noslram sciens, pro sua pietate ape-
velli ab his possunt : facilius recta sequereiilur, si earum suavìiates non attigissent, Sed sì eripìant se malse servìluU, condonabilur hìs omnis error, sì er¬ rorem suum vila meliore correxerint, Nec lucrari se quisquam putet, sì delieti conscium non habebìl : scit enìm iUe omnia, ìn cujus conspeclu vivimus ; nec si universos horaines celare possuraus, Deum possuraus, cui nilnl absconditum, nihU potest esse se¬ cretum, ExhoiiaUones suas Seneca mirabiU senten¬ tia termìnavit. « Magnum, ìnquil, nescìo quid, raa- jusque quam cogitari potesl, numen est, cuì vivendo operam damus, Huic nos approberaus, Nam nihil prodest ìnclusam esse conscienUam : paternus Deo,» Quid verius dici potest ab eo quì Deum nosset, quara
ruit homini portura saluUs ; ut huìc necessitaU, cui B dictura esl ab homine verse religionis ignaro ? Nam
fragUìlas nosira subjecla est, medicina poenitentìse subveniret. Ergo quicumque aberraverit, referat pe^ dem^ seque quamprimum recipiat ac reformet :
Sed revocare gradum, superasque evadere ad auras, Hoc opus, hic labor est.
et raajeslalem Dei expressit, raajorera esse dicendo, quam ut eam cogitaiio menUs humanae capere pos¬ set ; et ìpsum veritaUs attigit fontera, senlìendo vi¬ tam hominum supervacuam non esse, ut Epicurei volunt, sed Deo ab his operam vìvendo dari, siqui-
VARIORUM NOT^.
Regìo-Put., Cane, Jun., et 7 alii ac 13 vulgaU. Iu antiquissirais 1 Reg., 1 Bon., 12 aUis ree el 7 ediUs est, quem enim, eie In 1 Colb,, quem enim peccati suì pwnìtet.
MsTàvoLKv, Dìssìraulandura non est Terlullianura, Ub. adversus Marcionera II, T«v ^sTàvot«v Deo iraper- ^ tìnenter irìbuisse, cum ea sinlloruni laulum sìt, juxta ^ illud Hesiodicum : Darano acceplo stultus sapit ; unde eliara Epimethei nomen fluxit. Ncque eliara yì p^ztà- votK, Ut ÌUe inquit, sìraplex senlenliae prioris conver¬ sio est, quae eliara sìne reprehensione vel ìn horaine possit admitti, nedum in Deo : quasì ullus in Deo re¬ sipiscendi locus esse possit, cum nemo uisi slultus resìpiscat. Quid quod in Genesin non verbura |xsTa- vosiv, sed TO hB\>p.s':.f7ButìegiiuY; quod ìndignaUoneni, non poenìludìnein significai. Sic enira in cap. 6, ubi Dei de huraano genere dolendo consiliura, scriptura sic legilur : Kat IvQo^/yjQvj ó &sòg, ort ÌTcomcrs tòv av- ©pwTTov sttì TUg yHg, Cogitavìt Deus quod fecisset ho¬ minem super terram. Et postea, subdìt : Kat StsvovjQy}, et recogìiavii, eie. ^ee aUler Augusiinus, 1, xv de Civit, Dei,e 24,elde Locut.Sed verbum Atavosto-Oat consultaUonem in se conUnet, non poeniludinem. Verbura igitur pwnitendi nec culpa carel (ular enìm ipsius verbis), nec grseco sono pwniientìw nomen ex animi demutatione, sed ex delicli confessione corapo- jy silura est. Unde Laur, Valla in posleriorem ad Co¬ rinth,, e VII, LadanUi noslri interprelationem i^ro- bat ; et Erasra, in suìs ad euradera locura, atque itera ad cap. in Malthseì,Vallai adsUpulatur, Cseterum de Poenìientia ejusdem Tertulliani egregius exiat li¬ ber. Betul.
Quam nos latine possumus, eie. Ex mss. 10 Reg., Cauc, 5 Colb. mullìsque alìis et 11 edd. addidi latine, quod desideratur in 1 Bonon. anUq. eK 8 editis, in quorum tribus est possimus, ut in mss. 6 ree
Dìtìgenlem facil. Ila omnes mss, et 10 edili. In quibusdam excusis est, (aciat.
Ut non aiiquando. Seplies enìm cadit juslus, Prov. XXIV , Joan. i, Jac in.
Prò sua pietale. AugusUn., de Civit, Dei, l. x, e 1:
Pieias quoque proprie de Dei cullu inleUigi solet, quam Grwci £ijo-é§2tav vocant : hwc tamen et erga parenies, ùfiìciose liahri dicilur. More autem vulgi, hoc nomdi
edam ìn operibus mìsericordiw frequenlalur : quod ideo arbitrar evenisse, quia hwc fieri prwcìpue mandai Deus; eaque sibì vel pro sacrificìis, vel prw sacrificìis piacere lestaiur : ex qua loquendi consueiudine facium esl, nt et Deus ìpse dicatur pius. Quem sane Grwci, nullo suo sermonis usu, sòctb^ìì vocant, quamvisi eòa-é^zMv, pro misericordia, illorum elìam vulgus usurpet. Hactenus illcr Cujus ex oratione coUiginius obUnuisse usura (qui raagister loquendi est) ut Deum clenienlera, ul raisericordem hominem , alio quoque laUno voca¬ bulo pium, atque eOo-s^vS graeco designeraus.
Petr, Farer,
Porlum salulis. idem virtutis porlum, supra, e 18, circa raed.
Quicumque aberraverit, eie. Mss. Brun., aberraverìnl ,..referant pedem, recipianl ac reforhienl, quod meììns cohaeret sequeniibus, tó dìvdU possunt.,. sequeren" tur... aldgìssent.
Sed revocare. Ex Virg. iEneid. vi. Verba sunt Sibyllae, quae Laclantius ad suura detorquel sen¬ suni.
Male jucundìs. Male, id est, in perniciem.
Francius.
Exhortatìones suas Seneca, eie. Ita omnes fere rass., edd, Rora, 1470, etCellar. ScripU 2 Bonon., Tax,, Pen., edit. Is. : Qua exhortatìones suas. Ms. Jun. et 10 excusi, quod in exhorlalionìbus sms; 4 Vulgati, ciuod exhortationibus suis. Sensus laraen textus nostri isest, ul velit dìcere, ea senienlia, quara anlea relulil, Sene¬ cam exhortaUones suas terminasse : quod adducUs elìam Seneca^ verbis ostendit,
Nìhìl prodest ìnclusam esse conscientiam. Paternus Deo. Sìc emendavi ex oranìbus rass, et excusis, pne¬ ier 1 Bonon, anlìq. et 4 edilos, ìn quibus legitur, nì¬ hìl prodest inclusa conscientia. AugusUnus, ep. lxxxiii : Quid prodest ab homine adquìd esse secretum ? nihil Deo clausum est : interest animìs nostris, el cogìialìonìbus mediis intervenìt.
Verce religionis ignaro, Hieronymus tamen cura ìn Calalogo scriptorum ecclesìasUcorura recenset, ar¬ gumento sumpto ab epìslolis ab ipso atque Paulo mutuo scriplis, ut falso crediderunt nonnullì. Aih gusUiiì, L X Civit., e 6, ìpsum ìnler christianos non nuraerat, quia hoc coluit, quod repreheiulere fuit ausus. Retul,
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VI. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 723-724 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | m FIRM. LACTANTH DIVIN. INSTIT. 724 canUus /;t£T«vo««v dicunt, quam nos laUne possimus A DegustaUs enim male jucundìs voluptaUbus, vix dì-^ resìpiscenUam dicere. Resìpiscit enim, ac mentem suam quasì ab insania recipit, quem erraU piget; ca¬ slìgatque seipsum dementiam, et confirraat animum suum ad recUus vivendum : lum iUud ipsum maxime cavet, ne rursus in eosdem laqueos inducatur. De¬ nique muta quoque animaUa, cum fraude capìunlur, sì alìquo se modo ìn fugam exlricaverint, fìunl posl¬ raodura cauUora, vilantque semper ea omnia, ìn qui¬ bus dolos insidìasque senserunt. Sic hominem poe¬ nitentia cautum ac dUigentem facìt ad evitanda pec¬ cata, ìn quse semel fraude deciderìt. Nemo enim poiest esse tam prudens, lam cìrcum- speclus, ul non aiiquando labalur. Et idcirco Deus ÌmbecìlUtatem noslram sciens, pro sua pietate ape- velli ab his possunt : facilius recta sequereiilur, si earum suavìiates non attigissent, Sed sì eripìant se malse servìluU, condonabilur hìs omnis error, sì er¬ rorem suum vila meliore correxerint, Nec lucrari se quisquam putet, sì delieti conscium non habebìl : scit enìm iUe omnia, ìn cujus conspeclu vivimus ; nec si universos horaines celare possuraus, Deum possuraus, cui nilnl absconditum, nihU potest esse se¬ cretum, ExhoiiaUones suas Seneca mirabiU senten¬ tia termìnavit. « Magnum, ìnquil, nescìo quid, raa- jusque quam cogitari potesl, numen est, cuì vivendo operam damus, Huic nos approberaus, Nam nihil prodest ìnclusam esse conscienUam : paternus Deo,» Quid verius dici potest ab eo quì Deum nosset, quara ruit homini portura saluUs ; ut huìc necessitaU, cui B dictura esl ab homine verse religionis ignaro ? Nam fragUìlas nosira subjecla est, medicina poenitentìse subveniret. Ergo quicumque aberraverit, referat pe^ dem^ seque quamprimum recipiat ac reformet : Sed revocare gradum, superasque evadere ad auras, Hoc opus, hic labor est. et raajeslalem Dei expressit, raajorera esse dicendo, quam ut eam cogitaiio menUs humanae capere pos¬ set ; et ìpsum veritaUs attigit fontera, senlìendo vi¬ tam hominum supervacuam non esse, ut Epicurei volunt, sed Deo ab his operam vìvendo dari, siqui- VARIORUM NOT^. Regìo-Put., Cane, Jun., et 7 alii ac 13 vulgaU. Iu antiquissirais 1 Reg., 1 Bon., 12 aUis ree el 7 ediUs est, quem enim, eie In 1 Colb,, quem enim peccati suì pwnìtet. MsTàvoLKv, Dìssìraulandura non est Terlullianura, Ub. adversus Marcionera II, T«v ^sTàvot«v Deo iraper- ^ tìnenter irìbuisse, cum ea sinlloruni laulum sìt, juxta ^ illud Hesiodicum : Darano acceplo stultus sapit ; unde eliara Epimethei nomen fluxit. Ncque eliara yì p^ztà- votK, Ut ÌUe inquit, sìraplex senlenliae prioris conver¬ sio est, quae eliara sìne reprehensione vel ìn horaine possit admitti, nedum in Deo : quasì ullus in Deo re¬ sipiscendi locus esse possit, cum nemo uisi slultus resìpiscat. Quid quod in Genesin non verbura |xsTa- vosiv, sed TO hB\>p.s':.f7ButìegiiuY; quod ìndignaUoneni, non poenìludìnein significai. Sic enira in cap. 6, ubi Dei de huraano genere dolendo consiliura, scriptura sic legilur : Kat IvQo^/yjQvj ó &sòg, ort ÌTcomcrs tòv av- ©pwTTov sttì TUg yHg, Cogitavìt Deus quod fecisset ho¬ minem super terram. Et postea, subdìt : Kat StsvovjQy}, et recogìiavii, eie. ^ee aUler Augusiinus, 1, xv de Civit, Dei,e 24,elde Locut.Sed verbum Atavosto-Oat consultaUonem in se conUnet, non poeniludinem. Verbura igitur pwnitendi nec culpa carel (ular enìm ipsius verbis), nec grseco sono pwniientìw nomen ex animi demutatione, sed ex delicli confessione corapo- jy silura est. Unde Laur, Valla in posleriorem ad Co¬ rinth,, e VII, LadanUi noslri interprelationem i^ro- bat ; et Erasra, in suìs ad euradera locura, atque itera ad cap. in Malthseì,Vallai adsUpulatur, Cseterum de Poenìientia ejusdem Tertulliani egregius exiat li¬ ber. Betul. Quam nos latine possumus, eie. Ex mss. 10 Reg., Cauc, 5 Colb. mullìsque alìis et 11 edd. addidi latine, quod desideratur in 1 Bonon. anUq. eK 8 editis, in quorum tribus est possimus, ut in mss. 6 ree Dìtìgenlem facil. Ila omnes mss, et 10 edili. In quibusdam excusis est, (aciat. Ut non aiiquando. Seplies enìm cadit juslus, Prov. XXIV , Joan. i, Jac in. Prò sua pietale. AugusUn., de Civit, Dei, l. x, e 1: Pieias quoque proprie de Dei cullu inleUigi solet, quam Grwci £ijo-é§2tav vocant : hwc tamen et erga parenies, ùfiìciose liahri dicilur. More autem vulgi, hoc nomdi edam ìn operibus mìsericordiw frequenlalur : quod ideo arbitrar evenisse, quia hwc fieri prwcìpue mandai Deus; eaque sibì vel pro sacrificìis, vel prw sacrificìis piacere lestaiur : ex qua loquendi consueiudine facium esl, nt et Deus ìpse dicatur pius. Quem sane Grwci, nullo suo sermonis usu, sòctb^ìì vocant, quamvisi eòa-é^zMv, pro misericordia, illorum elìam vulgus usurpet. Hactenus illcr Cujus ex oratione coUiginius obUnuisse usura (qui raagister loquendi est) ut Deum clenienlera, ul raisericordem hominem , alio quoque laUno voca¬ bulo pium, atque eOo-s^vS graeco designeraus. Petr, Farer, Porlum salulis. idem virtutis porlum, supra, e 18, circa raed. Quicumque aberraverit, eie. Mss. Brun., aberraverìnl ,..referant pedem, recipianl ac reforhienl, quod meììns cohaeret sequeniibus, tó dìvdU possunt.,. sequeren" tur... aldgìssent. Sed revocare. Ex Virg. iEneid. vi. Verba sunt Sibyllae, quae Laclantius ad suura detorquel sen¬ suni. Male jucundìs. Male, id est, in perniciem. Francius. Exhortatìones suas Seneca, eie. Ita omnes fere rass., edd, Rora, 1470, etCellar. ScripU 2 Bonon., Tax,, Pen., edit. Is. : Qua exhortatìones suas. Ms. Jun. et 10 excusi, quod in exhorlalionìbus sms; 4 Vulgati, ciuod exhortationibus suis. Sensus laraen textus nostri isest, ul velit dìcere, ea senienlia, quara anlea relulil, Sene¬ cam exhortaUones suas terminasse : quod adducUs elìam Seneca^ verbis ostendit, Nìhìl prodest ìnclusam esse conscientiam. Paternus Deo. Sìc emendavi ex oranìbus rass, et excusis, pne¬ ier 1 Bonon, anlìq. et 4 edilos, ìn quibus legitur, nì¬ hìl prodest inclusa conscientia. AugusUnus, ep. lxxxiii : Quid prodest ab homine adquìd esse secretum ? nihil Deo clausum est : interest animìs nostris, el cogìialìonìbus mediis intervenìt. Verce religionis ignaro, Hieronymus tamen cura ìn Calalogo scriptorum ecclesìasUcorura recenset, ar¬ gumento sumpto ab epìslolis ab ipso atque Paulo mutuo scriplis, ut falso crediderunt nonnullì. Aih gusUiiì, L X Civit., e 6, ìpsum ìnler christianos non nuraerat, quia hoc coluit, quod repreheiulere fuit ausus. Retul, |
