Page 907-908 |
Previous | 454 of 550 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
907
JOSEPHI ISJII NOTiE
90S
NonnuUi Esum inlerpretantur Marlem. Theulates ^ tuit, Lactantium, quamyis ab opinione Plularchi re¬
vero Mercurius est, de quo Livius sexlo terliae De¬ cad. Caes. lib. sexio de beU. Gallic. ubi de humanis vidimis, Arnobius secundo. ^
Laiialìs Jupìler. Dìcìtur elìam Latìaris, et ila hoc loco scriptum esse iu aliquibus Lactantii membranis testatur Frane. Jurelus in NoUs ad Symmachi epi¬ stolas, libro prirtio, epistola 9.
De ponte Milvia. M. Varrò e ponte Sublicio. Fiunt (ìrtquit) Argei ex scirpeis vìrgutlìs sìmulacra homìnum, el quolannis e ponte Sublicio a sacerdotibùs jaci so¬ lenl. Sic Épicadus apud Macrobium, lìb. secuudo Saturo., cap. 11 ; Halicaniass, vero pr. Antiquilat, : Sìmulacra, inquit, homìnum triginta numero de Sa¬ cro ponte mitlunt ìn Tiberim fluvium, quw Argeos no¬ mìnanl.
KoLi-ìisc^oàùg K^rì. Desurapsil hurtc versiculura Var¬ ronis forlasse èx'Macrob. prirao Saturo., cap. 7, ubì habetur «Svj, id est, Dìii, non auleui npoviB-n, id est, Salurno, ùi'in oranìbus Laciartiìì lihris inaiiifeslo li¬ brariorura errore; nara hicrò izarpl, nonnisi Salur¬ num designare poiest, cuì integra corpora huraana irtiraolabaulur, ul ex Ovid. Macrob, ubì supra, [et lib. II Saturn., cap. 11, caeleris LaclanUus hoc ipso locp confirraat. Ergo tò a^yj Fìrraiano refigere opor¬ luit, ut Diierii intelligamus,'rnonenle quoque Pontano irt nolis ad Macrob, ubì supra,
<&wra. Hujusce dìcUonis non raodo latinani inter- preiaUonera, quae a plerisqde editionibus abest, ac pluriraìs mss. inest laraen aliquibus aUis hoc raodo, (pMza, id est, hominera, vel ìd esl, lumina, sed etiam oranem accentum sustulimus, ut arabiguiias servetur oràcoli, quara dala opera versus conlinet : ea vero tollilur, sive accentum dìctìoni superimponas gravem, aut cìrcuraflexura, ut prave iu oranibus editis repe¬ rilur, lam apud Macrobiura dicto cap, pr, et 11, quara apud Pluiarchura; nam aiccentu gravi sìguala ad horairtis, cìrcumflexo ad luraìrtìs siguiiicalionem conirahiiur, ut tradii Suidas in fèg, ei alii, sive arlì-
culum proponas, sive multo magìs, si addila inter- C Ardmkimdudum r- tìreiatione eara n a leruirnm sfinsiirn Hpr.lnrfìs. Cwv ^ìuuajamauaum i
cesseril, aliorura lanien haud raullo rainus Pluiarcho gravium scriptorura narralionem seculum. Principio Jovera, quam Jupìler conipressit, earadera fuìsse cum Dea Iside iEgypto culla ìpse Firraianus asserii sup. cap. li. Ovidius in fine prirai Metani, Apollodorus ìniiio II Rìblioth, Lucian. in Dialog. Zephir. et Noi. jinde et a Properlìo de sacris ìpsìus, quae Roraae suo terapore agebaulur, loquente Inachis appeUàlur, lib. Il Eleg. penulUma :
Atque uUnam Nilo pereat, etc.
Itera, lìb. II, Elegìa, quae incipit, Jupiter affecle, eie*
Io versa caput primos mugiverat annos, Nunc dea, quae Nili flumina Vacca bibit.
Id quoifue Graecos affirraare scribit ^Elìanus. Haec Epaphura genuit ex Jove, qui ab eadem cultus u^gypto conjuncium raalrì Teraplura habuit, ul Ovid. el ufilia- g uus tradunt. Porro qui Epaphus Griccis, ille idem esl (pìì JE^ypUis Apìs, ut scribit Herodolus. Apim an¬ tera eumdem esse cnm Serapide, ex Arìdaeo Argivo noviraus, et Nymphodoro Araphìpolilano apud Eu¬ seb, X Priepar. el ex Varron, apud August, xvm Ci¬ vit,, cap. 5. Idem vulgo credìtum scribunl Ruffinus , Suidas, alii. Jam vero Serapim eumdera cura Odrìde creditura scribit Tacìtus iu firte vigesirai; et Diodo¬ rus Siculus lib. primo , cap. 2, asserii iserapiin lum dici Osìrim, tura Dionysìura. Et idera aìt Lactantius ipse hoc loco. Quin eUani Plutarchus iu Ub. de Isid. et Osirid. Prwstat, ìrtquit, auiem Osirim CMm Bac- cho eumdem facere, ei cuoi Osiride Serapim. Et rur¬ sus de Api, quod idem habitus sii cura Osiride a Sa¬ cerdotibùs ^Egyplìis, referl Plutarchus ibidera, et Slrabo de MeinplU loquens, lib. xvn, LactanUus ìgi¬ tur eura , qui in sacris Isidis serti per quaerèb.itnr, et invertiebatur, ipsius Isidis filiuui fuìsse, ul historia docd, eumderaque Osìrim dìcere hos secuius aucio-
preiatìone cara ìn alterutrum seusum declares. Cur antera (jjwg et homirtem, et luuien significet, ponit Plularch. ubì supra. In meraoriam re voces velira, lec¬ ior, raUones quibus hanc de variis accenlìbus et si- gnificaliortibus vocis $aTA arguraculaUortera diluìraus, ul potè regulis hodìernae grarainatices piane repu¬ gnanlera (Vid.'col. '^H;Jiujus lom. noi.).
Jaci. Jace legilur vitiose in omnibus LactanUì lìbrìs : ideo correximus ut apud Poelam :
Tantum ReUìgio potuit suadere malorum, Quse peperit saepe, etc.
Duos Lucrelii versus a se ìnvicera separaios initio primi de Naiura rerum conjunxit, ordinavil, exlulìl, ul ad rem suam facere putavil ; ibi enìm prius ìlla legunlur :
Quod contra ssepius olìm ReUigio potuit scelerosa atque impia facta.
Déinde paucis interjectis ìlle versus habetur ;
Tantum Relhgio potuit suadere raalorura,
Isidis JE gyptia sacra. De quìbus supra, cap, 17, Arnob, prirao, Minuc, S. AugusUnus, Ub. vi de Cìv., cap. 10.
Lucanus éUvapovLwv kp.&.pT-apQf.', nam pro Ovidio Lucanum posuii.
Et teclum Ugno. Arca videlìcet lìgnea inclusum (sic quìdera habent Ubri Lactantìani); \el (ut omnes Lucani codices babent) el teclum lino, id esl, linleìs obvolulum, elc,
Osiris. Miratur Gyraldus synlagm. 8 LactanUum hoc loco filiura isidis Osìrim fecisse, cura Plutarchus cuì Diodorus assentii primo lib., cap, 2, non filiura, sed fralrera ac mariluin Isidis eura dicat iu lìb. de Isid, él Osirid. Verum meraìrtìsse debuit Gyraldus ex ììs, quae collegeral ipse synlagm, 6, ubi de Serapid. ^in 8, ubi jde Osrrid, ìn 12, ubi de Iside loquiiur, im¬ plexam historiam, et valde abdìtam : intelligere po-
esonal. Nonnihil variai lectio ho¬ rum versuuin apud Ovidiura ; nam ibi, pars manibus clypeos, ei,
Res latuit patrem, priscique imitaminà facU.
Quìa princìpes ìnleltìgendù Locus hodie non habe¬ lur inter opera SallusUi.
Velustatem in majus componentem. Secuius sum Flo- renUnae edilionis leclionem probatam Carrionì, ììb. n Anlìq, lect., cap. 7, pro ea, quae est ìn al. velustatem in majus componentes. Non enim voluii Salluslius a Curetibus vetuslatem, sed poUus Curetum ìllud et in¬ ventae, et inidlectae religionis facium , quippe quì principes fuerunt ìnlelligeudi res divinas, ab ipsa ve^ luslate ìn majus fuìsse composilum, et ideo Jovìs al¬ lores dictos, eoque nomine celebralos.
Illos dico , qui vel inhoneslo sallatu Iripudiant. Sa¬ lios innuit Martis Sacerdotes,
Vel qui nudi uncti, Lupercos significai, Panos^ Pas- D torum Dei Sacerdotes,
Quid de scutis jam velustaie pulrìdìs, eie.. Hsec erant Anciila, Virgilius autera de his oranibus in fin. 8.
Hinc exultantes Salios, nudosque Lupercos, Lanigerosque apices, et lapsa ancUia coelo Exlulerat.
0 stultas hominum mentes, o peciora cwca I Quam-* libel in lenebris , eie. Lucretius ìn bisce versibus pro, stultas, habet, miseras, pro, quamlibet, qualibus.
Minus sanus et ineptus. Secuius sura cura Thoraa¬ sio leciìonera cod. B. pro ea, qu;ìs ìn aliquibus ira¬ pressis est, nimis lascivus el ineptus, eie. Quanquam valde placet et illa, quara de conjeciura proferì Lu¬ dovìcus Carrio Antìquarura leclion. lib, ii, cap, 7, vi¬ delìcet, minus lasdvuSi ei ineptus, eie. Lascivia aulem llic non est libido, sed hUariias, et jocus petulantior. Ulpianus ìn L. CorneUa D. ad L. Cornei, de ficar. Ciim quidam per lasciviam causam moriìs prwbuis-^
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VI. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 907-908 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 907 JOSEPHI ISJII NOTiE 90S NonnuUi Esum inlerpretantur Marlem. Theulates ^ tuit, Lactantium, quamyis ab opinione Plularchi re¬ vero Mercurius est, de quo Livius sexlo terliae De¬ cad. Caes. lib. sexio de beU. Gallic. ubi de humanis vidimis, Arnobius secundo. ^ Laiialìs Jupìler. Dìcìtur elìam Latìaris, et ila hoc loco scriptum esse iu aliquibus Lactantii membranis testatur Frane. Jurelus in NoUs ad Symmachi epi¬ stolas, libro prirtio, epistola 9. De ponte Milvia. M. Varrò e ponte Sublicio. Fiunt (ìrtquit) Argei ex scirpeis vìrgutlìs sìmulacra homìnum, el quolannis e ponte Sublicio a sacerdotibùs jaci so¬ lenl. Sic Épicadus apud Macrobium, lìb. secuudo Saturo., cap. 11 ; Halicaniass, vero pr. Antiquilat, : Sìmulacra, inquit, homìnum triginta numero de Sa¬ cro ponte mitlunt ìn Tiberim fluvium, quw Argeos no¬ mìnanl. KoLi-ìisc^oàùg K^rì. Desurapsil hurtc versiculura Var¬ ronis forlasse èx'Macrob. prirao Saturo., cap. 7, ubì habetur «Svj, id est, Dìii, non auleui npoviB-n, id est, Salurno, ùi'in oranìbus Laciartiìì lihris inaiiifeslo li¬ brariorura errore; nara hicrò izarpl, nonnisi Salur¬ num designare poiest, cuì integra corpora huraana irtiraolabaulur, ul ex Ovid. Macrob, ubì supra, [et lib. II Saturn., cap. 11, caeleris LaclanUus hoc ipso locp confirraat. Ergo tò a^yj Fìrraiano refigere opor¬ luit, ut Diierii intelligamus,'rnonenle quoque Pontano irt nolis ad Macrob, ubì supra, <&wra. Hujusce dìcUonis non raodo latinani inter- preiaUonera, quae a plerisqde editionibus abest, ac pluriraìs mss. inest laraen aliquibus aUis hoc raodo, (pMza, id est, hominera, vel ìd esl, lumina, sed etiam oranem accentum sustulimus, ut arabiguiias servetur oràcoli, quara dala opera versus conlinet : ea vero tollilur, sive accentum dìctìoni superimponas gravem, aut cìrcuraflexura, ut prave iu oranibus editis repe¬ rilur, lam apud Macrobiura dicto cap, pr, et 11, quara apud Pluiarchura; nam aiccentu gravi sìguala ad horairtis, cìrcumflexo ad luraìrtìs siguiiicalionem conirahiiur, ut tradii Suidas in fèg, ei alii, sive arlì- culum proponas, sive multo magìs, si addila inter- C Ardmkimdudum r- tìreiatione eara n a leruirnm sfinsiirn Hpr.lnrfìs. Cwv ^ìuuajamauaum i cesseril, aliorura lanien haud raullo rainus Pluiarcho gravium scriptorura narralionem seculum. Principio Jovera, quam Jupìler conipressit, earadera fuìsse cum Dea Iside iEgypto culla ìpse Firraianus asserii sup. cap. li. Ovidius in fine prirai Metani, Apollodorus ìniiio II Rìblioth, Lucian. in Dialog. Zephir. et Noi. jinde et a Properlìo de sacris ìpsìus, quae Roraae suo terapore agebaulur, loquente Inachis appeUàlur, lib. Il Eleg. penulUma : Atque uUnam Nilo pereat, etc. Itera, lìb. II, Elegìa, quae incipit, Jupiter affecle, eie* Io versa caput primos mugiverat annos, Nunc dea, quae Nili flumina Vacca bibit. Id quoifue Graecos affirraare scribit ^Elìanus. Haec Epaphura genuit ex Jove, qui ab eadem cultus u^gypto conjuncium raalrì Teraplura habuit, ul Ovid. el ufilia- g uus tradunt. Porro qui Epaphus Griccis, ille idem esl (pìì JE^ypUis Apìs, ut scribit Herodolus. Apim an¬ tera eumdem esse cnm Serapide, ex Arìdaeo Argivo noviraus, et Nymphodoro Araphìpolilano apud Eu¬ seb, X Priepar. el ex Varron, apud August, xvm Ci¬ vit,, cap. 5. Idem vulgo credìtum scribunl Ruffinus , Suidas, alii. Jam vero Serapim eumdera cura Odrìde creditura scribit Tacìtus iu firte vigesirai; et Diodo¬ rus Siculus lib. primo , cap. 2, asserii iserapiin lum dici Osìrim, tura Dionysìura. Et idera aìt Lactantius ipse hoc loco. Quin eUani Plutarchus iu Ub. de Isid. et Osirid. Prwstat, ìrtquit, auiem Osirim CMm Bac- cho eumdem facere, ei cuoi Osiride Serapim. Et rur¬ sus de Api, quod idem habitus sii cura Osiride a Sa¬ cerdotibùs ^Egyplìis, referl Plutarchus ibidera, et Slrabo de MeinplU loquens, lib. xvn, LactanUus ìgi¬ tur eura , qui in sacris Isidis serti per quaerèb.itnr, et invertiebatur, ipsius Isidis filiuui fuìsse, ul historia docd, eumderaque Osìrim dìcere hos secuius aucio- preiatìone cara ìn alterutrum seusum declares. Cur antera (jjwg et homirtem, et luuien significet, ponit Plularch. ubì supra. In meraoriam re voces velira, lec¬ ior, raUones quibus hanc de variis accenlìbus et si- gnificaliortibus vocis $aTA arguraculaUortera diluìraus, ul potè regulis hodìernae grarainatices piane repu¬ gnanlera (Vid.'col. '^H;Jiujus lom. noi.). Jaci. Jace legilur vitiose in omnibus LactanUì lìbrìs : ideo correximus ut apud Poelam : Tantum ReUìgio potuit suadere malorum, Quse peperit saepe, etc. Duos Lucrelii versus a se ìnvicera separaios initio primi de Naiura rerum conjunxit, ordinavil, exlulìl, ul ad rem suam facere putavil ; ibi enìm prius ìlla legunlur : Quod contra ssepius olìm ReUigio potuit scelerosa atque impia facta. Déinde paucis interjectis ìlle versus habetur ; Tantum Relhgio potuit suadere raalorura, Isidis JE gyptia sacra. De quìbus supra, cap, 17, Arnob, prirao, Minuc, S. AugusUnus, Ub. vi de Cìv., cap. 10. Lucanus éUvapovLwv kp.&.pT-apQf.', nam pro Ovidio Lucanum posuii. Et teclum Ugno. Arca videlìcet lìgnea inclusum (sic quìdera habent Ubri Lactantìani); \el (ut omnes Lucani codices babent) el teclum lino, id esl, linleìs obvolulum, elc, Osiris. Miratur Gyraldus synlagm. 8 LactanUum hoc loco filiura isidis Osìrim fecisse, cura Plutarchus cuì Diodorus assentii primo lib., cap, 2, non filiura, sed fralrera ac mariluin Isidis eura dicat iu lìb. de Isid, él Osirid. Verum meraìrtìsse debuit Gyraldus ex ììs, quae collegeral ipse synlagm, 6, ubi de Serapid. ^in 8, ubi jde Osrrid, ìn 12, ubi de Iside loquiiur, im¬ plexam historiam, et valde abdìtam : intelligere po- esonal. Nonnihil variai lectio ho¬ rum versuuin apud Ovidiura ; nam ibi, pars manibus clypeos, ei, Res latuit patrem, priscique imitaminà facU. Quìa princìpes ìnleltìgendù Locus hodie non habe¬ lur inter opera SallusUi. Velustatem in majus componentem. Secuius sum Flo- renUnae edilionis leclionem probatam Carrionì, ììb. n Anlìq, lect., cap. 7, pro ea, quae est ìn al. velustatem in majus componentes. Non enim voluii Salluslius a Curetibus vetuslatem, sed poUus Curetum ìllud et in¬ ventae, et inidlectae religionis facium , quippe quì principes fuerunt ìnlelligeudi res divinas, ab ipsa ve^ luslate ìn majus fuìsse composilum, et ideo Jovìs al¬ lores dictos, eoque nomine celebralos. Illos dico , qui vel inhoneslo sallatu Iripudiant. Sa¬ lios innuit Martis Sacerdotes, Vel qui nudi uncti, Lupercos significai, Panos^ Pas- D torum Dei Sacerdotes, Quid de scutis jam velustaie pulrìdìs, eie.. Hsec erant Anciila, Virgilius autera de his oranibus in fin. 8. Hinc exultantes Salios, nudosque Lupercos, Lanigerosque apices, et lapsa ancUia coelo Exlulerat. 0 stultas hominum mentes, o peciora cwca I Quam-* libel in lenebris , eie. Lucretius ìn bisce versibus pro, stultas, habet, miseras, pro, quamlibet, qualibus. Minus sanus et ineptus. Secuius sura cura Thoraa¬ sio leciìonera cod. B. pro ea, qu;ìs ìn aliquibus ira¬ pressis est, nimis lascivus el ineptus, eie. Quanquam valde placet et illa, quara de conjeciura proferì Lu¬ dovìcus Carrio Antìquarura leclion. lib, ii, cap, 7, vi¬ delìcet, minus lasdvuSi ei ineptus, eie. Lascivia aulem llic non est libido, sed hUariias, et jocus petulantior. Ulpianus ìn L. CorneUa D. ad L. Cornei, de ficar. Ciim quidam per lasciviam causam moriìs prwbuis-^ |
