Page 945-946 |
Previous | 473 of 550 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
IN TERTIUM LIB. DIVIN. INSTIT.
946
CAPUT VH,
^Epicurus sumnium bonum ìn volupUtte animi esse censet. Quse de sentenUis phUosophorum de sumrao bono hoc loco afferuniur, fere desumpla sunl ex Lu-; cullo Ciceronis ad fin., et ii de Finìb, elde Epicuro (lOc quidem nortnnlli credìderunl, quainvis raaxiraa) pars Scriptorura ab eo bonura horainis in corporeis voluptaUbus consUluluin affirmet. Quìn eUam idem Laclantius sìbi parùni constans intra cap. 17, illum voluplaUs corporis asserlorem, et cap. 27 vòlupta- rìuni borainera noraìnat ex Cìc. n Tuse, Senecam quidem maximum Stoicorum, quorum dogmata ve¬ heraenler a corporis voluptalibus ayiorreni, Epicuri Sludìosissimuin fuìsse ex ejus epìsloUs constat, quas ferrae omnes aliquo Epicuri praecepto conciusas vo- luU; ejusque de ìlio senienlìam habet cap, 12 et 15, g de Vita beata, Quodnam autem summura bonura, et quam voluptatem fìnem esse dicat Epicurus, suam ìpsemet sentenUam enunlial in epìstola ad Mense- ceuin, apud LaerUura in Epicur. clarìs diseriisque verbis; cujus sentenlise nierainit quoque Cicero ìn prirao de FhiibUs. Petr. Vìctor, Variar, Lect, Uh, xxvii, cap. 14, persìrailera eum Sòcrati fuìsse eon¬ tendit ; et LaerUus testatur plerosque asseruisse ìlhim conlinenUssìmura, adeo ul aqua tantum et ci¬ bario pane conlentus fueril.
Callipho el Dinomachus Cyrenaìci. Haud piane ìn- teUigo, quomodo hi philosophi, qui in summo bono Statuendo honeslatem cura voluptate jungebant, a LactanUo Cyrenaìci dicarttur, cura hoec posìiio ab ArislippisenlertUa, qui surartiuin bonura in solìs cor¬ poreis VoluptaUbus statuebat, discrepel iraraane quantura. Sane quìdera Cyrenaicorum principem fuisse ArisUppum, earaque philosophorum sedani ab eo fluxisse, lesUs est Cicero ad fìn. LuctiU. et ni p Offic. Strab. in fin. 17, Laert. in Arislìpp., Suidas ^ Ulléra Y], quìn et LadartUus ìpse hoc eod. lib. e. 15, ^ 'Diodorus cum prìvatione doloris. Summum bonum pqsuU Hieromjmus in non dolendo. Sic omnino legen^ dura et inrerpungertdura esse hunc locum, ut olira Giaccortìus artìniadverUt, et raUo ipsa, et Cicero, ex fjuo ferrae orauìa hsec rautuatus esl LaclanUus, per¬ vìncunt, Nara si legas, Diodorus ìn privalìone dolorìs simimum bonum posuit : Hieronymus in non dolendo, ut vulgo legitur, qua3 porro erit differentia inter opi- hionein Dìodori, et opinionein Hieronyraì? Al conslat ex Cicerone, hoc interesse, quod Diodorus non sìni¬ plicìler in non dolendo suraniura bonum ponebat: sedcum vaeuìiaie doloris diam honestalein junge¬ bat; Hìeronymus vero id siraplìciter, nullo adjeclo, ih non dolendo statuebat. Cicero n de Fìuib., paulo lìdst ÌniUum : CaUipho adjunxit ad honeslatem vo¬ luptatem; Diodorus adecwidem hòneslaiemaddidìt va¬ cuitatem dolorìs. Et paulo ìnL : CaUipho ad virtulem midi adjunxìl, nisi voluplalem, Diodorus nìsi vacui¬ tatem doloris ; ei inf. : Ila tres sunl fines expertes ho- mstatìs, mius Arìstìppi, vel Epicuri, alter Hìeronymi, Carneadis terlìus; tres ìn quìbus honestas cum cilìqua ac- cessione, Polemords, Callìphonìs, Dìodori, eie. Eadein j^epeUi ad fin. Lucullì d ni de OUìcns. CAPUT VUL
A plano Perìpaietìcoruni ; ut ìidva compÒsiUòhe vèrbi, irìconsianUara disserertdi, el siraul erraiìcara ambu¬ la tionera AristoleUcorurti Lactanlius exagiiarit : er^ fones ènim plartos dici nolum est; ^ Sed Cynicorum. Hìc quoque legendum putat Janus ìbidem, Ctìnicòrum, et ita in rass. quibusdara codici- bus legi leslalur; Clinìcos philosophos ridicule dixisse Ladartliuin aigrólos lectis affìxos, et devaleniiurii beala vila dispuiantes ea, quse prsesens segritudo dic^ lat, allusisseque ad Clinìcos raedicos, qui lecios si^gro- loì'uni àinhiunt.
Per quod necesse est ad alìud perveniri. Ila legendum ex B. T. P. et omnibus rass. optirais, non ut viUosé in excusis, propier quod, eie. De raedìo enìni loquiiur, per qùod pervenitur ; el supra dixerat, per laborem^ per virtutem, eie. - '-
CAPUT IX.
Quw dixerunl. Ila legend. ex duob. B. Sancii Sal¬ vator. P. et alìquot Vatic. non, quì dixerunL Is enìm Lactantìì sensus est, ul dicat nullura eorura, quse ipsi philosophi dixerunt esse suraraum bonum, tale quid esse, eic.^
CAPUT X.
Neque tam imniansueta, neque lam fera, eie. Sic ba- bertl omnes excusi, et mulli mss. el Cicero ipse, tura I de Legìb., unde haBc sentenUa deprompla est, tuoi i Tuscul., unde hsec altera consimiUs: Quod nulla, in¬ quit, gens lam fera, nemo omnium.lam sii immanis, cujus mentem non imbuerit deorum opinio. \]ierque ta¬ men cod.^S, Salvator. T. P. et nonnuUi Vatic. habent^ neque lam mansueta, eie, quse lectio raagis placuit Thomasio. Ego ab ipsius Ciceronis lecUoné discederi»; noluL
Aiunt Cyrenaid virtulem ipsam ex eo esse lemdan^ dcmii qùod sii efficiens voluptatis, eie. Sic Cicero ìn finera de Offic. At qui ab ArisUppo: Cyrenaid alque Annìcerìi philosophi nomìnad^ omne bonum in vo- iuptdle posuerunt, vìriutemque censueruni ob ìd esse laudandam, quod efficiens esset voluptatis. Non igìlur IVdec sibì adversantur, ul et Sumraura bonura irt vo- 'luplaie staluerenl, el laraen vìrtulera laudandam pii- tarèrtl ; nani voluptalera quidein simpliciter et propier 'sè aniplectebantur : vìrlutera auiera non propter se, "^èd propter ipsara voluptalera, id est, nonnisì in 'quaiiturti quasi ipsis voluptatis causa essel, vel occa-
Non piane Pcrimtdìcorum. Janus GulUielra; ili qusf^sl. ad PlaUC Mènsr^dmi. cap. 4'^ pulat legendum*
CAPUT XL
Nullum omnìno philosophorum extìtìsse, qui sedem^ ac domicilìum sùmnd boni reperirei. De surarao hono opiniones veterura refellit, de quibus Arìslol, i Ethic, cap. 6, Boelh. de Cortsolal. Philosoph. lib, n, S, Thora. Ili corti. Geni, cap, 27,el seqq, ct in 1, 2, tota qusest. 2.
Et optanlUr, de. Non addenda negaiio, ut ìn B. quì habel, et non aptantur^ eie. Nara quod negat, dÌNÌtias suramurn bonura esse, hoc probat arguinemo, quìa non explenl aniraum, irao raagis ac inagis expdunlur etiara abììs, qui eas possident. Senec. epist. 120, quo¬ tìes aliquid : Neminem, inquìt, pecunia divitem fecìt, imo conira nulli non majorem suì cupiditaiem ìncussit, Quwris quw sii hujus rei causa? Plus ìncìpil habere posse, qui plus habel.
CAPUT XU.
Menwceus. NidrTuìì. ì Tuscul., SlaUuin x The¬ baìd., Plularch. irtPelopìd., Juven. Salyr, 14, Pausan, j) in Beoiicìs.
Codrus, VaL Max. Ub. v, cap. de Pietate erga pa¬ triam, Cicero i Tuscul.
Curtius. Val. Max. ubi sup., Liv. Ub.vii,l Decad. Suid. ìn AtSspt^wv.
Et Mures duo nunquam mortem, eie. Lect. 11,Valic. expressì. Puto quod riuia, Mures, non saUs nota vox erat, (juasi raendum fueril rejecta, unde sit scriptum, et Decii duo nunquam,eie., sicut ini Valìcart. ct Pen. vel TÒ DecU, quod ad orara, quasi glosseraa illoruin veiborurti et Mures duo, positura erai, deraura iu tex¬ tura irrepsisse, el ila facium, et Mures duo Decii nun¬ quam, eie, sicut habenl edili rauUi. B. autem et T. habenl : Mutìus et duo Decii nunquam, de. Sed Mures cognomine dicios D^dos ìnteUigìraus ex Livio inilio vili, I, Dee. qui de patre Decio crealo consule inqun, creavere cousules Titum Manlìum Torquatum III, P. Decìum Murem. Quoraodo vero sese arabo prò Bepu- blica devoverìrti , vide eunidem Liviura d' Uh. vni et X, i Decad. Valer, v, Senec. epìst, 68, ut a commu¬ nibus., eie. . ; ;
Quonicmi ìllud ad hanc vitam reiulerunt. Ita ex B. ei P'i correda leciio impressorum, quonuwì ad ìllinnln
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VI. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 945-946 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | IN TERTIUM LIB. DIVIN. INSTIT. 946 CAPUT VH, ^Epicurus sumnium bonum ìn volupUtte animi esse censet. Quse de sentenUis phUosophorum de sumrao bono hoc loco afferuniur, fere desumpla sunl ex Lu-; cullo Ciceronis ad fin., et ii de Finìb, elde Epicuro (lOc quidem nortnnlli credìderunl, quainvis raaxiraa) pars Scriptorura ab eo bonura horainis in corporeis voluptaUbus consUluluin affirmet. Quìn eUam idem Laclantius sìbi parùni constans intra cap. 17, illum voluplaUs corporis asserlorem, et cap. 27 vòlupta- rìuni borainera noraìnat ex Cìc. n Tuse, Senecam quidem maximum Stoicorum, quorum dogmata ve¬ heraenler a corporis voluptalibus ayiorreni, Epicuri Sludìosissimuin fuìsse ex ejus epìsloUs constat, quas ferrae omnes aliquo Epicuri praecepto conciusas vo- luU; ejusque de ìlio senienlìam habet cap, 12 et 15, g de Vita beata, Quodnam autem summura bonura, et quam voluptatem fìnem esse dicat Epicurus, suam ìpsemet sentenUam enunlial in epìstola ad Mense- ceuin, apud LaerUura in Epicur. clarìs diseriisque verbis; cujus sentenlise nierainit quoque Cicero ìn prirao de FhiibUs. Petr. Vìctor, Variar, Lect, Uh, xxvii, cap. 14, persìrailera eum Sòcrati fuìsse eon¬ tendit ; et LaerUus testatur plerosque asseruisse ìlhim conlinenUssìmura, adeo ul aqua tantum et ci¬ bario pane conlentus fueril. Callipho el Dinomachus Cyrenaìci. Haud piane ìn- teUigo, quomodo hi philosophi, qui in summo bono Statuendo honeslatem cura voluptate jungebant, a LactanUo Cyrenaìci dicarttur, cura hoec posìiio ab ArislippisenlertUa, qui surartiuin bonura in solìs cor¬ poreis VoluptaUbus statuebat, discrepel iraraane quantura. Sane quìdera Cyrenaicorum principem fuisse ArisUppum, earaque philosophorum sedani ab eo fluxisse, lesUs est Cicero ad fìn. LuctiU. et ni p Offic. Strab. in fin. 17, Laert. in Arislìpp., Suidas ^ Ulléra Y], quìn et LadartUus ìpse hoc eod. lib. e. 15, ^ 'Diodorus cum prìvatione doloris. Summum bonum pqsuU Hieromjmus in non dolendo. Sic omnino legen^ dura et inrerpungertdura esse hunc locum, ut olira Giaccortìus artìniadverUt, et raUo ipsa, et Cicero, ex fjuo ferrae orauìa hsec rautuatus esl LaclanUus, per¬ vìncunt, Nara si legas, Diodorus ìn privalìone dolorìs simimum bonum posuit : Hieronymus in non dolendo, ut vulgo legitur, qua3 porro erit differentia inter opi- hionein Dìodori, et opinionein Hieronyraì? Al conslat ex Cicerone, hoc interesse, quod Diodorus non sìni¬ plicìler in non dolendo suraniura bonum ponebat: sedcum vaeuìiaie doloris diam honestalein junge¬ bat; Hìeronymus vero id siraplìciter, nullo adjeclo, ih non dolendo statuebat. Cicero n de Fìuib., paulo lìdst ÌniUum : CaUipho adjunxit ad honeslatem vo¬ luptatem; Diodorus adecwidem hòneslaiemaddidìt va¬ cuitatem dolorìs. Et paulo ìnL : CaUipho ad virtulem midi adjunxìl, nisi voluplalem, Diodorus nìsi vacui¬ tatem doloris ; ei inf. : Ila tres sunl fines expertes ho- mstatìs, mius Arìstìppi, vel Epicuri, alter Hìeronymi, Carneadis terlìus; tres ìn quìbus honestas cum cilìqua ac- cessione, Polemords, Callìphonìs, Dìodori, eie. Eadein j^epeUi ad fin. Lucullì d ni de OUìcns. CAPUT VUL A plano Perìpaietìcoruni ; ut ìidva compÒsiUòhe vèrbi, irìconsianUara disserertdi, el siraul erraiìcara ambu¬ la tionera AristoleUcorurti Lactanlius exagiiarit : er^ fones ènim plartos dici nolum est; ^ Sed Cynicorum. Hìc quoque legendum putat Janus ìbidem, Ctìnicòrum, et ita in rass. quibusdara codici- bus legi leslalur; Clinìcos philosophos ridicule dixisse Ladartliuin aigrólos lectis affìxos, et devaleniiurii beala vila dispuiantes ea, quse prsesens segritudo dic^ lat, allusisseque ad Clinìcos raedicos, qui lecios si^gro- loì'uni àinhiunt. Per quod necesse est ad alìud perveniri. Ila legendum ex B. T. P. et omnibus rass. optirais, non ut viUosé in excusis, propier quod, eie. De raedìo enìni loquiiur, per qùod pervenitur ; el supra dixerat, per laborem^ per virtutem, eie. - '- CAPUT IX. Quw dixerunl. Ila legend. ex duob. B. Sancii Sal¬ vator. P. et alìquot Vatic. non, quì dixerunL Is enìm Lactantìì sensus est, ul dicat nullura eorura, quse ipsi philosophi dixerunt esse suraraum bonum, tale quid esse, eic.^ CAPUT X. Neque tam imniansueta, neque lam fera, eie. Sic ba- bertl omnes excusi, et mulli mss. el Cicero ipse, tura I de Legìb., unde haBc sentenUa deprompla est, tuoi i Tuscul., unde hsec altera consimiUs: Quod nulla, in¬ quit, gens lam fera, nemo omnium.lam sii immanis, cujus mentem non imbuerit deorum opinio. \]ierque ta¬ men cod.^S, Salvator. T. P. et nonnuUi Vatic. habent^ neque lam mansueta, eie, quse lectio raagis placuit Thomasio. Ego ab ipsius Ciceronis lecUoné discederi»; noluL Aiunt Cyrenaid virtulem ipsam ex eo esse lemdan^ dcmii qùod sii efficiens voluptatis, eie. Sic Cicero ìn finera de Offic. At qui ab ArisUppo: Cyrenaid alque Annìcerìi philosophi nomìnad^ omne bonum in vo- iuptdle posuerunt, vìriutemque censueruni ob ìd esse laudandam, quod efficiens esset voluptatis. Non igìlur IVdec sibì adversantur, ul et Sumraura bonura irt vo- 'luplaie staluerenl, el laraen vìrtulera laudandam pii- tarèrtl ; nani voluptalera quidein simpliciter et propier 'sè aniplectebantur : vìrlutera auiera non propter se, "^èd propter ipsara voluptalera, id est, nonnisì in 'quaiiturti quasi ipsis voluptatis causa essel, vel occa- Non piane Pcrimtdìcorum. Janus GulUielra; ili qusf^sl. ad PlaUC Mènsr^dmi. cap. 4'^ pulat legendum* CAPUT XL Nullum omnìno philosophorum extìtìsse, qui sedem^ ac domicilìum sùmnd boni reperirei. De surarao hono opiniones veterura refellit, de quibus Arìslol, i Ethic, cap. 6, Boelh. de Cortsolal. Philosoph. lib, n, S, Thora. Ili corti. Geni, cap, 27,el seqq, ct in 1, 2, tota qusest. 2. Et optanlUr, de. Non addenda negaiio, ut ìn B. quì habel, et non aptantur^ eie. Nara quod negat, dÌNÌtias suramurn bonura esse, hoc probat arguinemo, quìa non explenl aniraum, irao raagis ac inagis expdunlur etiara abììs, qui eas possident. Senec. epist. 120, quo¬ tìes aliquid : Neminem, inquìt, pecunia divitem fecìt, imo conira nulli non majorem suì cupiditaiem ìncussit, Quwris quw sii hujus rei causa? Plus ìncìpil habere posse, qui plus habel. CAPUT XU. Menwceus. NidrTuìì. ì Tuscul., SlaUuin x The¬ baìd., Plularch. irtPelopìd., Juven. Salyr, 14, Pausan, j) in Beoiicìs. Codrus, VaL Max. Ub. v, cap. de Pietate erga pa¬ triam, Cicero i Tuscul. Curtius. Val. Max. ubi sup., Liv. Ub.vii,l Decad. Suid. ìn AtSspt^wv. Et Mures duo nunquam mortem, eie. Lect. 11,Valic. expressì. Puto quod riuia, Mures, non saUs nota vox erat, (juasi raendum fueril rejecta, unde sit scriptum, et Decii duo nunquam,eie., sicut ini Valìcart. ct Pen. vel TÒ DecU, quod ad orara, quasi glosseraa illoruin veiborurti et Mures duo, positura erai, deraura iu tex¬ tura irrepsisse, el ila facium, et Mures duo Decii nun¬ quam, eie, sicut habenl edili rauUi. B. autem et T. habenl : Mutìus et duo Decii nunquam, de. Sed Mures cognomine dicios D^dos ìnteUigìraus ex Livio inilio vili, I, Dee. qui de patre Decio crealo consule inqun, creavere cousules Titum Manlìum Torquatum III, P. Decìum Murem. Quoraodo vero sese arabo prò Bepu- blica devoverìrti , vide eunidem Liviura d' Uh. vni et X, i Decad. Valer, v, Senec. epìst, 68, ut a commu¬ nibus., eie. . ; ; Quonicmi ìllud ad hanc vitam reiulerunt. Ita ex B. ei P'i correda leciio impressorum, quonuwì ad ìllinnln |
