Page 1061-1062 |
Previous | 531 of 550 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
epìtome divinarum INStltUTIÒNtìM. impotentes minui domina- A
Ì06i
cura homines furiosi et Uonem suam putent, si fit aliquid ìn rebus hUuianis Uberum? Atqui relìgio sola est, ìn qua libertas do- miciUum collocavit. Res est enim praeter cseteras Vo¬ luntaria, nec imponi cuiquam necessilas potest, ut colai, quod non vult. Poiest aliquis forsiian simu¬ lare; non potest velie. Denique cum metu tormen¬ torum aUquì, aut cruciatìbus vìcU, ad execranda sa¬ crifìcia consenserìnt, nunquam ullro faciunt quod necessitale fecerunt : sed data rursus facultate, ac reddita libertate, referUnt se ad Deum, eUmque pre¬ cibus et lacryrais placarti, agentes non voluntaUs, quam non habuerunt, sed necessiiaUs, qùam pertu¬ lerunt , poenilenUara ; et venia satìsfacìenUbus non negatur. Quid ergo promovet, qui corpus inquinai, quando immutare non potest voluntatem ?
Alenim homines inanis cerebri, si quem foriera adegerint Ubare diis suis, incredibili alacrilaie in¬ solenter exultant, etquasi bostem sub jugum miserint, gaudent. Si vero aliquis ^ nec minis, nec tormentis terrìtus^ fidem vitae anteferrè maluerit, ìn hunc inge¬ nium suum crudelitas exerit, infanda et inlolera¬ bilia inoUtur ; et quia sciunt glpripsam esse pro Deo mortem, et hanc nobìs esse vicioriam, si superatìs lortoribus, animani prò fide ae religione ponamus, et ipsi enitunlur ut vincant. Non afficiunl morte : sed excogitant novos inauditòsque cruciatus, ut fra¬ gUìlas viscerura doloribus cedat ; et si non cesseril, differunt, adhìbentque vulneribus curam diUgentém,
CAPtJT LV.
Ethnici justitìam in sequendo Deo crimine impietatis ìnfdmunL
Sed recte ac merito puniri eos aiunt^ qui pubiicas religiones a majoribus tradìias execrantur. Quid si majores iUì stUliì fuerunt ìn suscipìendis reUgìonìbus vanis, sicut jam supra ostendimus, prsescribetur no¬ bìs quominus vera et meliora sectemur ? Gur nobìs auferimus liberlatem, sed quasi addicU alienis ser¬ vimus erroribus? Liceat sapere, liceat inquirere veritatem. Sed tamen, sì libet majorum defendere ( stultitiam ) cur impune habent Mgypiìì, quì pe- B cudes, et omnìs generis bestias pro diis colunt? Gur de diis ipsis aguntur, et qui eos faceUus deriserit, honoratur? Cur audiunlur philosophi, qui aut nullos deos esse aiunt, aut sì sunt, nihil curare, nec hu¬ mana respicere, aut nullam esse òmhiho, quse regat mundum, provìdenliara disserunt?
Sed soli ex òmnibus ihipìi judìcantur, qui Deum, qui veritatem sequuntur. iQuse cum sit eadem ju¬ sUUa, eàdéhi Sapientia, haric isti vel impietatis, vel StulUUse criìiiìrté infàihant ; néc perspibìiirtt, quid sitj qiiPd éos ialiàt, ciim et malo vbéàbuìum boiil, et bohò rhaU tiohién imponunt. PrlhiiiU quìdém philo¬ sophorum, sed ihakime Plato et Aristoteles ; de ju* sUtìà hiulià dlxeruiìt, asséréntes et eitòUehtés earii suihìtia laude Virtutem, quod suum éiiiqùé tribuat,
et cum cseterse virlùtes quasi tacitse sint, et intus indusse, solam esse justitiam, quse nec sìbi tantum conciUata sit, nec occulta, séd foras loia prPrhìneat, et ad bene faciendum prona sìt, ut quamplurimis prosit : quasi vero in judicibus solis, atqué in potestaie aliqua consUtuUs justiti.a esse debeat^ et non ih omnibus.
VARIORUM NOTJE,
ut crudis adhUc cicatricibus , repelila tormenta plus
doloris immìttant : et hanc adversiis' innocentes car- G ^"^^ sequitatem in omnibus servet nificìnam exercentes, pios utique se, et justos, et religiosos pulant (lalibus enira sacris deorum delec¬ taniur), Ulos vero impios et desperalos nuncupant. Quse ista est perversitas, ut qui torquetUr innocens, desperatus atque impius nortiìnélur, éarnìfex aute^ justus piusque dicatur?
Si fit. Elegantius est legere, sì siL
Atqui. In ms. ad quin. — Alqtiì. Ms. Atquin. Pfaf. — Pro PfaflU et relìquorura ai/^id, resììlùìt Tàurln. ms., alquìn, quod ìn anUquis mss. fere perpeiuum. Vide cap. 55, et quse lìòtavi ad UJ). i, cajp. 4.
Bun,
Sola esi. Id est, sola res est.
Collocavii. inms. Conlocavit.
Placant. In ms placai.
Alenim. In ms. ddenìm, prp etenim.
Fortem. Heumairaus legit forte, —r Fortem. Nihil mutandura : For(em scripsit liactanUus : patet ex lib. V, cap. 11 : Vidi ego in Bilhynìa prwsidem gaudio mìrabìliter elatum, tanquam barbarorum gentem, ali¬ quam sub egìsset, quod mus , qui per biennium magna vìriute restiierat, poslremo cedere visus essd, Se¬ quenUa saUs produnt, io hoc nostro capite repeti quse in lib. v, cap. 11. Bun.
Sì superatìs, eie. Prseclare adraodura supra djxìt Lactartlìus lìb. v Div. IrtsUluL cap. là : Nostri aittem {ni de viris taceam) pueri d mulierculee iprìpres suos taciti vincunt ; el exprimere ìllìs gemilum nec igni$ potest.
Morte. In ms. mortem,
Exercentes. In ms* exercent. — Exercentes, Ob in¬
gratum sonurai innoceriiès,,, éi^efcen;iès ^ et quia in ms. exercMt lé§ttùr^ pàVìsiUs cdirrì|ìt ; Et dum hane advdsus innbbenies carnificam exèrcM, Bijn.
Prwscribelur, Clariss. Pfaffius pulàl legénduin esse, num prwscrìbeiur, vel prced^ribeiìirne hobis, T) Stultitiam, Deest ìn ms. Pfaif. supplevit.
Aguntur. Ita ms. pro quo clariss. Pfaffìus exi¬ stìraai reppnertdura esse jocanlur. At Heunìart. putat nil muianduip esse* idque probat ex Inslit. piyin. lib. V, cap. %Q, ubi legitur mimos agì, verjiui^p Go- rnicoruni, rr- Cur de Diis ìp^ìs qguìiluy. Kaffìus cor- rexerat, edideratque cum Walchio ; Joi^atiiur; ^i ìa ms. cur de diis ipsis flSfimiwr.Qplièie. supplendum. Mimi, ex Ub. V lostìt., pgp. 29 : jEos (tós) pM^ice lur piler que deridept, rie quibus etiam mimos agi cum risu et voluptate pqliiintur. Bm, Sì sunt. Forte legas si sint, Provìdenliam. in rns, providentia. Disseri^nt. Lege assprunt, JPfapfius.—Mox sentii tur alio sensu, asser^ni^s; sed quìa in ms. seryaiur, rfisseriinL ot pr^cespi^j mnt, asserenda est Taurìn. scriptura, e^ Uh. y, m^* W, ubi in eadeip ijp 9'ìjtnt » dds^ermti dissermtW* J^^^n.
Primutì. Arbìlranlur Heumannus et post eum Filz-. sche hic esse mendum typographicum, loco vèrbi
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VI. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 1061-1062 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | epìtome divinarum INStltUTIÒNtìM. impotentes minui domina- A Ì06i cura homines furiosi et Uonem suam putent, si fit aliquid ìn rebus hUuianis Uberum? Atqui relìgio sola est, ìn qua libertas do- miciUum collocavit. Res est enim praeter cseteras Vo¬ luntaria, nec imponi cuiquam necessilas potest, ut colai, quod non vult. Poiest aliquis forsiian simu¬ lare; non potest velie. Denique cum metu tormen¬ torum aUquì, aut cruciatìbus vìcU, ad execranda sa¬ crifìcia consenserìnt, nunquam ullro faciunt quod necessitale fecerunt : sed data rursus facultate, ac reddita libertate, referUnt se ad Deum, eUmque pre¬ cibus et lacryrais placarti, agentes non voluntaUs, quam non habuerunt, sed necessiiaUs, qùam pertu¬ lerunt , poenilenUara ; et venia satìsfacìenUbus non negatur. Quid ergo promovet, qui corpus inquinai, quando immutare non potest voluntatem ? Alenim homines inanis cerebri, si quem foriera adegerint Ubare diis suis, incredibili alacrilaie in¬ solenter exultant, etquasi bostem sub jugum miserint, gaudent. Si vero aliquis ^ nec minis, nec tormentis terrìtus^ fidem vitae anteferrè maluerit, ìn hunc inge¬ nium suum crudelitas exerit, infanda et inlolera¬ bilia inoUtur ; et quia sciunt glpripsam esse pro Deo mortem, et hanc nobìs esse vicioriam, si superatìs lortoribus, animani prò fide ae religione ponamus, et ipsi enitunlur ut vincant. Non afficiunl morte : sed excogitant novos inauditòsque cruciatus, ut fra¬ gUìlas viscerura doloribus cedat ; et si non cesseril, differunt, adhìbentque vulneribus curam diUgentém, CAPtJT LV. Ethnici justitìam in sequendo Deo crimine impietatis ìnfdmunL Sed recte ac merito puniri eos aiunt^ qui pubiicas religiones a majoribus tradìias execrantur. Quid si majores iUì stUliì fuerunt ìn suscipìendis reUgìonìbus vanis, sicut jam supra ostendimus, prsescribetur no¬ bìs quominus vera et meliora sectemur ? Gur nobìs auferimus liberlatem, sed quasi addicU alienis ser¬ vimus erroribus? Liceat sapere, liceat inquirere veritatem. Sed tamen, sì libet majorum defendere ( stultitiam ) cur impune habent Mgypiìì, quì pe- B cudes, et omnìs generis bestias pro diis colunt? Gur de diis ipsis aguntur, et qui eos faceUus deriserit, honoratur? Cur audiunlur philosophi, qui aut nullos deos esse aiunt, aut sì sunt, nihil curare, nec hu¬ mana respicere, aut nullam esse òmhiho, quse regat mundum, provìdenliara disserunt? Sed soli ex òmnibus ihipìi judìcantur, qui Deum, qui veritatem sequuntur. iQuse cum sit eadem ju¬ sUUa, eàdéhi Sapientia, haric isti vel impietatis, vel StulUUse criìiiìrté infàihant ; néc perspibìiirtt, quid sitj qiiPd éos ialiàt, ciim et malo vbéàbuìum boiil, et bohò rhaU tiohién imponunt. PrlhiiiU quìdém philo¬ sophorum, sed ihakime Plato et Aristoteles ; de ju* sUtìà hiulià dlxeruiìt, asséréntes et eitòUehtés earii suihìtia laude Virtutem, quod suum éiiiqùé tribuat, et cum cseterse virlùtes quasi tacitse sint, et intus indusse, solam esse justitiam, quse nec sìbi tantum conciUata sit, nec occulta, séd foras loia prPrhìneat, et ad bene faciendum prona sìt, ut quamplurimis prosit : quasi vero in judicibus solis, atqué in potestaie aliqua consUtuUs justiti.a esse debeat^ et non ih omnibus. VARIORUM NOTJE, ut crudis adhUc cicatricibus , repelila tormenta plus doloris immìttant : et hanc adversiis' innocentes car- G ^"^^ sequitatem in omnibus servet nificìnam exercentes, pios utique se, et justos, et religiosos pulant (lalibus enira sacris deorum delec¬ taniur), Ulos vero impios et desperalos nuncupant. Quse ista est perversitas, ut qui torquetUr innocens, desperatus atque impius nortiìnélur, éarnìfex aute^ justus piusque dicatur? Si fit. Elegantius est legere, sì siL Atqui. In ms. ad quin. — Alqtiì. Ms. Atquin. Pfaf. — Pro PfaflU et relìquorura ai/^id, resììlùìt Tàurln. ms., alquìn, quod ìn anUquis mss. fere perpeiuum. Vide cap. 55, et quse lìòtavi ad UJ). i, cajp. 4. Bun, Sola esi. Id est, sola res est. Collocavii. inms. Conlocavit. Placant. In ms placai. Alenim. In ms. ddenìm, prp etenim. Fortem. Heumairaus legit forte, —r Fortem. Nihil mutandura : For(em scripsit liactanUus : patet ex lib. V, cap. 11 : Vidi ego in Bilhynìa prwsidem gaudio mìrabìliter elatum, tanquam barbarorum gentem, ali¬ quam sub egìsset, quod mus , qui per biennium magna vìriute restiierat, poslremo cedere visus essd, Se¬ quenUa saUs produnt, io hoc nostro capite repeti quse in lib. v, cap. 11. Bun. Sì superatìs, eie. Prseclare adraodura supra djxìt Lactartlìus lìb. v Div. IrtsUluL cap. là : Nostri aittem {ni de viris taceam) pueri d mulierculee iprìpres suos taciti vincunt ; el exprimere ìllìs gemilum nec igni$ potest. Morte. In ms. mortem, Exercentes. In ms* exercent. — Exercentes, Ob in¬ gratum sonurai innoceriiès,,, éi^efcen;iès ^ et quia in ms. exercMt lé§ttùr^ pàVìsiUs cdirrì|ìt ; Et dum hane advdsus innbbenies carnificam exèrcM, Bijn. Prwscribelur, Clariss. Pfaffius pulàl legénduin esse, num prwscrìbeiur, vel prced^ribeiìirne hobis, T) Stultitiam, Deest ìn ms. Pfaif. supplevit. Aguntur. Ita ms. pro quo clariss. Pfaffìus exi¬ stìraai reppnertdura esse jocanlur. At Heunìart. putat nil muianduip esse* idque probat ex Inslit. piyin. lib. V, cap. %Q, ubi legitur mimos agì, verjiui^p Go- rnicoruni, rr- Cur de Diis ìp^ìs qguìiluy. Kaffìus cor- rexerat, edideratque cum Walchio ; Joi^atiiur; ^i ìa ms. cur de diis ipsis flSfimiwr.Qplièie. supplendum. Mimi, ex Ub. V lostìt., pgp. 29 : jEos (tós) pM^ice lur piler que deridept, rie quibus etiam mimos agi cum risu et voluptate pqliiintur. Bm, Sì sunt. Forte legas si sint, Provìdenliam. in rns, providentia. Disseri^nt. Lege assprunt, JPfapfius.—Mox sentii tur alio sensu, asser^ni^s; sed quìa in ms. seryaiur, rfisseriinL ot pr^cespi^j mnt, asserenda est Taurìn. scriptura, e^ Uh. y, m^* W, ubi in eadeip ijp 9'ìjtnt » dds^ermti dissermtW* J^^^n. Primutì. Arbìlranlur Heumannus et post eum Filz-. sche hic esse mendum typographicum, loco vèrbi |
