Page 23-24 |
Previous | 12 of 696 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
25 TERTULLIANI U
bernaculo. (a) Nulla vox divina ita dissoluta esl el A inslìmìt; ulique, quando non invenis (8); ulique (9). diffusa, ul veiba lantum defendanlur, etraiio verbo- donec ìnvenias. ìnvenìslì autem,cum credidislì : nani rum non constituatur. Sed in primis hoc propono: non credidisses, sinon ìnvenìsses; sicut nec qusesis- unum ulique (1) elcerium aliqnìd (6) ìnstiluium esse a ses , nisì ut invenires. Ad hoc ergo qua?ris, ut inve- Chrislo, quod credere omnimodo debeant natìones, nias ;etadhoc invenis, ut credas. Omnem prolalionem et idcirco quserere, ut possìnl, cum invenerint,'''ere- (d) quaìrendi el inveniendi credendo fixistì : hunc dcre. Unius porro el certi instìtuti infinita inquisitio libi modum statuii frucius ìpse quaìrendi (lOj;
non poiest esse, quaìrendum est donec ìnvenias, et credendum ubì inveneris ; et nihil amplius, nisi cus¬ todìendum quod credidislì : dum hoc ìnsuper credas, alìud non esse credendum, ideoque nec requirendum, cum id inveneris et credideris quod ab eo institutum est, qui non aliud libi mandai inquirendum, quam quod instituit. De hoc quidem si quis (2) dubìtat, constabit penes nos (e) esse id, quod a Chrìsio insti-
hanc tìbi fossam determinavit ipse, qui te non vult aliud credere, quam quod ìnslituit, ideo¬ que nec quaìrere. Cseterum, sì quìa et alia tanta ab aliis sunt instìtuta, proplerea ìn lantum quserere de¬ bemus jn quantum possumus invenire, semper quse- remus, et nunquam omnino credemus.Ubì enìm erit finis quserendi ? (ejnhì statio credendi ? ubi expunctio inveniendi ? apud Marcionem ? Sed el Valentinus
lulum esl. Inlerim ex fiducia probationis praìvenìo, ^ proponit: quirite et invenietis. Apud Valentìnum? (5), admonens quosdam nihil csse quseiendum ultra quod (4) credìderunl ìd esse (5), quod quserere de¬ buerunl; ne (G)QUiERiTE ET invenietis sìne (7) dis¬ ciplina ralionis interpretentur.
CAPUT X.
Alìocjid si semper quwrimus, nunquam invenìemus, nunquam credemus. Ratio autem diclì hujus in iribus arliculis conslitit, in re,'in tempore, in modo: in re, ut quid"sii quaì¬ rendum consideres ; ìn tempore, ut quando; ìn modo, ut quousque. Igitur quserendum est quod Cbrislus
Sed. el Apelles hac me pronuntiatìone pulsabìt ; et Hebion etSiniDu, el omnes ordines non habent aliud^ quo se mìhì insinuantes, me sìbi addicant. (ìì) Erit ilaque (f) nusquam, dum ubique convenior (\^), QVJEMTE ET INVENIETIS (g), et vclut (\5) sìuusquam et quasi qui nimquam apprehenderìm illud quod Chrìstus instituit, quod quaìri oportet, quod credi necesse est.
CAPUT XI.
Nemo enim quwrit, nisi qui aul non habuit, aul per¬ didìt.
Impune erratur nisì delinquatur (quamvis errare, de-
LECTIONES VARIANTES.
(1) lisiqne Semi. Jun.
(2) - • " '
Qui Venel,
(3) Prseverto Latinius; praevento, Semler.
(4) Qua3 Venet.
(5) Est Rhen.
(6) Ne rejecerat Rhen, el wouw,
(7) In d. V. interprete legerat Rhen, ,(8) Quamdiu non invenìsti Jim,
(9) Utique re], Semler.
(10) Credendi Riq.
(11) Eritaque Agobardi /iO(?r. Ero itaque, Rig. VeneL Pam. Ergo ilaque Heuman.
(12) Convenio Rig,
(15) Et velint me sic esse nusquam Pam, el velini sic nusquam, quasi Semi, Rhen, et velim sic nusquam Jun, Delenda censet w. et veliU si nusquam Heuman,
COMMENTARIUS.
regnare. Hunc locum eodem sensu tractaverat Ire¬ naìus lìb. Il, cap. 46 RlG.
(a) Nulla vox divina, Similem locum allegai ad marginem Quintinus, quì in Decretis citatur I, q. 1, e. Marc. Non puiemus ìn Scripiurarum verbis esse Evangelium, sed ìn sensu; non ìn superficie, sedin medulla ; non in sermonum foliis, sed ìn radice ra¬ lionis. Pam.
(b) Enum utique et cerlum aliciuid, Recte hoc inter¬ pretatur Macereus de una regula seu symbolo fideì, cujus unusquisqué articulus unus est, certus et de- lermìnatus. Ncque enìm Ecclesìa posi Aposlolos no¬ vum aliquem fideì artìculum credendum proposuit.Etsi enìm clarius explìcuerit quosdam obscuriores, qui ob sui aut obscuriiatem, aut ambiguilalem, possenl con¬ lenlìonìs caussa esse ìnter fideles, et dislinxerìt in plures, qui prius in uno generali arliculo comprehen- debanlur : non proplerea censendì sunl plures reipsa articuli fìdeì, sed distinctione et explicaiione dun¬ taxat. (ìuod enìm veteres in genere cognoverunt, nos disiinctius ct parlicUlalim. crescente in dies hominum (haerelicorum nempequi fidem impugnant) curiosìlaie, et gralia Dei in Scripturis explicandis; juxta illud Apost. ( Epte. 111,5) Quod aliis generationibus non esl agnitum filiis hominum, sicuU nunc revelaium est
sanclis Aposlolis ejus el prophelìs ìn spiritu. Pam.
(e) Nos. Id est, Catholicos. Semler.
GAP. X.— (d) Pro/aiionem.Idest,conlinuationem, duraiionem. Semler.
(e) Ubi stalio. Tota periodus allegorica est, a re castrensi sumpta, ac sì dicat : fixistì palos len torii
|x el slationis ime; ne ergo ulterius prolerantur. Per- venistì ad fruclum ^piserendi , quse ob hanc de- terminalìonem libi Deus imperavi!, nec ullra debés qmxìrere. Esl enìm stalio, ubì solent consìstere mili¬ iares el confabulari. Lag.
(f) Eril ilaque. Hiec mihi fiducia est sensum hunc esse : Dum tot ac lantis assentior qucerendum esse, quse¬ rendi finem non faciam, quod maxime oplant haìre¬ lici, utì quseram semper cum eìs quasì nondum repererim quod Chrìstus instiiuil, quod quseri, quod credere necesse est. Albasp.
(%)Quwrite el invenieUs.hì lexlu objeclo nibìl esl quod faveai Uberi examinìs assertoribus, sed agilur lanluin de precibus cum fiducia ad Pairem quì ìn coelis est al- loilendis, quia profecto, sicfuidemnos, cum simusmaU, novimus bona data dare filììs nosiris, Xìmìiomagis Pa¬ ter noster, qui in cwUs est, dabit bona pelenUbus se (Matth , VII, 11). Ncque dissimilem exhibent sen« sum loca Ev. Lue. ibidem objecta. Edd. ex operer
D. DE GOURCV.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus secundus. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 23-24 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 25 TERTULLIANI U bernaculo. (a) Nulla vox divina ita dissoluta esl el A inslìmìt; ulique, quando non invenis (8); ulique (9). diffusa, ul veiba lantum defendanlur, etraiio verbo- donec ìnvenias. ìnvenìslì autem,cum credidislì : nani rum non constituatur. Sed in primis hoc propono: non credidisses, sinon ìnvenìsses; sicut nec qusesis- unum ulique (1) elcerium aliqnìd (6) ìnstiluium esse a ses , nisì ut invenires. Ad hoc ergo qua?ris, ut inve- Chrislo, quod credere omnimodo debeant natìones, nias ;etadhoc invenis, ut credas. Omnem prolalionem et idcirco quserere, ut possìnl, cum invenerint,'''ere- (d) quaìrendi el inveniendi credendo fixistì : hunc dcre. Unius porro el certi instìtuti infinita inquisitio libi modum statuii frucius ìpse quaìrendi (lOj; non poiest esse, quaìrendum est donec ìnvenias, et credendum ubì inveneris ; et nihil amplius, nisi cus¬ todìendum quod credidislì : dum hoc ìnsuper credas, alìud non esse credendum, ideoque nec requirendum, cum id inveneris et credideris quod ab eo institutum est, qui non aliud libi mandai inquirendum, quam quod instituit. De hoc quidem si quis (2) dubìtat, constabit penes nos (e) esse id, quod a Chrìsio insti- hanc tìbi fossam determinavit ipse, qui te non vult aliud credere, quam quod ìnslituit, ideo¬ que nec quaìrere. Cseterum, sì quìa et alia tanta ab aliis sunt instìtuta, proplerea ìn lantum quserere de¬ bemus jn quantum possumus invenire, semper quse- remus, et nunquam omnino credemus.Ubì enìm erit finis quserendi ? (ejnhì statio credendi ? ubi expunctio inveniendi ? apud Marcionem ? Sed el Valentinus lulum esl. Inlerim ex fiducia probationis praìvenìo, ^ proponit: quirite et invenietis. Apud Valentìnum? (5), admonens quosdam nihil csse quseiendum ultra quod (4) credìderunl ìd esse (5), quod quserere de¬ buerunl; ne (G)QUiERiTE ET invenietis sìne (7) dis¬ ciplina ralionis interpretentur. CAPUT X. Alìocjid si semper quwrimus, nunquam invenìemus, nunquam credemus. Ratio autem diclì hujus in iribus arliculis conslitit, in re,'in tempore, in modo: in re, ut quid"sii quaì¬ rendum consideres ; ìn tempore, ut quando; ìn modo, ut quousque. Igitur quserendum est quod Cbrislus Sed. el Apelles hac me pronuntiatìone pulsabìt ; et Hebion etSiniDu, el omnes ordines non habent aliud^ quo se mìhì insinuantes, me sìbi addicant. (ìì) Erit ilaque (f) nusquam, dum ubique convenior (\^), QVJEMTE ET INVENIETIS (g), et vclut (\5) sìuusquam et quasi qui nimquam apprehenderìm illud quod Chrìstus instituit, quod quaìri oportet, quod credi necesse est. CAPUT XI. Nemo enim quwrit, nisi qui aul non habuit, aul per¬ didìt. Impune erratur nisì delinquatur (quamvis errare, de- LECTIONES VARIANTES. (1) lisiqne Semi. Jun. (2) - • " ' Qui Venel, (3) Prseverto Latinius; praevento, Semler. (4) Qua3 Venet. (5) Est Rhen. (6) Ne rejecerat Rhen, el wouw, (7) In d. V. interprete legerat Rhen, ,(8) Quamdiu non invenìsti Jim, (9) Utique re], Semler. (10) Credendi Riq. (11) Eritaque Agobardi /iO(?r. Ero itaque, Rig. VeneL Pam. Ergo ilaque Heuman. (12) Convenio Rig, (15) Et velint me sic esse nusquam Pam, el velini sic nusquam, quasi Semi, Rhen, et velim sic nusquam Jun, Delenda censet w. et veliU si nusquam Heuman, COMMENTARIUS. regnare. Hunc locum eodem sensu tractaverat Ire¬ naìus lìb. Il, cap. 46 RlG. (a) Nulla vox divina, Similem locum allegai ad marginem Quintinus, quì in Decretis citatur I, q. 1, e. Marc. Non puiemus ìn Scripiurarum verbis esse Evangelium, sed ìn sensu; non ìn superficie, sedin medulla ; non in sermonum foliis, sed ìn radice ra¬ lionis. Pam. (b) Enum utique et cerlum aliciuid, Recte hoc inter¬ pretatur Macereus de una regula seu symbolo fideì, cujus unusquisqué articulus unus est, certus et de- lermìnatus. Ncque enìm Ecclesìa posi Aposlolos no¬ vum aliquem fideì artìculum credendum proposuit.Etsi enìm clarius explìcuerit quosdam obscuriores, qui ob sui aut obscuriiatem, aut ambiguilalem, possenl con¬ lenlìonìs caussa esse ìnter fideles, et dislinxerìt in plures, qui prius in uno generali arliculo comprehen- debanlur : non proplerea censendì sunl plures reipsa articuli fìdeì, sed distinctione et explicaiione dun¬ taxat. (ìuod enìm veteres in genere cognoverunt, nos disiinctius ct parlicUlalim. crescente in dies hominum (haerelicorum nempequi fidem impugnant) curiosìlaie, et gralia Dei in Scripturis explicandis; juxta illud Apost. ( Epte. 111,5) Quod aliis generationibus non esl agnitum filiis hominum, sicuU nunc revelaium est sanclis Aposlolis ejus el prophelìs ìn spiritu. Pam. (e) Nos. Id est, Catholicos. Semler. GAP. X.— (d) Pro/aiionem.Idest,conlinuationem, duraiionem. Semler. (e) Ubi stalio. Tota periodus allegorica est, a re castrensi sumpta, ac sì dicat : fixistì palos len torii |x el slationis ime; ne ergo ulterius prolerantur. Per- venistì ad fruclum ^piserendi , quse ob hanc de- terminalìonem libi Deus imperavi!, nec ullra debés qmxìrere. Esl enìm stalio, ubì solent consìstere mili¬ iares el confabulari. Lag. (f) Eril ilaque. Hiec mihi fiducia est sensum hunc esse : Dum tot ac lantis assentior qucerendum esse, quse¬ rendi finem non faciam, quod maxime oplant haìre¬ lici, utì quseram semper cum eìs quasì nondum repererim quod Chrìstus instiiuil, quod quseri, quod credere necesse est. Albasp. (%)Quwrite el invenieUs.hì lexlu objeclo nibìl esl quod faveai Uberi examinìs assertoribus, sed agilur lanluin de precibus cum fiducia ad Pairem quì ìn coelis est al- loilendis, quia profecto, sicfuidemnos, cum simusmaU, novimus bona data dare filììs nosiris, Xìmìiomagis Pa¬ ter noster, qui in cwUs est, dabit bona pelenUbus se (Matth , VII, 11). Ncque dissimilem exhibent sen« sum loca Ev. Lue. ibidem objecta. Edd. ex operer D. DE GOURCV. |
