Page 103-104 |
Previous | 52 of 696 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
m
CAPUT PRIMUM.
TERTULLIANI 104
A lati, revera non adversus carnem et sanguinem, séd adversus spiritalia (Ephes., VI, 12) nequitiic. Ila agnosces ad eumdera agonolheiara pertinere cerla¬ minis arbilriura, qui ìnvìlat ad praimiura. Tolum quod agitur in persecutìone, gloria Dei est probanlis et reprobanUs,ìmponenUsel deponenUs.Quod aulem ad gloriam Dei perUuet, ulique ex voluntale illius eveniet. Sed quando Deus magìs creditiir, nìsi cum magìs Umelur, nisì (9) iu tempore persecuUonis? Tunc Ecclesia ìn attonito ésl ; lunc el fides in expe¬ ditìone sollìciUor et discìplinaiìor ìn jejunììs et stalionibus, et oraUonibus, et hurailitale, in aller¬ utra diligentia et dilecUone (e), ìn sancUlate et so¬ brìelale. Non enira vacaUir nisi Uraori el spei. Adeo el ex hoc ipso ostenditur nobis non posse diabolo
QuaisisUproxime, Fabi frater (a), fugiendum necne sìt in persecutìone, quod nescìo quid annuntiaretur. Ibidem ego obloculus aliqnìd pro loco ac tempore, et quaruradara personarura iraportunitale, seraìirac- lalam maleriara abslulì mecum, plenius eara de slylo nunc renuntlaiurus, ulpote quara raihi (1) et tua con« sullatìo comraendarat, et conditio lemporum suo jam nomine injunxerat. Quanto enìra frequenUores iinmi¬ nent persecuUones, lanto exarainatio procuranda est, quoraodo eas excipere fìdes debeat. Procuranda auiera exarainaUo penes vos, qui (2), si forte, Paracletum non recìpiendo deductorem omnìs veritatis, merito adhuc etìam alììs quaìstìonibus obnoxii eslìs. Igitur consultationi luae ordinera quoque induìraus, ani-B (j^p^j^^ri ^am, quae meliores effìcit Dei servos.
madvertentes ante determinari oportere de statu ipsius persecuUonis, utrum a Deo obvenìal (5), an a diabolo, quo facUius de obilu ejus consiare possit. Omnìs enìra rei inspectio, auctore cognito, planior. SaUs est quìdera praiscribere (4) nihil fìeri sine Dei voluntale. Sed non statini hac sententìa caeteris re- lractaUbus(5) locura dabimus, ne aprx-senU arliculo avoceniur, sì quis responderit : Ergo el malum a Deo, et delictura a Deo; nihil jam in diabolo, nìhìl eliara in nobis ipsis. De perseculione nunc quaeritur. Circa hanc interira dixerira nihil fìeri sine Dei voluntale, respiciens eara in priraìs dignam Deo esse, et, ut ita dixerim, necessariara, ad probaUonem scilìcet ser¬ vorum ejus sive reprobaUonera. Quìs estenim exitus persecuUonis, quìs effeclus alius, nìsi probatio el re¬ probatio fideì, qua suos ulique Dominus examìnavil? Hoc omne (6) judicium est persecuUo per quam quis aut probatus aut reprobalus judicatur. Porro judi¬ ciura soli Deo compeiit. Ha^c pala ìlla (b), quai et liunc Dominicam aream purgai, Ecclesiara scilìcet, confusura acervura fìdeliura eventìlans, frumenlum martyrum (7) el paleas negalorum. Haec enìm (8), scalae quas somnìat Jacob, aliìs ascensum in supe¬ riora, aliìs descensum ad inferiora demonslrantes. Sìc et agonem inlelligi capit persecuUonem. A quo cerlamen edicilur, nìsi a quo corona et praeraia pro¬ ponunlur? Legìs ediciura agonis isUus ìn Apocalypsì, quìbus pramiììs ad victoriara ìnvìtel, vel maxime illos
CAPUT H.
Si quod (10) iniquilas a Deo non est, sed a dia¬ bolo, persecuUo autera ex iniquitale consistit (quìd enìra iniquius quara veri Dei anlìsUles, oninis (li) sectatores veritaUs, nocentìssìmoruni more traclari?), ideo vìdelur persecuiio a diabolo evenire, a quo iniquitas agitur, ex qua conslat persecuiio : scire debemus, quatenus nec persecuUo est sine iniquitate diaboli, nec probatio fideì sine persecuUone, pro¬ pter probationem fidei necessariara iniquitatera, non patrocìniura praeslare persecuUoni, sed ministeriuTn ; praìcedere enìra Dei volunlalera circa fideì proba¬ lionera, quai est ratìo perseculionis, sequi autem diabolì iniquitatem ad instrumentum perseòutionis, quaì raUo est probaUonìs. Nani el alias, in quanium jus- UUai iniquitas aemulaest, in tantum materia est ad les¬ Umonia ejus, cnjus est aìniula ; ut sìc justìtia in ini¬ quitate perficialur, quomodo vìrius in ìnfìrmìlale perfi¬ citur (II Cor,, XII, 9). Nam ìnfìrma mundi electa sunl a Deo, ut confundantur forlia ; et slulla ejus, ut confun¬ dantur sapientìa (I Cor., I, 27). Ita et iniquitas adhibe¬ tur nt jusUtia probetur, confundens inìquitalem. Igi¬ tur quod ministerìura non esl arbitrii, sed serviUi (arbilriura enira Domini, persecuUo, propter fidei probalionem, minìsierium(12) aulem iniquitas diabo¬ lì, propter persecuUonis inslruciìonera) ; ila eara per dìabolura, si forte, non a diabolo evenire credimus.
qui proprie vicerìnl in persecuUone, vìncendo lue- D Nìhìl Satanaì in servos Dei vivi licebit, nìsi permise-
LECTIONES VARIANTES.
(1) QUam ei Semi. Oberth, quam mìhì et Rhen. ; quam et Jun.
(2) Qui deest SemL Oberth.
(5) Òhsemi Fran,
(4) Perscribere SemL Oberth.
(5) Retracta vimus SemL Oberili, Fran,
(6) Doniini SemL Oberili. Leop, Nomen RJien.
Retractaverimus,
(7) Maturum Rhen,
(8) Hai eUam Seml. Oberth, Leop.
(9) Nisi cum — persecutionis Ecclesìa Latin.
(10) Quoniam Latin.
(ìì) Omnes Semler, Oberth, Leop. (12) Verba ministerium — inslrucUonem nescìo qua de caussa omisil SemL ejusque sequax Oberth.
COMMENTARIUS.
CAP. I.—(a) Fabi fraier. Communì ChrisUanorum nominefrairem hic vocal. Quìs aulem fuerìt, incertum.
LePr.
(b) Hwc pala illa. jRecte Rhenanus inlerprelatur palam instrumentum ruslicura :, alludil enira ad ìllud Matlh. IH, juxta sirailem B. Cypriani versìonem; quia veniet dominus^erens palam in manu sua, et
mundabit aream suam. Pam.
(e) In allerutra diiigenlìa et dilecUone, Hìs verbis signifìcat : qu;xicumque suut chrisUanre pietalis erga Deum et proximum officia, quales fidelium inter se, dilìgeniìum et dileclorura alfeclus, eUara ethnici laudabant, et mìrabanlur, in Apologet. Rig.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus secundus. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 103-104 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | m CAPUT PRIMUM. TERTULLIANI 104 A lati, revera non adversus carnem et sanguinem, séd adversus spiritalia (Ephes., VI, 12) nequitiic. Ila agnosces ad eumdera agonolheiara pertinere cerla¬ minis arbilriura, qui ìnvìlat ad praimiura. Tolum quod agitur in persecutìone, gloria Dei est probanlis et reprobanUs,ìmponenUsel deponenUs.Quod aulem ad gloriam Dei perUuet, ulique ex voluntale illius eveniet. Sed quando Deus magìs creditiir, nìsi cum magìs Umelur, nisì (9) iu tempore persecuUonis? Tunc Ecclesia ìn attonito ésl ; lunc el fides in expe¬ ditìone sollìciUor et discìplinaiìor ìn jejunììs et stalionibus, et oraUonibus, et hurailitale, in aller¬ utra diligentia et dilecUone (e), ìn sancUlate et so¬ brìelale. Non enira vacaUir nisi Uraori el spei. Adeo el ex hoc ipso ostenditur nobis non posse diabolo QuaisisUproxime, Fabi frater (a), fugiendum necne sìt in persecutìone, quod nescìo quid annuntiaretur. Ibidem ego obloculus aliqnìd pro loco ac tempore, et quaruradara personarura iraportunitale, seraìirac- lalam maleriara abslulì mecum, plenius eara de slylo nunc renuntlaiurus, ulpote quara raihi (1) et tua con« sullatìo comraendarat, et conditio lemporum suo jam nomine injunxerat. Quanto enìra frequenUores iinmi¬ nent persecuUones, lanto exarainatio procuranda est, quoraodo eas excipere fìdes debeat. Procuranda auiera exarainaUo penes vos, qui (2), si forte, Paracletum non recìpiendo deductorem omnìs veritatis, merito adhuc etìam alììs quaìstìonibus obnoxii eslìs. Igitur consultationi luae ordinera quoque induìraus, ani-B (j^p^j^^ri ^am, quae meliores effìcit Dei servos. madvertentes ante determinari oportere de statu ipsius persecuUonis, utrum a Deo obvenìal (5), an a diabolo, quo facUius de obilu ejus consiare possit. Omnìs enìra rei inspectio, auctore cognito, planior. SaUs est quìdera praiscribere (4) nihil fìeri sine Dei voluntale. Sed non statini hac sententìa caeteris re- lractaUbus(5) locura dabimus, ne aprx-senU arliculo avoceniur, sì quis responderit : Ergo el malum a Deo, et delictura a Deo; nihil jam in diabolo, nìhìl eliara in nobis ipsis. De perseculione nunc quaeritur. Circa hanc interira dixerira nihil fìeri sine Dei voluntale, respiciens eara in priraìs dignam Deo esse, et, ut ita dixerim, necessariara, ad probaUonem scilìcet ser¬ vorum ejus sive reprobaUonera. Quìs estenim exitus persecuUonis, quìs effeclus alius, nìsi probatio el re¬ probatio fideì, qua suos ulique Dominus examìnavil? Hoc omne (6) judicium est persecuUo per quam quis aut probatus aut reprobalus judicatur. Porro judi¬ ciura soli Deo compeiit. Ha^c pala ìlla (b), quai et liunc Dominicam aream purgai, Ecclesiara scilìcet, confusura acervura fìdeliura eventìlans, frumenlum martyrum (7) el paleas negalorum. Haec enìm (8), scalae quas somnìat Jacob, aliìs ascensum in supe¬ riora, aliìs descensum ad inferiora demonslrantes. Sìc et agonem inlelligi capit persecuUonem. A quo cerlamen edicilur, nìsi a quo corona et praeraia pro¬ ponunlur? Legìs ediciura agonis isUus ìn Apocalypsì, quìbus pramiììs ad victoriara ìnvìtel, vel maxime illos CAPUT H. Si quod (10) iniquilas a Deo non est, sed a dia¬ bolo, persecuUo autera ex iniquitale consistit (quìd enìra iniquius quara veri Dei anlìsUles, oninis (li) sectatores veritaUs, nocentìssìmoruni more traclari?), ideo vìdelur persecuiio a diabolo evenire, a quo iniquitas agitur, ex qua conslat persecuiio : scire debemus, quatenus nec persecuUo est sine iniquitate diaboli, nec probatio fideì sine persecuUone, pro¬ pter probationem fidei necessariara iniquitatera, non patrocìniura praeslare persecuUoni, sed ministeriuTn ; praìcedere enìra Dei volunlalera circa fideì proba¬ lionera, quai est ratìo perseculionis, sequi autem diabolì iniquitatem ad instrumentum perseòutionis, quaì raUo est probaUonìs. Nani el alias, in quanium jus- UUai iniquitas aemulaest, in tantum materia est ad les¬ Umonia ejus, cnjus est aìniula ; ut sìc justìtia in ini¬ quitate perficialur, quomodo vìrius in ìnfìrmìlale perfi¬ citur (II Cor,, XII, 9). Nam ìnfìrma mundi electa sunl a Deo, ut confundantur forlia ; et slulla ejus, ut confun¬ dantur sapientìa (I Cor., I, 27). Ita et iniquitas adhibe¬ tur nt jusUtia probetur, confundens inìquitalem. Igi¬ tur quod ministerìura non esl arbitrii, sed serviUi (arbilriura enira Domini, persecuUo, propter fidei probalionem, minìsierium(12) aulem iniquitas diabo¬ lì, propter persecuUonis inslruciìonera) ; ila eara per dìabolura, si forte, non a diabolo evenire credimus. qui proprie vicerìnl in persecuUone, vìncendo lue- D Nìhìl Satanaì in servos Dei vivi licebit, nìsi permise- LECTIONES VARIANTES. (1) QUam ei Semi. Oberth, quam mìhì et Rhen. ; quam et Jun. (2) Qui deest SemL Oberth. (5) Òhsemi Fran, (4) Perscribere SemL Oberth. (5) Retracta vimus SemL Oberili, Fran, (6) Doniini SemL Oberili. Leop, Nomen RJien. Retractaverimus, (7) Maturum Rhen, (8) Hai eUam Seml. Oberth, Leop. (9) Nisi cum — persecutionis Ecclesìa Latin. (10) Quoniam Latin. (ìì) Omnes Semler, Oberth, Leop. (12) Verba ministerium — inslrucUonem nescìo qua de caussa omisil SemL ejusque sequax Oberth. COMMENTARIUS. CAP. I.—(a) Fabi fraier. Communì ChrisUanorum nominefrairem hic vocal. Quìs aulem fuerìt, incertum. LePr. (b) Hwc pala illa. jRecte Rhenanus inlerprelatur palam instrumentum ruslicura :, alludil enira ad ìllud Matlh. IH, juxta sirailem B. Cypriani versìonem; quia veniet dominus^erens palam in manu sua, et mundabit aream suam. Pam. (e) In allerutra diiigenlìa et dilecUone, Hìs verbis signifìcat : qu;xicumque suut chrisUanre pietalis erga Deum et proximum officia, quales fidelium inter se, dilìgeniìum et dileclorura alfeclus, eUara ethnici laudabant, et mìrabanlur, in Apologet. Rig. |
