Page 107-108 |
Previous | 54 of 696 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
1G7
TERTULLIANI
108
mus jam (a) consullationera tuara inducere, et deler- A minare ex hoc ipso praitractatu, fugiendum in per¬ secuUone non esse. Si enìra persecutio a Deo evenit, nullo modo fugiendum erit quod a Deo evenit. Sìcut duplex ralìo defendit (l), quia neque debeat devìla¬ rì, neque evadi possit quod a Deo evenit. Non debet devifari.quia bonura. Necesse est enira bonura esse orane quod D^o visum est. Et numquìd ideo in Ge¬ nesi sìc positura est : Et vìdìi Deus quia bonum est (Gen. I, pass.) ; non quod ignoraret bonura esse, nìsi vidisset ; sed ut hoc sono porlenderet bonura esse, quod Deo visum esl? Multa quìdera sunt, qm» a Deo eveniant, et alicujus malo eveniant. Irao bo¬ nura est ideo, quìa a Deo evenit, ut divinura el ra¬ lionale. Quid enìra divinuin non raUonale, non bo-
CAPUT V.
Sed, Quod meum est, inquit, fugio, ne peream si negavero; illius est, sì voluerit, etiara fugientem me reducere in medium. Hoc mìhì prius responde : Cer¬ lus es le negalurum si non fugeris, an incertus ? Si enim cerlus, jam negasti ; quia praesumendo (9) ìe negalurura, id despopondistì, de quo pra^sumpsisii ; et vane jam fugis ne neges, quì si negalurus es, jam negasU. Si vero incertus es, cur non ex aiquaUlate incerti metus inter utrumque eventum , etiam confi¬ teri te posse praesumis, et salvum magìs fìeri quo¬ minus fugias, sìcul (10) negalurura te praesumis, ut fugias? Jam nunc aut in nobìs est utrumque, aut lo¬ lum in Deo. Sì in nobis est confìleri aut negare, cur non ìd praisumìmus quod est melius, ìd est, confes- num? Quid bonura non divinura? Sì antera sensui B suros nos? nìsi, sì vis confìleri, paU non vis. Nolle
cujusque videiur, non sensus hominis praìjudìcat (2) statui, sed siatiis sensui. Status enim nnìuscujus- que(.5) cerluin quìd est, et dat (4) sensui legem, ita senlìendi Slalum, sìcutì est. Si autein statu quidera bonura quod a Deo venit (nihil euira a Deo non bonum, quia dìvinum, quìa ralionale), sensui vero malum vi¬ detur, erit status ìn luto (5), sensus ìn vìlìo. Slatu optima res pudicitia, et veritas,- et jusUUa, quae a rrultorum sensu displicent. Nunquid ideo status sen¬ sui addicitur? Ita et persecutio siaiu bona est, quia divina et raUonalis dìsposìUo; sensui eorura vero quorura malo venil, displicet. Vides etìara ìllud raa¬ lum ratìonem (6) apud Deura habere, cura quìs in persecutìone everUtur de salute, sìcut et illud bo-
auleni confìleri, negare est. Sì vero in Deo lotura est, cur non tolura relinquìraus arbìtrio,ejus? agno¬ scenles virtutem et potestatem, quod possit nos sicut fugienles reducere (11) in medium ; ita et non fugien¬ les, imo et ìn niedìo populo conVersantes obum¬ brare. Quale est, ut ad fugiendum Deo honorem reddas, quì possit te eUani fugìentera producere ìn medium, ad conteslandum (12) autera ìnhonores ìl¬ lum, desperans potenUam prolectionis ab Ulo? Quare (13) non magis, ex hac parte constantiai el fidu¬ ciae in Deum, dicis : Ego, quod meum est, facio, non dìscedo: Deus sì voluerii, ìpse me proteget : hoc polìus nostrum esl, stare sub Dei arbitrio, quam fu¬ gere sub nosiro ? (e) RuUUus sanciissimus'marlyr.
num ratìone conlingere, cum quis ox perseculione C cura loUens fugìssel persecuUonem de loco in locum.
profìcit ìn salute? Nisì si irraUonalìler quis aut perii apud Dominura, aut salvus est : is non poterit persecuUonem malum dicere, quae eliara in mali (7) parte bonum est (8), dum raiione admìnislratur. Ita si bonum persecuiio quoquo modo, quia de stalu con¬ stat, merito defìnimus, quod bonura est, vitari non oporlere : quìa delictura sìt, quod bonura esl recusa¬ re ; eo amplius, quod Deo visum est : jam vero nec posse vitari, quia a Deo evenit, cujus voluntas non poterit evadi. (6) Igitur qui putant fugiendum, aut malura exprobrant Deo, sì persecuUonera utì malura fugiant; bonura enìm nemo devital ; aut forUores se Deo existimanl, qui putanl se evadere posse, sì Deus tale aliquid voluerit evenire.
eìiam periculura (ut puiabat) nummis redemisset, post lotara securilatem quam sìbì prospexerat, ex inopi¬ nato apprehensus, et praesìdi oblatus, lormenUs dissi¬ patus, credo pro fugai casUgaUone, dehinc ignibus datus, passionera, quara vìtarat, misericordiai(U) Dei retulit. Quid aliud voluìl Domìnus nobis deraon¬ slrare hoc docuraento, quara fugiendura non esse, quia nihil fuga prosit sì Deus nolit? CAPUT VI. Imo, inquìi, quia praeceplum adimplevìi, fugiens de civìlate ìn civitatem. Sic enira voluit quidara, sed et ipse fugìtìvus, argumentari^ et qui proinde nolunt ÌnteUigere sensum Domini illius pronunUationis, ut cara (15) ad velaraentura Uraìdìlalis suai utantur, cura LECTIONES VARIANTES.
'i) Dependit Pam. SemL Oberili.
[2) Prsejudicavit Fran.
'3) Unusquisqué Rhen.
'A) Sed dat SemL Oberth.
'5) In loto Rhen. Rig. VeneL
'6) RaUonale Seml. Oberth.
y) Et jam in mafìs'Pam.
(8) In malis par bonum est Rhen. Seml. Oberth.
X) (9) Praesumendo RìgaU. 10) Si cum M^n. Ilj Educere Pam. SemL 12} Ad constandum Rhen.
(13) Quanto Mm.
(14) Misericordia, Rhen,
(15) Ea Cod, Wouw.
COMMENTARIUS.
CAP. IV.— (a) Consultalionem luam inducere, ete. Inducilur, inquit Rhen., proprie quod deletur, hìc consultaUonem inducere, est tollere dubium consul- laUonìs : exponit antera seipsum, cum addit, et de¬ terminare. In sequentìbus esl egregia ejusdera reco- gnitio. Pam.
(b) Igitur qui pulant fugiendum. In codice Dìvio¬ nensi, Eo ad igitur. Ibidemque in margine , Eo ad, id est, adeo, Rig.
CAP. V.—X^) Buiilìus sanciissimusjnarlyr. Passus esl in Africa cum Silvano et Maximo, ut ex marlyro¬ logio palei, in quo male, Bulilus, Le Pr.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus secundus. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 107-108 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 1G7 TERTULLIANI 108 mus jam (a) consullationera tuara inducere, et deler- A minare ex hoc ipso praitractatu, fugiendum in per¬ secuUone non esse. Si enìra persecutio a Deo evenit, nullo modo fugiendum erit quod a Deo evenit. Sìcut duplex ralìo defendit (l), quia neque debeat devìla¬ rì, neque evadi possit quod a Deo evenit. Non debet devifari.quia bonura. Necesse est enira bonura esse orane quod D^o visum est. Et numquìd ideo in Ge¬ nesi sìc positura est : Et vìdìi Deus quia bonum est (Gen. I, pass.) ; non quod ignoraret bonura esse, nìsi vidisset ; sed ut hoc sono porlenderet bonura esse, quod Deo visum esl? Multa quìdera sunt, qm» a Deo eveniant, et alicujus malo eveniant. Irao bo¬ nura est ideo, quìa a Deo evenit, ut divinura el ra¬ lionale. Quid enìra divinuin non raUonale, non bo- CAPUT V. Sed, Quod meum est, inquit, fugio, ne peream si negavero; illius est, sì voluerit, etiara fugientem me reducere in medium. Hoc mìhì prius responde : Cer¬ lus es le negalurum si non fugeris, an incertus ? Si enim cerlus, jam negasti ; quia praesumendo (9) ìe negalurura, id despopondistì, de quo pra^sumpsisii ; et vane jam fugis ne neges, quì si negalurus es, jam negasU. Si vero incertus es, cur non ex aiquaUlate incerti metus inter utrumque eventum , etiam confi¬ teri te posse praesumis, et salvum magìs fìeri quo¬ minus fugias, sìcul (10) negalurura te praesumis, ut fugias? Jam nunc aut in nobìs est utrumque, aut lo¬ lum in Deo. Sì in nobis est confìleri aut negare, cur non ìd praisumìmus quod est melius, ìd est, confes- num? Quid bonura non divinura? Sì antera sensui B suros nos? nìsi, sì vis confìleri, paU non vis. Nolle cujusque videiur, non sensus hominis praìjudìcat (2) statui, sed siatiis sensui. Status enim nnìuscujus- que(.5) cerluin quìd est, et dat (4) sensui legem, ita senlìendi Slalum, sìcutì est. Si autein statu quidera bonura quod a Deo venit (nihil euira a Deo non bonum, quia dìvinum, quìa ralionale), sensui vero malum vi¬ detur, erit status ìn luto (5), sensus ìn vìlìo. Slatu optima res pudicitia, et veritas,- et jusUUa, quae a rrultorum sensu displicent. Nunquid ideo status sen¬ sui addicitur? Ita et persecutio siaiu bona est, quia divina et raUonalis dìsposìUo; sensui eorura vero quorura malo venil, displicet. Vides etìara ìllud raa¬ lum ratìonem (6) apud Deura habere, cura quìs in persecutìone everUtur de salute, sìcut et illud bo- auleni confìleri, negare est. Sì vero in Deo lotura est, cur non tolura relinquìraus arbìtrio,ejus? agno¬ scenles virtutem et potestatem, quod possit nos sicut fugienles reducere (11) in medium ; ita et non fugien¬ les, imo et ìn niedìo populo conVersantes obum¬ brare. Quale est, ut ad fugiendum Deo honorem reddas, quì possit te eUani fugìentera producere ìn medium, ad conteslandum (12) autera ìnhonores ìl¬ lum, desperans potenUam prolectionis ab Ulo? Quare (13) non magis, ex hac parte constantiai el fidu¬ ciae in Deum, dicis : Ego, quod meum est, facio, non dìscedo: Deus sì voluerii, ìpse me proteget : hoc polìus nostrum esl, stare sub Dei arbitrio, quam fu¬ gere sub nosiro ? (e) RuUUus sanciissimus'marlyr. num ratìone conlingere, cum quis ox perseculione C cura loUens fugìssel persecuUonem de loco in locum. profìcit ìn salute? Nisì si irraUonalìler quis aut perii apud Dominura, aut salvus est : is non poterit persecuUonem malum dicere, quae eliara in mali (7) parte bonum est (8), dum raiione admìnislratur. Ita si bonum persecuiio quoquo modo, quia de stalu con¬ stat, merito defìnimus, quod bonura est, vitari non oporlere : quìa delictura sìt, quod bonura esl recusa¬ re ; eo amplius, quod Deo visum est : jam vero nec posse vitari, quia a Deo evenit, cujus voluntas non poterit evadi. (6) Igitur qui putant fugiendum, aut malura exprobrant Deo, sì persecuUonera utì malura fugiant; bonura enìm nemo devital ; aut forUores se Deo existimanl, qui putanl se evadere posse, sì Deus tale aliquid voluerit evenire. eìiam periculura (ut puiabat) nummis redemisset, post lotara securilatem quam sìbì prospexerat, ex inopi¬ nato apprehensus, et praesìdi oblatus, lormenUs dissi¬ patus, credo pro fugai casUgaUone, dehinc ignibus datus, passionera, quara vìtarat, misericordiai(U) Dei retulit. Quid aliud voluìl Domìnus nobis deraon¬ slrare hoc docuraento, quara fugiendura non esse, quia nihil fuga prosit sì Deus nolit? CAPUT VI. Imo, inquìi, quia praeceplum adimplevìi, fugiens de civìlate ìn civitatem. Sic enira voluit quidara, sed et ipse fugìtìvus, argumentari^ et qui proinde nolunt ÌnteUigere sensum Domini illius pronunUationis, ut cara (15) ad velaraentura Uraìdìlalis suai utantur, cura LECTIONES VARIANTES. 'i) Dependit Pam. SemL Oberili. [2) Prsejudicavit Fran. '3) Unusquisqué Rhen. 'A) Sed dat SemL Oberth. '5) In loto Rhen. Rig. VeneL '6) RaUonale Seml. Oberth. y) Et jam in mafìs'Pam. (8) In malis par bonum est Rhen. Seml. Oberth. X) (9) Praesumendo RìgaU. 10) Si cum M^n. Ilj Educere Pam. SemL 12} Ad constandum Rhen. (13) Quanto Mm. (14) Misericordia, Rhen, (15) Ea Cod, Wouw. COMMENTARIUS. CAP. IV.— (a) Consultalionem luam inducere, ete. Inducilur, inquit Rhen., proprie quod deletur, hìc consultaUonem inducere, est tollere dubium consul- laUonìs : exponit antera seipsum, cum addit, et de¬ terminare. In sequentìbus esl egregia ejusdera reco- gnitio. Pam. (b) Igitur qui pulant fugiendum. In codice Dìvio¬ nensi, Eo ad igitur. Ibidemque in margine , Eo ad, id est, adeo, Rig. CAP. V.—X^) Buiilìus sanciissimusjnarlyr. Passus esl in Africa cum Silvano et Maximo, ut ex marlyro¬ logio palei, in quo male, Bulilus, Le Pr. |
