Page 109-110 |
Previous | 55 of 696 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
109 DE FUGA IN PERSECUTÌONE. 110
et persónas suas habuerii et tempora el caussas: Cum A discipulis magnopere deprccanUbus, ne se Hieroso-
cwperinl, ìnquil, persequi vos, fugile de civitale ìn ci¬ vilatem (MaUh. X, 25). Hoc in persónas (1) proprie Apostolorum, et in lempora, elin caussas eorum per¬ Unere defendimus, sicut ( praicedentès (2) et ) sub¬ sequenies sensus probabunt, quì nonnisi in Aposlolos compeiunl; In viam nationum ne ieritis, el in civita¬ tem Samariianoruni ne ìntroieritis ; sed ite potius ad oves perditas domus Israelìs (Mallh. X, 5, 6). Nobis autein et \ìa nalìonum palet, ìn qua et inventi sumus, el usque in fìnem incedimus ; elnulla civiias excepta est, qua per lolum orbera praìdicamus ; sed nec cura nobis Israelìs injuncta est extra ordinem, nisì qua et omni- bus genUbus praedicare debemus. Etiamsi appreiien- damur,nonìn concilia eorum perduceraur, necìn
lyma commiueret, passurus illic quaì Agabus prò- phetaveral, sollicìtudini eorum non subscripsit ; sed e contrario : Quid, inquit, faciUs lacrymantes et con- turbantes cor meum ? Ego erìim non modo vincula, pali oplaverim, sed eliam mori Hìerosolymis pro no¬ mine Domini mei Jesu ChrisU , Alque ita omnes aie- runt : Fiat voluntas Domini (Ad. XXI, 17). Quai erat volunias Domìni? utìque non fugiendi jam per¬ secutionem. Caìlerum , poterant et priorem Domini^ voluntatem proposuìsse qua fugere mandaverat, quì illum persecuUonem viiasse malueranl. Igitur, cura eiiam sub Apostolis ipsis temporale full Uigai prai¬ ceptum, sìcut et reliquorum praiscripiorum, noii po¬ test apud nos perseverare quod apud dociores nos-
synagogis illorum flagellabimur, sed Romanis uU- g tros concessavìi, etsi non proprie ad ìllos fuisset emis-
que potestaUbus el tribunalibus objicìemur. Sic (3) ìgì¬ lur el fugae praiceptum Apostolorum condiUo desì¬ derabat , quoniara primo praìdicandum erat ad oves perditas domus Israelìs. Ut ergo pertìcerelur praì- dicaUo, apud quos (4) priores perfìci oportebat, ulì pa¬ nem ante fìlli quam canes sumerent, ideo ìllis fuge¬ re tunc ad lempus praìcìpìl: non propier eludendum (5) periculum proprio (6) nomine persecuUonis (atquin persecuiiones eos pnssuros praìdicabat, et loìeran¬ das do'.ebal) ; sed propier profeclum annuiiliationis, ne, slaUm (7) oppressis, EvangeUi quoque dissemìnaUo perimeretur, Neque enim quasi tacile iu aliquam civitatem iransfugìendum eral, sed quasì nbique an- nunlìalurìs, elex hoc ubique persecuUones subilurìs.
sum : aut sì perseverare ìllud Domìnus voltnl, deli - querunt (9) ApostoU quì non usque iu fìnem fugere curaverunt.
CAPUT VII. Videamus nunc an et cailera Domini edìcia con¬ gruant perpeluo fugce praecepto. Prìnio quidem, si a Deo persecutio est, quale esl ut idem fugiendam eam mandet, qui el ìnferi? quam sì evadi vellel, melius non immillerei, ne volunlate praìvarìcari viderelur. Aut paU enìra nos voluit persecuUonem, aut fugere. Sì fugere, quomodo patì ? sì paU, quomodo fugere ? Jam vero quanta ìnaìqualitas sentenUarum jubentis fugere, et ìnvìtanlìs ad passionem, contrariam ìugxl Quì confessus fueril in me, el ego confitebor in ilio co-
donec replerent doctrina sua (8). Denique (Matth. q ram Patre meo (Matth, X, 31). Quomodo confitebì-
X, 33) : Non consummabiUs, inquìt, civitates Israelìs Adeo intra terminos Judaeae praiceptum fugai con¬ Unebalur. Nobis aulem nulla Judaìae praìfìniiìo cora¬ peUt praedìcaUonìs, ìn omnem jam carnem effuso Spiritu Sanclo. Itaque Paulus, et Apostoli ìpsì, memores praecepti dominici, contestantur Ulud apud Israel, quem jam doctrina sua ìmpleverant: Vobis oporluit imprimis sermoriem Dei tradi, Sed quoniam repuUstis eum, nec dignos vos wterna vita exìslima- stis, ecce convenimus nos ad naiiones (AcL XIII, 46). Atque exinde conversi et ìpsì, sicut antecessores ìn- sUluerant, in viara nalìonum abierunt, et in civila¬ les Samaritanorum ìntroìerunl; utìn totam scilicet terram exiret sonus eorum, el in lerminos orbis voces
tur fugiens? quoraodo fugiei confìtens ? Quì me con¬ fusus fueril, et ego confundar eum coram Patxe. (Marc, Vili, 58; Lmc. XiX, 26). Si devilo passionem, confondo confessionem. Felìces qui persecuiionem passi fuerint caussa nominis mei (Mallh. V, li). Infelices ergo qui fugiendo ex praecepto non erunt passi. Qui sustìnue¬ rit in finem, iste salvabitur (Matth. X, 22). Quid ergo, me jubens fugere, vis in finem susUnere ? Tania di¬ versitas senlenlìarum sì non congruit divinae gravitaU, apparet ex hìs quoque praìceptura fugai suara tunc babuìsse rationera quara ostendimus. Sed infìrmita¬ tem, inquit, quorumdam prospiciens Domìnus, pro sSa humanitale nìhilorainus et porlum fugai demon¬ slravit : non enìm idoneus erat eUam sine fuga tam
eorum (Ps. XVIII, 1 ). Sì ergo cessavit excepUo vise jy turpi et indigno, et servili praesidio salvos facere in
nalìonum , et introitus in civìtaies Samaritanorum, cur non cessaverit et fugai prseceptum pariter emìs¬ sum ? Denique ex quo saturalo Israele Apostoli ìn natìones iransièrunt, nec fugerunt de civitale in ci¬ vilatem, nec paU dubitaverunt. Atquin et Paulus, quì se per murum concesserat expediri de persecu¬ Uone, qua ad hoc lempus erat praìcepU ; idem jam in clausula officii, et ìn consumniaUone praecepU,
persecutìone, quos scìret inlirmos. Atquin non fovet, sed recusat seinper ìnfìrmos ; primum docens non fu¬ giendos esse persecutores, sed poUus non Umendos. Nolile timere eos quì corpus occidere possunt, animw autem nìhìl valenl facere^ Sed timete eum qui el corpus el animam perdere poiest in gehennam (Matth, X, 28). Atque exinde quai lìmidìs praifìnìl? Qui pluris fecerit animam suam quam me, non esime dignus; et^ Qui
LECTIONES VARIANTES.
(1) Persona Pam. Pdien.
g) verba uncis inclusa PameL addìdit recepilque Ria.
iù) Si Rhen. t I j
(4) Apud nos Fenel.
(5) Elidendum. Rhen, Seml. eie.
"6) Pro nomine Jun.
ì) Statum Rhen, Jim.
[S) Doclrinam suam Pam.
(9) Derelìquerunt quidam mede.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus secundus. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 109-110 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 109 DE FUGA IN PERSECUTÌONE. 110 et persónas suas habuerii et tempora el caussas: Cum A discipulis magnopere deprccanUbus, ne se Hieroso- cwperinl, ìnquil, persequi vos, fugile de civitale ìn ci¬ vilatem (MaUh. X, 25). Hoc in persónas (1) proprie Apostolorum, et in lempora, elin caussas eorum per¬ Unere defendimus, sicut ( praicedentès (2) et ) sub¬ sequenies sensus probabunt, quì nonnisi in Aposlolos compeiunl; In viam nationum ne ieritis, el in civita¬ tem Samariianoruni ne ìntroieritis ; sed ite potius ad oves perditas domus Israelìs (Mallh. X, 5, 6). Nobis autein et \ìa nalìonum palet, ìn qua et inventi sumus, el usque in fìnem incedimus ; elnulla civiias excepta est, qua per lolum orbera praìdicamus ; sed nec cura nobis Israelìs injuncta est extra ordinem, nisì qua et omni- bus genUbus praedicare debemus. Etiamsi appreiien- damur,nonìn concilia eorum perduceraur, necìn lyma commiueret, passurus illic quaì Agabus prò- phetaveral, sollicìtudini eorum non subscripsit ; sed e contrario : Quid, inquit, faciUs lacrymantes et con- turbantes cor meum ? Ego erìim non modo vincula, pali oplaverim, sed eliam mori Hìerosolymis pro no¬ mine Domini mei Jesu ChrisU , Alque ita omnes aie- runt : Fiat voluntas Domini (Ad. XXI, 17). Quai erat volunias Domìni? utìque non fugiendi jam per¬ secutionem. Caìlerum , poterant et priorem Domini^ voluntatem proposuìsse qua fugere mandaverat, quì illum persecuUonem viiasse malueranl. Igitur, cura eiiam sub Apostolis ipsis temporale full Uigai prai¬ ceptum, sìcut et reliquorum praiscripiorum, noii po¬ test apud nos perseverare quod apud dociores nos- synagogis illorum flagellabimur, sed Romanis uU- g tros concessavìi, etsi non proprie ad ìllos fuisset emis- que potestaUbus el tribunalibus objicìemur. Sic (3) ìgì¬ lur el fugae praiceptum Apostolorum condiUo desì¬ derabat , quoniara primo praìdicandum erat ad oves perditas domus Israelìs. Ut ergo pertìcerelur praì- dicaUo, apud quos (4) priores perfìci oportebat, ulì pa¬ nem ante fìlli quam canes sumerent, ideo ìllis fuge¬ re tunc ad lempus praìcìpìl: non propier eludendum (5) periculum proprio (6) nomine persecuUonis (atquin persecuiiones eos pnssuros praìdicabat, et loìeran¬ das do'.ebal) ; sed propier profeclum annuiiliationis, ne, slaUm (7) oppressis, EvangeUi quoque dissemìnaUo perimeretur, Neque enim quasi tacile iu aliquam civitatem iransfugìendum eral, sed quasì nbique an- nunlìalurìs, elex hoc ubique persecuUones subilurìs. sum : aut sì perseverare ìllud Domìnus voltnl, deli - querunt (9) ApostoU quì non usque iu fìnem fugere curaverunt. CAPUT VII. Videamus nunc an et cailera Domini edìcia con¬ gruant perpeluo fugce praecepto. Prìnio quidem, si a Deo persecutio est, quale esl ut idem fugiendam eam mandet, qui el ìnferi? quam sì evadi vellel, melius non immillerei, ne volunlate praìvarìcari viderelur. Aut paU enìra nos voluit persecuUonem, aut fugere. Sì fugere, quomodo patì ? sì paU, quomodo fugere ? Jam vero quanta ìnaìqualitas sentenUarum jubentis fugere, et ìnvìtanlìs ad passionem, contrariam ìugxl Quì confessus fueril in me, el ego confitebor in ilio co- donec replerent doctrina sua (8). Denique (Matth. q ram Patre meo (Matth, X, 31). Quomodo confitebì- X, 33) : Non consummabiUs, inquìt, civitates Israelìs Adeo intra terminos Judaeae praiceptum fugai con¬ Unebalur. Nobis aulem nulla Judaìae praìfìniiìo cora¬ peUt praedìcaUonìs, ìn omnem jam carnem effuso Spiritu Sanclo. Itaque Paulus, et Apostoli ìpsì, memores praecepti dominici, contestantur Ulud apud Israel, quem jam doctrina sua ìmpleverant: Vobis oporluit imprimis sermoriem Dei tradi, Sed quoniam repuUstis eum, nec dignos vos wterna vita exìslima- stis, ecce convenimus nos ad naiiones (AcL XIII, 46). Atque exinde conversi et ìpsì, sicut antecessores ìn- sUluerant, in viara nalìonum abierunt, et in civila¬ les Samaritanorum ìntroìerunl; utìn totam scilicet terram exiret sonus eorum, el in lerminos orbis voces tur fugiens? quoraodo fugiei confìtens ? Quì me con¬ fusus fueril, et ego confundar eum coram Patxe. (Marc, Vili, 58; Lmc. XiX, 26). Si devilo passionem, confondo confessionem. Felìces qui persecuiionem passi fuerint caussa nominis mei (Mallh. V, li). Infelices ergo qui fugiendo ex praecepto non erunt passi. Qui sustìnue¬ rit in finem, iste salvabitur (Matth. X, 22). Quid ergo, me jubens fugere, vis in finem susUnere ? Tania di¬ versitas senlenlìarum sì non congruit divinae gravitaU, apparet ex hìs quoque praìceptura fugai suara tunc babuìsse rationera quara ostendimus. Sed infìrmita¬ tem, inquit, quorumdam prospiciens Domìnus, pro sSa humanitale nìhilorainus et porlum fugai demon¬ slravit : non enìm idoneus erat eUam sine fuga tam eorum (Ps. XVIII, 1 ). Sì ergo cessavit excepUo vise jy turpi et indigno, et servili praesidio salvos facere in nalìonum , et introitus in civìtaies Samaritanorum, cur non cessaverit et fugai prseceptum pariter emìs¬ sum ? Denique ex quo saturalo Israele Apostoli ìn natìones iransièrunt, nec fugerunt de civitale in ci¬ vilatem, nec paU dubitaverunt. Atquin et Paulus, quì se per murum concesserat expediri de persecu¬ Uone, qua ad hoc lempus erat praìcepU ; idem jam in clausula officii, et ìn consumniaUone praecepU, persecutìone, quos scìret inlirmos. Atquin non fovet, sed recusat seinper ìnfìrmos ; primum docens non fu¬ giendos esse persecutores, sed poUus non Umendos. Nolile timere eos quì corpus occidere possunt, animw autem nìhìl valenl facere^ Sed timete eum qui el corpus el animam perdere poiest in gehennam (Matth, X, 28). Atque exinde quai lìmidìs praifìnìl? Qui pluris fecerit animam suam quam me, non esime dignus; et^ Qui LECTIONES VARIANTES. (1) Persona Pam. Pdien. g) verba uncis inclusa PameL addìdit recepilque Ria. iù) Si Rhen. t I j (4) Apud nos Fenel. (5) Elidendum. Rhen, Seml. eie. "6) Pro nomine Jun. ì) Statum Rhen, Jim. [S) Doclrinam suam Pam. (9) Derelìquerunt quidam mede. |
