Page 243-244 |
Previous | 122 of 696 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
243
TERTULLIANI
244
facere sìmìlìluamem ommum quw sunt tn cwlo, et in \ ut facilius horao ad jejunandum Deo formaretur.
terra, et in aquis, et siraul jussit ut serpentis wnei effigiem effóriiiarenl, et Cherubini et SeràpIUm aurea in drcce figuratum exemplunl (Z), ubi dìcìt imagines soUuS idoloktrìaè caussa prohiberi. Sic iei talionis legem ideo datara dìcìt, ut conimìssio ìnjuriw metu vicis statini occursurw repaslinarelùr , el licenlia retribuiio¬ nis prohibitìo essel provocatìonìs,
Ridebant haireiìci et aspernabantur quaì ih Veteri Testamento abjecUòra vìdebantur, cujusmodi sunt cruenta sacrifìcia (4), ablutìànum negòtiosw scrupulo'* sìiates et cìborum delecius. Haic autera omnia a Deo fuerunt pra3sUtuta, ut istis legalibus disciplinis occur¬ renUbus ubique, ne ulli momento vacarent a Dei res¬ pectu...: ut nihil de arcanis allingam significanliis, legis
sacrifìciorura quoque onera, et operaUonuni, et ablu- tionuni negotiosas scrupulosìlales nerao reprehen¬ dal...; sed illanl Dèi industriara senlial qua populura pronum ìn ìdololatriam et iransgressionera, ejus¬ modi offìciis religioni suai voluit adslringere, quìbus supersUiio saecuU agebatur, ut ab ea avocarci illoS (6). Sed in ipsis commercìis vitae et conversationis huraanae domi ac forìs , ad usque curam vasculorum omnìfariara dislinxit, ut isUs legalibus disciplinis occurreniìbus ubique, ne ulli momento vacarent a Dei respectu... Ad hoc benefìcium, non onus legìs adjuvandum prophetas ordinavìt, docentes Deo di- gna, auferre nequìUas de anima, exquirere judi¬ ciura , et caetera, quae religionis essentiara et
spiritualis sdlìcet et prophelicw, el in omnibus pene g perfectionem ìh virtute el bonis operibus locatam
argumentis figuratw (3). « Si lex, scrìbìt, aliquid cibìs delrahil, et immunda pronunliat animaUa, quae aU¬ quando benedìcta sunt, consiliura exercendai conti¬ nentiae inteUige, el fraenos iraposìlosillì gula3 agnosce, quae, cura panera ederèl angelorura cucumeres, et pepones JEgypUoruni desìderabat. Agnosce siraul et comitibus gula;, libidini scilicet atque luxuriaì pro¬ spectuin...: proinde ut el pecuniai ardorresUnguere- tur ex''parte, de qua victus necessiiate caussatur, preUosorura ciborura arabiUo deiracta est ; postrerao.
evincunt. Longìus progredilur in hac exponendaì doctrina , et ìn lege pr:eceplaiii probat caritatera , et injurìarura veniara, reservala Deo vindicta, quae ne¬ cessaria esl, ut scelesU horaìnes ìn ordine contì¬ neantur (7).,Addit Chrìslura conditìonalìter nunc: fecisse divortu prohìbitìonem , si ideo quis dimillat nxorem, ul aliam ducat, Denique hanc circa fìdera regulara tradii; (8) , nìlUl temere credendum, lemere porro órecU, quodeumque sine originis agmlìóne ere- dilur, Lumper.
LIBER PRIMirS.
%t0mmtnm.
Cum prius opusculum suum adversus marcionem pleniore postea compósìUone resddìssel TerlulUanus, el ermi frater quidam deìnde apóstala niendòsìssimuni exliibuisset, necessilas UU fàcta est emendationis, et ihnovaììonis occasio aliquid adjicere persuasit ; unde ìn quinque lìbros opus islud excrevit, quòrum primi li¬ bri arcjummtum hic damus,
l. In primis itaque pósi inveclivam ìn' Marcionem Poniicum, quod nuplids cibslideril, Evaiiigelìa corrose- rit, et Deum quem invenerai, exiindo lumine fidei ami¬ serit; jcmi deslìnandnm hwreticum docel ; quia, deserto quod prìus fueral, id posleà sìbi elegerit quod retro non ei-at; sicuU latìus libro de pr.^scìUptionIbus ad¬ versus H.^RETiOos sustiìtuèrit.
IL Deinde, duòs deos illum adlulisse; Crealorem, id est nostrum ; et suum ac cerdonis informaloris suì ; ìL lum malum, hujus v,eró bonuni,
ììì, Verum, Clirisliandm veritatem dislricle pronun¬ tiasse : Deum, si unus non sit, tion eése, eo qubd sum¬ mus magnus sìt, cui nìhìl adwquari possit,
IV. Non posse étiam duo summa magna, eliam dis¬ iincta suis fìnibus consistere,
V. Si enim duo summa magna, etiam pliira admitU debere, cum Valentino, qui uscjiie cid triginta wonum fmliis, examen diviìiìtalis effudìL
ti VL Atque adeo, non modo duo pares, sed nec dis-' pares deos pbssé consUluì.
VII. Neque vero UU palrocinari nonien Dei, eliam alns permissUm in Scripturis ; quia idcirco eìs non coni- petit possessio summi magni.
Vili. Porro hwresìn Marcionistarum vel inde probari, quód novuin Déurn faciarìl, cum verus Deus wiernus sii.
IX. Idque, eliamsi solum agniUone novum dicant, quod Deus ignotus èsse non pòiùerit, neque incerlus.
X, Sed a primordio sempèi' agnitus ; quippe quem anima et conscienlia, elìarn ethnica, noverit,
_. XI. Proìnde, cuni Dei sint omnia, sì nihil creavit, deum non eèse quem Màrdon staiuit,
XH. Ut autem illuni deUrn esse confiteri possemus, sine caussa tarnen esse eum deberemus argumentari, qui rem hon haberei, cum res Caussa sii ut sii àliqìUd.
XIIL Neque vero opus esse parum digniiìii Deo mun¬ dum ; ipsis iestimoniis philosophorum probat.
XIV. Imo eHdni mimUoira animalia hui juvare aut lèdere ; et nec aquam DU creatoris refjrobàri a deo Mcji'cìonis , qua suos abluit : liec oleum , quo suos un- guit: ììéc panem, quo ipsiim corpus suuin reprwsentat (hoc est prcesens óstenclìt) in èàcraììieuUs,
XV. Deinde addii, dea Marcionis non esse suum
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus secundus. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 243-244 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 243 TERTULLIANI 244 facere sìmìlìluamem ommum quw sunt tn cwlo, et in \ ut facilius horao ad jejunandum Deo formaretur. terra, et in aquis, et siraul jussit ut serpentis wnei effigiem effóriiiarenl, et Cherubini et SeràpIUm aurea in drcce figuratum exemplunl (Z), ubi dìcìt imagines soUuS idoloktrìaè caussa prohiberi. Sic iei talionis legem ideo datara dìcìt, ut conimìssio ìnjuriw metu vicis statini occursurw repaslinarelùr , el licenlia retribuiio¬ nis prohibitìo essel provocatìonìs, Ridebant haireiìci et aspernabantur quaì ih Veteri Testamento abjecUòra vìdebantur, cujusmodi sunt cruenta sacrifìcia (4), ablutìànum negòtiosw scrupulo'* sìiates et cìborum delecius. Haic autera omnia a Deo fuerunt pra3sUtuta, ut istis legalibus disciplinis occur¬ renUbus ubique, ne ulli momento vacarent a Dei res¬ pectu...: ut nihil de arcanis allingam significanliis, legis sacrifìciorura quoque onera, et operaUonuni, et ablu- tionuni negotiosas scrupulosìlales nerao reprehen¬ dal...; sed illanl Dèi industriara senlial qua populura pronum ìn ìdololatriam et iransgressionera, ejus¬ modi offìciis religioni suai voluit adslringere, quìbus supersUiio saecuU agebatur, ut ab ea avocarci illoS (6). Sed in ipsis commercìis vitae et conversationis huraanae domi ac forìs , ad usque curam vasculorum omnìfariara dislinxit, ut isUs legalibus disciplinis occurreniìbus ubique, ne ulli momento vacarent a Dei respectu... Ad hoc benefìcium, non onus legìs adjuvandum prophetas ordinavìt, docentes Deo di- gna, auferre nequìUas de anima, exquirere judi¬ ciura , et caetera, quae religionis essentiara et spiritualis sdlìcet et prophelicw, el in omnibus pene g perfectionem ìh virtute el bonis operibus locatam argumentis figuratw (3). « Si lex, scrìbìt, aliquid cibìs delrahil, et immunda pronunliat animaUa, quae aU¬ quando benedìcta sunt, consiliura exercendai conti¬ nentiae inteUige, el fraenos iraposìlosillì gula3 agnosce, quae, cura panera ederèl angelorura cucumeres, et pepones JEgypUoruni desìderabat. Agnosce siraul et comitibus gula;, libidini scilicet atque luxuriaì pro¬ spectuin...: proinde ut el pecuniai ardorresUnguere- tur ex''parte, de qua victus necessiiate caussatur, preUosorura ciborura arabiUo deiracta est ; postrerao. evincunt. Longìus progredilur in hac exponendaì doctrina , et ìn lege pr:eceplaiii probat caritatera , et injurìarura veniara, reservala Deo vindicta, quae ne¬ cessaria esl, ut scelesU horaìnes ìn ordine contì¬ neantur (7).,Addit Chrìslura conditìonalìter nunc: fecisse divortu prohìbitìonem , si ideo quis dimillat nxorem, ul aliam ducat, Denique hanc circa fìdera regulara tradii; (8) , nìlUl temere credendum, lemere porro órecU, quodeumque sine originis agmlìóne ere- dilur, Lumper. LIBER PRIMirS. %t0mmtnm. Cum prius opusculum suum adversus marcionem pleniore postea compósìUone resddìssel TerlulUanus, el ermi frater quidam deìnde apóstala niendòsìssimuni exliibuisset, necessilas UU fàcta est emendationis, et ihnovaììonis occasio aliquid adjicere persuasit ; unde ìn quinque lìbros opus islud excrevit, quòrum primi li¬ bri arcjummtum hic damus, l. In primis itaque pósi inveclivam ìn' Marcionem Poniicum, quod nuplids cibslideril, Evaiiigelìa corrose- rit, et Deum quem invenerai, exiindo lumine fidei ami¬ serit; jcmi deslìnandnm hwreticum docel ; quia, deserto quod prìus fueral, id posleà sìbi elegerit quod retro non ei-at; sicuU latìus libro de pr.^scìUptionIbus ad¬ versus H.^RETiOos sustiìtuèrit. IL Deinde, duòs deos illum adlulisse; Crealorem, id est nostrum ; et suum ac cerdonis informaloris suì ; ìL lum malum, hujus v,eró bonuni, ììì, Verum, Clirisliandm veritatem dislricle pronun¬ tiasse : Deum, si unus non sit, tion eése, eo qubd sum¬ mus magnus sìt, cui nìhìl adwquari possit, IV. Non posse étiam duo summa magna, eliam dis¬ iincta suis fìnibus consistere, V. Si enim duo summa magna, etiam pliira admitU debere, cum Valentino, qui uscjiie cid triginta wonum fmliis, examen diviìiìtalis effudìL ti VL Atque adeo, non modo duo pares, sed nec dis-' pares deos pbssé consUluì. VII. Neque vero UU palrocinari nonien Dei, eliam alns permissUm in Scripturis ; quia idcirco eìs non coni- petit possessio summi magni. Vili. Porro hwresìn Marcionistarum vel inde probari, quód novuin Déurn faciarìl, cum verus Deus wiernus sii. IX. Idque, eliamsi solum agniUone novum dicant, quod Deus ignotus èsse non pòiùerit, neque incerlus. X, Sed a primordio sempèi' agnitus ; quippe quem anima et conscienlia, elìarn ethnica, noverit, _. XI. Proìnde, cuni Dei sint omnia, sì nihil creavit, deum non eèse quem Màrdon staiuit, XH. Ut autem illuni deUrn esse confiteri possemus, sine caussa tarnen esse eum deberemus argumentari, qui rem hon haberei, cum res Caussa sii ut sii àliqìUd. XIIL Neque vero opus esse parum digniiìii Deo mun¬ dum ; ipsis iestimoniis philosophorum probat. XIV. Imo eHdni mimUoira animalia hui juvare aut lèdere ; et nec aquam DU creatoris refjrobàri a deo Mcji'cìonis , qua suos abluit : liec oleum , quo suos un- guit: ììéc panem, quo ipsiim corpus suuin reprwsentat (hoc est prcesens óstenclìt) in èàcraììieuUs, XV. Deinde addii, dea Marcionis non esse suum |
