Page 245-246 |
Previous | 123 of 696 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
245 LIB. I ADVERSUS MARCIONEM. 246
cwlum el mundum (dequo latìus inlra lìb. V), tum quod A XXV. Proìnde, Denm non sola bonìtate censendum, ad quìndedmum usque Severi imperatoris annum (quo hwc scripsisse se auctor indicai) nulla talis subslantia
comperla sii, lum quód alioqui novem deos assignare censebitur Marcion.
XVI. Neque illum esse invìsibilia sola operatum (si¬ cuU lalius elìam dicto lib, V, iiifra), sed ejusdem esse auctoris visibilia et invìsibilia,
XVIL Et vero non sufficere HU deo unum opus libe- raUonis hominis, cum eliam per aiìa opera severus Deus protulerit ìn noUlìam.
XVHL Revelaium ilem illum non recle dici , qui nèque natura ex operibus , neque doclrina ex prwdi - calionibus revelatus sii.
XIX. Neque etiam in Christo Jesu, tum quod is re- velatiis sii plus cenlum quindecim ànnis ante Deum B Marcionis, qui sub Anlonino ; lum , quòd prwcesserit separationem Ulani Legìs et Evangelii, quani in antilhe- sibus Marcion primus commenlus esl,
XX. Frustra aulem pb strepi ab diversa parte, quod Marcion regulam non innovarli, sed relro adultera- tàm recuraril, exemplo Pauli, qui Petrum reprehen¬ derit, quia in ilio solum conversationem reprehenderil, non fidem Creaioris.
XXI. Steiisse ìlaque semper fidem in Creatorem et in Chrisium ejus, non modo sub aposlolis, sed et in apos¬ tolicis Ecclesiis : apud quas Christus, non allerius dei guani Creatoris osienditur,
XXII. Jam vero naturaliter bonum dici non posse deum
Marcionis, qui ab initìo homini lapso non succurrerit.
XXIH. Neque raiionabìliter bonum, eo quod homini (juxia Marcionem a se alieno) succurrere voluerit,
XXIV. Neque perfecte bonum , quod, juxta Mar¬ cionem, animam solam salvet, non carnem, quw tamen apud illum linguìlur, de nupliìs tollilur, et in confes¬ sione nominis swvUiam patitur.
XXVL Verum de judicio quoque, quìvinjiicet peC' càia, el damnet.
XXVH. AUòquì peceatòribus nullum Umorem fore.
XXVHI. Et sic etìam slare non posse §dei sacramen¬ tum baplisma, quod remissio esl deliclorum, absoluUo riiorUs, regeneratio, consecuUo Spìrilus sancii, signat denique et lavai : quw conferre non poiesl, nisi qui a primordio creavìi liominem, et animam ei. contulit, et prò peccalo ad mort ent damnavit,
XXIX. Poslremo Marcionis hwresìn impugnai, qua lingui nolebal nisi virgìnes et cwlibes , tum quod con¬ jugìum benedìxexil Deus, tum quód, sì nupliw non sinl, sanctitas erìi nulla : imo hoc eril sementem totum ge¬ neris humani compescere,
XXX. Denique, epìlogo brevi lectorem ad sequenies libros prwparat. Pam.
GAPUT PRIMUM.
Si quid relro gestura est nobis adversus Marcioij^eni, jara hìnc viderit (a). Novara rem adgrediraur ex ve¬ tere. (b) Priraura opusculura quasi properatuni ple¬ niore postea compositione rescideram. Hanc quoque nondura exemplarìis suffectani, fràude {e) lunc fra- tris, dehinc apostatai, araisì ; quì forte descrìpserat quaedapi mendosissirae, el (d) exhibuìt frequenliae. EmendaUonis necessilas facla est. InnovaUonis ejus occasio aliquid adjicere persuasi!. Ita slylus iste nunc de secundo terUus, et de terlio jara hìnc prìnius, hunc opusculi suì exitura necessario pra3fatur, (e) ne "• p, quera (1) varietas ejùs in disperso reperta confun-
(1) Quemquam Mew.
(2) Ponlus igitur, qui Euxinus Rhen.
dat. (f) Ponlus qui dìcilur (g) Euxinus (2), natura (3) negalur, nomineUludìlur. Caìterum, hospilalem Pon¬ lura nec de situ aesiiraes : ita ab humanioribus frelis nostris, quasi quodara barbariae. sme pudore gecessii. Gentes ferocìssiraaj inhabiiant (h), si tanien habitatur in plaustro. Sedes incerta, vita cruda, libido proraiscua
LECTIONES VARIANTES.
(5) Natura omiU. Rhen.
COMMENTARIUS. .GAP. I.—(a) Siquid retro gestum est ncìbis adversus (d) Exhibml frequenlìw. Hoc esl, emisit in vulgus. Mcirctonem,iam Ime videriL DisserUssirae abdicai Sic ìn ApologeUco fre^Men^ias raontiura dixit feras quicquid adversus Marcionéra ante hosce libros cora- montium incolas Rio
posuerat. Id vero fuìsse versuum aliquid, minime èsse (e) Ne quem varietas ejus in disperso reperla con-
putandum osiendimus, praefalione ad poem a la qu^ j. fmdaL Hoc frustra metueret de versibus, si quos vulgo TeriuUìani nomine adyersus Marcionem ih-^ adversus Marcionem scripsisset. Nara ìllì saUs sese ab scripta prò Seplimiams oblrudi solent. Rio. hoc slylì genere secernunt procuL Rio.
(b) Primum opusculum quasi properatum. Inchoa- iJ) Pontus qui dìcilur Euxinus. natura negalur. Sìc
tura et rude, qualia Origem et Qumtilinno, atque emendavimus, suadente veterum exemplarium scri- etiam rullio quaedara excidisse in Ub. ad Herennium, ptura hujusmodi, Ponlus qui igitur Euxinus. Volue-
refert Hieronymus, comm. ìn Abdìam : Sì hoc ille, tam de Ubris ad Herennium, quam de rlieiorìcis, quos ego vel perfeclìssìmos pulo, ad ebmparatìoném scnìUs perìlìce cUcere poluil, quanto magis ego Ubere profilebor et illud fuisse puerilis ingenii, el hocmalurw seneclulis. In Ubris quoque conira Marcionem Sepiimius teiiul- lianus hoc iclem passus est', et Origenes ìn Cantic, can¬ ticorum, el QuinUlianus in duodecim libris Inslilulionis 0rotoriw. Rio.
(e) Tunc fratris, dein apostatw. Marcionis, qui fra- ter fuìt quamdiu vere Christianus. Liquet ex verbis anlecedentìbus Terlullianum adversus Marcionem scripsisse. Le Pr.
rat Pitbaius, Pontus qui a Grwcis Euxinus. Nibilomi¬ nus lamen probari poiest vulgata lectio, Pontus igi¬ tur qui Euxinus natura negatur, nomine illudìiur.
Big. (g) Euxinus, natura negalur, Eienim iallil menda¬ cio cogmmiìnìs, cura oh ingcniuni loci ac feiilatem nat^urai, upyo; dici debeai. Rio. — Cura dici debuciil inhospìialis, undc Ovid.:
Quem tenet Euxìni mendax cognomine ponlus.
Le Pil.
(ìì) Gentes ferocissimw ìnlictbìianl. Genles ilhe fuere Sarmalai, Geloni, Massageiai et genus universura pò-
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus secundus. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 245-246 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 245 LIB. I ADVERSUS MARCIONEM. 246 cwlum el mundum (dequo latìus inlra lìb. V), tum quod A XXV. Proìnde, Denm non sola bonìtate censendum, ad quìndedmum usque Severi imperatoris annum (quo hwc scripsisse se auctor indicai) nulla talis subslantia comperla sii, lum quód alioqui novem deos assignare censebitur Marcion. XVI. Neque illum esse invìsibilia sola operatum (si¬ cuU lalius elìam dicto lib, V, iiifra), sed ejusdem esse auctoris visibilia et invìsibilia, XVIL Et vero non sufficere HU deo unum opus libe- raUonis hominis, cum eliam per aiìa opera severus Deus protulerit ìn noUlìam. XVHL Revelaium ilem illum non recle dici , qui nèque natura ex operibus , neque doclrina ex prwdi - calionibus revelatus sii. XIX. Neque etiam in Christo Jesu, tum quod is re- velatiis sii plus cenlum quindecim ànnis ante Deum B Marcionis, qui sub Anlonino ; lum , quòd prwcesserit separationem Ulani Legìs et Evangelii, quani in antilhe- sibus Marcion primus commenlus esl, XX. Frustra aulem pb strepi ab diversa parte, quod Marcion regulam non innovarli, sed relro adultera- tàm recuraril, exemplo Pauli, qui Petrum reprehen¬ derit, quia in ilio solum conversationem reprehenderil, non fidem Creaioris. XXI. Steiisse ìlaque semper fidem in Creatorem et in Chrisium ejus, non modo sub aposlolis, sed et in apos¬ tolicis Ecclesiis : apud quas Christus, non allerius dei guani Creatoris osienditur, XXII. Jam vero naturaliter bonum dici non posse deum Marcionis, qui ab initìo homini lapso non succurrerit. XXIH. Neque raiionabìliter bonum, eo quod homini (juxia Marcionem a se alieno) succurrere voluerit, XXIV. Neque perfecte bonum , quod, juxta Mar¬ cionem, animam solam salvet, non carnem, quw tamen apud illum linguìlur, de nupliìs tollilur, et in confes¬ sione nominis swvUiam patitur. XXVL Verum de judicio quoque, quìvinjiicet peC' càia, el damnet. XXVH. AUòquì peceatòribus nullum Umorem fore. XXVHI. Et sic etìam slare non posse §dei sacramen¬ tum baplisma, quod remissio esl deliclorum, absoluUo riiorUs, regeneratio, consecuUo Spìrilus sancii, signat denique et lavai : quw conferre non poiesl, nisi qui a primordio creavìi liominem, et animam ei. contulit, et prò peccalo ad mort ent damnavit, XXIX. Poslremo Marcionis hwresìn impugnai, qua lingui nolebal nisi virgìnes et cwlibes , tum quod con¬ jugìum benedìxexil Deus, tum quód, sì nupliw non sinl, sanctitas erìi nulla : imo hoc eril sementem totum ge¬ neris humani compescere, XXX. Denique, epìlogo brevi lectorem ad sequenies libros prwparat. Pam. GAPUT PRIMUM. Si quid relro gestura est nobis adversus Marcioij^eni, jara hìnc viderit (a). Novara rem adgrediraur ex ve¬ tere. (b) Priraura opusculura quasi properatuni ple¬ niore postea compositione rescideram. Hanc quoque nondura exemplarìis suffectani, fràude {e) lunc fra- tris, dehinc apostatai, araisì ; quì forte descrìpserat quaedapi mendosissirae, el (d) exhibuìt frequenliae. EmendaUonis necessilas facla est. InnovaUonis ejus occasio aliquid adjicere persuasi!. Ita slylus iste nunc de secundo terUus, et de terlio jara hìnc prìnius, hunc opusculi suì exitura necessario pra3fatur, (e) ne "• p, quera (1) varietas ejùs in disperso reperta confun- (1) Quemquam Mew. (2) Ponlus igitur, qui Euxinus Rhen. dat. (f) Ponlus qui dìcilur (g) Euxinus (2), natura (3) negalur, nomineUludìlur. Caìterum, hospilalem Pon¬ lura nec de situ aesiiraes : ita ab humanioribus frelis nostris, quasi quodara barbariae. sme pudore gecessii. Gentes ferocìssiraaj inhabiiant (h), si tanien habitatur in plaustro. Sedes incerta, vita cruda, libido proraiscua LECTIONES VARIANTES. (5) Natura omiU. Rhen. COMMENTARIUS. .GAP. I.—(a) Siquid retro gestum est ncìbis adversus (d) Exhibml frequenlìw. Hoc esl, emisit in vulgus. Mcirctonem,iam Ime videriL DisserUssirae abdicai Sic ìn ApologeUco fre^Men^ias raontiura dixit feras quicquid adversus Marcionéra ante hosce libros cora- montium incolas Rio posuerat. Id vero fuìsse versuum aliquid, minime èsse (e) Ne quem varietas ejus in disperso reperla con- putandum osiendimus, praefalione ad poem a la qu^ j. fmdaL Hoc frustra metueret de versibus, si quos vulgo TeriuUìani nomine adyersus Marcionem ih-^ adversus Marcionem scripsisset. Nara ìllì saUs sese ab scripta prò Seplimiams oblrudi solent. Rio. hoc slylì genere secernunt procuL Rio. (b) Primum opusculum quasi properatum. Inchoa- iJ) Pontus qui dìcilur Euxinus. natura negalur. Sìc tura et rude, qualia Origem et Qumtilinno, atque emendavimus, suadente veterum exemplarium scri- etiam rullio quaedara excidisse in Ub. ad Herennium, ptura hujusmodi, Ponlus qui igitur Euxinus. Volue- refert Hieronymus, comm. ìn Abdìam : Sì hoc ille, tam de Ubris ad Herennium, quam de rlieiorìcis, quos ego vel perfeclìssìmos pulo, ad ebmparatìoném scnìUs perìlìce cUcere poluil, quanto magis ego Ubere profilebor et illud fuisse puerilis ingenii, el hocmalurw seneclulis. In Ubris quoque conira Marcionem Sepiimius teiiul- lianus hoc iclem passus est', et Origenes ìn Cantic, can¬ ticorum, el QuinUlianus in duodecim libris Inslilulionis 0rotoriw. Rio. (e) Tunc fratris, dein apostatw. Marcionis, qui fra- ter fuìt quamdiu vere Christianus. Liquet ex verbis anlecedentìbus Terlullianum adversus Marcionem scripsisse. Le Pr. rat Pitbaius, Pontus qui a Grwcis Euxinus. Nibilomi¬ nus lamen probari poiest vulgata lectio, Pontus igi¬ tur qui Euxinus natura negatur, nomine illudìiur. Big. (g) Euxinus, natura negalur, Eienim iallil menda¬ cio cogmmiìnìs, cura oh ingcniuni loci ac feiilatem nat^urai, upyo; dici debeai. Rio. — Cura dici debuciil inhospìialis, undc Ovid.: Quem tenet Euxìni mendax cognomine ponlus. Le Pil. (ìì) Gentes ferocissimw ìnlictbìianl. Genles ilhe fuere Sarmalai, Geloni, Massageiai et genus universura pò- |
