Page 287-288 |
Previous | 144 of 696 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
287 TERTULLIANI
hendìt auctorera, quera.a priraordio sui bonura et (ì) A opUmura invenerai, ei ìpse si forle judicem fece¬ rat a primordio.
CAPUT IH.
288
CAPUT IV.
Igilur oportebit ineuntes examinalionem ìn Deura nolum, sì quaeritur ìn qua condiUone sii nolus, ab operibus ejus incipere qua) priora sunl homine, ut stalira cura ipso comperla boniias ejus, et exinde conslitula alque praescripla, aliquem sensum sugge¬ rat npbis intelligendi, qualiter sequens rerum ordi¬ natio evaserit. Possunl aulem discipuli Marcionis re¬ cognoscenies bonìlatem Dei nostri, dignam quoque Deo agnoscere jier eosdera litulos, per quos indignara osiendimus in deo illorum. Jam hoc ìpsum (2) quod
Igitur, cum cognoscendo Deo hominem prospexissefc boniias Dei ipsius, eUam hoc pra)conio suo addìdit, quod prius 'domicìliura honiini commentala est, ali¬ quam postmodura raolera raaximara , postmodura et majorem, ut in magna tamquam ìn minore-proluderet alque perfìceret : et ila de bono Dei, ìd est de magno, ad optìmum quoque ejus, ìd est ad majus habitacu¬ lum promoveretur. Adhibet operi bono opUmum eliam ministrura, serraonera suura : (b) Eruclavit^ inquit, (Ps. XLIV, 1) cor meum (d) sermonem optìmum. Agnoocat bine primum fruclura opiimuin, ulique op¬ tiraa) arboris, Marcion : imperitissimus rusticus qui¬ dera ìn malam, bonam ìnseruil; sed non valebìt bla-
maieria est agnitionis sux, non apud alium invenit, B sphemìa) surculus (e), arescet cura suo arUfice, et ìta
sed de suo sìbi fecil. Prima denique boniias Creaio¬ ris, qua se Deus noluil in aeternum latere, ìd est non esse aliquid, cuì Deus cognosceretur. Quid enim tam bonum,quara noUUa et InidusDei? Nani, etsi non¬ dum apparebat, hoc bonum esse, quia nondum crat quicquam cuì np})arcrel ; sed Deus pra)scìebat quid boni apparìlurum essel : el ideo (a) in suam sum¬ mara commisit bonitatem, appariturì boni negotìa- triceni, non uti(|ue repenlinam, nec obveiUìtiaì boni¬ tatis , nec provocatiUoc animalionìs, quasì exinde censendani, quo coepìt operari. Si enira ìpsa consU¬ luit initium , exinde quo coepil operari, non habuìt initiura ipsa cura fecìi. IniUo antera facto , ab ea etìam ratio temporura nata est, iiliiole quibus distin¬
se bona) arboris naiura lestabìlur. Adspice ad suni- mam, (pialla sermo frucUfìcaverit : Et cUxit Deus : F'ial; et facium esl, et vidil Deus quia bonum (Gen., l) : non quasi nesciens bonum, nisi videret, sed quia honum, ideo videns, honora ns et consìgnans, et dis- pungens bonilalem operum dignaUone conspecius. Sic el bcnedicebat quae bene faciebat, ut libi totus Deus coramendaretur, bonus,^et dìcere et facere. Ma¬ ledicere adhuc sermo non norat, quia nec male facere. Videbimus caussas, qua) hoc quoque a Deo exegerunt. Interiiu mundus cx bonis omnibus consUlìt, saiis prae- monstrans quantura boni pararetur UU, cuì (6) prse¬ parabatur hoc loUim. Quis demque dignus inco¬ lere Dei opera, quara ipsius iraago et sìraìliludo?
guendis et nolandis, sidera et luminaria coelestia dis- G Eam quoque bonitas et quìdem operantior operata
posila sunl : Erunl enìm, inquit {Gen., 1,14), in lem¬ pora, el menses, et annos. Ergo nec lempus habuil ante tempus, quae fecìt lempus ; sicut nec ìnìUum aule ìnìiìum, qme conslituit initium. Alqueita carens et ordine initii et modo lemporis, de immensa et indeterminabili adate censebitur, nec poterit repen¬ lina vel obventiUa el pro^'ocaUlìa reputari, non ha¬ bens unde repuldur, ìd esl aUquam temporis spe¬ ciem ; sed et (3) a)lerna, et Deo ingenita, et perpetua prmsuraenda , ac per hoc Deo digna , suffundens jara bine' bonilalem dei Marcionis, non dico iniUis et lemporibus, sed ìpsa maliUa creatoris posleriorera , si tamen raalìUa poluil a bonìtate coniraìui (4).
esl, non imperiali verbo, sed familiari manu , eUam verbo blandiente prjsraisso : Faciamus hominem ad imaginem et similitudinem noslram (Gen., I, 26 ). Ro¬ nìtas dixìt, boniias fìnxìl horaìnera (7) de lirad, in tantara subsianiìara carnis cx una materia tot quali¬ taiìbus exslructam. Ronìtas inflavit (8) aniraam, non mortuam , sed vivara. Ronìtas praefecit universis fruendis atque regnandìs, elìam cognominandis (Gen., H, 7). Bonitas ampUus deUcìas adjecit horainì, ut quaraquara totìus orbìs possìdens, ìn araoenioribus moraretur, (d) translaius in paradisum, jara ùinc de niundo ìn Ecclesiam. Eadem bonitas et adjulorium prospexil, ne quid non boni : Non est enira, inquit
(1) Etabeu Rìg, renet.
(2) Ipso olìm legeb,
(5) Et negl. SemL Oberth. (4) Committere alii.
LECTIONES VARIANTES. D
(o) Verbum add. alii. io) \\\\ addìi frcm,
7) Hominem abest Seml. Oberth.
8) In add. Semi. Oberth,
COMMENTARIUS.
CAP. IH.— (a) In suam summam commisit bomla- iem, Gorainìsìt, hoc esl reposuit,, terapore suo sci- licei proraendum. Rig.
G /P. IV.— (b) Eruclavit, \nc\n\t, cor meum verbum Offtimum. Eodeni raodo initiura Ps. XLIV sujira citavìt Uh. adv, Hermogencìm, cap. 18, pro eo quod ediUones hebr., gr. el chaldaica, et laiinae omnes bonUm. Pam.
(e) Blasphemiw surculus, ete. Sic recte Rhenanus, pro eo quod antea eral,sr/ren/«s; accipitur cnìm pro palmite, de cpio scribìtur Joan, IV, 2, quo àdludere videiur auctor : Mitielur foras sicut palmes,et arescet.
Est vero illud TertuUianicura, adspice ad summam^ pro eo qnod vulgo dìcilur, in summa. Retineri aulem potest f rudi ficaverìl, aul legò cura Vatic. 1, frucU fica¬ vit. Pam.
(d) Translaius ìn paradisum, jam tunc de mundo in Ecclesiam. Lìbro de Pwnitenlia, dìxìt Ecclesiam esse in uno el allero. Ilic igìlur Adamum et Evam transla¬ tos fuìsse ailìn paradisum, de mundo in Ecclesiam, ad¬ didura a Deo paradisum Ecclesìa) sìgnificans ; Eccle¬ siam vero jara lune fuìsse ìn uno et altero. Rio.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus secundus. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 287-288 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 287 TERTULLIANI hendìt auctorera, quera.a priraordio sui bonura et (ì) A opUmura invenerai, ei ìpse si forle judicem fece¬ rat a primordio. CAPUT IH. 288 CAPUT IV. Igilur oportebit ineuntes examinalionem ìn Deura nolum, sì quaeritur ìn qua condiUone sii nolus, ab operibus ejus incipere qua) priora sunl homine, ut stalira cura ipso comperla boniias ejus, et exinde conslitula alque praescripla, aliquem sensum sugge¬ rat npbis intelligendi, qualiter sequens rerum ordi¬ natio evaserit. Possunl aulem discipuli Marcionis re¬ cognoscenies bonìlatem Dei nostri, dignam quoque Deo agnoscere jier eosdera litulos, per quos indignara osiendimus in deo illorum. Jam hoc ìpsum (2) quod Igitur, cum cognoscendo Deo hominem prospexissefc boniias Dei ipsius, eUam hoc pra)conio suo addìdit, quod prius 'domicìliura honiini commentala est, ali¬ quam postmodura raolera raaximara , postmodura et majorem, ut in magna tamquam ìn minore-proluderet alque perfìceret : et ila de bono Dei, ìd est de magno, ad optìmum quoque ejus, ìd est ad majus habitacu¬ lum promoveretur. Adhibet operi bono opUmum eliam ministrura, serraonera suura : (b) Eruclavit^ inquit, (Ps. XLIV, 1) cor meum (d) sermonem optìmum. Agnoocat bine primum fruclura opiimuin, ulique op¬ tiraa) arboris, Marcion : imperitissimus rusticus qui¬ dera ìn malam, bonam ìnseruil; sed non valebìt bla- maieria est agnitionis sux, non apud alium invenit, B sphemìa) surculus (e), arescet cura suo arUfice, et ìta sed de suo sìbi fecil. Prima denique boniias Creaio¬ ris, qua se Deus noluil in aeternum latere, ìd est non esse aliquid, cuì Deus cognosceretur. Quid enim tam bonum,quara noUUa et InidusDei? Nani, etsi non¬ dum apparebat, hoc bonum esse, quia nondum crat quicquam cuì np})arcrel ; sed Deus pra)scìebat quid boni apparìlurum essel : el ideo (a) in suam sum¬ mara commisit bonitatem, appariturì boni negotìa- triceni, non uti(|ue repenlinam, nec obveiUìtiaì boni¬ tatis , nec provocatiUoc animalionìs, quasì exinde censendani, quo coepìt operari. Si enira ìpsa consU¬ luit initium , exinde quo coepil operari, non habuìt initiura ipsa cura fecìi. IniUo antera facto , ab ea etìam ratio temporura nata est, iiliiole quibus distin¬ se bona) arboris naiura lestabìlur. Adspice ad suni- mam, (pialla sermo frucUfìcaverit : Et cUxit Deus : F'ial; et facium esl, et vidil Deus quia bonum (Gen., l) : non quasi nesciens bonum, nisi videret, sed quia honum, ideo videns, honora ns et consìgnans, et dis- pungens bonilalem operum dignaUone conspecius. Sic el bcnedicebat quae bene faciebat, ut libi totus Deus coramendaretur, bonus,^et dìcere et facere. Ma¬ ledicere adhuc sermo non norat, quia nec male facere. Videbimus caussas, qua) hoc quoque a Deo exegerunt. Interiiu mundus cx bonis omnibus consUlìt, saiis prae- monstrans quantura boni pararetur UU, cuì (6) prse¬ parabatur hoc loUim. Quis demque dignus inco¬ lere Dei opera, quara ipsius iraago et sìraìliludo? guendis et nolandis, sidera et luminaria coelestia dis- G Eam quoque bonitas et quìdem operantior operata posila sunl : Erunl enìm, inquit {Gen., 1,14), in lem¬ pora, el menses, et annos. Ergo nec lempus habuil ante tempus, quae fecìt lempus ; sicut nec ìnìUum aule ìnìiìum, qme conslituit initium. Alqueita carens et ordine initii et modo lemporis, de immensa et indeterminabili adate censebitur, nec poterit repen¬ lina vel obventiUa el pro^'ocaUlìa reputari, non ha¬ bens unde repuldur, ìd esl aUquam temporis spe¬ ciem ; sed et (3) a)lerna, et Deo ingenita, et perpetua prmsuraenda , ac per hoc Deo digna , suffundens jara bine' bonilalem dei Marcionis, non dico iniUis et lemporibus, sed ìpsa maliUa creatoris posleriorera , si tamen raalìUa poluil a bonìtate coniraìui (4). esl, non imperiali verbo, sed familiari manu , eUam verbo blandiente prjsraisso : Faciamus hominem ad imaginem et similitudinem noslram (Gen., I, 26 ). Ro¬ nìtas dixìt, boniias fìnxìl horaìnera (7) de lirad, in tantara subsianiìara carnis cx una materia tot quali¬ taiìbus exslructam. Ronìtas inflavit (8) aniraam, non mortuam , sed vivara. Ronìtas praefecit universis fruendis atque regnandìs, elìam cognominandis (Gen., H, 7). Bonitas ampUus deUcìas adjecit horainì, ut quaraquara totìus orbìs possìdens, ìn araoenioribus moraretur, (d) translaius in paradisum, jara ùinc de niundo ìn Ecclesiam. Eadem bonitas et adjulorium prospexil, ne quid non boni : Non est enira, inquit (1) Etabeu Rìg, renet. (2) Ipso olìm legeb, (5) Et negl. SemL Oberth. (4) Committere alii. LECTIONES VARIANTES. D (o) Verbum add. alii. io) \\\\ addìi frcm, 7) Hominem abest Seml. Oberth. 8) In add. Semi. Oberth, COMMENTARIUS. CAP. IH.— (a) In suam summam commisit bomla- iem, Gorainìsìt, hoc esl reposuit,, terapore suo sci- licei proraendum. Rig. G /P. IV.— (b) Eruclavit, \nc\n\t, cor meum verbum Offtimum. Eodeni raodo initiura Ps. XLIV sujira citavìt Uh. adv, Hermogencìm, cap. 18, pro eo quod ediUones hebr., gr. el chaldaica, et laiinae omnes bonUm. Pam. (e) Blasphemiw surculus, ete. Sic recte Rhenanus, pro eo quod antea eral,sr/ren/«s; accipitur cnìm pro palmite, de cpio scribìtur Joan, IV, 2, quo àdludere videiur auctor : Mitielur foras sicut palmes,et arescet. Est vero illud TertuUianicura, adspice ad summam^ pro eo qnod vulgo dìcilur, in summa. Retineri aulem potest f rudi ficaverìl, aul legò cura Vatic. 1, frucU fica¬ vit. Pam. (d) Translaius ìn paradisum, jam tunc de mundo in Ecclesiam. Lìbro de Pwnitenlia, dìxìt Ecclesiam esse in uno el allero. Ilic igìlur Adamum et Evam transla¬ tos fuìsse ailìn paradisum, de mundo in Ecclesiam, ad¬ didura a Deo paradisum Ecclesìa) sìgnificans ; Eccle¬ siam vero jara lune fuìsse ìn uno et altero. Rio. |
