Page 289-290 |
Previous | 145 of 696 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
289
LIR. Il ADVERSUS MARCIONEM.
290
(Gen., II, 18), bonum solum esse hominem, (a) Scìe- A et potenUam. Nec iramorabor huic artìculo, praeeunte
bat illi sexura Mariae, et deinceps Ecclesiae profutu¬ rura. Sed el quara arguis legem, quam in controver¬ sias torques, boniias erogavil, (b) consulens homìni quo Deo adhaererel, ne non lam lìber, quam adjeclus viderelur, ajquandus famulis suis caeleris animalibus, solutis a Deo et ex fastidio (1) Uberis; sed ut solus liomo glorìaretur, quod solus diguus fuissei quì legòra a Deo sumeret, utqqe animai ralionale, ìntellectus el scìeniìae capax, ìpsa quoque liberiate rationali conU¬ neretur, ei subjeclus, qui subjeceral illi omnia (I Cor., XV, 28 ). Cujus legìs observandae consilium, bo¬ nitas pariter adscripsit : Qua die autem ederìtis, mor- temoriemini (Gen., II, 17). Renìgnìssìme enìni de¬ monslravit exitura iransgressìonìs, ne ìgnorantìa pe-
defìnitìone etìara ìpsìus ChrisU (Joan., X, 25) : ex operibus (d) ìileunda) probationes (5). Opera Creatoris utrumque leslanlur el bonilalem ejus, qua bona, sìcut osiendimus ; el potenUam qua tanta ; et quìdem ex nìbilo. Nani, etsi ex aliqua materia, ul quidam volunt, hoc ipso tamen ex nihilo, dum non id fuerunt quod sunl. Postremo , \el sìc magna , dura bona : vcl sic Deus potens, dura omnia ìpsìus; unde et òmnipotens^ De praiscientia vero quid dicam ? qua) tanlos habet testes, quantos fecìt prophelas. Quaraquara quis praescientia) tilulus ìn oraniura auciore, qua universa ulìqne disponendo pra^scììl, et pra)scìeiido disposuit, cerle ip>am Iransgressionera ; quara nisì praescisset, nec cauiìonein ejus delegasset sub radu moriìs. Igì-
rìcuU negligentiam juvaret obsequii. Porro, sì legìs g tur .si et fuerunt in Deo istaì facullaies, praì quìbus
imponenda) ratìo pra)cessit, sequebatur eliara obser¬ vanda), ul poena iransgressioni adscrìberelur ; quara lamen evenire noluit, quì ante praidixit. Agnosce igi¬ lur bonitatem Dei nostri inlerim, vel hucusque ex operibus bonis, ex benedicUonibus bonis , ex indul- genUis, "ex provìdentìis , cx legibus et praemonitioni¬ bus (2) bonis et benignis.
GAPUT V. Jam hinc ad quapsUones omnes. (e) 0 (3) canes, quos foras Apostolusexpellil(Apoc,,XXH,15),lalranlesìn(4) Deum verilaUs ì haec sunt argumenla Uomini ossa qua? obrodiiìs. Sì Deus bonusdpraescìus futuri, et avertendi niaU polens , cur hominera , et quìdera iraaginera et simililudinera suara, irao et subslanUara suam, per
nìlUl mali evenire horainì aut poluisset aut debuis¬ set, et nìbìloraìnus evenit; videaraus et horainis con¬ ditionera, ne per illara potius evenerit, quod per Deum evenire non poluil. Liberura et (e) sui arbitrii et surc poteslaUs invenìo horaìnera a Deo ìnsUlutum, nullam magis iraaginera et sìraililudinera Dei ìn ìlio animadvertens, quara ejusraodi status forraara. Ne¬ que ehira facie et corporalibus lineis, lara variis ìu genere huraano, ad unìformera Deura expressus est ; sed ìn ea substanlia, quara ab ipso Deo traxil, ìd est anima) (6), ad formam Dei respondenUs (7), et arbi¬ trii suì liberiate et polestate signatus est. Hunc sla¬ lum ejus confìrraavìt eUam ìpsalex, lunc a Deo po¬ sila. Non enira poneretur lex ei qui non haberet
aniraaì scilìcet censura, passus est labi de obsequio le- q obsequiura debiluin legì in sua potestaie : nec rursus
gis ìn mortera, cìrcumveulura a diabolo ? Sì enìm et bonus qui evenire tale quid nollet, el praìscìus qui evenlurum non ignorarci, et potens qui dépellere va¬ leret, nullo modo evenìsset, quod sub his U'ibus con¬ ditionìbus divinae majestalìs evenire non possd; Quod si evenit, absolutum est e contrario Deura nc¬ que bonura credendum, neque praìscium, neque po¬ tentem : sìquidera in quantura nìhìl lale evenìsset, sì lalis Deus, id est bonus, et praesciqs, el poiens, ìn tantum ideo evenit, quìa non talis Deus. Ad ba^c, prius esl istas species in Creatore defendere, qua) in dubium vocaniur; bonitatem dico, et praescieniìam.
coraniinalio moriìs iransgressioni adscriberetur, si non ei conteraptus legìs ìn arbitrii liberlatein boraini deputaretur. Sic et ìn posteris legibus Creaioris ìnve¬ nias , proponenUs ante hominem bonura et malum, vìlam el mortera (Oew^,XXX,15) : sed nec alias loluin ordinera disciplina) per praìcepta disposìlura, avocante Deo et minante et exhortante (8), nisi elad obsequiura et ad conteraplura libero et voluntario ìiorainì (9). CAPUT VI. Sed quoniara ex hoc jara inlellìgìniur, eo struentes liberam hominis poteslalera arbitrii suì, ut quod ei evenìi, non Deo, sed ìpsì debeat exprobrari ; ne et tu
1) FasUgio Paris. Fran, 2} PrsenunUaiìonibus Seml. Oberth, ;3) 0 omitL Seml,
(4) In omilL Fran.
(5) ProbaUonìs Seml. Oberth.
LECTIONES VARIANTES. D
(6) Animam Seml. Oberth.
(7) Spondentis Semi, Pamel.
(8) Et abesl Seml, exhortantive Pamel,
(9) Homine Pamel, VeneL
GOMMENTARIUS.
(a) Sciebat ìllì sexum Mariw, et deinceps Ecclesiw profulurum. Elenira Maria virgo peperit Christum, liominum salulem. Unde et Ecclesia virgo , sponsa Chrisli, parit Christìanos» Rio. . (b) Consulens homini quo Deo ad hwreret. Praeclara cogìiaUo, hominem ad Deum perUnere, quaienus mandatis a Deo legìhus adhaeret religionis observan¬ tia culluque. RlG.
GAP. V.— (e) 0 canes, quos foras Apostolus, etc. Alludit ad illud Apoc. XXII, forìs canes. Alque adeo jfacìt hic locus conira Erasraura, et alìos quosdara qui Apocalypsìn audent negare Joannis Aposloli. De
quo aUquid supra diximus lìb. de Prwscr., et infra lib. IV adv, Marc, ac in Scorpìaco, Pam.
(d) Ex operibus ineundw probaUones. Dura liane defìnìlìoneni Chrislo adscribii, alludit ad iUud Joan. 10: Opera quw ego facio, in nomine Patris mei, hwc teslimonium perhibent de me, et si mihi non vullis cre¬ dere, operibus credile. Pam.
(e) Sui arbilrii el suw potestalis, etc. Ea full hipreti- coruin quorunidara vesania, ut liberum hominem creatura fuisse negarint. Tales fuere Marcion et Va- leniinus. Post peccatura vero adhuc remansisse liber¬ ta lem mox [irobabit. Le Pr.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus secundus. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 289-290 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 289 LIR. Il ADVERSUS MARCIONEM. 290 (Gen., II, 18), bonum solum esse hominem, (a) Scìe- A et potenUam. Nec iramorabor huic artìculo, praeeunte bat illi sexura Mariae, et deinceps Ecclesiae profutu¬ rura. Sed el quara arguis legem, quam in controver¬ sias torques, boniias erogavil, (b) consulens homìni quo Deo adhaererel, ne non lam lìber, quam adjeclus viderelur, ajquandus famulis suis caeleris animalibus, solutis a Deo et ex fastidio (1) Uberis; sed ut solus liomo glorìaretur, quod solus diguus fuissei quì legòra a Deo sumeret, utqqe animai ralionale, ìntellectus el scìeniìae capax, ìpsa quoque liberiate rationali conU¬ neretur, ei subjeclus, qui subjeceral illi omnia (I Cor., XV, 28 ). Cujus legìs observandae consilium, bo¬ nitas pariter adscripsit : Qua die autem ederìtis, mor- temoriemini (Gen., II, 17). Renìgnìssìme enìni de¬ monslravit exitura iransgressìonìs, ne ìgnorantìa pe- defìnitìone etìara ìpsìus ChrisU (Joan., X, 25) : ex operibus (d) ìileunda) probationes (5). Opera Creatoris utrumque leslanlur el bonilalem ejus, qua bona, sìcut osiendimus ; el potenUam qua tanta ; et quìdem ex nìbilo. Nani, etsi ex aliqua materia, ul quidam volunt, hoc ipso tamen ex nihilo, dum non id fuerunt quod sunl. Postremo , \el sìc magna , dura bona : vcl sic Deus potens, dura omnia ìpsìus; unde et òmnipotens^ De praiscientia vero quid dicam ? qua) tanlos habet testes, quantos fecìt prophelas. Quaraquara quis praescientia) tilulus ìn oraniura auciore, qua universa ulìqne disponendo pra^scììl, et pra)scìeiido disposuit, cerle ip>am Iransgressionera ; quara nisì praescisset, nec cauiìonein ejus delegasset sub radu moriìs. Igì- rìcuU negligentiam juvaret obsequii. Porro, sì legìs g tur .si et fuerunt in Deo istaì facullaies, praì quìbus imponenda) ratìo pra)cessit, sequebatur eliara obser¬ vanda), ul poena iransgressioni adscrìberelur ; quara lamen evenire noluit, quì ante praidixit. Agnosce igi¬ lur bonitatem Dei nostri inlerim, vel hucusque ex operibus bonis, ex benedicUonibus bonis , ex indul- genUis, "ex provìdentìis , cx legibus et praemonitioni¬ bus (2) bonis et benignis. GAPUT V. Jam hinc ad quapsUones omnes. (e) 0 (3) canes, quos foras Apostolusexpellil(Apoc,,XXH,15),lalranlesìn(4) Deum verilaUs ì haec sunt argumenla Uomini ossa qua? obrodiiìs. Sì Deus bonusdpraescìus futuri, et avertendi niaU polens , cur hominera , et quìdera iraaginera et simililudinera suara, irao et subslanUara suam, per nìlUl mali evenire horainì aut poluisset aut debuis¬ set, et nìbìloraìnus evenit; videaraus et horainis con¬ ditionera, ne per illara potius evenerit, quod per Deum evenire non poluil. Liberura et (e) sui arbitrii et surc poteslaUs invenìo horaìnera a Deo ìnsUlutum, nullam magis iraaginera et sìraililudinera Dei ìn ìlio animadvertens, quara ejusraodi status forraara. Ne¬ que ehira facie et corporalibus lineis, lara variis ìu genere huraano, ad unìformera Deura expressus est ; sed ìn ea substanlia, quara ab ipso Deo traxil, ìd est anima) (6), ad formam Dei respondenUs (7), et arbi¬ trii suì liberiate et polestate signatus est. Hunc sla¬ lum ejus confìrraavìt eUam ìpsalex, lunc a Deo po¬ sila. Non enira poneretur lex ei qui non haberet aniraaì scilìcet censura, passus est labi de obsequio le- q obsequiura debiluin legì in sua potestaie : nec rursus gis ìn mortera, cìrcumveulura a diabolo ? Sì enìm et bonus qui evenire tale quid nollet, el praìscìus qui evenlurum non ignorarci, et potens qui dépellere va¬ leret, nullo modo evenìsset, quod sub his U'ibus con¬ ditionìbus divinae majestalìs evenire non possd; Quod si evenit, absolutum est e contrario Deura nc¬ que bonura credendum, neque praìscium, neque po¬ tentem : sìquidera in quantura nìhìl lale evenìsset, sì lalis Deus, id est bonus, et praesciqs, el poiens, ìn tantum ideo evenit, quìa non talis Deus. Ad ba^c, prius esl istas species in Creatore defendere, qua) in dubium vocaniur; bonitatem dico, et praescieniìam. coraniinalio moriìs iransgressioni adscriberetur, si non ei conteraptus legìs ìn arbitrii liberlatein boraini deputaretur. Sic et ìn posteris legibus Creaioris ìnve¬ nias , proponenUs ante hominem bonura et malum, vìlam el mortera (Oew^,XXX,15) : sed nec alias loluin ordinera disciplina) per praìcepta disposìlura, avocante Deo et minante et exhortante (8), nisi elad obsequiura et ad conteraplura libero et voluntario ìiorainì (9). CAPUT VI. Sed quoniara ex hoc jara inlellìgìniur, eo struentes liberam hominis poteslalera arbitrii suì, ut quod ei evenìi, non Deo, sed ìpsì debeat exprobrari ; ne et tu 1) FasUgio Paris. Fran, 2} PrsenunUaiìonibus Seml. Oberth, ;3) 0 omitL Seml, (4) In omilL Fran. (5) ProbaUonìs Seml. Oberth. LECTIONES VARIANTES. D (6) Animam Seml. Oberth. (7) Spondentis Semi, Pamel. (8) Et abesl Seml, exhortantive Pamel, (9) Homine Pamel, VeneL GOMMENTARIUS. (a) Sciebat ìllì sexum Mariw, et deinceps Ecclesiw profulurum. Elenira Maria virgo peperit Christum, liominum salulem. Unde et Ecclesia virgo , sponsa Chrisli, parit Christìanos» Rio. . (b) Consulens homini quo Deo ad hwreret. Praeclara cogìiaUo, hominem ad Deum perUnere, quaienus mandatis a Deo legìhus adhaeret religionis observan¬ tia culluque. RlG. GAP. V.— (e) 0 canes, quos foras Apostolus, etc. Alludit ad illud Apoc. XXII, forìs canes. Alque adeo jfacìt hic locus conira Erasraura, et alìos quosdara qui Apocalypsìn audent negare Joannis Aposloli. De quo aUquid supra diximus lìb. de Prwscr., et infra lib. IV adv, Marc, ac in Scorpìaco, Pam. (d) Ex operibus ineundw probaUones. Dura liane defìnìlìoneni Chrislo adscribii, alludit ad iUud Joan. 10: Opera quw ego facio, in nomine Patris mei, hwc teslimonium perhibent de me, et si mihi non vullis cre¬ dere, operibus credile. Pam. (e) Sui arbilrii el suw potestalis, etc. Ea full hipreti- coruin quorunidara vesania, ut liberum hominem creatura fuisse negarint. Tales fuere Marcion et Va- leniinus. Post peccatura vero adhuc remansisse liber¬ ta lem mox [irobabit. Le Pr. |
