Page 293-294 |
Previous | 147 of 696 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
293
LIR. U ADVERSUS MARCIONEM.
teuUae copia. Exigere lameh a Déo debes (1) òt grà- A obsiilissd, nuiic tibi ìnsusurra prò Créàìore et giravi-
vìtatem summam et fìdem prsecìpuàhi in òbihì ìnslì¬ tuUone ejus, ut desinas quaerere àn Deo nolente potuerit quid evenire. Tenens ehim graviiàlòm et fì¬ dera Dei boni ^ sed rationalibus iiìsUtuilonìbus ejus vìndicàndaSi nec ìllud miraberis, quod Deus non intercessérit adversus eà qua) noluit evenire, ut con¬ servaret ea qua? voluit (2). Si enìm semel hòmìni permìserat arbilrii lìbehaténi et potestatera, et digne permìserat, sìcut ostendimus, uUque fruendas eàs éx ipsa inslilulionis aucioritate perniiserat; fruendas autera quantura in ipso, sécundhm ipsura^ id est se¬ cundura Deura, id est in bonum : quìs enira adversus se perrailtet aiiquìd? quantum vero in honUnes se¬ cundura raotus UbertaUs ìpsìus Quìs enìra nonhoc
tatem, et pàtientiain; él fidèm, inslilutionìbus suis functo j ut òl raiioiiàlìbus et bonis. GAPUT VlIL Neque ehim ad vivendum solummodo ptMiduxéràt liominem, ut noli ad rècto vivenduih, in res|itecil*u scilicet Dei legis^ùò òjué; Igitur vìvere Quideni iìli ìpse prsDsUteràt, lactb in animam vivam ; recle VèVo vivere dèmandàràt, adraòhito in legis obsequium. ìta non ìn mortera ihstithtuin hominem probai, qui nunc cupit in vitani reslilutum, malens peccaloris pWkilén- tìatn, quam mortem (Ezech., XVHI, 23). Igitur, sic¬ ul Deus boinhn vilae statura induxit, ita homo sibi morlis statum adlraxit : el hòc non per infirmitatem, siculi nec per ìgnoraiiUanì, ne quid auetori ìmputarè-
prsestat ei, cuì quìd serael fruì praeslat, ut pro animo B Iur. Nam elsi angelus qui seduxit, sed Iiber et suae
et arbilrio suo frualur? Igìlur consequens erat utì Deus secederet a liberiate semel concessa homini, ìd est conUneret in semetipso et praescieniìam et pra;polenUam suam, (a) per quas ìntercessisse poUiis- set, quo mìnus homo male liberiate sua frui adgres¬ sus^ ìn periculum laberetur. Si enìm ìnlercessìsset, rescidisset arbitrii lìbertatera, quam raUone et boni¬ late permìseral. Denique, pula ìntercessisse, pula rescidisse illuni arbitrii liberlatem dura revocai ab arbore, dum ìpsum (6) circumscrìptoreni colubrum a congressu foeraìnae arcet, nonne exclamaret Mar¬ cion : (e) 0 dominum fuUleni, ìnslabileni, infìdelera, rescindenlein quae ìnsUluìt I Gur perniìsòrat Uberura arbilriura, si ìnlercedìt? cur intercedit, sì permisit?
potestalis quì seducius esl ; sed .imago et similitudo Dei, fortior angelo ; sed adflaius Dei generosior spi¬ ritu materiali, quo angeli consUluerunt. Qui facit^ inquit ( Ps. CHI, 5 ), spìrilus angelos (Hebr., I, 7 ), (d) et adpcmlores flammam ignis. Quìa nec universi¬ talera horainì subjecisset ìnfìrino doinìnandì, et non potiori angelis, quìbus nìbil tale subjecit ; sic hec legìs pondus iraposuisset, si gravis lex invalido susli¬ nendi ; nec quera excusabilem scìret nomine imbe¬ cìllìtalis, eum (5) defìnitione, niorUs convenisset; poslremo, hon liberiate, nec polestate arbilrii fecis¬ set infìrmum, sed potius defectìonò earum. Atque adeo eumdera horaìnera , earadera substanUam ani¬ mae, euradera^Adae statum , eadem arbitrii liberlas et
Elìgat ubì semeUpsum errorìs nolet, in insUtuUone, C potestas, victorem elfìcit hodie de eodem diabolo.
an ìn rescissione. Nonne tunc magìs deceptus ex im- praescienUa futuri vìderdur, cum obsUUssd ? el quod quasi ignorans quoraodo evasurura esset indulserat, quis non diceret? Sed etsi praescierat male hominem insUtutìone sua usurum, quid tara dignura Deo, quara gravitas, quara fìdes instiiulionuni qualìumcumque? Vidisset homo si non bene dispunxìsset (3) quod bene acceperat ; ut ìpse (4) legì reus fuisset cui obse¬ qui noluisset, non ut legislalor ipse fraudera legi suae faceret, non sinendo praescriplura ejus iraplerì. Haec dignissinie peroraiurus ìn Crealorera, si lìbero arbi¬ trio hominis ex providentia et potenUa, quas exìgìs.
cura secundura obsequiura legura ejus adrainistratur. GAPUT IX. Quoquo tameii, inquis, modo subslantia Grealoris delicU capax invenitur, cura adflaius Dei, id est anima, ìn homìiie deliquit. Nec poiest non ad origi- nalein (6) summam referri corrupUo portionis. Ad hoc interpretanda erìt quàlìlas anìinae. In prìrais te¬ nendum, (e) quod graeca Scriptura siguavit, adflatura nomhians, non spiritum. Quidam ehim de graìco ih- lerpretautes , non recògìtaia dìfferenlia, nec curala proprietate verborura , prò adflatu, spìritum ponunt, et dant baereiicìs occasionera spirìiura Dèi deliclo
1) Habes Jun,
'2) Noluil PMs.
3) Depunxisset Pamel. SemL oberth.
LECTIONES VARIANTES.
(4) Ut ipsi Rig. Latin, ut abest Pamel. Seml.
(5) Cum pamel. Semi, oberth.
(6) Originem VeneL Rig.
COMMENTARIUS.
CAP. VlL — (a) Per quas ìntercessisse potuisset, Inlercedebant tribuni senalusconsultìs apud Romanos, dura òbstabaitl ne fierent. Sic et raòx, Si énim Inter cessisset, Rhen. ".
(b) Colubrum circumscrìnlòrenLÌÌ(iG ÒSt deceplorera. Juvenalis, Sai. XV, pupilmm ad jurg vocanlem..,, cìr¬ cumscriplorem. Nani circurascrìbere, eliara circurave¬ nire significai. Rhèn.
(e) 0 dominum fuUlem, ete, Faciebal enim Marcion Deura ìrrationabilìter boqura , ut videri potest, cap. 6 iiu|us lìb. el aliis ih lòcik. Le Pii-
CAP.VHL—(d) Et ad:parìÌorUftlininicim ignis, Parura iblei est bfirum éx Epist. ad HebraìÒs, cap. I ( qiiòd iidfinnat Pamelius), an ex Psal. CHI. Licei eniia
vócet Apostolus -rtvpòc ^ìóyct, SCU flammara ìgnis, ìUud citai e Psahno CHI, versu 5, ubì liabetur, et ministros tùos ignem urentem. In graeco est Ttvp p)i^ov. Mihi viddur hoc ìn loco Vulgarà versìò magis congruere textui, quam versio Tertulliàhi. Sive autem legas, flammam ìgnis, sive ignem wreNiem,. pe;riiide est. Va¬ rietas illa nata videtur ex hebr. pnb WN;, quod ignem urentem seu flammaniem recte veries. Ls Pr.
GAP. IX. — (e) Quod grwca Scriptura signavit, etc. R(»de gra)ca vox ttvo^ ad marginem adnotata est a Rhenano, ad quani hic alludit auctor; nam ea legi¬ lur, Genes. II, non vero itv£D//A; quare pròinde diàiii ihìerprés làUnuS ractè ir2ihstu\ìt spìraculum vHw^ quod ad flatum anelar, non vero ìptritum* Pam,
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus secundus. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 293-294 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 293 LIR. U ADVERSUS MARCIONEM. teuUae copia. Exigere lameh a Déo debes (1) òt grà- A obsiilissd, nuiic tibi ìnsusurra prò Créàìore et giravi- vìtatem summam et fìdem prsecìpuàhi in òbihì ìnslì¬ tuUone ejus, ut desinas quaerere àn Deo nolente potuerit quid evenire. Tenens ehim graviiàlòm et fì¬ dera Dei boni ^ sed rationalibus iiìsUtuilonìbus ejus vìndicàndaSi nec ìllud miraberis, quod Deus non intercessérit adversus eà qua) noluit evenire, ut con¬ servaret ea qua? voluit (2). Si enìm semel hòmìni permìserat arbilrii lìbehaténi et potestatera, et digne permìserat, sìcut ostendimus, uUque fruendas eàs éx ipsa inslilulionis aucioritate perniiserat; fruendas autera quantura in ipso, sécundhm ipsura^ id est se¬ cundura Deura, id est in bonum : quìs enira adversus se perrailtet aiiquìd? quantum vero in honUnes se¬ cundura raotus UbertaUs ìpsìus Quìs enìra nonhoc tatem, et pàtientiain; él fidèm, inslilutionìbus suis functo j ut òl raiioiiàlìbus et bonis. GAPUT VlIL Neque ehim ad vivendum solummodo ptMiduxéràt liominem, ut noli ad rècto vivenduih, in res|itecil*u scilicet Dei legis^ùò òjué; Igitur vìvere Quideni iìli ìpse prsDsUteràt, lactb in animam vivam ; recle VèVo vivere dèmandàràt, adraòhito in legis obsequium. ìta non ìn mortera ihstithtuin hominem probai, qui nunc cupit in vitani reslilutum, malens peccaloris pWkilén- tìatn, quam mortem (Ezech., XVHI, 23). Igitur, sic¬ ul Deus boinhn vilae statura induxit, ita homo sibi morlis statum adlraxit : el hòc non per infirmitatem, siculi nec per ìgnoraiiUanì, ne quid auetori ìmputarè- prsestat ei, cuì quìd serael fruì praeslat, ut pro animo B Iur. Nam elsi angelus qui seduxit, sed Iiber et suae et arbilrio suo frualur? Igìlur consequens erat utì Deus secederet a liberiate semel concessa homini, ìd est conUneret in semetipso et praescieniìam et pra;polenUam suam, (a) per quas ìntercessisse poUiis- set, quo mìnus homo male liberiate sua frui adgres¬ sus^ ìn periculum laberetur. Si enìm ìnlercessìsset, rescidisset arbitrii lìbertatera, quam raUone et boni¬ late permìseral. Denique, pula ìntercessisse, pula rescidisse illuni arbitrii liberlatem dura revocai ab arbore, dum ìpsum (6) circumscrìptoreni colubrum a congressu foeraìnae arcet, nonne exclamaret Mar¬ cion : (e) 0 dominum fuUleni, ìnslabileni, infìdelera, rescindenlein quae ìnsUluìt I Gur perniìsòrat Uberura arbilriura, si ìnlercedìt? cur intercedit, sì permisit? potestalis quì seducius esl ; sed .imago et similitudo Dei, fortior angelo ; sed adflaius Dei generosior spi¬ ritu materiali, quo angeli consUluerunt. Qui facit^ inquit ( Ps. CHI, 5 ), spìrilus angelos (Hebr., I, 7 ), (d) et adpcmlores flammam ignis. Quìa nec universi¬ talera horainì subjecisset ìnfìrino doinìnandì, et non potiori angelis, quìbus nìbil tale subjecit ; sic hec legìs pondus iraposuisset, si gravis lex invalido susli¬ nendi ; nec quera excusabilem scìret nomine imbe¬ cìllìtalis, eum (5) defìnitione, niorUs convenisset; poslremo, hon liberiate, nec polestate arbilrii fecis¬ set infìrmum, sed potius defectìonò earum. Atque adeo eumdera horaìnera , earadera substanUam ani¬ mae, euradera^Adae statum , eadem arbitrii liberlas et Elìgat ubì semeUpsum errorìs nolet, in insUtuUone, C potestas, victorem elfìcit hodie de eodem diabolo. an ìn rescissione. Nonne tunc magìs deceptus ex im- praescienUa futuri vìderdur, cum obsUUssd ? el quod quasi ignorans quoraodo evasurura esset indulserat, quis non diceret? Sed etsi praescierat male hominem insUtutìone sua usurum, quid tara dignura Deo, quara gravitas, quara fìdes instiiulionuni qualìumcumque? Vidisset homo si non bene dispunxìsset (3) quod bene acceperat ; ut ìpse (4) legì reus fuisset cui obse¬ qui noluisset, non ut legislalor ipse fraudera legi suae faceret, non sinendo praescriplura ejus iraplerì. Haec dignissinie peroraiurus ìn Crealorera, si lìbero arbi¬ trio hominis ex providentia et potenUa, quas exìgìs. cura secundura obsequiura legura ejus adrainistratur. GAPUT IX. Quoquo tameii, inquis, modo subslantia Grealoris delicU capax invenitur, cura adflaius Dei, id est anima, ìn homìiie deliquit. Nec poiest non ad origi- nalein (6) summam referri corrupUo portionis. Ad hoc interpretanda erìt quàlìlas anìinae. In prìrais te¬ nendum, (e) quod graeca Scriptura siguavit, adflatura nomhians, non spiritum. Quidam ehim de graìco ih- lerpretautes , non recògìtaia dìfferenlia, nec curala proprietate verborura , prò adflatu, spìritum ponunt, et dant baereiicìs occasionera spirìiura Dèi deliclo 1) Habes Jun, '2) Noluil PMs. 3) Depunxisset Pamel. SemL oberth. LECTIONES VARIANTES. (4) Ut ipsi Rig. Latin, ut abest Pamel. Seml. (5) Cum pamel. Semi, oberth. (6) Originem VeneL Rig. COMMENTARIUS. CAP. VlL — (a) Per quas ìntercessisse potuisset, Inlercedebant tribuni senalusconsultìs apud Romanos, dura òbstabaitl ne fierent. Sic et raòx, Si énim Inter cessisset, Rhen. ". (b) Colubrum circumscrìnlòrenLÌÌ(iG ÒSt deceplorera. Juvenalis, Sai. XV, pupilmm ad jurg vocanlem..,, cìr¬ cumscriplorem. Nani circurascrìbere, eliara circurave¬ nire significai. Rhèn. (e) 0 dominum fuUlem, ete, Faciebal enim Marcion Deura ìrrationabilìter boqura , ut videri potest, cap. 6 iiu|us lìb. el aliis ih lòcik. Le Pii- CAP.VHL—(d) Et ad:parìÌorUftlininicim ignis, Parura iblei est bfirum éx Epist. ad HebraìÒs, cap. I ( qiiòd iidfinnat Pamelius), an ex Psal. CHI. Licei eniia vócet Apostolus -rtvpòc ^ìóyct, SCU flammara ìgnis, ìUud citai e Psahno CHI, versu 5, ubì liabetur, et ministros tùos ignem urentem. In graeco est Ttvp p)i^ov. Mihi viddur hoc ìn loco Vulgarà versìò magis congruere textui, quam versio Tertulliàhi. Sive autem legas, flammam ìgnis, sive ignem wreNiem,. pe;riiide est. Va¬ rietas illa nata videtur ex hebr. pnb WN;, quod ignem urentem seu flammaniem recte veries. Ls Pr. GAP. IX. — (e) Quod grwca Scriptura signavit, etc. R(»de gra)ca vox ttvo^ ad marginem adnotata est a Rhenano, ad quani hic alludit auctor; nam ea legi¬ lur, Genes. II, non vero itv£D//A; quare pròinde diàiii ihìerprés làUnuS ractè ir2ihstu\ìt spìraculum vHw^ quod ad flatum anelar, non vero ìptritum* Pam, |
