Page 341-342 |
Previous | 171 of 696 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
541
LlB. IH ADVERSUS MARCIONEM.
oì^
supradicla tehipestìvitas congruat, et gratia labìo-A appelIaUonum consìgnatur : quìbùs dcfìcienUbus si
rum ; quera tunc jara cingebatur super femur apud David , quandoque missùrus ìn lerram. Hoc est enìm quod aìt, et extende, et prosperare, el regna. Exten- des sermonera ìn òinnein terrara ad universarum gènlìum vocationem ; prosperaturus successu fidèi, qua èst recepturus ; et regnahs exinde, qua mortera resurrectione devicìt. Et deducet le, inquit, rnìrifice dextera lua ; virius scilicet gratiae spìrilalis , qua Chrisli agnitìo deducitur. Sagìiice lue acutw, per- volaniìa ubique (1) praecepta , et mìnae, et (2) ira- ductìohes (3) cordis , compungenles et transfìgenles conscienUam quamque. PopuU sub te concident, utìque adorantes. Sic belUpolens et armiger Chrislus Crea¬ toris , sic el nunc accipiens spolia, non solius Sama-
quando, lunc (4?) graeca calachresis de alieno abu- tendo succurrit. Apud Deum autem deficere puto ni¬ hil debèt, nec de alieno instrui disposìlìones ejus. Quis hic Deus est, quì fìlio quoque suo nomina a Creatore vìndìcat? non dico aliena, sed velerà et vulgata , quae vel sic non compdereni deo novo et incognito. Quomodo denifpie docet, novara plagulain non assuì Veteri Tehitamento (a), nec vìnum novura ve* teribus utrìbus credi (b), adsuius ipse et ìnduius no¬ minum senio? Quomodo abscìdit Evangeliura a Lege, tòta Lege vestìtus? In noraine scilicd Christi. Quis illuni prohibuit aliud vocari, alìud praidìcantera , aliunde venienlera? cuna proplerea nec corporis sus¬ ceperit verìlatera, ne Chrìstus Grealoris crederelur ?
Yìie , verum et omnium gehtiura. Agnosce et spolia B Vane autera noluit eum se videri , quem voluit vo-
fìgurala , cujus et arma allegorica didicisii. figurale itaque et Domino ejusmodi lòquenlè, et Apostolo scribente , noh temere ìntèrpretaliouìbas ejus uUmur, qudrnm exempla eUarii adversarii admittunt : alque itain lantum Esaiae erit Chrìstus qui venit, ìn quaniura non fuìt bellator, quìa hoh talis ab Esaìa praedicalur. CAPUT XV. De quaesUone carnis, et ppr eara natìviiaUs, et unius interira norninis Errimàhuelis hucusque. I)e csderìs vero ncftnìnibus, et in primis ChrisU, quìd pars diversa respondebìl ? Sì proinde cosmrauiie èst apud vos ChrisU noraen, quemadniodum et Dei, ut sicut ulriusque Dei fìlium Chrìslura competal dici, sic utrumque patrem Doraìnum , certe ratio huìc ar-
carì : quando , elsi vere corporeus fuisset, magis Chrislus Creatoris non viderelur, sì non vocardur. At nunc substantìani respuit, cujus nomen (5) acce¬ pit, eliara subsianiìara probalurus ex nomine. Si enìra Christus unctus est, ungui uUque corporis pas¬ sio est. Qui corpus non habuit, ungui oranino non poluil : quì ungui omnìno non poluil, Chrisius vocari nullo modo potuit. Aliud est, sì et nominis pban- tasma affectavit, Sed quoraodo , inquit, ìrreperei in Judaìorura fìdem , nisi per solenne apud eos et farai¬ liare noraen ? Inconstantera aut subdolum deum nar- ras, aut diffìdenUae, aut maUUositatìs consìlium , fallendo quid, proniovere. Multo liberius alque sim¬ plicius egerunl Pseudoprophelae, adversus Creatorem
gUmenialKmi refragabìlur. Dei enìra nomen, quasi G in suì dei nomine venientes. Sed nec effoctum con^
niiturale divinitaUs, potest ìn omnes communicarì quibus divinitas viridieatur, sìcul et idolis, dicente Apostolo (I Cor, vili, S). Nam et sunt qui dicuntur dii, sive in cwlo, sive ih terris. Chi isti véro nomen, non èx natura veniens, sed ex dispositìone, pro¬ prium ejus effìcitur, a quo dìspósiìtim ìnvenilur. ]?^ec ih cpmmunicaiioneih alìi deo subjacet, màxime iae- mulo, et habenli suam disposiUonem, cui et nò¬ mina privata debebit. Quale est enìm quod diversas dìsposiUones duorura coraraeniaii deorum , socìela¬ tera norainura admittunt in discordiara dìsposkio- npm? quando nuUa magìs probatio assisterei duo- rum et aimulorum deorura, qUam sì in dìsposìUone eorura eUara diversitas norainura invenirelur. Nullus
silìi hujus ìnvenio, cura facilius ant suura crediderint Ghristura , aut pianura potius aliquera , quam alte¬ rius dei Chrisium , sìcut Evangeliura probabit. iCAPUT XVL Nunc sì noraen Clirìsti, ut sportulara furunculus, captavit, cur etìara Jesus voluit appellari, non tara exspeciabiiì apud Judaeos nornine ? Nec enìra sì nos per Dei gratìam intèUeclum conseculì sacraraenlorura ejus, hoc quoque nomen agnoscimus Chrìsio desti¬ natum , ideo et Judaeis , qnibus adempia esl sapien¬ Ua, nota erit res. Denique ad hodiernum Christum sperant, non Jesum ; et Heliam poUus inlerpretan¬ tur Christura , quam Jesum. Qui ergo et in eo no* mine venit, ìn quo Christus non praisumebalur, po-
eniui status differentìarum nonnisi proprietatibus D tuit in ep solo nomine venisse, quod solum praesu-
LECTIONES VARIANTES.
(1) Utìque alìL
{^j Et negl. SemL
(3) Praeminanles traductionem Fran, vel forte lirajeclìO'-
nem Seml.
(4) Nunc Rhen, Semi. Oberth,
(5) Etiam add. Pàrìk. Fran,
COMMENTARIUS.
quae habet cap. ì^ de Prwscript. ubì ait, quod fides nosilra obsecmium Apostc)lò debeat. Lt Pr.
GAP. XV. — (a) Novam plàgulam non assià veteri test. Lib. de Orat,, cap, 1 , ideni habet : per plàgu¬ lam lacernas hic inlelligit, plagula qnìppe a Turnebo nosiro ìnler vestimenta recensetur, Ihnuìt auléni ne Novo Testamento lanquaiu vestì plagula às^ualur ; 4e- forniitasenìni hoc paclo coiitrahetuis qualis explicatiVr
a Tbemìstìo, orat. 1: %vppdLiZTZi'j irpòg 'éxaivrct liy^i fA^hk lotx^jelvx* TWV -rr^ocTdCiTOvvrciiv «i èìf>zsrpt^Sf crvfA-n:trc'ks,yfAho<.t
ex pctxtoì^ 'iT.ovpyèì-^ ciprie xcti Ixt£t/3i^/msvwv, interpolare, àit, minihiè unquam decere ; sicuU mendicanlium lacernw, ex piagulìs novis el delrìlis consumilur. Le Pr.
(b) Nec vinum novum veleribus utrìbus credi. Loco citato de Orai, idem habelur iisdem verbis, quibus sìmilis est (erme ìocus Cassiani, cap. 24, coli, 14; Nepio mim in vàs fjw0urn ùiguecprruplum unguenium aUquo^ nobile ,aul mei optimum, aut preiiosi quidquam liquorìs infundit. Le Pr.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus secundus. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 341-342 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 541 LlB. IH ADVERSUS MARCIONEM. oì^ supradicla tehipestìvitas congruat, et gratia labìo-A appelIaUonum consìgnatur : quìbùs dcfìcienUbus si rum ; quera tunc jara cingebatur super femur apud David , quandoque missùrus ìn lerram. Hoc est enìm quod aìt, et extende, et prosperare, el regna. Exten- des sermonera ìn òinnein terrara ad universarum gènlìum vocationem ; prosperaturus successu fidèi, qua èst recepturus ; et regnahs exinde, qua mortera resurrectione devicìt. Et deducet le, inquit, rnìrifice dextera lua ; virius scilicet gratiae spìrilalis , qua Chrisli agnitìo deducitur. Sagìiice lue acutw, per- volaniìa ubique (1) praecepta , et mìnae, et (2) ira- ductìohes (3) cordis , compungenles et transfìgenles conscienUam quamque. PopuU sub te concident, utìque adorantes. Sic belUpolens et armiger Chrislus Crea¬ toris , sic el nunc accipiens spolia, non solius Sama- quando, lunc (4?) graeca calachresis de alieno abu- tendo succurrit. Apud Deum autem deficere puto ni¬ hil debèt, nec de alieno instrui disposìlìones ejus. Quis hic Deus est, quì fìlio quoque suo nomina a Creatore vìndìcat? non dico aliena, sed velerà et vulgata , quae vel sic non compdereni deo novo et incognito. Quomodo denifpie docet, novara plagulain non assuì Veteri Tehitamento (a), nec vìnum novura ve* teribus utrìbus credi (b), adsuius ipse et ìnduius no¬ minum senio? Quomodo abscìdit Evangeliura a Lege, tòta Lege vestìtus? In noraine scilicd Christi. Quis illuni prohibuit aliud vocari, alìud praidìcantera , aliunde venienlera? cuna proplerea nec corporis sus¬ ceperit verìlatera, ne Chrìstus Grealoris crederelur ? Yìie , verum et omnium gehtiura. Agnosce et spolia B Vane autera noluit eum se videri , quem voluit vo- fìgurala , cujus et arma allegorica didicisii. figurale itaque et Domino ejusmodi lòquenlè, et Apostolo scribente , noh temere ìntèrpretaliouìbas ejus uUmur, qudrnm exempla eUarii adversarii admittunt : alque itain lantum Esaiae erit Chrìstus qui venit, ìn quaniura non fuìt bellator, quìa hoh talis ab Esaìa praedicalur. CAPUT XV. De quaesUone carnis, et ppr eara natìviiaUs, et unius interira norninis Errimàhuelis hucusque. I)e csderìs vero ncftnìnibus, et in primis ChrisU, quìd pars diversa respondebìl ? Sì proinde cosmrauiie èst apud vos ChrisU noraen, quemadniodum et Dei, ut sicut ulriusque Dei fìlium Chrìslura competal dici, sic utrumque patrem Doraìnum , certe ratio huìc ar- carì : quando , elsi vere corporeus fuisset, magis Chrislus Creatoris non viderelur, sì non vocardur. At nunc substantìani respuit, cujus nomen (5) acce¬ pit, eliara subsianiìara probalurus ex nomine. Si enìra Christus unctus est, ungui uUque corporis pas¬ sio est. Qui corpus non habuit, ungui oranino non poluil : quì ungui omnìno non poluil, Chrisius vocari nullo modo potuit. Aliud est, sì et nominis pban- tasma affectavit, Sed quoraodo , inquit, ìrreperei in Judaìorura fìdem , nisi per solenne apud eos et farai¬ liare noraen ? Inconstantera aut subdolum deum nar- ras, aut diffìdenUae, aut maUUositatìs consìlium , fallendo quid, proniovere. Multo liberius alque sim¬ plicius egerunl Pseudoprophelae, adversus Creatorem gUmenialKmi refragabìlur. Dei enìra nomen, quasi G in suì dei nomine venientes. Sed nec effoctum con^ niiturale divinitaUs, potest ìn omnes communicarì quibus divinitas viridieatur, sìcul et idolis, dicente Apostolo (I Cor, vili, S). Nam et sunt qui dicuntur dii, sive in cwlo, sive ih terris. Chi isti véro nomen, non èx natura veniens, sed ex dispositìone, pro¬ prium ejus effìcitur, a quo dìspósiìtim ìnvenilur. ]?^ec ih cpmmunicaiioneih alìi deo subjacet, màxime iae- mulo, et habenli suam disposiUonem, cui et nò¬ mina privata debebit. Quale est enìm quod diversas dìsposiUones duorura coraraeniaii deorum , socìela¬ tera norainura admittunt in discordiara dìsposkio- npm? quando nuUa magìs probatio assisterei duo- rum et aimulorum deorura, qUam sì in dìsposìUone eorura eUara diversitas norainura invenirelur. Nullus silìi hujus ìnvenio, cura facilius ant suura crediderint Ghristura , aut pianura potius aliquera , quam alte¬ rius dei Chrisium , sìcut Evangeliura probabit. iCAPUT XVL Nunc sì noraen Clirìsti, ut sportulara furunculus, captavit, cur etìara Jesus voluit appellari, non tara exspeciabiiì apud Judaeos nornine ? Nec enìra sì nos per Dei gratìam intèUeclum conseculì sacraraenlorura ejus, hoc quoque nomen agnoscimus Chrìsio desti¬ natum , ideo et Judaeis , qnibus adempia esl sapien¬ Ua, nota erit res. Denique ad hodiernum Christum sperant, non Jesum ; et Heliam poUus inlerpretan¬ tur Christura , quam Jesum. Qui ergo et in eo no* mine venit, ìn quo Christus non praisumebalur, po- eniui status differentìarum nonnisi proprietatibus D tuit in ep solo nomine venisse, quod solum praesu- LECTIONES VARIANTES. (1) Utìque alìL {^j Et negl. SemL (3) Praeminanles traductionem Fran, vel forte lirajeclìO'- nem Seml. (4) Nunc Rhen, Semi. Oberth, (5) Etiam add. Pàrìk. Fran, COMMENTARIUS. quae habet cap. ì^ de Prwscript. ubì ait, quod fides nosilra obsecmium Apostc)lò debeat. Lt Pr. GAP. XV. — (a) Novam plàgulam non assià veteri test. Lib. de Orat,, cap, 1 , ideni habet : per plàgu¬ lam lacernas hic inlelligit, plagula qnìppe a Turnebo nosiro ìnler vestimenta recensetur, Ihnuìt auléni ne Novo Testamento lanquaiu vestì plagula às^ualur ; 4e- forniitasenìni hoc paclo coiitrahetuis qualis explicatiVr a Tbemìstìo, orat. 1: %vppdLiZTZi'j irpòg 'éxaivrct liy^i fA^hk lotx^jelvx* TWV -rr^ocTdCiTOvvrciiv «i èìf>zsrpt^Sf crvfA-n:trc'ks,yfAho<.t ex pctxtoì^ 'iT.ovpyèì-^ ciprie xcti Ixt£t/3i^/msvwv, interpolare, àit, minihiè unquam decere ; sicuU mendicanlium lacernw, ex piagulìs novis el delrìlis consumilur. Le Pr. (b) Nec vinum novum veleribus utrìbus credi. Loco citato de Orai, idem habelur iisdem verbis, quibus sìmilis est (erme ìocus Cassiani, cap. 24, coli, 14; Nepio mim in vàs fjw0urn ùiguecprruplum unguenium aUquo^ nobile ,aul mei optimum, aut preiiosi quidquam liquorìs infundit. Le Pr. |
