Page 393-394 |
Previous | 197 of 696 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
S95
LIB. IV ADYERSUS MARCIONE^I.
591
probavi mendicorum advocatOréni, nt Christura in A ieeeriz/s (8) cor. Idìpsura postremo verbum ra?, olim
hac quoque sentenUa Grealoris ostendara, locupldan- Us quidera (1) Saloraonera (IH Beg. HI), sed quìa (2), permissa sìbì oplìone, maluit ea postulare quse scie- bai Dco grata, sapienUara, et raeruerat etiara divitias consequi, quas non raagis voluit : quaraquam et divi¬ tias prseslare, non ìncongruens Deo sii, per quas et divìtes solatìo juvanlur, et multa inde opera jusUliai et dilectionis adrainistraniur. Sed accidentia vitia dì • vìtiis, illa in Evangelio quoque, Vw diviUbus, adscri¬ bunt : (a) Quonìam, inquit, récepistis advocaiionem vestram; uUque ex divitiis, de gloria earura, el saìcu¬ laribus fructìbus. Itaque ìn Deuteronomio (Deul, Vili, 12) Moyses : Ne, inquit, cum manducav eris, et reple¬ tus fueris, ct (b) domos magnas wdificaveris, pecoùbus
per Amos ìn diviies affluentes délicìis destinatur : Vw (9), inquìi (Amos. VI, 4;), qui dormiunt ìn lectis eburneis, et deUciis fluunt in thorìs suìs ; qui edunt hwdos de gregìbus caprarum, el vilulos de gregìbus boum laetantes, complodenles ad sonum organorum, Tamquam perseveranUa depulciverunt, el non lamcpicim fugientia : quì bibunl vìnum Uqualum, el unguenUs primariis unguntur.\^\tnr, etsi taulummodo dchortan- lem a divitiis ostenderera Creatorem, non etiam pnc- damnaniein divites etiara verbo ipso rpio el Christus. neino dubilaret ab eodem adjeci ara in diviies com- minatìonera (10) per vw Chrìstì, a quo ipsarum ma¬ lerìarum, ìd est, divìliarum dehortaUo prsecucurris- set : comminaUo enim dehorlationìs accessio est. Iii-
et bubus tuis mulUficalis (5), el pecunia et auro, excd- g gerii : Vw elìam saturalis, quia esurìenl ; eliam riden-
telur cor tuum, et oblivìscaris Domini Dei tui. Quera¬ admodum et Ezechìam regera thesauris inflaluni, et dc eìs poUus quam de Deo glorìalum apud illos qui ex Perside advenerant, insilìt per Esaiara (/s. XXXIX, 6) : Ecce cUes veniunt, el auferenlur amnia quw in domo lua sunl ; et quw patres tui congesserunt, in Ba- bglonem tr cms fer enlur. Sic et per Hieremiara (Jerem, IX, 22) quoque edicit (4) : Ne glorìelur dives in divi¬ tiis suis ; el quì glorialur, scìlìeet in Deo glorìelur. Sìc et ìn fìlias Sionis invehitur per Esaiara (Is. IH, lò), cullu ei divilìaruni abundanlìa ìnflalas; coniniìna- bundus et alibi (Is. V, 14) nubilìbus et superbis : Dilatapit orcus animam suam, el apenUt os suum, et descendeul inclyU et magni et diviies (hoc erìt Chrìsiì
libus nunc, quia lugebunt. Hìs respondebunt illa, quas supra benedictìonibus opposita sunl apud Creatorem : Ecce qui mihi sérviunt, saturabuntur ; vos aulem esu-- rietis (Is, LXV, 12) ; utìque quìa saturati estis. El : Ecce qui mìhì sérviunt, oblectabuntur ; vos autem con- fundemìni ; utique ploralurì quì nunc ridetìs, Sicut enìm ìn Psalrao [Ps. CXXV, 6), qui seminant in /a- crymìs, in Iwlilia metent : ila ìn Evangelio, quì in risu seininant, scdicet Lditia (11), ìn Iacrymis melent. HaìC olìm Creator sìmul posuit, Clirìstus solummodo distinguendo, non mutando, renovavìt; Vw, quum vobìs benedìxerinl homines : secundum hwc faciebant et pseudoproplieUs patres illorum. Mque Creaior be¬ nedictionis d laudìs humanaì sectatores incusat per
vce super divites) : el humiliabilur homo; nìi(\ue Q esaiam (Is. l\\, l'i) : Populus meus, qui vos beaios di-
exallalus dìviliis : et ìnhonorabìlur (5) vir ; utique ob subslanUara honorabilis. De quibus et rursus (Is. X, 25) : Ecce Domìnus virtulum conluìbabit gloriosos cum valentia, et elali commìnuentur, et ruent gladio subU- mes: quì magìs quam diviies? Quìa (e) recepérunt (6) scìUcd advocaiionem suam, gloriara et honorera, su- blimilalera ex diviUis (7). A quibus avertens nos et in Psalmo quadragesimo ociavo : Ne lìmueris, inquit, cum dives factus fueril homo, et cum abundabit gloria ejus ; ciuoniam cum morietur, non tollet omnia, nec descendel cum ilio gloria sua. Itera in sexagesimo pri¬ mo : Ne desìderavcrilis divitias ; et si relucenl, ne ad-
(1) Quidem omilL PameL t2) QuiJm. (3) MuliiplicaUs Pamel, U) Edidit SemL
(5) Honorabitur quidam.
(6) Receiierint PameL
eunt, seducimi vos, et vias pedum vestrorum distar- banl. Prohibet et alias fidere omnìno ìn hominem, sìc ct in laudem horaìnis, ut per Hiereraiam (Jerem, XVII, 5) : Malediclus homo, qui spem habel ìn homine. Nani et in Psalrao centesimo decirao sepUrao (8, 9) : Bonum est fidere in Dominum, qnam fidere in hominem, El : Bonum est sperare in Dominum, quam sperare ìn principes. Ila, tolura quod ab homine capiaiur, abdi- xit Creator, nedum benediclìonem. Pseudoprophelas aulem laudatos sìve bencdìctos a palribus eorum, tam ejus esl exprobrare, quam prophdas vexaios el re- cusalos : sicut iujuriaì prophetarum non perUnuis-
LECTIONES VARIANTES.
Et dÌYÌUas Jun.
Desideraveris... adjeceris SemL ^9) Enim add, Oberth.
w] Adleclain in div. conimunicalionem renet. mendose. ^il) Ex laitìlìa Rìg. renet. et IseUUa Rhen.
COMMENTARIUS.
(a) Quoniam, inquit, récepistis advocationem ve- slrani' Id est consolaUonem. Prosequìlur vero verba Lucae VI, in hoc differens, quod vocera graecam «rc^xsTfi \ertit récepistis, tura hic lum paulo post, pro eo quod alìì, habuislìs, quasi volens explicare signifi¬ cationem ÌUam, qua significai aliunde accipere , velut censum et reditum ex arvis, quod opiime hic conve¬ nit, et eodem modo vertìlur a Vulgalo inlerprele, (Matth. y\), mercedem suam recepérunt. Sìc elìam verlìt Syrìacus inlerpres. Haud mullo aliter, sed ma¬ gis convenienter voci grsecse, verUl inlerpres Irenaii
Tertulliani IL
lib. IH, cap. 14, percipitis. Pam.
(b) Domos magnus wdificaveris, etc. Graecus codex requirit pulchras. Pecoribus hic pro ovibus usurpavit, eisi in gryeco Tc^oeàrwv scrìbatur, id cst oves trans¬ ferre debuisset, ut boves mulUficatos seu fissilìpedes postea adjungeret. Le Pr.
(e) lìeceperunl sdlìcet advocationem suam. Non alìud pulo hìc spedare quara verba Evangelii, divites et potenles increpaniìs : Ame» dico vobis, recepérunt mer¬ cedem suam. Le Pn,
(Treize.)
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus secundus. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 393-394 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | S95 LIB. IV ADYERSUS MARCIONE^I. 591 probavi mendicorum advocatOréni, nt Christura in A ieeeriz/s (8) cor. Idìpsura postremo verbum ra?, olim hac quoque sentenUa Grealoris ostendara, locupldan- Us quidera (1) Saloraonera (IH Beg. HI), sed quìa (2), permissa sìbì oplìone, maluit ea postulare quse scie- bai Dco grata, sapienUara, et raeruerat etiara divitias consequi, quas non raagis voluit : quaraquam et divi¬ tias prseslare, non ìncongruens Deo sii, per quas et divìtes solatìo juvanlur, et multa inde opera jusUliai et dilectionis adrainistraniur. Sed accidentia vitia dì • vìtiis, illa in Evangelio quoque, Vw diviUbus, adscri¬ bunt : (a) Quonìam, inquit, récepistis advocaiionem vestram; uUque ex divitiis, de gloria earura, el saìcu¬ laribus fructìbus. Itaque ìn Deuteronomio (Deul, Vili, 12) Moyses : Ne, inquit, cum manducav eris, et reple¬ tus fueris, ct (b) domos magnas wdificaveris, pecoùbus per Amos ìn diviies affluentes délicìis destinatur : Vw (9), inquìi (Amos. VI, 4;), qui dormiunt ìn lectis eburneis, et deUciis fluunt in thorìs suìs ; qui edunt hwdos de gregìbus caprarum, el vilulos de gregìbus boum laetantes, complodenles ad sonum organorum, Tamquam perseveranUa depulciverunt, el non lamcpicim fugientia : quì bibunl vìnum Uqualum, el unguenUs primariis unguntur.\^\tnr, etsi taulummodo dchortan- lem a divitiis ostenderera Creatorem, non etiam pnc- damnaniein divites etiara verbo ipso rpio el Christus. neino dubilaret ab eodem adjeci ara in diviies com- minatìonera (10) per vw Chrìstì, a quo ipsarum ma¬ lerìarum, ìd est, divìliarum dehortaUo prsecucurris- set : comminaUo enim dehorlationìs accessio est. Iii- et bubus tuis mulUficalis (5), el pecunia et auro, excd- g gerii : Vw elìam saturalis, quia esurìenl ; eliam riden- telur cor tuum, et oblivìscaris Domini Dei tui. Quera¬ admodum et Ezechìam regera thesauris inflaluni, et dc eìs poUus quam de Deo glorìalum apud illos qui ex Perside advenerant, insilìt per Esaiara (/s. XXXIX, 6) : Ecce cUes veniunt, el auferenlur amnia quw in domo lua sunl ; et quw patres tui congesserunt, in Ba- bglonem tr cms fer enlur. Sic et per Hieremiara (Jerem, IX, 22) quoque edicit (4) : Ne glorìelur dives in divi¬ tiis suis ; el quì glorialur, scìlìeet in Deo glorìelur. Sìc et ìn fìlias Sionis invehitur per Esaiara (Is. IH, lò), cullu ei divilìaruni abundanlìa ìnflalas; coniniìna- bundus et alibi (Is. V, 14) nubilìbus et superbis : Dilatapit orcus animam suam, el apenUt os suum, et descendeul inclyU et magni et diviies (hoc erìt Chrìsiì libus nunc, quia lugebunt. Hìs respondebunt illa, quas supra benedictìonibus opposita sunl apud Creatorem : Ecce qui mihi sérviunt, saturabuntur ; vos aulem esu-- rietis (Is, LXV, 12) ; utìque quìa saturati estis. El : Ecce qui mìhì sérviunt, oblectabuntur ; vos autem con- fundemìni ; utique ploralurì quì nunc ridetìs, Sicut enìm ìn Psalrao [Ps. CXXV, 6), qui seminant in /a- crymìs, in Iwlilia metent : ila ìn Evangelio, quì in risu seininant, scdicet Lditia (11), ìn Iacrymis melent. HaìC olìm Creator sìmul posuit, Clirìstus solummodo distinguendo, non mutando, renovavìt; Vw, quum vobìs benedìxerinl homines : secundum hwc faciebant et pseudoproplieUs patres illorum. Mque Creaior be¬ nedictionis d laudìs humanaì sectatores incusat per vce super divites) : el humiliabilur homo; nìi(\ue Q esaiam (Is. l\\, l'i) : Populus meus, qui vos beaios di- exallalus dìviliis : et ìnhonorabìlur (5) vir ; utique ob subslanUara honorabilis. De quibus et rursus (Is. X, 25) : Ecce Domìnus virtulum conluìbabit gloriosos cum valentia, et elali commìnuentur, et ruent gladio subU- mes: quì magìs quam diviies? Quìa (e) recepérunt (6) scìUcd advocaiionem suam, gloriara et honorera, su- blimilalera ex diviUis (7). A quibus avertens nos et in Psalmo quadragesimo ociavo : Ne lìmueris, inquit, cum dives factus fueril homo, et cum abundabit gloria ejus ; ciuoniam cum morietur, non tollet omnia, nec descendel cum ilio gloria sua. Itera in sexagesimo pri¬ mo : Ne desìderavcrilis divitias ; et si relucenl, ne ad- (1) Quidem omilL PameL t2) QuiJm. (3) MuliiplicaUs Pamel, U) Edidit SemL (5) Honorabitur quidam. (6) Receiierint PameL eunt, seducimi vos, et vias pedum vestrorum distar- banl. Prohibet et alias fidere omnìno ìn hominem, sìc ct in laudem horaìnis, ut per Hiereraiam (Jerem, XVII, 5) : Malediclus homo, qui spem habel ìn homine. Nani et in Psalrao centesimo decirao sepUrao (8, 9) : Bonum est fidere in Dominum, qnam fidere in hominem, El : Bonum est sperare in Dominum, quam sperare ìn principes. Ila, tolura quod ab homine capiaiur, abdi- xit Creator, nedum benediclìonem. Pseudoprophelas aulem laudatos sìve bencdìctos a palribus eorum, tam ejus esl exprobrare, quam prophdas vexaios el re- cusalos : sicut iujuriaì prophetarum non perUnuis- LECTIONES VARIANTES. Et dÌYÌUas Jun. Desideraveris... adjeceris SemL ^9) Enim add, Oberth. w] Adleclain in div. conimunicalionem renet. mendose. ^il) Ex laitìlìa Rìg. renet. et IseUUa Rhen. COMMENTARIUS. (a) Quoniam, inquit, récepistis advocationem ve- slrani' Id est consolaUonem. Prosequìlur vero verba Lucae VI, in hoc differens, quod vocera graecam «rc^xsTfi \ertit récepistis, tura hic lum paulo post, pro eo quod alìì, habuislìs, quasi volens explicare signifi¬ cationem ÌUam, qua significai aliunde accipere , velut censum et reditum ex arvis, quod opiime hic conve¬ nit, et eodem modo vertìlur a Vulgalo inlerprele, (Matth. y\), mercedem suam recepérunt. Sìc elìam verlìt Syrìacus inlerpres. Haud mullo aliter, sed ma¬ gis convenienter voci grsecse, verUl inlerpres Irenaii Tertulliani IL lib. IH, cap. 14, percipitis. Pam. (b) Domos magnus wdificaveris, etc. Graecus codex requirit pulchras. Pecoribus hic pro ovibus usurpavit, eisi in gryeco Tc^oeàrwv scrìbatur, id cst oves trans¬ ferre debuisset, ut boves mulUficatos seu fissilìpedes postea adjungeret. Le Pr. (e) lìeceperunl sdlìcet advocationem suam. Non alìud pulo hìc spedare quara verba Evangelii, divites et potenles increpaniìs : Ame» dico vobis, recepérunt mer¬ cedem suam. Le Pn, (Treize.) |
