Page 651-652 |
Previous | 326 of 696 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
681
TERTOLLIAN!
laUus dispuiautur prceshmpta. Quauta difficultas pro- A rum aerem veriiaiis infuscani, eit erunl ChrisUa^
bandi, tanta operosi tas suadendì : ut nierilo (a) He¬ raclitus ille tenebrosus vastìores caligìnes animad¬ vertens apud examinaiores anìmse, tsedio quaìsUonura pronunUarit, terminos animai nequaquam invenisse omnem viam ìngrediendo. Chrìsiiano autem paucis ad scìentiara hujus rei opus est : nani et cerla seraper ìn paucis; et araplius ìlli quserere non licei, quam quod inveniri Ucet; infìnitas enìm quaisUones Apo¬ slolus prohibet. Porro non araplius inveniri licei, qtiani quod a Deo discitur ; quod antera a Deo discitur, lotura est.
CAPUT IH. Atque uUnain nullas haireses oportuìsset existere, ul probabiles quique einicarenl (I Cor. lì, 19), nìhìl omnino cura phiiosophis super anima quoque expe- riremur, palrìarcbìs, ut ila dixerim, hserelicoriini. (b) Si({uideni et ab Apostolo jara lunc philosophia con¬ cussio veritatis providebatur (1). Athenis enira expertus lìnguatam cìvitatera, cura omnes illìc (2) sapienlise alque facundise caupones deguslassel, inde concepii pncmonitorium ìllud edictura» Proinde enira et animse ralio, per philosophatas doclrinas homìnum miscentes a<}uas vino, (e) Alii immorlalem neganl animam, alii plusquara imraorlalem adfirmanl : alìì de subslantia, ahi de forma, alii de unaquaque dispo¬ sitìone disceplant : hi statura ejus aliunde ducunt, hi exitura aliorsura abducunt, prout aut Platonìs honor, aul Zenonis vigor (5), aut Arìstolelis lenor, aui Epi- curi slupor, aut HeraclìU moeror, aul. Empedoclis furor persuaserunt. Deliquit, 0|)inor, divina do¬ ctrina , ex Judaga poUus quam ox. Graicia oriens. Erravit et Chrislus, pìscalores cilius quam sophi¬ stas ad praiconìum eaiìtlens. Si qua igilur in hinic inodom de nìdonbus phìlosophiai candidum ,et pu-
LEGTIONES
nis enubilanda , et percuticnUbus argumentatione^ originales, ìd est philosophicas, et opponenlibus defì¬ niliones coelesles, ìd est domìnicas : ul et illa quìbus ethnici a philosophia capiuniur, destrnanlur, el haiC quìbus fìdeles ab hairesì concntiunlur, relundanlur. Una jam congressìonne decisa adversus Hermogenem, ut prsefalì sumus ; quia animam ex Dei flatu, non ex raaterìa vìndicamus ; muniti et Ulic diviiuc delermi- nationis ìnobscurabili règola : Et flavit, inquit, Deus flatum vitw ìn faciem hominis, el facius est homo iu
. animam vivam, utique ex Dei flalu : de isto nihil am¬ plius revolvendum : Habel snum tilulum, et suura hairetìcum. Cseteris hinc exordium inducam. CAPLT IV.
R Post definitionem census, (juaaslìonem status pa¬ tiiur. Consequens enim est, ut ex Dei flalu aniinam professi, initium ei deputemus (4). (d) Hoc Plato ex¬ cludit, innalam et infectam animam volens ; el natam autcm docemus, el factam, ex initii consiituUone. Nec statini crravimiis, utrumque dicentes; quìa scilicet aliud sii nalum, aliud fadum; utpoie illud anìmaiibus competens. Diflerentiaì autem, sna habendo loca et teinpora, habent aliniiando ct p^assìviiatis com¬ mercia, (e) Ca.pii ilaque el fadui'am dici generarì, pro ìn esse poni , siquidem omnc quod quoquo modo accipit esse, generaUir. Nani el faclor ipse parens facti polesl dici; sic et Pialo ulitur. IgitUr quantum ad fìdem nostrani faci;» nalieve anirase, de¬ pulsa esl philosophi opinio auctorìlale prophelìai
Q quoque.
CAPUT V.
Accerserit (f) Eubuluni alìquem et (g) Grìtolaura et (h) Xenocralcni, el ìslo ìn loco araicura Platonis Ari-
VARIANTES.
(lì PfLevidebatur Sernl. (f) Ulis Eran.
ili
COMMENTARIUS.
Rigor Jun. Depularemus Pam,
id dixìt Joannes Alex. ìn coramenlariis in lìb. hsere- seon. Sed ìnter vetusUores ìd ìnvenio scripsisse De- mocrìumi epislola ad Hippocratera. Lag.
(a) Heraclitus ille tenebrosus, Haud absìmììiler R. Hìeronyinus initio lib. I, adv. Jovinianum, Heraclilum vocat or/.otst'vov, qucui sudantes philosophi vix ìnlellì-
anima quaì seìpsam moveat, alque adeo principium motus sibi ipsì sìt, neque nata cerle, et aìterna est. Ne(jue enim esset id principium, quod orìretur aliunde. Pam.
(e) Capii iiaciued facturam dici génerari, pro in esse poni. Capit, hoc est, licet, fas est. Facturam de
gunt. Ipse (ìuira Laertìo leste de industria bbrum 13 [^^^j,,,^ ^^^ ,y .y.g ^i^eret Crealionem. Km. suum de Naiura, obscurius scripsii, ut soli illuni - ~ . ? > .. „ . .
eruditi legerent: unde et Craleii queradara, cura illuni librura Graicis inveheret, dixisse : Delio aliquo nataloreopus esse, qui ìn ìlio non suff'ocareiur. Pam.
(b) Siquidem el ab Apostolo, eie. Nullam hìc cerlam scripiuram citai, sed alludit ,ad illud Coloss. Il : Ne qtUs vos deprwdelur, seu conculiat per philosophiam. Pam.
(e) Aia immorlalem neganl animam, aln plusquam immorlalem. Quales erant Yalenlìniani, Sadducsei, Epicurus; Democritus el alìì. Posterioribus verbis no¬ tanlur PrìscUlianisiaì, qui animas ejusdein cum deo subslantiie dicebant, et Cuosticì (jUi deo comlernas afl'erebant. Quod eliam nuèabanturManichieì Gnostico- rum dìscipuU, auctor esl Epipbs.nius hair. 66, Le Pr.
(d) Hoc Plato excludìL IniUum nempe aniime : ìpse enim, in Pliaìdro de ìmmbrialìiale animai dispulans, quemadmodum a Cicerone translaius est Tuse. q. j.et Repub. lib, VIj sic inquii ; Si una cst e^ onmibus
(f) Eubulum aUquem. Eubulus Alexandrinus fuit Pyrrh(mianu>^, ut Laerlius in Timone leslalur, de quo
scribit : Euppàvopoc Ss Stxy.ovszv Ev6ovXc5 c(.)^s^AvSpzv^.
Euphranorem audivit Eubulus Alexandrìnus. tàed Suidas aliter scribit, EuSouXo? KrjTiog «"^-^jva/off viò^ evfpà.vopo5, Eubulus, Keitius Aiheniensis, Euphranoris filius. Colligit hic Aucior per gradaiionem classes philosophorura, quì auimaiii incorporalem fecerunt. Lag.
(g) Crìlolaum. Crìtolaus Plmselìifìs fuìt auditor Ly- conis et peripaieticus, ut hoc eodeni capite dicetur. Nerpie puio duplicis Critolai bic meminisse Tei tul¬ lianum, ut mox vìdebiraus; sed unius lanlum, qui animam putabat instar punciì incorpoream csse, ut Marsilius Fìcinus confìrmat. Meminit Tullius lib. V Tuse Critolai et XenocraUs, quorum de viriule les¬ timonia citai, Lac
(b) XenocraieuL Ilic fuil Piatoni§ discipulus, lesle
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus secundus. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 651-652 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 681 TERTOLLIAN! laUus dispuiautur prceshmpta. Quauta difficultas pro- A rum aerem veriiaiis infuscani, eit erunl ChrisUa^ bandi, tanta operosi tas suadendì : ut nierilo (a) He¬ raclitus ille tenebrosus vastìores caligìnes animad¬ vertens apud examinaiores anìmse, tsedio quaìsUonura pronunUarit, terminos animai nequaquam invenisse omnem viam ìngrediendo. Chrìsiiano autem paucis ad scìentiara hujus rei opus est : nani et cerla seraper ìn paucis; et araplius ìlli quserere non licei, quam quod inveniri Ucet; infìnitas enìm quaisUones Apo¬ slolus prohibet. Porro non araplius inveniri licei, qtiani quod a Deo discitur ; quod antera a Deo discitur, lotura est. CAPUT IH. Atque uUnain nullas haireses oportuìsset existere, ul probabiles quique einicarenl (I Cor. lì, 19), nìhìl omnino cura phiiosophis super anima quoque expe- riremur, palrìarcbìs, ut ila dixerim, hserelicoriini. (b) Si({uideni et ab Apostolo jara lunc philosophia con¬ cussio veritatis providebatur (1). Athenis enira expertus lìnguatam cìvitatera, cura omnes illìc (2) sapienlise alque facundise caupones deguslassel, inde concepii pncmonitorium ìllud edictura» Proinde enira et animse ralio, per philosophatas doclrinas homìnum miscentes a<}uas vino, (e) Alii immorlalem neganl animam, alii plusquara imraorlalem adfirmanl : alìì de subslantia, ahi de forma, alii de unaquaque dispo¬ sitìone disceplant : hi statura ejus aliunde ducunt, hi exitura aliorsura abducunt, prout aut Platonìs honor, aul Zenonis vigor (5), aut Arìstolelis lenor, aui Epi- curi slupor, aut HeraclìU moeror, aul. Empedoclis furor persuaserunt. Deliquit, 0|)inor, divina do¬ ctrina , ex Judaga poUus quam ox. Graicia oriens. Erravit et Chrislus, pìscalores cilius quam sophi¬ stas ad praiconìum eaiìtlens. Si qua igilur in hinic inodom de nìdonbus phìlosophiai candidum ,et pu- LEGTIONES nis enubilanda , et percuticnUbus argumentatione^ originales, ìd est philosophicas, et opponenlibus defì¬ niliones coelesles, ìd est domìnicas : ul et illa quìbus ethnici a philosophia capiuniur, destrnanlur, el haiC quìbus fìdeles ab hairesì concntiunlur, relundanlur. Una jam congressìonne decisa adversus Hermogenem, ut prsefalì sumus ; quia animam ex Dei flatu, non ex raaterìa vìndicamus ; muniti et Ulic diviiuc delermi- nationis ìnobscurabili règola : Et flavit, inquit, Deus flatum vitw ìn faciem hominis, el facius est homo iu . animam vivam, utique ex Dei flalu : de isto nihil am¬ plius revolvendum : Habel snum tilulum, et suura hairetìcum. Cseteris hinc exordium inducam. CAPLT IV. R Post definitionem census, (juaaslìonem status pa¬ tiiur. Consequens enim est, ut ex Dei flalu aniinam professi, initium ei deputemus (4). (d) Hoc Plato ex¬ cludit, innalam et infectam animam volens ; el natam autcm docemus, el factam, ex initii consiituUone. Nec statini crravimiis, utrumque dicentes; quìa scilicet aliud sii nalum, aliud fadum; utpoie illud anìmaiibus competens. Diflerentiaì autem, sna habendo loca et teinpora, habent aliniiando ct p^assìviiatis com¬ mercia, (e) Ca.pii ilaque el fadui'am dici generarì, pro ìn esse poni , siquidem omnc quod quoquo modo accipit esse, generaUir. Nani el faclor ipse parens facti polesl dici; sic et Pialo ulitur. IgitUr quantum ad fìdem nostrani faci;» nalieve anirase, de¬ pulsa esl philosophi opinio auctorìlale prophelìai Q quoque. CAPUT V. Accerserit (f) Eubuluni alìquem et (g) Grìtolaura et (h) Xenocralcni, el ìslo ìn loco araicura Platonis Ari- VARIANTES. (lì PfLevidebatur Sernl. (f) Ulis Eran. ili COMMENTARIUS. Rigor Jun. Depularemus Pam, id dixìt Joannes Alex. ìn coramenlariis in lìb. hsere- seon. Sed ìnter vetusUores ìd ìnvenio scripsisse De- mocrìumi epislola ad Hippocratera. Lag. (a) Heraclitus ille tenebrosus, Haud absìmììiler R. Hìeronyinus initio lib. I, adv. Jovinianum, Heraclilum vocat or/.otst'vov, qucui sudantes philosophi vix ìnlellì- anima quaì seìpsam moveat, alque adeo principium motus sibi ipsì sìt, neque nata cerle, et aìterna est. Ne(jue enim esset id principium, quod orìretur aliunde. Pam. (e) Capii iiaciued facturam dici génerari, pro in esse poni. Capit, hoc est, licet, fas est. Facturam de gunt. Ipse (ìuira Laertìo leste de industria bbrum 13 [^^^j,,,^ ^^^ ,y .y.g ^i^eret Crealionem. Km. suum de Naiura, obscurius scripsii, ut soli illuni - ~ . ? > .. „ . . eruditi legerent: unde et Craleii queradara, cura illuni librura Graicis inveheret, dixisse : Delio aliquo nataloreopus esse, qui ìn ìlio non suff'ocareiur. Pam. (b) Siquidem el ab Apostolo, eie. Nullam hìc cerlam scripiuram citai, sed alludit ,ad illud Coloss. Il : Ne qtUs vos deprwdelur, seu conculiat per philosophiam. Pam. (e) Aia immorlalem neganl animam, aln plusquam immorlalem. Quales erant Yalenlìniani, Sadducsei, Epicurus; Democritus el alìì. Posterioribus verbis no¬ tanlur PrìscUlianisiaì, qui animas ejusdein cum deo subslantiie dicebant, et Cuosticì (jUi deo comlernas afl'erebant. Quod eliam nuèabanturManichieì Gnostico- rum dìscipuU, auctor esl Epipbs.nius hair. 66, Le Pr. (d) Hoc Plato excludìL IniUum nempe aniime : ìpse enim, in Pliaìdro de ìmmbrialìiale animai dispulans, quemadmodum a Cicerone translaius est Tuse. q. j.et Repub. lib, VIj sic inquii ; Si una cst e^ onmibus (f) Eubulum aUquem. Eubulus Alexandrinus fuit Pyrrh(mianu>^, ut Laerlius in Timone leslalur, de quo scribit : Euppàvopoc Ss Stxy.ovszv Ev6ovXc5 c(.)^s^AvSpzv^. Euphranorem audivit Eubulus Alexandrìnus. tàed Suidas aliter scribit, EuSouXo? KrjTiog «"^-^jva/off viò^ evfpà.vopo5, Eubulus, Keitius Aiheniensis, Euphranoris filius. Colligit hic Aucior per gradaiionem classes philosophorura, quì auimaiii incorporalem fecerunt. Lag. (g) Crìlolaum. Crìtolaus Plmselìifìs fuìt auditor Ly- conis et peripaieticus, ut hoc eodeni capite dicetur. Nerpie puio duplicis Critolai bic meminisse Tei tul¬ lianum, ut mox vìdebiraus; sed unius lanlum, qui animam putabat instar punciì incorpoream csse, ut Marsilius Fìcinus confìrmat. Meminit Tullius lib. V Tuse Critolai et XenocraUs, quorum de viriule les¬ timonia citai, Lac (b) XenocraieuL Ilic fuil Piatoni§ discipulus, lesle |
