Page 697-698 |
Previous | 349 of 696 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
697 LIBER DE ANIMA. 698
CAPUT XXVIIL A falsum, nnticjuitate generosum; quidnì falsum, cujus
Quis (a) ille nunc velus sermo apud memoriam
Plaionìs de aniraarura recìproco discursn, (piod bine abeuntes eant illuc, et rursus huc veniant et vivant, et debinc e vita abeant, rursus ex niortuis effìci vi¬ vos? Pythagoricus, ut volunt, quin et (l) divinus, ul (b) Albinus existimat, ant Mercurii forsitan /Egyptii. Sed nullus sermo divinus, nisi Dei unius, ipio Pro¬ phetse, quo Apostoli, quo ipse Chrìstus ìnlonuit. Multo (e) antiquior Moyses etiain Salurno, nongeiiUs e rcier annìs, nedum pronepolibus ejus; certe divi¬ nior multo, qui decursus generis huraani ab exordio mundi quoque (2) per singulas nativitales nomi¬ nalim leinporatiraque digessit, satis probans divini¬ tatera operis ex dìvìnalione vocis, (d) Sì vero Samius
lesiimonium quoque ex falso esl? Quomodo credam non mentiri Pythagoram, quì menUtur ut credara? Quomodo mihì persuadebit .^thaUdein (5), ct Eu^ phorbimi, etPyrrhuin piscatorem, et HermoUmum (4) se retro ante I ylbagoram fuìsse, ul persuadeat vivos ex moì tuis effìci, qui iterura se Pythagoram pejeravii? Quanto enim credibìlius ìpse ex semeUpso semel (5) redissel in vitam, quara toUens alius aiqué' alius, tanto et ìn durioribus feiellit, qui racdliora raentitus est. (e) Sed clypeum Eu}diprbì olìni Delphis conse¬ cratum recognovil, et suura dìxìt, et de signìs vulgo ìgnoUs probavit. Respice ad hypogeuni ejus, (f) d, si capit, crede. Nani quì lalem commenlus esl stro¬ pham, cum injuria bonai valeludinis, cura fraude vìtse
Sophista Platoni auctor est aniraarura de recìdìvalu B septennio cxcruciatai inUa terrara inedia, ignavia,
revolubìli semper ex alterna moriuorura atque viven¬ Uura suffectìone, certe ìlle Pylhagoras, elsi bonus caìtera, lamen ut hanc senlentiara exstrueret, non turpi modo, veruni eUara leinerarìo niendacio incu¬ buit. Cognosce quì nescis, et crede nobiscura. Mortera simulai, subterraneo latitai, septennì se ìllìc palienlia damnai, interea quai de posteris defuncUs ad fìdera rerum esset relaturus, ab unica conscia et rainislra maire cognoscit ; ut salìs sibi visus esl corpulenliam interpolasse ad omnem mortui veteris horrorem, de adytis fallaciaì eraergit, ul ab inferis redditus. Quis non crederet revixisse, quera credideral obisse ? au¬ diens praiseilira ab eo quse de posteris raortuis nisì apud ìnferos non videretur cogeoscere potuisse, sìc
umbra ; cuì tanti fuit fasUdium coeli ; quam non ac¬ cesserit leraerìtatem? Quara non tentaverìt curiosì¬ latem, ut ad notam clypei illius pervenirci? Quid antera, sì ìn hislorìis aliquibus occuliioribus reperii? quid, si defedai jara tradilionis superstìtes aliquas famai aurulas hausit? quìd, si ab sediluo redempta clam inspectione cognovit? Scimus etiam niagìic licere explorandìs ocdillìs (g) per calabolìcos, (/<j et pare- dros, elpythonicos spiritus. Non enim el Pherecydes, Pytbagoraì magister, his forsan arUbus diviiiabat, ne dicam soraniabai? Quìd si idera dsemon in ilio fuit, qui et ìn Euphorbo ressanguinis gessit? Deniifue, quì se Eupborbum ex arguraenlo clypei probarai, cur nemìnera Trojanorum commìlitonum aique recognovil?
ex mortuis vivos effìci senior sermo est. Quid enira, C Nam et illi jara revixissent, sì vivi ex raorluìs fìerent.
sì et junior? Neque veritas desìderat vetustalem, GAPUT XXIX.
neque raendaciura devìtat novellìiaieni. Teneo piane Mortuos (ì) quidera ex vivis effìci constat, non ideo
LECTIONES YARIANTES.
(1) Quidam Pam. Rhen.
(12) Quosque Jun.
(5) Ephaclidem Paris, aln.
(4) Hermippum Pam.
(5) Semel omilt. Pam,
COMMENTARIUS.
GAP. XXYHI. (a) Quis ille nunc velus sermo apud memoriam Plaionìs. Sic ait Socrales apud Plalonem
in Phwdone : IlaXa/òg pàv ovv Irn xi^ ó lóyog ovxog ov fAZu.vy)pLÌd(/., Oìg eiaìv èvdev dì à.ytx^i/A-.vfXi inai, kccI tzxIlv ys ^aòpo ^À^pLxovvxAi, x'-*/ ylyvoVT/y.t ix. xòiV x^Ovsóìxov, etc. RlG.
(b) Ut Albinus exisUmat, Albini Platonici libellus Isag()gicus ìn Platonis Dialogos exstat ìn Ribliotlieca
vero nominat illuni forlnsse non contemptus caussa ; nam inox honorìfìcenler illuni appellai, bonumqiie dicit: audilum enìm sophisiw noinen non semper male, sed interdum ut sìgnifìcarelur excellens vir ingenìo, et sapienUssimus ipiisque : quapropter primum om¬ nium appellatum Solonera sophìslara scribit Isocrates.
Lag.
Regia.EtCassiodoriissenalor Albini de musica librum D (e) Sed clypeum Euphorbì. Praiter Diogenem et o^ :.. i.:!.i:^.i..^.. d^...^ «...^ ««...ji^.v. :..«......:^.. Lactanlìum, bujus eiiam meminere .lambìicbus et
Phìlosirauis, elÀudor saipe, e. 51, ubi baìc refutat, et cap. 54; cap. 1 de Resurr. carnis. Peculiarius liane fabulara descripsit Max. Tyrius serraone 28. Lag.
(f) Et sì capii, crede. Hoc est : Si capii credere, crede. Elegantì retìcentìa alterimi subduxit. Rig.
(g) Per calabolicos. Docuit me erudilissimus Tur¬ nebus in advers. Calabolicos inauspicatos genios esse et ìnfames, qui fanaiicos proslernunl atque ad lerrara adfligunt. Le Pr.
(Il) Et paredros. Dseraones, quì perpeluo coraitantur aliquos. Talera habuìt Simon Magus. Le Pr. — El Pyihonicos. Pylhones seu èyyA.<5xpi(j.vOovg, a daìmone correpios. Le Pr.
CAP. XXIX. —-(i) Mor tuos quidem ex vivis effici con* stai. In hoc cap. argumentatur adversus Plalonera ìn Phwdone, cujus consequenUam hìc negai TerlulUanus. Plato enim arguebat mortuos cx vivis effìci, ergo et ex raortuis vivos juxta regulara philosophorura con¬
se in bibliolbeca Rorase ante gentilem ìncursìonetn habuisse cominemprat. Rig.
(e) MuUo anUquior Moyses eliam Snturno, nongentis chcìteran. Si quis consideret quod habel Tertnllianus Apolog. e. 19, non mirabiiur quod hic Mosen Sa¬ lurno 900 circiter annis aiiUquìm^eni dicat; ibi enìra babel, Mosen mille circiter an» cladem Priamì anteces- sisse, Nain ulì jam olim respondi ad cjiistolam hacde re Francìscì Ralduini L G. Eusebio, Heda, ac ller- nianiio Gontrado lesUbus, non uisi 150 annis ante Muex ìn Italiani advenlura Salurnus regnasse legitur. Sì ìlaque mille an. cladem Prìamì antecessit, Moses Salurno profecto antiquior est 900 circiter annìs. Scio quìdera quosdara alìos in alia esse sententia ; vcruin a Josepho hsec sumpsisse nostrum andorem, adnotaviraus ìn Apolog. Pam.
(d) Si vero Samius sop/ns^rt. Samius epìUieton est Pythagorse a Samo insula, ubi claruit, et Italicam dis¬ cìplinam asporlavil in Graiciara alteram. Sophìslara
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus secundus. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 697-698 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript |
697 LIBER DE ANIMA. 698
CAPUT XXVIIL A falsum, nnticjuitate generosum; quidnì falsum, cujus
Quis (a) ille nunc velus sermo apud memoriam
Plaionìs de aniraarura recìproco discursn, (piod bine abeuntes eant illuc, et rursus huc veniant et vivant, et debinc e vita abeant, rursus ex niortuis effìci vi¬ vos? Pythagoricus, ut volunt, quin et (l) divinus, ul (b) Albinus existimat, ant Mercurii forsitan /Egyptii. Sed nullus sermo divinus, nisi Dei unius, ipio Pro¬ phetse, quo Apostoli, quo ipse Chrìstus ìnlonuit. Multo (e) antiquior Moyses etiain Salurno, nongeiiUs e rcier annìs, nedum pronepolibus ejus; certe divi¬ nior multo, qui decursus generis huraani ab exordio mundi quoque (2) per singulas nativitales nomi¬ nalim leinporatiraque digessit, satis probans divini¬ tatera operis ex dìvìnalione vocis, (d) Sì vero Samius
lesiimonium quoque ex falso esl? Quomodo credam non mentiri Pythagoram, quì menUtur ut credara? Quomodo mihì persuadebit .^thaUdein (5), ct Eu^ phorbimi, etPyrrhuin piscatorem, et HermoUmum (4) se retro ante I ylbagoram fuìsse, ul persuadeat vivos ex moì tuis effìci, qui iterura se Pythagoram pejeravii? Quanto enim credibìlius ìpse ex semeUpso semel (5) redissel in vitam, quara toUens alius aiqué' alius, tanto et ìn durioribus feiellit, qui racdliora raentitus est. (e) Sed clypeum Eu}diprbì olìni Delphis conse¬ cratum recognovil, et suura dìxìt, et de signìs vulgo ìgnoUs probavit. Respice ad hypogeuni ejus, (f) d, si capit, crede. Nani quì lalem commenlus esl stro¬ pham, cum injuria bonai valeludinis, cura fraude vìtse
Sophista Platoni auctor est aniraarura de recìdìvalu B septennio cxcruciatai inUa terrara inedia, ignavia,
revolubìli semper ex alterna moriuorura atque viven¬ Uura suffectìone, certe ìlle Pylhagoras, elsi bonus caìtera, lamen ut hanc senlentiara exstrueret, non turpi modo, veruni eUara leinerarìo niendacio incu¬ buit. Cognosce quì nescis, et crede nobiscura. Mortera simulai, subterraneo latitai, septennì se ìllìc palienlia damnai, interea quai de posteris defuncUs ad fìdera rerum esset relaturus, ab unica conscia et rainislra maire cognoscit ; ut salìs sibi visus esl corpulenliam interpolasse ad omnem mortui veteris horrorem, de adytis fallaciaì eraergit, ul ab inferis redditus. Quis non crederet revixisse, quera credideral obisse ? au¬ diens praiseilira ab eo quse de posteris raortuis nisì apud ìnferos non videretur cogeoscere potuisse, sìc
umbra ; cuì tanti fuit fasUdium coeli ; quam non ac¬ cesserit leraerìtatem? Quara non tentaverìt curiosì¬ latem, ut ad notam clypei illius pervenirci? Quid antera, sì ìn hislorìis aliquibus occuliioribus reperii? quid, si defedai jara tradilionis superstìtes aliquas famai aurulas hausit? quìd, si ab sediluo redempta clam inspectione cognovit? Scimus etiam niagìic licere explorandìs ocdillìs (g) per calabolìcos, (/ |
