Page 735-736 |
Previous | 368 of 696 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
•J^^ TERTULLIANI 75(5
stravìt?(a) Quod hoc Menandrì balneum? magicum (i) A Fere enìra haireses ad nostra exempla prosiliunt,
CI odo. Sed cur tam ìnfrequens, tam occultura, quo paucìssìrai lavant? Suspectara enìra facìara tantara rarìiaiein securissìnii atque tuUssìrai sacraraenU, apud quod nec pro Deo ipso morì lex est (b) ; cura contra, oranes jam naiiones ascendant ìn montem Domìni, din aideni Dei Jacob, morlera per mariy¬ rìum quoque flagìtanUs, quara de Christo eUani suo exigit. Nec magiai lantura dabit quisquara, ul eximat raorteni, aut repasUnel vilis modo vitara, setaie reno¬ vata. Hoc enìra ne Medese quìdem lìcuit in hominera, elsi licuit in vervecem. (e) Translaius est Enoch (Gen. Y), et Helias (IV Reg. II), nec mors eorura re¬ perta est, dilata scilicet : cseterum morituri (Apocal. XI) reservantur (d), ut Antichristum sanguine suo
inde sumentes praisidia quo pugnant. Postremo, corapendiura est, (e) ubì sunl ìllì quos Menander ipse perhidìl? quos in Sfygein suara mersit? (f) ApostpU perennes veniant, adsìsiant; («51) videat illos meus Thomas ; audiat, cohtreciei, et credat (2). CAPUT LI. Opus autera morUs in medio est, discretìo corpp^ ris animaique. Sed quidera (5) ad iraraorlalitatem anima), quam quidam non a Deo edoclì infìrme luen¬ lur, ita arguineniationes emendicant ut velini credi etìara post mortem quasdam animas adhserere cor¬ poribus. Ad hoc enìra et Pialo, etsi quas vult aniraas ad coelura statini expedil, in Polilia tamen cujusdahi insepulti cadaver opponit (h)," longo tempore sine
exsiinguant. Obnt et Joannes, quem in advenlura Do- ;g ulla labe, prse anirase scUicet indìvìduilate, servatum. mini remansurura frustra fuerat spes (/orni. XXI). Ad hoc et Deraocritus fi) crementa unguìum et coraa-
(1) Comicum Me». Pam. Semler. Oberth,
(2) Credidit Par, Ven. Rig.
LECTIONES YARIANTES.
(5) Quidam Pam. Rhen. Seml. Oberth,
COMMENTARIUS.
(a) Quod hoc Menandri balneum? Menandrum hsere- Ucuni signifìcat samarìten raagura , Siraonì raagi discipulura; quera hoc ipso libro Menandrura sirao- nìacuni nuncupat. Le* Pr. — Quod hoc Menandri balneum? Magicum credo. In exemplari Agobardi le¬ gitur, Comìcum. Quasi ad xMenandrum fabularum, sive coraoedìaruhi, scriptorera Seiitìmius adluserit , proptereaque jslìu;» ìmposioris baptismo fabulosse Styg's nonien indideril, qnin et balneura eSsedixe- rit, sed còniìcuin. Nihilominus falsara esse banc ^ scripturam arbitramur. Elenira hic de Menandro laninra saniarilano Seplìmìura cogitasse, priecedeii- Ua indìcanl, sequentia piane confìrmant. EtMenan* dro (juideni illi magicìs arUbus infami, quem prop¬ lerea Menandrum siinonìacum supra dìxìt, bene convenìl balneura niagicura, quale ahenum fiUsse tra¬ dunt Medese veneficaì. Nam ìnter c;etera furoris baì¬ retici deUramenta, hoceUani promìtlebat, iinraorlalìa fore baptismo sì ve balneo suolavanliiira corpora.Unde Septiraius nosler de magico balneo Poetarura fabulis nobili subjecit : Nec magiw lanlum Ucere, ut exi¬ mat moriem , aut vitam in niodum vilis repastinet, wlale renovata ; hoc enim ne Medew quidem licuisse in hominem, elsi lìcuit ìn vervecem, Uaque rejecta co¬ dìcis Agobardìnì scripiura, SepUiniì manuni ìn Ursini libro servaiam agnoscimus el sequimur, Quod hoc Menandrì balneum ? Magicum credo, Rig.
(b) Apud quod nec pro Deo ipso morì lex est. Insi¬ nuai Alexandrum unum fuisse ex marlyru refraga-j) toribus, cura quibus dispulat in Scorpiace adv, Gnostìcos, Alqui Medese veneficie bistoria oranibus noia est. Addit autera, elsi licuit ìn vervecem, propter subreplum ab ea vellus aureura. Pam.
(e) Translaius esl Enoch. Hsec verba expresse mi- Ulani adversus judaizanlem Aben Esra , qui ìllud, tramlulit illum Dominus (Gen. Y), de morte ìnlelli¬ gil; cum contra seuUant cum Auctore Philo judseus, lib. de VU. Sap, Irenaeus, lib. I, e. 5, et lib. IY, e. ' 50, Ilìeronymus adv, Pelagianos, Uh. Ili, et Paires omnes. Imo ipse apostolus Paulus, Hebr. XI : Fide, inquit, Iranslalus est Enoch, ne videret moriem. Pam.
(d) Morituri reservantur. Alludit ad Apocal. e. XI. Hine patet verior lum Auctoris, lura RR. Hìeronymi, cp 148 ad Marcellum,] et AugusUni, in Gen. ad Ut. 1. Yil, et de Peeer(/orMm mer. e. 5, senlenUa, quod morituri reservantur, quam aul Procopii, qui ìranior- lalite donatos pulat, aut Gregorìi Nazianzenì dubia bac de re opinio. Pam.
(e) Ubi sunl UU quos Menander ipse perfudìt, eie, RapUsrai verba sunt perfundere et mergere. Mersiso et perfusio sive aspersio, ubi est danlis et accìpìenlis fides integra , aìque ad bapUsmum chrìstianurti pèrUnenl. Illa ex ordine, fidelibus bene valenlìbus; ista ex iiecessìtate, fidelihus morbo ìmplìciUs, adeo¬ que ciinicis sive grabatarìis. De quibus est praeclara Gypriani epìstola ad Magnura, et notanda in priraìs est baie sancUssìinì raarlyris sententia : « In sacraraenUs salularibus, necessitate cogente et Deo jnduIgenUam suara largiente-, loluin credeniibus confero divina compendia. » Noiandura autera bapUsrao perfundi solìtos siraul et raergi : ex his Tertulliani verbis ob¬ servare est diiplìcein ìn bapiìsrao rìlura, perfundere el inergere. Perfusio lavalionera peccatorura indica¬ bat : niersìo mortem et sepidturani, ctìramorluoruhi et consepultorura Christo. Big. ' (f) AposloU perennes veniant. Quos scilìcet Menan¬ der baptizavit, et Styge ìlla sua mersos reddidit ìra¬ raortales. RlG.
(g) Videai Ulos meus Thomas, audìat, contrécteÌ\ et credat. Thoraara hìc suum vocat quemlibet vere christianum, sed prudenlem, non crednlum impostori Menandro: nam adversus hserèlici ìsUus et magi praìstigias opus esse incredulitate Thomsé apostoli. Aipabo chrisUanura, inquìt, et raeus erìt ille Tho¬ mas, qìii menandrìcae Slygìs inimortalitati non credei, nisi prius et visu et auditu et lactu dUigenler explo- ratai. Rig.
GAP. LI. — (h) in Polìiia tamen cujusdam ìnse- puhi cadaver opponit. Locus in Politìa, id est Repu¬ bl. 1. X, halietur. e Al non referara libi, inquii, Al¬ cinoi apologura, sed forlìs viri Eris aegyptn , genere paniphyliì ; qui aiiquando in bello occisus, cura deci¬ mo dU iporiui jam palefacti tollerenlur, sanus qui¬ dera et integer corpore sublalus est; domuin vero delatus, ubi duodecimo die sepelìendus esset, in pyra positus revixit. 1 Yide' de eodem Yaler.! Max. L I, e. 8, et Macrobium, in Somnio Scipìonis. Pam. ;
(ì) Ad hoc et Democrilus, Democrituni ejus fuissc senienliaì, quod post morlera aniinie adhsereant cor¬ poribus, fortassis ex eo coUigit Auctor, quod vel Pli¬ nio teste, lib. YII, e. 55 asservarì voluerit corpora horainum, eo quodrevìviscenda pioraìttéret. Argu¬ mentura autein ejus ad banc rera de cr ementis conia- rum et unguium in sepuliuris, pulchre refellit Auctor, caussas naturales atferens. Pam. T
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus secundus. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 735-736 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | •J^^ TERTULLIANI 75(5 stravìt?(a) Quod hoc Menandrì balneum? magicum (i) A Fere enìra haireses ad nostra exempla prosiliunt, CI odo. Sed cur tam ìnfrequens, tam occultura, quo paucìssìrai lavant? Suspectara enìra facìara tantara rarìiaiein securissìnii atque tuUssìrai sacraraenU, apud quod nec pro Deo ipso morì lex est (b) ; cura contra, oranes jam naiiones ascendant ìn montem Domìni, din aideni Dei Jacob, morlera per mariy¬ rìum quoque flagìtanUs, quara de Christo eUani suo exigit. Nec magiai lantura dabit quisquara, ul eximat raorteni, aut repasUnel vilis modo vitara, setaie reno¬ vata. Hoc enìra ne Medese quìdem lìcuit in hominera, elsi licuit in vervecem. (e) Translaius est Enoch (Gen. Y), et Helias (IV Reg. II), nec mors eorura re¬ perta est, dilata scilicet : cseterum morituri (Apocal. XI) reservantur (d), ut Antichristum sanguine suo inde sumentes praisidia quo pugnant. Postremo, corapendiura est, (e) ubì sunl ìllì quos Menander ipse perhidìl? quos in Sfygein suara mersit? (f) ApostpU perennes veniant, adsìsiant; («51) videat illos meus Thomas ; audiat, cohtreciei, et credat (2). CAPUT LI. Opus autera morUs in medio est, discretìo corpp^ ris animaique. Sed quidera (5) ad iraraorlalitatem anima), quam quidam non a Deo edoclì infìrme luen¬ lur, ita arguineniationes emendicant ut velini credi etìara post mortem quasdam animas adhserere cor¬ poribus. Ad hoc enìra et Pialo, etsi quas vult aniraas ad coelura statini expedil, in Polilia tamen cujusdahi insepulti cadaver opponit (h)," longo tempore sine exsiinguant. Obnt et Joannes, quem in advenlura Do- ;g ulla labe, prse anirase scUicet indìvìduilate, servatum. mini remansurura frustra fuerat spes (/orni. XXI). Ad hoc et Deraocritus fi) crementa unguìum et coraa- (1) Comicum Me». Pam. Semler. Oberth, (2) Credidit Par, Ven. Rig. LECTIONES YARIANTES. (5) Quidam Pam. Rhen. Seml. Oberth, COMMENTARIUS. (a) Quod hoc Menandri balneum? Menandrum hsere- Ucuni signifìcat samarìten raagura , Siraonì raagi discipulura; quera hoc ipso libro Menandrura sirao- nìacuni nuncupat. Le* Pr. — Quod hoc Menandri balneum? Magicum credo. In exemplari Agobardi le¬ gitur, Comìcum. Quasi ad xMenandrum fabularum, sive coraoedìaruhi, scriptorera Seiitìmius adluserit , proptereaque jslìu;» ìmposioris baptismo fabulosse Styg's nonien indideril, qnin et balneura eSsedixe- rit, sed còniìcuin. Nihilominus falsara esse banc ^ scripturam arbitramur. Elenira hic de Menandro laninra saniarilano Seplìmìura cogitasse, priecedeii- Ua indìcanl, sequentia piane confìrmant. EtMenan* dro (juideni illi magicìs arUbus infami, quem prop¬ lerea Menandrum siinonìacum supra dìxìt, bene convenìl balneura niagicura, quale ahenum fiUsse tra¬ dunt Medese veneficaì. Nam ìnter c;etera furoris baì¬ retici deUramenta, hoceUani promìtlebat, iinraorlalìa fore baptismo sì ve balneo suolavanliiira corpora.Unde Septiraius nosler de magico balneo Poetarura fabulis nobili subjecit : Nec magiw lanlum Ucere, ut exi¬ mat moriem , aut vitam in niodum vilis repastinet, wlale renovata ; hoc enim ne Medew quidem licuisse in hominem, elsi lìcuit ìn vervecem, Uaque rejecta co¬ dìcis Agobardìnì scripiura, SepUiniì manuni ìn Ursini libro servaiam agnoscimus el sequimur, Quod hoc Menandrì balneum ? Magicum credo, Rig. (b) Apud quod nec pro Deo ipso morì lex est. Insi¬ nuai Alexandrum unum fuisse ex marlyru refraga-j) toribus, cura quibus dispulat in Scorpiace adv, Gnostìcos, Alqui Medese veneficie bistoria oranibus noia est. Addit autera, elsi licuit ìn vervecem, propter subreplum ab ea vellus aureura. Pam. (e) Translaius esl Enoch. Hsec verba expresse mi- Ulani adversus judaizanlem Aben Esra , qui ìllud, tramlulit illum Dominus (Gen. Y), de morte ìnlelli¬ gil; cum contra seuUant cum Auctore Philo judseus, lib. de VU. Sap, Irenaeus, lib. I, e. 5, et lib. IY, e. ' 50, Ilìeronymus adv, Pelagianos, Uh. Ili, et Paires omnes. Imo ipse apostolus Paulus, Hebr. XI : Fide, inquit, Iranslalus est Enoch, ne videret moriem. Pam. (d) Morituri reservantur. Alludit ad Apocal. e. XI. Hine patet verior lum Auctoris, lura RR. Hìeronymi, cp 148 ad Marcellum,] et AugusUni, in Gen. ad Ut. 1. Yil, et de Peeer(/orMm mer. e. 5, senlenUa, quod morituri reservantur, quam aul Procopii, qui ìranior- lalite donatos pulat, aut Gregorìi Nazianzenì dubia bac de re opinio. Pam. (e) Ubi sunl UU quos Menander ipse perfudìt, eie, RapUsrai verba sunt perfundere et mergere. Mersiso et perfusio sive aspersio, ubi est danlis et accìpìenlis fides integra , aìque ad bapUsmum chrìstianurti pèrUnenl. Illa ex ordine, fidelibus bene valenlìbus; ista ex iiecessìtate, fidelihus morbo ìmplìciUs, adeo¬ que ciinicis sive grabatarìis. De quibus est praeclara Gypriani epìstola ad Magnura, et notanda in priraìs est baie sancUssìinì raarlyris sententia : « In sacraraenUs salularibus, necessitate cogente et Deo jnduIgenUam suara largiente-, loluin credeniibus confero divina compendia. » Noiandura autera bapUsrao perfundi solìtos siraul et raergi : ex his Tertulliani verbis ob¬ servare est diiplìcein ìn bapiìsrao rìlura, perfundere el inergere. Perfusio lavalionera peccatorura indica¬ bat : niersìo mortem et sepidturani, ctìramorluoruhi et consepultorura Christo. Big. ' (f) AposloU perennes veniant. Quos scilìcet Menan¬ der baptizavit, et Styge ìlla sua mersos reddidit ìra¬ raortales. RlG. (g) Videai Ulos meus Thomas, audìat, contrécteÌ\ et credat. Thoraara hìc suum vocat quemlibet vere christianum, sed prudenlem, non crednlum impostori Menandro: nam adversus hserèlici ìsUus et magi praìstigias opus esse incredulitate Thomsé apostoli. Aipabo chrisUanura, inquìt, et raeus erìt ille Tho¬ mas, qìii menandrìcae Slygìs inimortalitati non credei, nisi prius et visu et auditu et lactu dUigenler explo- ratai. Rig. GAP. LI. — (h) in Polìiia tamen cujusdam ìnse- puhi cadaver opponit. Locus in Politìa, id est Repu¬ bl. 1. X, halietur. e Al non referara libi, inquii, Al¬ cinoi apologura, sed forlìs viri Eris aegyptn , genere paniphyliì ; qui aiiquando in bello occisus, cura deci¬ mo dU iporiui jam palefacti tollerenlur, sanus qui¬ dera et integer corpore sublalus est; domuin vero delatus, ubi duodecimo die sepelìendus esset, in pyra positus revixit. 1 Yide' de eodem Yaler.! Max. L I, e. 8, et Macrobium, in Somnio Scipìonis. Pam. ; (ì) Ad hoc et Democrilus, Democrituni ejus fuissc senienliaì, quod post morlera aniinie adhsereant cor¬ poribus, fortassis ex eo coUigit Auctor, quod vel Pli¬ nio teste, lib. YII, e. 55 asservarì voluerit corpora horainum, eo quodrevìviscenda pioraìttéret. Argu¬ mentura autein ejus ad banc rera de cr ementis conia- rum et unguium in sepuliuris, pulchre refellit Auctor, caussas naturales atferens. Pam. T |
