Page 775-776 |
Previous | 388 of 696 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
775
TERTULLIANI
776
CAPUT XH.
A Filius Dei descendit, el aniniara subiit; non ul ìpsa
Ostensa sìt nunc anima per carnera , si consUterit illara oslendendam quoquo modo (1) I'uìsse, ìd est (a) in¬ cognìtam sibi et nobìs. Quamquam in hoc vana dis¬ tìncUo est ; quasì nos seorsum ab anima siraus, (b) cura totuni, quod sumus, anima sii. Denique sìne anima nìhilsumus, ne homin)s fftiideni, sed cadaveris nonien. (e) Si ergo ignoramus animam, ìpsa se igno¬ rai. Itaque (2) superest hoc solumraodo inspicere , anse anima hic(3) ignorarìl,ul nota quoque (4) modo fìeret. Opinor, sensualis est .animai naiura. Adeo, nìhìl animale sine sensu; nihil sensuale sioe anima. Et ut iriipressius (3) dixerim, animai anima sensus esl. Igìuir cura omnibus anima seiiUre praislet, ct ipsa senliat omnium eliam sensus, (d) neduin quali¬ tates, quì (6) verìsiinìle esl, ut ìpsa sensum suì ab R initio sonila non sìt? Unde ìlli, scire qupd ìnlerdura sìbi sit nècessarium, ex naturalium (7) necessitate, sinon scit suam qualitatem, cuì quid necessariura est ? Hoc quìdera in omni anima recognoscere est ; nolìiiara suì dico; sine qua notitia suì nulla anima se (8) mìnìstiare poluisset. Pulo autein magis borai¬ nera, animai soluin ralionale, compotem ct animam esse sorlitum, quaì illuni facit (9) animai ralio¬ nale, ìpsa ìu primis rationalis. Porro, quoraodo ra¬ tionalis, quaì elfìcit horaìnera ralionale animai, si ipsa raUonem suam nescit, ignorans semelipsam ? Sed adeo non ignorai, ut auctorera , et arbitrura, et statura suura noiìt. Nibil adhuc de Deo discens, Deuui noniinai : nihil adhuc de judicio ejus admii¬ tens, Deo commendare se dicit (10). Nihil niagis q cabulum suscipil; nec communicat cura (12) voca-
se anima cognoscerel in Chrislo, sed ut ChrìsUim in semetipsa ; non cnìm se ignorando de salii'e periclitatur , sed Dei Yerbum. Vita, ìnquil, (/ Joan. I, 2) manifestala est; non anima, e^e. : Veni, inquit {Lue. 1X,^Q)., animam salvam facere : non dixil, ostendere. ìgnorabamus nimirum aniraam, licei ìnvi¬ sìbilera, nasci el mori, nisì corporaliter exhiberetur. Iguoravimus plano rcsurrecUirain cura carne. Hoc erit quod Chrislus nianìfestavìt. Sedet hoc non aliter ìn se, quain ìn Lazaro aliquo, cujus caro non eral anìinaiis, ita nec aniina carnalis. Quid ergo amplius innoluil nobìs de aniraaì ìgnoratai retro dìsposìUone? Quid invisibile ejus fuit, quod vìsìbilitateni per camera desiderarci?
GAPUT XIIL
Caro facta esl aniina, ul anima ostenderelur. Nura¬ quid ergo el caro anima fada cst, ut caro manifes¬ tarelur? Si caro anima esl, jam non anima est, scd caro. Sì aniina caro esl, jara non caro esl, sed ani¬ ma. (/¦) Ubì ergo caro, et ubi anima est, alterutrum facla esl. Imo si neutrum suul, dura alterutrum aite- rum lìunl, certe perversissìmum, ut carnein nomì¬ nantes, aniraam intelligamus, et aniniara signìfìcan¬ les, camera ìnterpreteraur. Orania perìclìlabuntur aììur accipi quara sunt, et amittere quod sunt, dum aliter accipiunlur, sì aliter quara sunl, cognoinìnan- tur. Fìdes nominura, salus est proprìeiaiuni. Eliam cura deniutanlur qualitates , accipiunt vocabulorum possessiónes, Yerbi gralia, argilla excocla testai vO-
audieus, quara spem nullam esse post mortem, (e) el bene et male defunclo cuique impreculur. Plenius hxe prose(juitur libellus quera scripsimus de Testi¬ monio animw. Alioquin, si anima semetipsara igno¬ rans erat ab initio, nihil a Chrislo cognovisse de¬ buerat, nisì qualis esset. Nunc antera non effìgiera suara discit (11) a Chrislo, sed salulem. Proplerea
(1) Quomodo Men. SemL
(2) Ita semL
(3) Hic abesl a Rhen, Seml,
(4) Quomodo Rhen, SemL
(5) Pressius Rhen. (ij) Cui Pam. Fran.
[1) Naturali Pam. Fran. Par.
buio pristini generis, quia nec cum ipso genere. Proìnde et anima ChrisU, caro facla, non potest non id esse quod facla est, ct ìd non esse quod fuerit, aliud scilicet facla. Et quonìam proxiniura adhibui-. mus exeraplura, plenius eo uteniur. Certe enira lesta ex argilla unura est corpus, unumque vocabulura, unius scilicet corporis. Nec poiest (15) dici et argUla ;
LECTIONES YARIANTES.
(8) A se Fran. Par,, Pam.
(9) Faciat Rhen. SemL
(10) Didicit It/iew. SemL dicit Ven. (li) Didicit Rhen. Semi.
(12) Cum abesl a Pam. Rìg. (15) Testa add. Fam Rhen.
1)
COMMENTARIUS.
' G\PUT XIL — (a) Incognìtam sibi el nobis. RaUo¬ nem insinuai, cur dicerent Yalcutiuianì oslendendam animam, quasì esscl incognita, perinde esl ìncognila atipie osiendenda. Lag.
(b) Cum tolum quod sumus anima sit, Fuit Plato¬ nicorum et Pylhi\gor;eorura placilum aniraam solam esse hominem. Ita Plato ìn Alcibiade, ubì probat corpus non esse horainein, sed horainì ; exlerna vero non esse hoinìnis, sed forlunaì. Adversus queni hanc qinestìoiiein agiiat Joannes Crispus lib. IX. De dhnì¬ cis philos. Pnclcrea iUud refutat Adrianus Sasbout Delphìus bora. 3 super Genesim, juxta Platoni^ sen¬ tenliara. Lag.
(e) Sì ergo ignoramus animam, ipsa se ignorai. Ye¬ rum boc esl, nam vis ìnlellectiva in anima est, ncc aliter <paam intelleclu percipi potest anima; materia¬ lis énim scnsus non aitingit rem spiriialem. Unde si
ammani nou cognoscimus, cit. Lag. '
neque anima se cognos-
(il) Nedum qualitates. Qualilaies vocat, non quod rigide pbilosophi mere accidenUa, scd proprieiales lìcet'essenliales reruin, neuipe qualiter et qu;xì sinl, ul postea ail de anima : Si non scil suam quaUlatem.
Lxe.
(e) Et bene el male defunclo cuique Unprecalur. CrudelìtaUs et immanilaiis fuìt morluos conviciis aUìcere, nude n/iturn illud pìdatìs erga raortuos si¬ gnum S. T. T. L. Terram gravem enim optare im¬ precatio quidam erat. Le Pr.
CAPUT XHL-~(f) Ubi ergo caro, eie, TertuUia¬ nus nihil habel propositi aliud, «piani ut osiendat iu Chrìsio carnera el aniraara diversa) fuìsse substan¬ tiaì. Le Pr.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus secundus. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 775-776 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript |
775
TERTULLIANI
776
CAPUT XH.
A Filius Dei descendit, el aniniara subiit; non ul ìpsa
Ostensa sìt nunc anima per carnera , si consUterit illara oslendendam quoquo modo (1) I'uìsse, ìd est (a) in¬ cognìtam sibi et nobìs. Quamquam in hoc vana dis¬ tìncUo est ; quasì nos seorsum ab anima siraus, (b) cura totuni, quod sumus, anima sii. Denique sìne anima nìhilsumus, ne homin)s fftiideni, sed cadaveris nonien. (e) Si ergo ignoramus animam, ìpsa se igno¬ rai. Itaque (2) superest hoc solumraodo inspicere , anse anima hic(3) ignorarìl,ul nota quoque (4) modo fìeret. Opinor, sensualis est .animai naiura. Adeo, nìhìl animale sine sensu; nihil sensuale sioe anima. Et ut iriipressius (3) dixerim, animai anima sensus esl. Igìuir cura omnibus anima seiiUre praislet, ct ipsa senliat omnium eliam sensus, (d) neduin quali¬ tates, quì (6) verìsiinìle esl, ut ìpsa sensum suì ab R initio sonila non sìt? Unde ìlli, scire qupd ìnlerdura sìbi sit nècessarium, ex naturalium (7) necessitate, sinon scit suam qualitatem, cuì quid necessariura est ? Hoc quìdera in omni anima recognoscere est ; nolìiiara suì dico; sine qua notitia suì nulla anima se (8) mìnìstiare poluisset. Pulo autein magis borai¬ nera, animai soluin ralionale, compotem ct animam esse sorlitum, quaì illuni facit (9) animai ralio¬ nale, ìpsa ìu primis rationalis. Porro, quoraodo ra¬ tionalis, quaì elfìcit horaìnera ralionale animai, si ipsa raUonem suam nescit, ignorans semelipsam ? Sed adeo non ignorai, ut auctorera , et arbitrura, et statura suura noiìt. Nibil adhuc de Deo discens, Deuui noniinai : nihil adhuc de judicio ejus admii¬ tens, Deo commendare se dicit (10). Nihil niagis q cabulum suscipil; nec communicat cura (12) voca-
se anima cognoscerel in Chrislo, sed ut ChrìsUim in semetipsa ; non cnìm se ignorando de salii'e periclitatur , sed Dei Yerbum. Vita, ìnquil, (/ Joan. I, 2) manifestala est; non anima, e^e. : Veni, inquit {Lue. 1X,^Q)., animam salvam facere : non dixil, ostendere. ìgnorabamus nimirum aniraam, licei ìnvi¬ sìbilera, nasci el mori, nisì corporaliter exhiberetur. Iguoravimus plano rcsurrecUirain cura carne. Hoc erit quod Chrislus nianìfestavìt. Sedet hoc non aliter ìn se, quain ìn Lazaro aliquo, cujus caro non eral anìinaiis, ita nec aniina carnalis. Quid ergo amplius innoluil nobìs de aniraaì ìgnoratai retro dìsposìUone? Quid invisibile ejus fuit, quod vìsìbilitateni per camera desiderarci?
GAPUT XIIL
Caro facta esl aniina, ul anima ostenderelur. Nura¬ quid ergo el caro anima fada cst, ut caro manifes¬ tarelur? Si caro anima esl, jam non anima est, scd caro. Sì aniina caro esl, jara non caro esl, sed ani¬ ma. (/¦) Ubì ergo caro, et ubi anima est, alterutrum facla esl. Imo si neutrum suul, dura alterutrum aite- rum lìunl, certe perversissìmum, ut carnein nomì¬ nantes, aniraam intelligamus, et aniniara signìfìcan¬ les, camera ìnterpreteraur. Orania perìclìlabuntur aììur accipi quara sunt, et amittere quod sunt, dum aliter accipiunlur, sì aliter quara sunl, cognoinìnan- tur. Fìdes nominura, salus est proprìeiaiuni. Eliam cura deniutanlur qualitates , accipiunt vocabulorum possessiónes, Yerbi gralia, argilla excocla testai vO-
audieus, quara spem nullam esse post mortem, (e) el bene et male defunclo cuique impreculur. Plenius hxe prose(juitur libellus quera scripsimus de Testi¬ monio animw. Alioquin, si anima semetipsara igno¬ rans erat ab initio, nihil a Chrislo cognovisse de¬ buerat, nisì qualis esset. Nunc antera non effìgiera suara discit (11) a Chrislo, sed salulem. Proplerea
(1) Quomodo Men. SemL
(2) Ita semL
(3) Hic abesl a Rhen, Seml,
(4) Quomodo Rhen, SemL
(5) Pressius Rhen. (ij) Cui Pam. Fran.
[1) Naturali Pam. Fran. Par.
buio pristini generis, quia nec cum ipso genere. Proìnde et anima ChrisU, caro facla, non potest non id esse quod facla est, ct ìd non esse quod fuerit, aliud scilicet facla. Et quonìam proxiniura adhibui-. mus exeraplura, plenius eo uteniur. Certe enira lesta ex argilla unura est corpus, unumque vocabulura, unius scilicet corporis. Nec poiest (15) dici et argUla ;
LECTIONES YARIANTES.
(8) A se Fran. Par,, Pam.
(9) Faciat Rhen. SemL
(10) Didicit It/iew. SemL dicit Ven. (li) Didicit Rhen. Semi.
(12) Cum abesl a Pam. Rìg. (15) Testa add. Fam Rhen.
1)
COMMENTARIUS.
' G\PUT XIL — (a) Incognìtam sibi el nobis. RaUo¬ nem insinuai, cur dicerent Yalcutiuianì oslendendam animam, quasì esscl incognita, perinde esl ìncognila atipie osiendenda. Lag.
(b) Cum tolum quod sumus anima sit, Fuit Plato¬ nicorum et Pylhi\gor;eorura placilum aniraam solam esse hominem. Ita Plato ìn Alcibiade, ubì probat corpus non esse horainein, sed horainì ; exlerna vero non esse hoinìnis, sed forlunaì. Adversus queni hanc qinestìoiiein agiiat Joannes Crispus lib. IX. De dhnì¬ cis philos. Pnclcrea iUud refutat Adrianus Sasbout Delphìus bora. 3 super Genesim, juxta Platoni^ sen¬ tenliara. Lag.
(e) Sì ergo ignoramus animam, ipsa se ignorai. Ye¬ rum boc esl, nam vis ìnlellectiva in anima est, ncc aliter |
