Page 777-778 |
Previous | 389 of 696 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
777
LIBER DE CARNE GHRISTI.
778
quìa quod fuit, non esl; quod autem non est, omni- A pount. Cui igilur rei angelura quoque gestavit, nisi
nò (1) npn adhairei. Ergo et aniraa caro facta, uni¬ formis , solìdaia : scilicet (2) singularitas loia (3) est, et indiscreta subslanUa. In Chrislo vero inveni • mus aniraam et camera siniplìcìbus et nudis vocabulis editas, id est (a) aniraura aniraara, et cameni carnera ; nusquam animara camera, aut carnera aniraani : quando ila noniinari debuìssent, sì ita fuissent : sed elìam sibì quamque substantiam divìse pronuntìatas ab (4) ipso, ulique (5) pro duarum qualitaluin dis¬ UncUone, seorsura aniraara, et seorsura carnera. Quid (6) anxìa esL inquìt (MaU. XXVI, 38j, anima mea usque ad moriem ? et (Joan. VJ) (b) : Panis queni ego dedero pro salute mundi, caro mea esl. Porro, sì anima caro fuisset, «nura esset ìn
ul salellitera foriera, cura quo salutera honiinìs ope¬ rarelur?. Idoneus enira non erat Dei Filius, qui solus horainein lìberaret, a solo et singulari serpente de¬ jecium? Ergo jara non unus Deus, nec unus saluUli- calor, si duo salutis^artifìces, et ulique alter altero indigens. An vero, ul per angelura liberareldioinìnem? Cur ergo descendìl ad id quod per angelura erat expe- diturus? Sì per angelura, quid et ìpse? Sì per se, qu'd ct angelus? Diclus est quìdera magni consiUì angelus, id est nunUus; offìcii, non naturai vocabido. Magnum enira cogìlatum Patris, super hominis scilicet reslì¬ iulìone, annunlìaturus saiculo eral. Non ideo lamen sic angelus inlelligendus ut aliqui (7) Gabriel aut Michael. Nam el fìlius a domino vìneic mittitur ad
Christo carnea anima, aul caro animalis. At cura R cullores, sicut et l'arauli, de fruciibus pcUtuni. St<
dividit species, camera et animain, duo ostendit: si duo, jam non unum ; si non unura, jam nec anima carnalis, nec caro animalis; unum enim est ànima caro, aul caro anima. Nibì ct seorsura alìam gesiabat aniraam, pricter eam quai caro erat, et aliara cìrcura¬ ferebat camera, praiter illara quse aniraa eral. Quod si una caro, et una anima; illa tristìs usque ad mor¬ tem, et Illa papis pro mundi salute; salvus est nu- ' merus duarum subslantiarura, in suo genere dìslan- lìura, excludens carneai animai unìcam speciera. GAPUT XIY. Sed angelura, aiunl, gestavit Cbrislus. Qua raiione? Qua et hominem. Eadem ergo est et caussa, ut honii¬ nera gesiaret Ghrisius: salus horaìnis fuìt caussa; scilicet, ad resUluenduni quod perierat. Homo perle- C rat; horaìnera resUluì oportuerat. (e) Ut angelum gesiaret ChrisUis, nihil lale dc caussa est. Nara elsi angelis perdilio reputatur, in ignem prwparalum dia¬ bolo et angelis ejus, (d) nunquain tanien ìllis resliiutio repromissa est. Nullum'mandalum de salule angelorura suscepit Chrislus a Paire. (e) Quod Pater neque re¬ promisit, neque mandavit, tìirislus adrainistrare non
non propler¬ea unus ex famulis deputabiiur fìlius, quia faniuIoruni successit olfìcio. Facilius ergo dicam, si forle, ipsum fìliura angelura, ìd est nunUuin patris, quara angelura in fìlio. Sed cura de fìlio ipso sit pro- nunUaluin (Vs. YIII) : Mìnuìsli eum modicum (8) r/M2de/7raa«0e/os, quoraodo videbitur angelum induisse," sic infra angelos dìmìmuus, dura Iioino fit (9), qua caro et anima et fìlius horainis? qua (10) auiem spìrìtus Dei el vìrtus altissimi (Lue, 1), non poiest infra angelos haberi. Deus scilìcet el Dei Filius. Quanto ergo, dura horainera gestai, niinor angelis faclus est, lanlo non, dura (11) angelura geslat. Po¬ terit baie opinio Ilcbionì convenire, qui nudura ho¬ minera, et tanluin ex seraine David, ìd esl, non (12)f et Dei fìliura, consUluil Jesura, piane Propbelis alì¬ quo (15) gloriosiorera, ut ila ìn ìlio (14) angelus (13) fuìsse dicatur (16); queraadraodura in aliquo Za¬ charia. Nisì quod a (17) Chrìsio nunquara est dic¬ tura : (Zach, IJEl ait mila angelus quì in me loquebalur; sed nec quoUdianum ìllud oìnnìum Prophetarum: Hwc dicit Domìnus, Ipse enira érat Domìnus corara, ex (18) sua aucloritate pronunUans {Is,, I) : Ego autem dico
LECTIONES YARIANTES.
I Non est et non adhaìret, et anima Pam. Rhen ) Sed Pam, Rhen.
(3) Tuta Pam, Rhen,
(4) Pronuntiata sub Pam, Rhen, (3) Ubique cod, Wouw.
\0) QuiSi Rhen. SemL
il) Nondum Pam. SemL
i2) Natum, non item Pam. Fran, non idem SemL
(6) Et add. LaL
(7) AUqui abest a Par.
(8) Modico Rhen. SemL (d) Sii Rìg, Ven,
(13j Modo add. Lai.
(!" " '
Ai) Nonnullis add. Fran. Pam. (loj Angelum Rhen, SemL L[Q}Edìeixi Rhén. seml. (17) A omiu. Rhen. Sdnl. D (18) Et Pam. Fran.
COMMENTARIUS.
(a) Animam animam, et carnem carnem. Simplicita¬ tera hic affeclat, ut araphibologìam vild. Le Pr.
(b) Panìs quem ego dedero prò salute mundu Fri¬ vola est quorumdam objedìo, quì eifusum sanguinera
dicunt àvrì ttlzia-roìv, IlOU àvr/ Trctvrwv , SÌ bìC locUS
specletur. Yenìl autera -.prò salute mMndì,cum deberet dìcere : pro mundi vita. Le Pr.
(e) Ut angelum gestaret, nihil tale de caussa est. Id esl : non fuit caussa, cur angelum gestaret. Obser¬ vandura unionera bypostaUcam,iadrestaurandain ali¬ quara naluram, oporlere fìerì ili eadem naiura, Ra¬ Uonem innuit Irenaìus lìb. IH, cap. 20. Lag.
(d) Nunquam tamen ìllis rcsiiiulìo repromissa est. praeverlit hìc Orìgenìstas el dicmoiiiacos receniiores, qui resiìiutìonèni damìonibus atiqnando poUicentur, et pro dairaonibus pj-ssuni Chrisluin dijierunt. Undé
Tertulliani II.
licet praìcedenlibus verbis, iniliis ignem defìciat wler» num, ìììe supplet,quoniani nunquam ìllìs restiiuUo re¬ promissa est. Caussas, cur angeli non resUtuendì, ap- pingit Damasc. lib. Il, de fìde orlhod., cap. 3 d4; D. 'Thomas l p. quaest. 63, art. 2. Caussa scìUcet Iheologica est : nani quod hominibus raors est, Angelis est casus ; et sicut bominìbus oranis spes re¬ sìpiscendi sublala est posl mortem, ila Angelis post casura. Inde LiidanUus lìb. YIL e. 26 Lag.
(e) Quod pater neque repromisit, neque mandavit, Chìislus administrare non poluil. Quasì dicat : Debuit adminislrare quaì Pater repromìsil el mandavit, ul videas commendaiam obedienUam GbrìsU. Ad leni Gleraens Alex. Uh. I Picdag. cap. 12, ait m.mdaia esse veluU charaeteres divinos, quìbus potentia vehii infundìtur ad perficiendum aliquid : xa.pcty.rnp(^zxr<t t«5 (Vingt-cinq.)
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus secundus. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 777-778 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript |
777
LIBER DE CARNE GHRISTI.
778
quìa quod fuit, non esl; quod autem non est, omni- A pount. Cui igilur rei angelura quoque gestavit, nisi
nò (1) npn adhairei. Ergo et aniraa caro facta, uni¬ formis , solìdaia : scilicet (2) singularitas loia (3) est, et indiscreta subslanUa. In Chrislo vero inveni • mus aniraam et camera siniplìcìbus et nudis vocabulis editas, id est (a) aniraura aniraara, et cameni carnera ; nusquam animara camera, aut carnera aniraani : quando ila noniinari debuìssent, sì ita fuissent : sed elìam sibì quamque substantiam divìse pronuntìatas ab (4) ipso, ulique (5) pro duarum qualitaluin dis¬ UncUone, seorsura aniraara, et seorsura carnera. Quid (6) anxìa esL inquìt (MaU. XXVI, 38j, anima mea usque ad moriem ? et (Joan. VJ) (b) : Panis queni ego dedero pro salute mundi, caro mea esl. Porro, sì anima caro fuisset, «nura esset ìn
ul salellitera foriera, cura quo salutera honiinìs ope¬ rarelur?. Idoneus enira non erat Dei Filius, qui solus horainein lìberaret, a solo et singulari serpente de¬ jecium? Ergo jara non unus Deus, nec unus saluUli- calor, si duo salutis^artifìces, et ulique alter altero indigens. An vero, ul per angelura liberareldioinìnem? Cur ergo descendìl ad id quod per angelura erat expe- diturus? Sì per angelura, quid et ìpse? Sì per se, qu'd ct angelus? Diclus est quìdera magni consiUì angelus, id est nunUus; offìcii, non naturai vocabido. Magnum enira cogìlatum Patris, super hominis scilicet reslì¬ iulìone, annunlìaturus saiculo eral. Non ideo lamen sic angelus inlelligendus ut aliqui (7) Gabriel aut Michael. Nam el fìlius a domino vìneic mittitur ad
Christo carnea anima, aul caro animalis. At cura R cullores, sicut et l'arauli, de fruciibus pcUtuni. St<
dividit species, camera et animain, duo ostendit: si duo, jam non unum ; si non unura, jam nec anima carnalis, nec caro animalis; unum enim est ànima caro, aul caro anima. Nibì ct seorsura alìam gesiabat aniraam, pricter eam quai caro erat, et aliara cìrcura¬ ferebat camera, praiter illara quse aniraa eral. Quod si una caro, et una anima; illa tristìs usque ad mor¬ tem, et Illa papis pro mundi salute; salvus est nu- ' merus duarum subslantiarura, in suo genere dìslan- lìura, excludens carneai animai unìcam speciera. GAPUT XIY. Sed angelura, aiunl, gestavit Cbrislus. Qua raiione? Qua et hominem. Eadem ergo est et caussa, ut honii¬ nera gesiaret Ghrisius: salus horaìnis fuìt caussa; scilicet, ad resUluenduni quod perierat. Homo perle- C rat; horaìnera resUluì oportuerat. (e) Ut angelum gesiaret ChrisUis, nihil lale dc caussa est. Nara elsi angelis perdilio reputatur, in ignem prwparalum dia¬ bolo et angelis ejus, (d) nunquain tanien ìllis resliiutio repromissa est. Nullum'mandalum de salule angelorura suscepit Chrislus a Paire. (e) Quod Pater neque re¬ promisit, neque mandavit, tìirislus adrainistrare non
non propler¬ea unus ex famulis deputabiiur fìlius, quia faniuIoruni successit olfìcio. Facilius ergo dicam, si forle, ipsum fìliura angelura, ìd est nunUuin patris, quara angelura in fìlio. Sed cura de fìlio ipso sit pro- nunUaluin (Vs. YIII) : Mìnuìsli eum modicum (8) r/M2de/7raa«0e/os, quoraodo videbitur angelum induisse," sic infra angelos dìmìmuus, dura Iioino fit (9), qua caro et anima et fìlius horainis? qua (10) auiem spìrìtus Dei el vìrtus altissimi (Lue, 1), non poiest infra angelos haberi. Deus scilìcet el Dei Filius. Quanto ergo, dura horainera gestai, niinor angelis faclus est, lanlo non, dura (11) angelura geslat. Po¬ terit baie opinio Ilcbionì convenire, qui nudura ho¬ minera, et tanluin ex seraine David, ìd esl, non (12)f et Dei fìliura, consUluil Jesura, piane Propbelis alì¬ quo (15) gloriosiorera, ut ila ìn ìlio (14) angelus (13) fuìsse dicatur (16); queraadraodura in aliquo Za¬ charia. Nisì quod a (17) Chrìsio nunquara est dic¬ tura : (Zach, IJEl ait mila angelus quì in me loquebalur; sed nec quoUdianum ìllud oìnnìum Prophetarum: Hwc dicit Domìnus, Ipse enira érat Domìnus corara, ex (18) sua aucloritate pronunUans {Is,, I) : Ego autem dico
LECTIONES YARIANTES.
I Non est et non adhaìret, et anima Pam. Rhen ) Sed Pam, Rhen.
(3) Tuta Pam, Rhen,
(4) Pronuntiata sub Pam, Rhen, (3) Ubique cod, Wouw.
\0) QuiSi Rhen. SemL
il) Nondum Pam. SemL
i2) Natum, non item Pam. Fran, non idem SemL
(6) Et add. LaL
(7) AUqui abest a Par.
(8) Modico Rhen. SemL (d) Sii Rìg, Ven,
(13j Modo add. Lai.
(!" " '
Ai) Nonnullis add. Fran. Pam. (loj Angelum Rhen, SemL L[Q}Edìeixi Rhén. seml. (17) A omiu. Rhen. Sdnl. D (18) Et Pam. Fran.
COMMENTARIUS.
(a) Animam animam, et carnem carnem. Simplicita¬ tera hic affeclat, ut araphibologìam vild. Le Pr.
(b) Panìs quem ego dedero prò salute mundu Fri¬ vola est quorumdam objedìo, quì eifusum sanguinera
dicunt àvrì ttlzia-roìv, IlOU àvr/ Trctvrwv , SÌ bìC locUS
specletur. Yenìl autera -.prò salute mMndì,cum deberet dìcere : pro mundi vita. Le Pr.
(e) Ut angelum gestaret, nihil tale de caussa est. Id esl : non fuit caussa, cur angelum gestaret. Obser¬ vandura unionera bypostaUcam,iadrestaurandain ali¬ quara naluram, oporlere fìerì ili eadem naiura, Ra¬ Uonem innuit Irenaìus lìb. IH, cap. 20. Lag.
(d) Nunquam tamen ìllis rcsiiiulìo repromissa est. praeverlit hìc Orìgenìstas el dicmoiiiacos receniiores, qui resiìiutìonèni damìonibus atiqnando poUicentur, et pro dairaonibus pj-ssuni Chrisluin dijierunt. Undé
Tertulliani II.
licet praìcedenlibus verbis, iniliis ignem defìciat wler» num, ìììe supplet,quoniani nunquam ìllìs restiiuUo re¬ promissa est. Caussas, cur angeli non resUtuendì, ap- pingit Damasc. lib. Il, de fìde orlhod., cap. 3 d4; D. 'Thomas l p. quaest. 63, art. 2. Caussa scìUcet Iheologica est : nani quod hominibus raors est, Angelis est casus ; et sicut bominìbus oranis spes re¬ sìpiscendi sublala est posl mortem, ila Angelis post casura. Inde LiidanUus lìb. YIL e. 26 Lag.
(e) Quod pater neque repromisit, neque mandavit, Chìislus administrare non poluil. Quasì dicat : Debuit adminislrare quaì Pater repromìsil el mandavit, ul videas commendaiam obedienUam GbrìsU. Ad leni Gleraens Alex. Uh. I Picdag. cap. 12, ait m.mdaia esse veluU charaeteres divinos, quìbus potentia vehii infundìtur ad perficiendum aliquid : xa.pcty.rnp(^zxr |
