Page 1113-1114 |
Previous | 557 of 696 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
1113 APPENDIX PRIMA. 41U
Navigìo fluclumque secai sub fluctibus imis, a ^"1^1" semesas classés resolulaque corpora putrì
Sisara velifìcans, anima inspirata ferina , Digesta, sua jam vel va... {e) funera dìscens.
Gonclusus, neque tinclus aquis (a), maris iniinius In signum sed enim Domini quandoque futurus ,
[ exler {b) Non erat exìlio, sed coeli gloria factus.
COMMENTARIUS.
(a) Neque tìncius aquis, Videbalur posse legi tactus, quocf minus esl. Nam et Paulbms iu carm. ad Cyle- riuin de eodem Jena loquens :
Mensus sequore inlaclus undis fluctuat. Sic Sedulius de eodem :
celo sorbente voratus
In pelago non sensit aquas.
Sed tamen illud, tinclus relinuì quìa scio familiare esse Tertulliano uti eo verbo, et tinclionem usurpare pro baplìsmis aquis.
(b) Maris intimus exler inter semesas classes, Y. e.
habebat classes. Sed superiora ut reponì de¬ beant non satis liquet. Placet doctìssìmo Phil. Rober¬ to ul legalur : Maris inler et exter, Semesa, eie., idsi, mutato ordine, malis : Maris exler, el inter Semesas, ut versus sibi cohsereant. Sic auleni Paulinus ex- lerum maris, Jonam intra mare eleganter dixit : Nam liber undis intra mare exter maris.
(e) Vel va, Robertus legil vel vatis. Quid si potius : vel vivus ?
Et quidem quae ad emeadalionem corruplìssìmi exemplaris proferre polui.
DE UGNO VITiE.
Est locus ex omni medius, quem cernimus, orbe, Golgolha Judseì patrio cognomine dicunt: Hic ego de sterilì succisum robore lignum Piantatura, memini fruclus genuìsse salubres. Non tamen hos illis, qui se posuere, colonis Praìbuil: externi fruclus babuere beatos. Arboris baec species uno de stipile surgil, Et mox in geminos exlendit bracbia ramos : Sicut piena gravcs antenna) carbasa lendunt, Yel cum disjunctis juga stani ad aratra juvencis, Quem tulli boc primo maturo semine lapsum Concepii lellus: mox bine (mirabile ùicla) Tenia lux ìterum, terris superisque iremendum Extulerat ramum, vitali fruge bealuni. Sed bis vicenis firma tus et ille diebus Cievit in immensura, ccelumque cacumine suramo Gonligit, et tandem sanclum caput abdidit alto Dum lamen ingeniì bissenos pendere ramos Edidil, et totum spargens porrexit in orbem : Gentibus ut cunctis victum vilamque perennem Pz'seberent, mortemque mori qui posse docerent. Explelìs elìam mox quinquaginla diebus, Yertice de summo divini ncclaris haustum Delulit in ramos, coeleslis spiritus aurae: Dulci rore graves manabant undique frondes (1
Ecce sub ingeniì raraorura tegminìs umbra Fons crai: bic, nullo casu turbante, serenus, Perspicuis ìllimis aquis, et gramìna circum Fundebant laitos vario de flore colores. Hunc eircum innumeroe genles, populique eoìbant. Quam varii generis, sexus, aìtatis, honoris, Innuptoe, nupticque simul, viduseque, nurusque, Infantes, puerique, viri, juvenesque, senesque ! Hic ubi multigenis flexos incumbere pomis ¦Cernebant ramos, avidisque adtingere dexiris
LECTIONES
(1) Froiiles Oberth.
B , Gaudebanl, madidos coelesli neclare fructus:
Nec prius bos poterant cupidis decerpere palmis, Quam lutulenta vi» vestigia foeda prioris Detererent, corpusque pio de fonte lavarent. Ergo diu circum spatianles gramine molli, Suscipiunt alla pendentes arbore fructus. Tum si quis ex illis delapsa putaraìna ramis, El dulces, multo roranles neclare, frondes Yescuniur, veros exoptanl sumere fruclus.
Ergo ubi coeleslem ceperunt ora saporem, Perniulant aniraos, et mentes perdere avaras Incipìunl, dulcique hominem cognoscere sensu, Insolìtum multis stomachum movìsse saporem Yidimus , et felli? coramotura melle venenum
^ Rejecisse bonos turbata mente sapores : Aul avide sumpium non dilexisse, diuque Et male potatura tandem evomuisse saporem. Saepe quidem multi, renovatis mentibus, segros Restiluere animos : et quie se posse negabant, Periluerant, fruciunique sui cepere laboris. Multi etiam sanctos ausi conlingere fontes, Dìscussere ilerum subito, retroque relapsì, Sordìbus et coeno misti volvuntur eodem. Multi vero bono portantes pectore, lolis ' Accìpiunt animis, penitusque in viscera condunl. Ergo qui sacros possunt adcedere fontes, Seplima lux illos oplatas {%) sìsiìl ad undas, Tingit et in liquìdis jejunos fonlibus arlus. Sic demura illuviem menlis, yitseque prioris
^ Deponunt labem ; purasque a raorte reducunt Illuslres aninias, coelique ad limen iluras. Hinc iler ad raraos, et dulcìa poma salulis: Inde iter ad coelum per ramos arboris allie. Hoc lignum vitse esl cunctis credentibus. Amen.
YARIANTES.
(2) Optala Oberth.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus secundus. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 1113-1114 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 1113 APPENDIX PRIMA. 41U Navigìo fluclumque secai sub fluctibus imis, a ^"1^1" semesas classés resolulaque corpora putrì Sisara velifìcans, anima inspirata ferina , Digesta, sua jam vel va... {e) funera dìscens. Gonclusus, neque tinclus aquis (a), maris iniinius In signum sed enim Domini quandoque futurus , [ exler {b) Non erat exìlio, sed coeli gloria factus. COMMENTARIUS. (a) Neque tìncius aquis, Videbalur posse legi tactus, quocf minus esl. Nam et Paulbms iu carm. ad Cyle- riuin de eodem Jena loquens : Mensus sequore inlaclus undis fluctuat. Sic Sedulius de eodem : celo sorbente voratus In pelago non sensit aquas. Sed tamen illud, tinclus relinuì quìa scio familiare esse Tertulliano uti eo verbo, et tinclionem usurpare pro baplìsmis aquis. (b) Maris intimus exler inter semesas classes, Y. e. habebat classes. Sed superiora ut reponì de¬ beant non satis liquet. Placet doctìssìmo Phil. Rober¬ to ul legalur : Maris inler et exter, Semesa, eie., idsi, mutato ordine, malis : Maris exler, el inter Semesas, ut versus sibi cohsereant. Sic auleni Paulinus ex- lerum maris, Jonam intra mare eleganter dixit : Nam liber undis intra mare exter maris. (e) Vel va, Robertus legil vel vatis. Quid si potius : vel vivus ? Et quidem quae ad emeadalionem corruplìssìmi exemplaris proferre polui. DE UGNO VITiE. Est locus ex omni medius, quem cernimus, orbe, Golgolha Judseì patrio cognomine dicunt: Hic ego de sterilì succisum robore lignum Piantatura, memini fruclus genuìsse salubres. Non tamen hos illis, qui se posuere, colonis Praìbuil: externi fruclus babuere beatos. Arboris baec species uno de stipile surgil, Et mox in geminos exlendit bracbia ramos : Sicut piena gravcs antenna) carbasa lendunt, Yel cum disjunctis juga stani ad aratra juvencis, Quem tulli boc primo maturo semine lapsum Concepii lellus: mox bine (mirabile ùicla) Tenia lux ìterum, terris superisque iremendum Extulerat ramum, vitali fruge bealuni. Sed bis vicenis firma tus et ille diebus Cievit in immensura, ccelumque cacumine suramo Gonligit, et tandem sanclum caput abdidit alto Dum lamen ingeniì bissenos pendere ramos Edidil, et totum spargens porrexit in orbem : Gentibus ut cunctis victum vilamque perennem Pz'seberent, mortemque mori qui posse docerent. Explelìs elìam mox quinquaginla diebus, Yertice de summo divini ncclaris haustum Delulit in ramos, coeleslis spiritus aurae: Dulci rore graves manabant undique frondes (1 Ecce sub ingeniì raraorura tegminìs umbra Fons crai: bic, nullo casu turbante, serenus, Perspicuis ìllimis aquis, et gramìna circum Fundebant laitos vario de flore colores. Hunc eircum innumeroe genles, populique eoìbant. Quam varii generis, sexus, aìtatis, honoris, Innuptoe, nupticque simul, viduseque, nurusque, Infantes, puerique, viri, juvenesque, senesque ! Hic ubi multigenis flexos incumbere pomis ¦Cernebant ramos, avidisque adtingere dexiris LECTIONES (1) Froiiles Oberth. B , Gaudebanl, madidos coelesli neclare fructus: Nec prius bos poterant cupidis decerpere palmis, Quam lutulenta vi» vestigia foeda prioris Detererent, corpusque pio de fonte lavarent. Ergo diu circum spatianles gramine molli, Suscipiunt alla pendentes arbore fructus. Tum si quis ex illis delapsa putaraìna ramis, El dulces, multo roranles neclare, frondes Yescuniur, veros exoptanl sumere fruclus. Ergo ubi coeleslem ceperunt ora saporem, Perniulant aniraos, et mentes perdere avaras Incipìunl, dulcique hominem cognoscere sensu, Insolìtum multis stomachum movìsse saporem Yidimus , et felli? coramotura melle venenum ^ Rejecisse bonos turbata mente sapores : Aul avide sumpium non dilexisse, diuque Et male potatura tandem evomuisse saporem. Saepe quidem multi, renovatis mentibus, segros Restiluere animos : et quie se posse negabant, Periluerant, fruciunique sui cepere laboris. Multi etiam sanctos ausi conlingere fontes, Dìscussere ilerum subito, retroque relapsì, Sordìbus et coeno misti volvuntur eodem. Multi vero bono portantes pectore, lolis ' Accìpiunt animis, penitusque in viscera condunl. Ergo qui sacros possunt adcedere fontes, Seplima lux illos oplatas {%) sìsiìl ad undas, Tingit et in liquìdis jejunos fonlibus arlus. Sic demura illuviem menlis, yitseque prioris ^ Deponunt labem ; purasque a raorte reducunt Illuslres aninias, coelique ad limen iluras. Hinc iler ad raraos, et dulcìa poma salulis: Inde iter ad coelum per ramos arboris allie. Hoc lignum vitse esl cunctis credentibus. Amen. YARIANTES. (2) Optala Oberth. |
