Page 1143-1144 |
Previous | 572 of 696 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
1115 TERTULLIANI UM .. uno habìtu negantes, quod loto suggestu profi- A superai, eo quodhanc allerius, imo ipsius dei authorì- r. El in L. de Cult, Foem. e. 2 : Jam non tantum tati accommodare renuamus. Vana, ì. e. inanìa; iucredublas enim omnia ex sen- sìbus meim solet ; qua3 ergo exterius sìmplìcìa appa- rent, talia quoque inlerius esse exislimat.- Impossìbilia. Quxìnius magnifica esse, seu magnos effedus edere dicunlur, quoniam sensibus attingi nou possunt, infidelìs neque fieri posse credit; eienim ut Ap. I Cor. 11 , 14-, ail, animalis homo non percipìl ea, quw sunt spirilus mi , stullilia enim esl illi, et non polest inlelligere. Sunt igitur rursus tales, qui ex so¬ lis sensibus, sed parum sensale judicanl. ' Penes Deum. Illud utique Chrisli apud Matlh., WX, 20, innuit : itccpà, à-^Opóì^OLi rovioàcv^Aró-nan, 'TTo^.pcc U &soì TràvTa Sò^jctró. èari Quió Vulgatusnostcr ad verbum red¬ dit : Apud homines (ìd esl, in hominum opinione) hoc (salvum esse, seu selernam salutem consequi) imjjossi- bìle est : apud deum aulem omnia possibilia sunt. Fors aulem Terlullianus in suo codice pra^dìfficilia legeril, ea ,rplreVrssìuirvh^\ec"7n7Ìt^ó ì^ »»"^^^^^"^ ^'^^^^"^^ ^l"^ ^'^^'^^ i^J^^»^ Piatonis in Timwo In, ufr hil farbfrmlr^^ ^^'""^ ' ^^'"^'^ ®^^^ "^^^^'^ ^--^^^ i^^ Iranslulil : 1^.0^0^^^^^^ maiefaclu est, a diis or lis (deorum filiis) fidem non me necessilate, eie,sed suam ,^^^^^,.^^ ^^ ^^^^^ ^^^^ prwdifficilia, seu valde dìfficìlia sunt, moralìter, seu in seslimatione hominura, impos- sibìlìa dìcere soleraus. Hanc antera Tertulliani men¬ tem ea, quse mox subjicìuntur, manifestant. Prwtereuntes eum, i. e. obiter, ac velut transeunter consìderanles, Adversariis, seu conlrariis, Causam, i. e. esse causw, seu,sì Scholastìcorum more loquamur, virtutem causativam. Potest quoque accipi pro causa, seu raiione, quod sit, seu exislat, id esl, pro princìpio, seu origine. Idem modus loqueudì elìam apud Nostrum in L. de Spect, e. 12, occurrit : Necesse est, quìdquìd dignìlalis nomine adminìstralur, commu- nicet elìam maculas ejus, a quo habet causas. Quan¬ quam quid velai, causam hic pro stalu ac condilione rei accipere; hoc enim sensu etiara Cìc. de Fin. usus est : Morte qui affecli sunt, in eadem causa sunl, qua ante quam nati; nec minus lib. de Offic, inquìt, cum tJÌ- gilando necabalur, eral in meliore causa, quam si domi senex^ capiivus, eie. Provocaiur, seu efficilur, acvelut'ex ^i2iiu possìbìlìlalìs ad ij}sam exislentiam evocatur. Sensus igitur cst, orane opus, statura ac conditioneni suam accipere ab eo, a quo progìgnilur, proindeque efficaciam Baplismi, non ex exlerìori apparalu, sed a Sapienlia ac Polenlia DEI, inlus ac spiriiuàbler operante, dimeliendara esse. Nolw ad caput III, Reformari. Per aquam reformari dicìraur, cura for¬ mam graliai Divìnse, per peccatum amìssaì, poslea in Baptismo recuperamus. Quid. Pro cur, ut Ovid. in Ep, Oenon, ad Parid, V. 15), sanitatì", imb Archisynagogi filiam omnino • • • ; /.• • • • Quid arenw semina mandas ? ^ inorluam, tenens manum puellw (Marc. 5, v. 41 et ^^ Aucioriias. Prwslanlia quaedara, ac velut rasila seq.) ipsi vitse restituii, per raedia nirairura penilus ìmproportionala. Morlem. Quis tentur confictce et elaboralw libidinis suggestum recusandum a vobis sciatis, etc.Sìngulariler vero prò ornalu capitis, et capillorum convolulìs cirrliìs ponilur , ut esl ìllud Slalii, l, I, Sylv. : Celsse procul aspice fronlìs honorem, Suggestuuique cornai. Nonnunquam eiìani pro suhminìslraliane accipitur, ut rursus a|uid Tcrttdl. L. adv. Hermog. e. i6 : Si mali auclor est ipse, qui fecit , piane socia materia per sub- stanlìw suggestum, Exstruunl. Indigitat autem hic praìcipueimmaneni illuni ludorum, veslium, conviviorum, etc. luxura, qui in quibusdam sncris gentilìum adhiberi consueverat. Poteslatem. Euimvero ba?c Dei atlribula sunt, quse se invicem maxime commendant, cura in infinita Polenlia tanta relucel operum Divinorura simplìgitas, in tanta sìmplìcìtate infinita Potestas. Sane vero Aulhor natur inslrumenlorum ajjpara non multiplicat ernia sìne Potentiain quara ]3aucissrmìs mediis adstringit ; quin et ea ipsa, quai ad merura oraza^um universi condita i'uisse videntur, suam taraen simpiicìiaiem babent; ncque ipsius etiara ornatus Deus operibus suis plus adbibet, quam necessariura sit ad finem, a Summa Sapienlia pra^fixum, oblinendura. At ferme contraria omnia in bumanis e^eniunl; nara infirraitateni pò- tentiwyeì ip'se simplìciialìs defectus, raagnusque in- slrumenlorura apparatus arguii. Domus quo araplìor sedificanda est, eo majorem congesiìoneni materiw, majoreraque opificum numerum requìrit : at universa liaic mundi machina ab Archileclo suo sìne alieno adjulorìo, sine lumultuosp molìmìne, per unìcura Fiat condìla ex nihilo est. Aurura naiura tacitis sim- plìcissìmisque viis perficìl : Ars, inter tot suscepla icnlamina, genuinum aurum (nil dicam de adamanti' bus, etc.) forlassis segre raroque, aut verius nun- quam, producere potuit.Tmòus wom*ci(;Ms, ut vocant, C< Ars mechanica mìrandum iu modum, sed nonnisi per mullìplìcalas irochleas aliasque operosas machì- iias, e*t eo majori successus tardìlate, succurrìl. Quot pharmacis ad pellendara gravioris morbi pertìnaciam opus est? quot morbi sunt, nuba medicorura arte expugnabìles? Atqui Chrisius (ut vel hsec pauca comraeraorem) leprosura duabus voculis: Volo, man¬ dare (Matth. 8. V. 5), filiam muberis Chananseai per unicum Fiat (Matth. 9. v. 25), caicura a nalìvilaie per solam tuli ìnunctìonem , el lotìonem in natatoria Siloe (Joan. 9) ; socrura Pelri febricitantera (Matlh. 8, V. 15), duos csecos (Mallh. 20, v. 54), solo atlactu, et Cenlurionìs paralyiìcura etiam absens (Matth. 8, enira bumanis viribus et super- infuso lavacro mortiios unquara suscitasse legi¬ iur ? Al vero animam per Baptismum in aqua ubili- bet obvia, simplici, etc. a morte peccali ad vitam (jralìw resuscitare, id mullo sìmplicius est, ac humana omni infirmilale majoris polentìw. Non creditur. Ea enim homines admìrari solemus, quse caplum nostrum exsuperant : igiiur hsec eo magis credere debemus, quo plus Divinitalis iu illis relucet, quse el quanlo ab huraana virlule agendique modo remotiora sunt. Non credit. Duplex ergo adraìratìo est. Una orla ex ^de, quando de rei exìslenlia, proprietatibus,elc.raì- nimé quidera duhitaniuSiattaraen quomodo illa resse liabeat,auUrtM5fls ejus,ceu caplum nostrum superanles, inlerius nosse ac perspicere volumus, el non valemus, nt adeo nonnisi cara admìrari debeamus. Atque hoc sensu admiralìo (quod Aristot. alicubi dìxit) est filìa ignoranlìw. Allora sìne fide est, quando mìraraur, ab aiterò id credi, aut prsedicari, quod nostramJìdera dignìlas, Exigenda est. Aliquibus tota baìc sententia implexa vìdetur, ac propterea cura Junìo ita legendura cen- jy spnt : .... aqua reforniari iradamus, quid utique, eie. meriierit offìcium. Ut opinor^ aucioriias, eie. At quse sic interpimgendi necessitas? aut cur non potius has vo- culas ut o/?f;/or ironìce, pro sd/2(;e/,accipìamus, ut sen¬ sus sii : quasi vero deus nihil posse/, quodsupra vires, etexigeutiam aquw, aut allerius creaturse, esset? A primordio, ipsius mundi videlicet. Suggestum, i. e. ornatum, seu in suas species evo- lutionera. Suggestus. Vid. Cap. prwc, col. 1142. D. Impalila. Seu radia adhuc el informia, K Penes Deum. Pro apud deum seu in dei polestate ac voluntate, sita eranl,quìdnani ex quolìbel efficere velici; quo ferme sensu idem nosier in L, de Palìent, ci, alt : Quod maxime bonum, id maxime penes deum , nec alius id quam qui possìdet, dispensai, ut cuique dignatur, Quiescebant. Velut inertìa adhuc, nullaque agendi faculiale prsedila. Inquit. Moyses nimirum. Genes. l, v. ì. Invisibilis, Hebr. VID, in Vulgata inanìs, Aquiisc est
Object Description
Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus secundus. |
Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
Date | 1844 |
Call Number | BR60.M4 |
Language | Latin |
Type | Books/Pamphlets |
Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
Title | Page 1143-1144 |
Type | Books/Pamphlets |
Transcript | 1115 TERTULLIANI UM .. uno habìtu negantes, quod loto suggestu profi- A superai, eo quodhanc allerius, imo ipsius dei authorì- r. El in L. de Cult, Foem. e. 2 : Jam non tantum tati accommodare renuamus. Vana, ì. e. inanìa; iucredublas enim omnia ex sen- sìbus meim solet ; qua3 ergo exterius sìmplìcìa appa- rent, talia quoque inlerius esse exislimat.- Impossìbilia. Quxìnius magnifica esse, seu magnos effedus edere dicunlur, quoniam sensibus attingi nou possunt, infidelìs neque fieri posse credit; eienim ut Ap. I Cor. 11 , 14-, ail, animalis homo non percipìl ea, quw sunt spirilus mi , stullilia enim esl illi, et non polest inlelligere. Sunt igitur rursus tales, qui ex so¬ lis sensibus, sed parum sensale judicanl. ' Penes Deum. Illud utique Chrisli apud Matlh., WX, 20, innuit : itccpà, à-^Opóì^OLi rovioàcv^Aró-nan, 'TTo^.pcc U &soì TràvTa Sò^jctró. èari Quió Vulgatusnostcr ad verbum red¬ dit : Apud homines (ìd esl, in hominum opinione) hoc (salvum esse, seu selernam salutem consequi) imjjossi- bìle est : apud deum aulem omnia possibilia sunt. Fors aulem Terlullianus in suo codice pra^dìfficilia legeril, ea ,rplreVrssìuirvh^\ec"7n7Ìt^ó ì^ »»"^^^^^"^ ^'^^^^"^^ ^l"^ ^'^^'^^ i^J^^»^ Piatonis in Timwo In, ufr hil farbfrmlr^^ ^^'""^ ' ^^'"^'^ ®^^^ "^^^^'^ ^--^^^ i^^ Iranslulil : 1^.0^0^^^^^^ maiefaclu est, a diis or lis (deorum filiis) fidem non me necessilate, eie,sed suam ,^^^^^,.^^ ^^ ^^^^^ ^^^^ prwdifficilia, seu valde dìfficìlia sunt, moralìter, seu in seslimatione hominura, impos- sibìlìa dìcere soleraus. Hanc antera Tertulliani men¬ tem ea, quse mox subjicìuntur, manifestant. Prwtereuntes eum, i. e. obiter, ac velut transeunter consìderanles, Adversariis, seu conlrariis, Causam, i. e. esse causw, seu,sì Scholastìcorum more loquamur, virtutem causativam. Potest quoque accipi pro causa, seu raiione, quod sit, seu exislat, id esl, pro princìpio, seu origine. Idem modus loqueudì elìam apud Nostrum in L. de Spect, e. 12, occurrit : Necesse est, quìdquìd dignìlalis nomine adminìstralur, commu- nicet elìam maculas ejus, a quo habet causas. Quan¬ quam quid velai, causam hic pro stalu ac condilione rei accipere; hoc enim sensu etiara Cìc. de Fin. usus est : Morte qui affecli sunt, in eadem causa sunl, qua ante quam nati; nec minus lib. de Offic, inquìt, cum tJÌ- gilando necabalur, eral in meliore causa, quam si domi senex^ capiivus, eie. Provocaiur, seu efficilur, acvelut'ex ^i2iiu possìbìlìlalìs ad ij}sam exislentiam evocatur. Sensus igitur cst, orane opus, statura ac conditioneni suam accipere ab eo, a quo progìgnilur, proindeque efficaciam Baplismi, non ex exlerìori apparalu, sed a Sapienlia ac Polenlia DEI, inlus ac spiriiuàbler operante, dimeliendara esse. Nolw ad caput III, Reformari. Per aquam reformari dicìraur, cura for¬ mam graliai Divìnse, per peccatum amìssaì, poslea in Baptismo recuperamus. Quid. Pro cur, ut Ovid. in Ep, Oenon, ad Parid, V. 15), sanitatì", imb Archisynagogi filiam omnino • • • ; /.• • • • Quid arenw semina mandas ? ^ inorluam, tenens manum puellw (Marc. 5, v. 41 et ^^ Aucioriias. Prwslanlia quaedara, ac velut rasila seq.) ipsi vitse restituii, per raedia nirairura penilus ìmproportionala. Morlem. Quis tentur confictce et elaboralw libidinis suggestum recusandum a vobis sciatis, etc.Sìngulariler vero prò ornalu capitis, et capillorum convolulìs cirrliìs ponilur , ut esl ìllud Slalii, l, I, Sylv. : Celsse procul aspice fronlìs honorem, Suggestuuique cornai. Nonnunquam eiìani pro suhminìslraliane accipitur, ut rursus a|uid Tcrttdl. L. adv. Hermog. e. i6 : Si mali auclor est ipse, qui fecit , piane socia materia per sub- stanlìw suggestum, Exstruunl. Indigitat autem hic praìcipueimmaneni illuni ludorum, veslium, conviviorum, etc. luxura, qui in quibusdam sncris gentilìum adhiberi consueverat. Poteslatem. Euimvero ba?c Dei atlribula sunt, quse se invicem maxime commendant, cura in infinita Polenlia tanta relucel operum Divinorura simplìgitas, in tanta sìmplìcìtate infinita Potestas. Sane vero Aulhor natur inslrumenlorum ajjpara non multiplicat ernia sìne Potentiain quara ]3aucissrmìs mediis adstringit ; quin et ea ipsa, quai ad merura oraza^um universi condita i'uisse videntur, suam taraen simpiicìiaiem babent; ncque ipsius etiara ornatus Deus operibus suis plus adbibet, quam necessariura sit ad finem, a Summa Sapienlia pra^fixum, oblinendura. At ferme contraria omnia in bumanis e^eniunl; nara infirraitateni pò- tentiwyeì ip'se simplìciialìs defectus, raagnusque in- slrumenlorura apparatus arguii. Domus quo araplìor sedificanda est, eo majorem congesiìoneni materiw, majoreraque opificum numerum requìrit : at universa liaic mundi machina ab Archileclo suo sìne alieno adjulorìo, sine lumultuosp molìmìne, per unìcura Fiat condìla ex nihilo est. Aurura naiura tacitis sim- plìcissìmisque viis perficìl : Ars, inter tot suscepla icnlamina, genuinum aurum (nil dicam de adamanti' bus, etc.) forlassis segre raroque, aut verius nun- quam, producere potuit.Tmòus wom*ci(;Ms, ut vocant, C< Ars mechanica mìrandum iu modum, sed nonnisi per mullìplìcalas irochleas aliasque operosas machì- iias, e*t eo majori successus tardìlate, succurrìl. Quot pharmacis ad pellendara gravioris morbi pertìnaciam opus est? quot morbi sunt, nuba medicorura arte expugnabìles? Atqui Chrisius (ut vel hsec pauca comraeraorem) leprosura duabus voculis: Volo, man¬ dare (Matth. 8. V. 5), filiam muberis Chananseai per unicum Fiat (Matth. 9. v. 25), caicura a nalìvilaie per solam tuli ìnunctìonem , el lotìonem in natatoria Siloe (Joan. 9) ; socrura Pelri febricitantera (Matlh. 8, V. 15), duos csecos (Mallh. 20, v. 54), solo atlactu, et Cenlurionìs paralyiìcura etiam absens (Matth. 8, enira bumanis viribus et super- infuso lavacro mortiios unquara suscitasse legi¬ iur ? Al vero animam per Baptismum in aqua ubili- bet obvia, simplici, etc. a morte peccali ad vitam (jralìw resuscitare, id mullo sìmplicius est, ac humana omni infirmilale majoris polentìw. Non creditur. Ea enim homines admìrari solemus, quse caplum nostrum exsuperant : igiiur hsec eo magis credere debemus, quo plus Divinitalis iu illis relucet, quse el quanlo ab huraana virlule agendique modo remotiora sunt. Non credit. Duplex ergo adraìratìo est. Una orla ex ^de, quando de rei exìslenlia, proprietatibus,elc.raì- nimé quidera duhitaniuSiattaraen quomodo illa resse liabeat,auUrtM5fls ejus,ceu caplum nostrum superanles, inlerius nosse ac perspicere volumus, el non valemus, nt adeo nonnisi cara admìrari debeamus. Atque hoc sensu admiralìo (quod Aristot. alicubi dìxit) est filìa ignoranlìw. Allora sìne fide est, quando mìraraur, ab aiterò id credi, aut prsedicari, quod nostramJìdera dignìlas, Exigenda est. Aliquibus tota baìc sententia implexa vìdetur, ac propterea cura Junìo ita legendura cen- jy spnt : .... aqua reforniari iradamus, quid utique, eie. meriierit offìcium. Ut opinor^ aucioriias, eie. At quse sic interpimgendi necessitas? aut cur non potius has vo- culas ut o/?f;/or ironìce, pro sd/2(;e/,accipìamus, ut sen¬ sus sii : quasi vero deus nihil posse/, quodsupra vires, etexigeutiam aquw, aut allerius creaturse, esset? A primordio, ipsius mundi videlicet. Suggestum, i. e. ornatum, seu in suas species evo- lutionera. Suggestus. Vid. Cap. prwc, col. 1142. D. Impalila. Seu radia adhuc el informia, K Penes Deum. Pro apud deum seu in dei polestate ac voluntate, sita eranl,quìdnani ex quolìbel efficere velici; quo ferme sensu idem nosier in L, de Palìent, ci, alt : Quod maxime bonum, id maxime penes deum , nec alius id quam qui possìdet, dispensai, ut cuique dignatur, Quiescebant. Velut inertìa adhuc, nullaque agendi faculiale prsedila. Inquit. Moyses nimirum. Genes. l, v. ì. Invisibilis, Hebr. VID, in Vulgata inanìs, Aquiisc est |