Page 81 |
Previous | 120 of 1069 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
EPISTOLiE IVONIS CARNOTENSIS EPISCOPI.
81
A audiam nisi verbum asperum. Quòd enim inter Beccenses et Molismenses mona¬ chos (a) quantulamcumque pacem pro tempore feci, nullam Beccensibus in hoc violentiam intuli : sed abbas Beccensis, cognoscens et erubescens inordinatam spo- liationem factam Molismensibus à quibusdam neophytis monachis suis, multìim me rogavit ut vel pacem inter eos componerem, vel justè inter eosdecernerem. Sed ego propter reverentiam vestram judicium interim distuli ; et gratis oblatà portione vic¬ tualium suorum ab ipso abbate, qucT Molismenses repetebant, jurgia quae inter eos erant pro ipsius abbatis caritate mitigavi. Qua de re non decuit humilitati meae suc¬ censere sublimitatem vestram : quia, si ipsos spoliatores etiam ab inordinata invasione desistere coegissem, majestatem tamen regiam nullatenus offendissem. Sicut enim est regiae potestatis civilia jura servare, et eorum transgressores debita poenà multare; sic episcopalis officii est ecclesiasticas institutiones subditis servandas imponere, et trans- fi gressores earum paterna severitate ad debitum ordinem revocare. Abscindantur ita¬ que qui serenitatem vestram conturbant, quorum persuasionibus si acquieveritis, nec per vias justitiae incedetis, nec ad gaudia patriae ccelestis pervenire valebitis. Quicum¬ que autem illi sunt, si conductum bonum mihi et his qui mecum sunt miseritis, ut securi simus in eundo et redeundo, et apud vos manendo, paratus sum in praesentia vestra omnibus aemulorum meorum objectionibus respondere, et injunctas eorum* calumnias irrefragabili ratione confutare. Nostis enim quantos inimicos habeam pro justitia, maxime in patria ista et in curia vestra. Bene valete, et sacerdotem vestrum nolite impedire, quominus pro incolumitate vestra possit orare.
AL caecorum»
XVIIL Ad WALTERUM Meldensem episcopum.
C Rogatus utrùm quis habere possit in conjugem, quam priùs habuit pellicem, ei consulit Ivo ne Philippi
Regis connubium dicto vel facto approbet.
Epist. 16.
Ifo^ Dei gratid, humilis Carnotensium episcopus, Walterio Meldensium episcopo^ An. 1094. viriliter stare in agone christiano, Literis vestris per portitorem praesentium nu¬ per ad me directis, humilitatem meam consuluit vestra fraternitas , utriim quis habere possit eam mulierem in conjugem , quam priùs habuit (b) pellicem. Quod idcirco vobis videtur illicitum, quia apud vos hactenus fuit insolitum. Nunc vero dicitis hoc ipsum idcirco venisse in dubium, quòd Rogerius (e) Romanae ecclesiae legatus Romae hanc consuetudinem [esse] Silvanectis asseruit, et hoc posse fìeri B. Augustini sententia confirmavit. De qua re vobis respondemus, quia super hoc
diversas habemus sententias, alias prohibentes, alias remittentes Quantiim ergo
mihi videtur, quòd quidam Patres concubinas uxores fieri vetuerunt, honestatem D conjugii commendantes et foedam concubinatùs consuetudinem coercere cupientes, rigorem justitiae teneri decreverunt. Quòd vero alii aliter scripserunt, hoc intelligo quia, intuitu misericordiae quorumdam imbecillitati occurrentes, rigorem canonum temperare maluerunt. In quibus sententiis non alia mihi videtur esse distantia, nisi ea quam inter se habent judicium et misericordia : quae quoties in unum negotium conveniunt, in discretione rectorum ita consistunt, ut habità consideratione salutis animarum, pro qualitate personarum, pro opportunitate locorum et temporum, nunc severitas canonum possit exerceri, nunc indulgentia quibus oportebit im¬ pendi. De his hactenus.
De eo quod monetis, ut pro pace vobis impetranda dominum Regem * suo tem- * Philippum. pore conveniam ; secundùm Comici * sententiam vobis respondeo, quia opus est * Terentii. huic patrono^ quem defensorem paras. Hoc vero vobis consulo, ut conjugium ejus,
(a) Lis erat de Pixiacensi ' cella [Poissi] dioecesis darnotensìs, de qua Ivo epist. 39 ad Anselmum recens ordinatum Cantuariensem archiepiscopum. Adstitimus^ inquit^ hoc anno^ pro multa in te bene¬ volentia ^ monachis Beccensibus contra Molismenses^ quantum ratione et auctoritate suffragante potuimus. Et jam de Pixiacensi monasterio plenam per nos eomecuti fuissent justitiam nisi quòd priùs affectant Regis captare benevolentiam. Anselmus autem sub finem anni 1093 ordinatus est Cantuar. archi¬ episcopus, unde ad annum 1094 hanc epistolam retrahimus.
Tome XV.
[b] Videtur haec controversia tunc agitata fuisse gratià nuptiarum Philippi cum Bertrada.
[e) In epistola inter editas 18 vocat eum tantum¬ modo cardinalem. Urbanus quoque ad Anselmum abbatem scribens : Si quid autem tibi vel per eumdem Belvacensem episcopum^ vel per filium nostrum Ro-- gerum.^ de servitio sanctce Romance ecelesice manda- bimus etc Vide inter epist. Urbani ad an. 1092. Is autem Rogerius legatione functus fuisse videtur pro colligendo Romanae ecclesiae censu, in locum Huberti R. E. subdiaconi, in Beccensi monasterio tumulati, de quo ibidem.
Object Description
| Title | Recueil des historiens des Gaules et de la France. Tome Quinzieme. |
| Contributors | Academie des inscriptions & belles-lettres (France) |
| Publisher | Victor Palme, |
| Date | 1878 |
| Call Number | DC3 |
| Language | Latin |
| Subject | Gaul History Sources.; France History Sources. |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/6710742 |
Description
| Title | Page 81 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | EPISTOLiE IVONIS CARNOTENSIS EPISCOPI. 81 A audiam nisi verbum asperum. Quòd enim inter Beccenses et Molismenses mona¬ chos (a) quantulamcumque pacem pro tempore feci, nullam Beccensibus in hoc violentiam intuli : sed abbas Beccensis, cognoscens et erubescens inordinatam spo- liationem factam Molismensibus à quibusdam neophytis monachis suis, multìim me rogavit ut vel pacem inter eos componerem, vel justè inter eosdecernerem. Sed ego propter reverentiam vestram judicium interim distuli ; et gratis oblatà portione vic¬ tualium suorum ab ipso abbate, qucT Molismenses repetebant, jurgia quae inter eos erant pro ipsius abbatis caritate mitigavi. Qua de re non decuit humilitati meae suc¬ censere sublimitatem vestram : quia, si ipsos spoliatores etiam ab inordinata invasione desistere coegissem, majestatem tamen regiam nullatenus offendissem. Sicut enim est regiae potestatis civilia jura servare, et eorum transgressores debita poenà multare; sic episcopalis officii est ecclesiasticas institutiones subditis servandas imponere, et trans- fi gressores earum paterna severitate ad debitum ordinem revocare. Abscindantur ita¬ que qui serenitatem vestram conturbant, quorum persuasionibus si acquieveritis, nec per vias justitiae incedetis, nec ad gaudia patriae ccelestis pervenire valebitis. Quicum¬ que autem illi sunt, si conductum bonum mihi et his qui mecum sunt miseritis, ut securi simus in eundo et redeundo, et apud vos manendo, paratus sum in praesentia vestra omnibus aemulorum meorum objectionibus respondere, et injunctas eorum* calumnias irrefragabili ratione confutare. Nostis enim quantos inimicos habeam pro justitia, maxime in patria ista et in curia vestra. Bene valete, et sacerdotem vestrum nolite impedire, quominus pro incolumitate vestra possit orare. AL caecorum» XVIIL Ad WALTERUM Meldensem episcopum. C Rogatus utrùm quis habere possit in conjugem, quam priùs habuit pellicem, ei consulit Ivo ne Philippi Regis connubium dicto vel facto approbet. Epist. 16. Ifo^ Dei gratid, humilis Carnotensium episcopus, Walterio Meldensium episcopo^ An. 1094. viriliter stare in agone christiano, Literis vestris per portitorem praesentium nu¬ per ad me directis, humilitatem meam consuluit vestra fraternitas , utriim quis habere possit eam mulierem in conjugem , quam priùs habuit (b) pellicem. Quod idcirco vobis videtur illicitum, quia apud vos hactenus fuit insolitum. Nunc vero dicitis hoc ipsum idcirco venisse in dubium, quòd Rogerius (e) Romanae ecclesiae legatus Romae hanc consuetudinem [esse] Silvanectis asseruit, et hoc posse fìeri B. Augustini sententia confirmavit. De qua re vobis respondemus, quia super hoc diversas habemus sententias, alias prohibentes, alias remittentes Quantiim ergo mihi videtur, quòd quidam Patres concubinas uxores fieri vetuerunt, honestatem D conjugii commendantes et foedam concubinatùs consuetudinem coercere cupientes, rigorem justitiae teneri decreverunt. Quòd vero alii aliter scripserunt, hoc intelligo quia, intuitu misericordiae quorumdam imbecillitati occurrentes, rigorem canonum temperare maluerunt. In quibus sententiis non alia mihi videtur esse distantia, nisi ea quam inter se habent judicium et misericordia : quae quoties in unum negotium conveniunt, in discretione rectorum ita consistunt, ut habità consideratione salutis animarum, pro qualitate personarum, pro opportunitate locorum et temporum, nunc severitas canonum possit exerceri, nunc indulgentia quibus oportebit im¬ pendi. De his hactenus. De eo quod monetis, ut pro pace vobis impetranda dominum Regem * suo tem- * Philippum. pore conveniam ; secundùm Comici * sententiam vobis respondeo, quia opus est * Terentii. huic patrono^ quem defensorem paras. Hoc vero vobis consulo, ut conjugium ejus, (a) Lis erat de Pixiacensi ' cella [Poissi] dioecesis darnotensìs, de qua Ivo epist. 39 ad Anselmum recens ordinatum Cantuariensem archiepiscopum. Adstitimus^ inquit^ hoc anno^ pro multa in te bene¬ volentia ^ monachis Beccensibus contra Molismenses^ quantum ratione et auctoritate suffragante potuimus. Et jam de Pixiacensi monasterio plenam per nos eomecuti fuissent justitiam nisi quòd priùs affectant Regis captare benevolentiam. Anselmus autem sub finem anni 1093 ordinatus est Cantuar. archi¬ episcopus, unde ad annum 1094 hanc epistolam retrahimus. Tome XV. [b] Videtur haec controversia tunc agitata fuisse gratià nuptiarum Philippi cum Bertrada. [e) In epistola inter editas 18 vocat eum tantum¬ modo cardinalem. Urbanus quoque ad Anselmum abbatem scribens : Si quid autem tibi vel per eumdem Belvacensem episcopum^ vel per filium nostrum Ro-- gerum.^ de servitio sanctce Romance ecelesice manda- bimus etc Vide inter epist. Urbani ad an. 1092. Is autem Rogerius legatione functus fuisse videtur pro colligendo Romanae ecclesiae censu, in locum Huberti R. E. subdiaconi, in Beccensi monasterio tumulati, de quo ibidem. |
