Page 96 |
Previous | 135 of 1069 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
96
EPISTOL/E IVONIS CARNOTENSIS EPISCOPI.
Galat, n, 9.
Can. Nunc vero, cau. 9, q. 3.
tamen sibi invicem dexteras societatis y ut alter in gentibus y alter in circumcisione prcedi- A caret evangelium, Attendat ergo discretio vestra, utrùra hoc ita fìeri liceat ; et si liceat, utrùra expediat, ne forte odisse et detrectare incipiant jugura vestrum, quos vultis habere subjectos, dum hoc exeraplo suo se intellexerint jure esse privandos. Quanta autem firmitate singulis ecclesiis sua sint jura servanda , deraonstrat Stephanus quintus Papa ita scribens Walberto patriarchae : Miramur prudentiam vestram Cuneensi ecelesice denegare consecrare pastorem y cùm te etiam ad hoc provo- catum noveris apostolica exhortatione, Nunc vero iterato tibi scribimus y nolentes alicujus ecelesice privilegium infringere y licèt apostolica prcerogativd possimus de qua¬ libet ecclesia clericum ordinare, Cùm ergo praecipuà virtus sit viri illustris parcere subjectis et debellare superbos^ cavendum est vestrae solertiae ne glorientur adversùs nos , recalcitrantes adversùs vos , taraquara plus profuerit eis sua repugnantia , quàra nobis obedientibus nostra obedientia. Sed non est opus ut nos raultùm in B dicendo laborenius , quia nihil ultra terrainos Patrum vestram moderationem usurpare arbitramur. Valete.
Epist. 62. Chesn, t. IF^
p, tiz.
An. 1097.
XXXVII. Ad SANCTIONEM Aurelianensem episcopum.
De pace sua cum Adelicia Pu\eacensis castri domina, et ut ille vindictam sumat de Puteacensibus clericis, qui^
spreto interdicto, missas celebrar ant.
/fo, Dei gratidy Carnotensis ecelesice minister y Sanctiom (a) confratri et coepiscopo salutem et servitium, Pacem quam feci cum Adelecia {b) Puteacensis castri domina , super quam admiraraini y non ita feci ut aliquid vestri juris usurparera , sed orane quod ad vestrura jus pertinet, patenter exciperera. Meam enim tantum injuriam remisi, non vestram : et hoc postulavi à fraternitate vestra, ut pro praeteritis injuriis meis supra praedictam feminam nullam exerceretis vindictam. Ad quara rera ^ magna ex parte me compulit timor vester. Signifìcastis enim raihi literis vestris raulta incommoda imminere vobis et ecclesiae vestrae, si differrem pacera cum ea facere. Unde, inventa occasione , volui tam vestris quàra meis comraodis providere. Si ergo restant aliquae injittiae ad propriam parochiam pertinentes, ne videar vobis esse importunus , prout vobis placuerit, et ratio permiserit, eas expostulate. De clericis autem vel monachis Puteacensibus, qui contra interdictum vestrura missas celebraverunt, mortuos sepelierunt, chrisma ahunde acceperunt , hoc vobis respondeo et consulo , ut si gratiam Lugdunensis archiepiscopi pleniter habetis , cujus consensu (e) interdictum vestrum praedicti Puteacenses cassatura fuisse dicunt, plenara secundùra rigorera canonicum super ejusmodi transgressores vindictam exerceatis, ut et istos et alios ab hujusmodi inobedientia compescatis, secundùra illud Apostoli : In promptu habentes ulcisci omnem inobedientiam. Alioquin , levius erit ea supportare , quae non licet ad plenum vindicare. De Gervasio (d) quoque non debet vestra fraternitas mirari vel indignari, quòd eum ad communionera in Paschah curia suscepi. Pro regia enira honorificentia hoc feci, fretus auctoritate legis , in qua legitur : ce Si quos culpatorura regia potestas aut ingratiam benignitatis )) receperit, aut raensae suae participes effecerit, hos etiara sacerdotura et populorum » conventus suscipere in ecclesiastica coraraunione debebit : ut quod principalis )) pietas recipit, necà sacerdotibus Dei alienum habeatur. » Vale.
^^,,,.65. XXXVIII. Ad URBANUM II Papam,
Dubois, Hist, eccl. Paris, t. I, Commendat Guillelmum Parisiensem episcopum, ac rogat ut eum apostolicis literis muniat contra Latiniacen- p. 727 et 740. ji.em abbatem, qui subjectionem ecclesiae Parisiensi debitam excutere nitebatur. Addit qusedam de Senonensi
electo, cujus consecratio impediebatur a Lugdunensi archiepiscopo. r^
2 Cor. X, 6.
An. 1097.
Domino et patri suo Urbano summo Pontifici, Ivo filius suus y salutem et obsequium. Postquam (^) discessi à facie vestrae beatitudinis, multis hinc et inde
(ót) Sanctio ab ipso Ivone consecratus fuit anno 1096, uti diximus in epistolam 54, et an. 1097 loco cedere coactus fuit.
[b) Ebrardus nempe vir ejus an. 1096 in Palaes¬ tinam inter crucesignatos profectùs erat.
(e] Suo «onsensu id factum esse negat Hugo Lugdun. in epistola proxiinè superiori.
^d) Gervasio Castelli - novi Theodemarensis
[Chdteau-neuf en Thimerais'\j quod est dioecesis Carnotensis , toparcha.
[e] Ivo Urbanum Papam convenit nomine Phi¬ lippi Regis prò ipso Guillelmo electo Parisiensi epis¬ copo, apud Montem-pessulanum, mense julio anni 1096, et ab eo discessit post concilium Nemau- sense eodem mense celebratum. Vide , suprà, epist. inter editas 50 et 55.
concurrentibus
D
Object Description
| Title | Recueil des historiens des Gaules et de la France. Tome Quinzieme. |
| Contributors | Academie des inscriptions & belles-lettres (France) |
| Publisher | Victor Palme, |
| Date | 1878 |
| Call Number | DC3 |
| Language | Latin |
| Subject | Gaul History Sources.; France History Sources. |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/6710742 |
Description
| Title | Page 96 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 96 EPISTOL/E IVONIS CARNOTENSIS EPISCOPI. Galat, n, 9. Can. Nunc vero, cau. 9, q. 3. tamen sibi invicem dexteras societatis y ut alter in gentibus y alter in circumcisione prcedi- A caret evangelium, Attendat ergo discretio vestra, utrùra hoc ita fìeri liceat ; et si liceat, utrùra expediat, ne forte odisse et detrectare incipiant jugura vestrum, quos vultis habere subjectos, dum hoc exeraplo suo se intellexerint jure esse privandos. Quanta autem firmitate singulis ecclesiis sua sint jura servanda , deraonstrat Stephanus quintus Papa ita scribens Walberto patriarchae : Miramur prudentiam vestram Cuneensi ecelesice denegare consecrare pastorem y cùm te etiam ad hoc provo- catum noveris apostolica exhortatione, Nunc vero iterato tibi scribimus y nolentes alicujus ecelesice privilegium infringere y licèt apostolica prcerogativd possimus de qua¬ libet ecclesia clericum ordinare, Cùm ergo praecipuà virtus sit viri illustris parcere subjectis et debellare superbos^ cavendum est vestrae solertiae ne glorientur adversùs nos , recalcitrantes adversùs vos , taraquara plus profuerit eis sua repugnantia , quàra nobis obedientibus nostra obedientia. Sed non est opus ut nos raultùm in B dicendo laborenius , quia nihil ultra terrainos Patrum vestram moderationem usurpare arbitramur. Valete. Epist. 62. Chesn, t. IF^ p, tiz. An. 1097. XXXVII. Ad SANCTIONEM Aurelianensem episcopum. De pace sua cum Adelicia Pu\eacensis castri domina, et ut ille vindictam sumat de Puteacensibus clericis, qui^ spreto interdicto, missas celebrar ant. /fo, Dei gratidy Carnotensis ecelesice minister y Sanctiom (a) confratri et coepiscopo salutem et servitium, Pacem quam feci cum Adelecia {b) Puteacensis castri domina , super quam admiraraini y non ita feci ut aliquid vestri juris usurparera , sed orane quod ad vestrura jus pertinet, patenter exciperera. Meam enim tantum injuriam remisi, non vestram : et hoc postulavi à fraternitate vestra, ut pro praeteritis injuriis meis supra praedictam feminam nullam exerceretis vindictam. Ad quara rera ^ magna ex parte me compulit timor vester. Signifìcastis enim raihi literis vestris raulta incommoda imminere vobis et ecclesiae vestrae, si differrem pacera cum ea facere. Unde, inventa occasione , volui tam vestris quàra meis comraodis providere. Si ergo restant aliquae injittiae ad propriam parochiam pertinentes, ne videar vobis esse importunus , prout vobis placuerit, et ratio permiserit, eas expostulate. De clericis autem vel monachis Puteacensibus, qui contra interdictum vestrura missas celebraverunt, mortuos sepelierunt, chrisma ahunde acceperunt , hoc vobis respondeo et consulo , ut si gratiam Lugdunensis archiepiscopi pleniter habetis , cujus consensu (e) interdictum vestrum praedicti Puteacenses cassatura fuisse dicunt, plenara secundùra rigorera canonicum super ejusmodi transgressores vindictam exerceatis, ut et istos et alios ab hujusmodi inobedientia compescatis, secundùra illud Apostoli : In promptu habentes ulcisci omnem inobedientiam. Alioquin , levius erit ea supportare , quae non licet ad plenum vindicare. De Gervasio (d) quoque non debet vestra fraternitas mirari vel indignari, quòd eum ad communionera in Paschah curia suscepi. Pro regia enira honorificentia hoc feci, fretus auctoritate legis , in qua legitur : ce Si quos culpatorura regia potestas aut ingratiam benignitatis )) receperit, aut raensae suae participes effecerit, hos etiara sacerdotura et populorum » conventus suscipere in ecclesiastica coraraunione debebit : ut quod principalis )) pietas recipit, necà sacerdotibus Dei alienum habeatur. » Vale. ^^,,,.65. XXXVIII. Ad URBANUM II Papam, Dubois, Hist, eccl. Paris, t. I, Commendat Guillelmum Parisiensem episcopum, ac rogat ut eum apostolicis literis muniat contra Latiniacen- p. 727 et 740. ji.em abbatem, qui subjectionem ecclesiae Parisiensi debitam excutere nitebatur. Addit qusedam de Senonensi electo, cujus consecratio impediebatur a Lugdunensi archiepiscopo. r^ 2 Cor. X, 6. An. 1097. Domino et patri suo Urbano summo Pontifici, Ivo filius suus y salutem et obsequium. Postquam (^) discessi à facie vestrae beatitudinis, multis hinc et inde (ót) Sanctio ab ipso Ivone consecratus fuit anno 1096, uti diximus in epistolam 54, et an. 1097 loco cedere coactus fuit. [b) Ebrardus nempe vir ejus an. 1096 in Palaes¬ tinam inter crucesignatos profectùs erat. (e] Suo «onsensu id factum esse negat Hugo Lugdun. in epistola proxiinè superiori. ^d) Gervasio Castelli - novi Theodemarensis [Chdteau-neuf en Thimerais'\j quod est dioecesis Carnotensis , toparcha. [e] Ivo Urbanum Papam convenit nomine Phi¬ lippi Regis prò ipso Guillelmo electo Parisiensi epis¬ copo, apud Montem-pessulanum, mense julio anni 1096, et ab eo discessit post concilium Nemau- sense eodem mense celebratum. Vide , suprà, epist. inter editas 50 et 55. concurrentibus D |
