Page 145 |
Previous | 184 of 1069 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
An. 889.
An. 988, An. 1017.
EPISTOLiE IVONIS CARNOTENSIS EPISCOPI 145
Senonensi, et uxor ejus , nullo praesente metropolitano , à quibusdam episcopis in Reges sunt consecrati et coronati.Unde in Gestis Francorum ita legitur : <( Audientes )) Hugo abbas et caeteri primates, qui cum fìliis quondam senioris sui Ludovici » agebant, Ludovicu^i nepotem cum uxore sua ad has partes venturum, quosdam T) episcopos miserunt ad Ferrarias monasterium , et ibi consecrari eos et coronari » in Reges fecerunt. » Item in Gestis Francorum : ce Supererant duo filii Roberti y) Comitis Andegavorum, qui fuit Saxonici generis vir. Ex his senior Odo dicebatur, » Robertus alter. Ex his majorem natu Odonem Franci et Rurgundiones, Aquita- y> niensesque proceres congregati in unum , licèt reluctantem, tutorem Caroli pueri, » regnique elegerunt gubernatoiem, quem unxit * Waiterus archiepiscopus Senonum. y> Item, Carolus Simplex in carcere positus Rodulfum nobilem fìlium Ricardi ,< Bur- jy y> gundionum Ducem , quem de fonte sacro susceperat, una cum Consilio Hugonis 7) Magni, fìlii supradicti Roberti, et procerum Francorum , in regnum sublimavit. x> Unctus vero esl in Regem ipse Rodulfus, in idus julii *, Suessionis civitate. Post ^"' ^^^ y> mortem Rodulfì Regis, per Willelmum archiepiscopum reductus est ab Anglia » Ludovicus fìlius Caroli Simplicis in Franciam , et i v (a) kal. julii * unctus est in * ^^' ^^^* » Regem apud Laudunum. Post translationem vero regni Francorum in progeniem y^ Hugonis Magni Ducis, Robertus piissimus Rex, fìlius Hugonis Regis, Aurelianis )y est in Regem consecratus et coronatus ^, Cujus fìlius Hugo juvenis Compendii )) est unctus , et in Re^em sublimatus *. »
Ex his et hujusmodi exemplis manifestum est quòd Francorum Reges non omnes in Remensi ecclesia, vel à Remensibus archiepiscopis sunt consecrati : sed multi in multis aliis locis, et à multis aliis personis consecrati sunt. Quae omnia si retexerentur, et prolixam facerent orationem, et superfluam disputationem , ciim nullis scriptis vel exemplis probari possit, Remensem archiepiscopum Francorum Regem extra Belgicam unxisse aut coronasse. Ciim ergo haec eadem potestas sit cujusque metropolitani in metropoli sua , mirum videtur (b) quare unus in proprium jus ambiai vindicare quod multorum constat esse commune : nisi forte quis dicere audeat, majorem vim sacramentorum esse apud alios quàm apud alios ; quod schis¬ maticum esset, et unitatem ecclesiae dividerei. Haec dicentes non reprehendimus institutionem ecclesiasticam , per quam pax ecclesiae fìrmiiis colligata est, ciim in¬ feriores à superioribus sacramentorum dispensationem suscipiunt, nec ultra quàm sibi concessum est usurpare praesumunt. Verùm ubi personarum aequalis est potestas , quarum altera alteri nihil praeter caritatem debet, si altera alteri jus suum vult detrahere , et sibi soli arrogare, sua quaerens , deceptus est saeculi ambitione. Nos Yi quippe Remensi ecclesiae non invidemus ; et si Reges Francorum erga eam habuerint tantam devotionem, ut malint à metropolitano ejus consecrari quàm ab alio , non repugnamus, non dolemus : immo super benedictionem eorum, si nos adesse conti¬ gerit, gratanter loco idiolae amen respondebimus.
Supradictà vero verborum serie ostensum est , in unctione Ludovici Regis nihil nos fecisse contra morem. Restat ut ostendamus, nihil nos fecisse contra legem. Lex quippe est praeceptio vel prohibitio scripta , ad communem utilitatem referens quidquid jubet aut prohibet. Contra hanc ergo nihil fecimus , qui nulla contra¬ dictione prohibiti, communi utilitati in hoc facto, caritate suggerente, consuluimus. Si vero privilegiis nititur Remensis ecclesia , illa privilegia apud nos nulla sunt, quia nec in generalibus conciliis nobis audientibus sunt recitata , nec ad ecclesias nostras epistolari maturitate directa, et, ut manifestiùs dicamus, nulla nobis familiari vel publica relatione propalata. Illius ergo legis praevaricatores non sumus, cujus auditores nunquam fuimus. Quae tamen si audita esset, nihil nobis obesse deberet. Lex enim justa debet esse et possibilis, loco et tempori congruens. Justa si sit. Deus scit. Nos autem interim nec ut justam approbamus, nec ut injustam condemnamus , quam adhuc ignoramus. Possibilis vero non erat, quia consecratio Regis Remis ab archiepiscopo ecclesiae nondura inthronisato sine summa perturbatione et san¬ guinis effusione celebrari non poterat. Loco non conveniebat, quia civitas sub
coronatus fuit apud Ferrarias, sed filii ejus Ludo- ab Ivone male intellectà fuisse Francorum Gesta.
VICUS et Carlomannus ibi anno 879 maugurati («) In cod. 2887 A. imper. Biblioth. quo utnnar^
sunt, non quidem ab episcopis illuc destinatis, sed xn kal. julii.
ab Ansegiso Senonensi metropolitano. Unde liquet [b) Alias, non video quare.
Tome XV. T
Object Description
| Title | Recueil des historiens des Gaules et de la France. Tome Quinzieme. |
| Contributors | Academie des inscriptions & belles-lettres (France) |
| Publisher | Victor Palme, |
| Date | 1878 |
| Call Number | DC3 |
| Language | Latin |
| Subject | Gaul History Sources.; France History Sources. |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/6710742 |
Description
| Title | Page 145 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | An. 889. An. 988, An. 1017. EPISTOLiE IVONIS CARNOTENSIS EPISCOPI 145 Senonensi, et uxor ejus , nullo praesente metropolitano , à quibusdam episcopis in Reges sunt consecrati et coronati.Unde in Gestis Francorum ita legitur : <( Audientes )) Hugo abbas et caeteri primates, qui cum fìliis quondam senioris sui Ludovici » agebant, Ludovicu^i nepotem cum uxore sua ad has partes venturum, quosdam T) episcopos miserunt ad Ferrarias monasterium , et ibi consecrari eos et coronari » in Reges fecerunt. » Item in Gestis Francorum : ce Supererant duo filii Roberti y) Comitis Andegavorum, qui fuit Saxonici generis vir. Ex his senior Odo dicebatur, » Robertus alter. Ex his majorem natu Odonem Franci et Rurgundiones, Aquita- y> niensesque proceres congregati in unum , licèt reluctantem, tutorem Caroli pueri, » regnique elegerunt gubernatoiem, quem unxit * Waiterus archiepiscopus Senonum. y> Item, Carolus Simplex in carcere positus Rodulfum nobilem fìlium Ricardi ,< Bur- jy y> gundionum Ducem , quem de fonte sacro susceperat, una cum Consilio Hugonis 7) Magni, fìlii supradicti Roberti, et procerum Francorum , in regnum sublimavit. x> Unctus vero esl in Regem ipse Rodulfus, in idus julii *, Suessionis civitate. Post ^"' ^^^ y> mortem Rodulfì Regis, per Willelmum archiepiscopum reductus est ab Anglia » Ludovicus fìlius Caroli Simplicis in Franciam , et i v (a) kal. julii * unctus est in * ^^' ^^^* » Regem apud Laudunum. Post translationem vero regni Francorum in progeniem y^ Hugonis Magni Ducis, Robertus piissimus Rex, fìlius Hugonis Regis, Aurelianis )y est in Regem consecratus et coronatus ^, Cujus fìlius Hugo juvenis Compendii )) est unctus , et in Re^em sublimatus *. » Ex his et hujusmodi exemplis manifestum est quòd Francorum Reges non omnes in Remensi ecclesia, vel à Remensibus archiepiscopis sunt consecrati : sed multi in multis aliis locis, et à multis aliis personis consecrati sunt. Quae omnia si retexerentur, et prolixam facerent orationem, et superfluam disputationem , ciim nullis scriptis vel exemplis probari possit, Remensem archiepiscopum Francorum Regem extra Belgicam unxisse aut coronasse. Ciim ergo haec eadem potestas sit cujusque metropolitani in metropoli sua , mirum videtur (b) quare unus in proprium jus ambiai vindicare quod multorum constat esse commune : nisi forte quis dicere audeat, majorem vim sacramentorum esse apud alios quàm apud alios ; quod schis¬ maticum esset, et unitatem ecclesiae dividerei. Haec dicentes non reprehendimus institutionem ecclesiasticam , per quam pax ecclesiae fìrmiiis colligata est, ciim in¬ feriores à superioribus sacramentorum dispensationem suscipiunt, nec ultra quàm sibi concessum est usurpare praesumunt. Verùm ubi personarum aequalis est potestas , quarum altera alteri nihil praeter caritatem debet, si altera alteri jus suum vult detrahere , et sibi soli arrogare, sua quaerens , deceptus est saeculi ambitione. Nos Yi quippe Remensi ecclesiae non invidemus ; et si Reges Francorum erga eam habuerint tantam devotionem, ut malint à metropolitano ejus consecrari quàm ab alio , non repugnamus, non dolemus : immo super benedictionem eorum, si nos adesse conti¬ gerit, gratanter loco idiolae amen respondebimus. Supradictà vero verborum serie ostensum est , in unctione Ludovici Regis nihil nos fecisse contra morem. Restat ut ostendamus, nihil nos fecisse contra legem. Lex quippe est praeceptio vel prohibitio scripta , ad communem utilitatem referens quidquid jubet aut prohibet. Contra hanc ergo nihil fecimus , qui nulla contra¬ dictione prohibiti, communi utilitati in hoc facto, caritate suggerente, consuluimus. Si vero privilegiis nititur Remensis ecclesia , illa privilegia apud nos nulla sunt, quia nec in generalibus conciliis nobis audientibus sunt recitata , nec ad ecclesias nostras epistolari maturitate directa, et, ut manifestiùs dicamus, nulla nobis familiari vel publica relatione propalata. Illius ergo legis praevaricatores non sumus, cujus auditores nunquam fuimus. Quae tamen si audita esset, nihil nobis obesse deberet. Lex enim justa debet esse et possibilis, loco et tempori congruens. Justa si sit. Deus scit. Nos autem interim nec ut justam approbamus, nec ut injustam condemnamus , quam adhuc ignoramus. Possibilis vero non erat, quia consecratio Regis Remis ab archiepiscopo ecclesiae nondura inthronisato sine summa perturbatione et san¬ guinis effusione celebrari non poterat. Loco non conveniebat, quia civitas sub coronatus fuit apud Ferrarias, sed filii ejus Ludo- ab Ivone male intellectà fuisse Francorum Gesta. VICUS et Carlomannus ibi anno 879 maugurati («) In cod. 2887 A. imper. Biblioth. quo utnnar^ sunt, non quidem ab episcopis illuc destinatis, sed xn kal. julii. ab Ansegiso Senonensi metropolitano. Unde liquet [b) Alias, non video quare. Tome XV. T |
