Page 146 |
Previous | 185 of 1069 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
146 EPISTOLiE IVONIS GARNOTENSIS EPISCOPI.
anathemate (a) posila erat. Tempori opportuna non erat, quia, si consecratio Regis differretur, regni status et ecclesiae pax graviter periclitaretur. Quod ergo fecimus, salubri deliberatione et providà dispensatione fecimus, nulli invidentes, nullius aucto¬ ritatem nobis arrogare molientes, sed nos intra terminos nostros simplici oculo cohi¬ bentes. Sentiant aliter qui volunt: non timemus tribunal terreni judicis, quia securos nos facit conscientia nostra ante tribunal interni cognitoris. Novimus enim quia neces¬ sariae dispensationis modus nulli unquam sapientium displicuit : quam non solùm privatae leges, quibus nec fidei veritati, nec morum honestati consulitur, sed etiam leges generales contra haereticos vel sceleratos promulgatae admittunt, quando majoribus morbis sanandis, vel majoribus malis amovendis, meliiis subvenit mode- ratio sincerae caritatis, quàm rigor indiscreta^ severitatis. Haec primo ex auctoritate evangelica , dehinc ex actibus Apostolorum, tertiò ex epistolis Apostoli, postremo ^ ex decretis Romanorum Pontificum, caeterorumque orthodoxorum Patrum sen¬ tentiis facile probarent, nisi prolixitas epistolae modum excedere videretur.
£11!?;.. GXV. Ad PASCHALEM II Papam.
1106, num. 51.
Chesn. t. IFy Significat Raduìfum Remensem archiepiscopum ingratiam Regis Francorum receptum fuisse, expulso invasore p, 239. Gervasio, eà tamen lege ut Regi fidelitatem per manum et sacramentum faceret.
An. 1109 PASCHALIS summo Pontijìci y Ivoy humilis ecelesice Carnotensis ministery dilee-
^ ' tionem filii et obedientiam per cuncta subjecti, Notum esse volumus excelientiae vestrae,
quia ego et domnus Theobaldus beati Martini monasterii Parisiensis prior, audientes miserabilem et mirabilem Remensis ecclesiae desolationem, ausu familiaritatis oppor- ttmè et importune Regem(&) Francorum interpellavimus, quatinus praedictae ecclesiae, expulso invasore Gervasio, pacem restitueret, et domnum Raduìfum ejusdem ecclesiae ^ metropolitanum , in gratiam suam receptum, eidem ecclesiae praeesse concederet. Acquievi tandem precibus nostris, et concessit ut eum ad curiam suam, quae Aure¬ lianis in Natali Domini congreganda erat, securè adduceremus , et ibi cum eo et cum principibus regni de hoc negotio, quantum fìeri posset, salva regni integritate tractaremus. Factum est ut condictum erat ; et convenientes in curiam, multiplicatis intercessoribus petitionem nostrana semel et saepiùs replicavimus. Sed, reclamante curia , plenariam pacem impetrare nequivimus , nisi praedictus metropolitanus per manum et sacramentum eam fidelitatem Regi faceret, quam praedecessoribus suis Regibus Francorum antea fecerant omnes Remenses archiepiscopi, et caeteri regni Francorum quamhbet religiosi et sancti episcopi. Quod persuadentibus et impellen- tibus totius curiae optimatibus, etsi propter mandatorum rigorem miniis licebat, factum est tamen, quia ecclesiasticae paci et fraternae dilectioni sic expediebat. Ciim ^ enim plenitudo legis sit caritas, in hoc legibus obtemperatum esse credimus, in quo caritatis opus impletum esse cognovimus. Petimus ergo flexis genibus cordis, ut hoc eodem intuitu caritatis et pacis veniale habeat paterna moderatio, quod illicitum facit non aeterna lex, sed intentione acquirendae libertatis praesidentium sola prohi¬ bitio. In excessibus ergo filiorum, utili dispensatione et compensatione contractis, sufficiat patri verbum pro verbere, et devota filiorum supplieatio pro summo repu¬ tetur supplicio. Si enim vult apostolica auctoritas omnia quae medicinali condes- censionedispensantur, districtè judicare, oportebit pene omnes ministros administra- tionibus suis renunciare,aut de mundo exire : nec habebunt ubi seminent spiritualia,
Can. Necessa- i^ìsi permittatur aliqua tolerare carnaHa. Unde necessitati temporum cedendum ria et seqq. cau. essc apostolica docct sublimitas, et orthodoxorum consulit auctoritas, dicens : Quia^
'^ ubi populorum strages jacent y detrahendum est aliquid canonum severitati y ut majoribus E
morbis sanandis caritas sincera subveniat, Haec dicendo tamen doctam paternitatem vestram non docemus ; sed eamdem consulendo et rogando monemus, ut ibi consilii et pietatis studeatis visceribus abundare, ubi fas non est debitam fortitudinem exercere. Valete.
[a) Ab ipso Paschali pontifice , uti colligere datur (b) Ludovicum^ de quo item ad ipsum Radul-
ex bis Alberici verbis ad an. 1108 : Paschalis Papa fum scribens epist. 188, sub finem, De ccetero.^
concilium tenuit Trecis. Ibi cassavit electionem Ger- ait Ivo, sciat dilectio vestra quia pro pace Re-
vasii , filii Comitis Reitestensis (qui auctoritate regia mensis ecelesice et vestra Regem humiliter et fideliter
sedein occnpahat^ .^ et Raduìfum prcepositum ordinavit interpellavimus^ et suo tempore interpellare non
m Remensem archiepisc, etc. Tomo XIII, p, 689. desistemus.
Object Description
| Title | Recueil des historiens des Gaules et de la France. Tome Quinzieme. |
| Contributors | Academie des inscriptions & belles-lettres (France) |
| Publisher | Victor Palme, |
| Date | 1878 |
| Call Number | DC3 |
| Language | Latin |
| Subject | Gaul History Sources.; France History Sources. |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/6710742 |
Description
| Title | Page 146 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 146 EPISTOLiE IVONIS GARNOTENSIS EPISCOPI. anathemate (a) posila erat. Tempori opportuna non erat, quia, si consecratio Regis differretur, regni status et ecclesiae pax graviter periclitaretur. Quod ergo fecimus, salubri deliberatione et providà dispensatione fecimus, nulli invidentes, nullius aucto¬ ritatem nobis arrogare molientes, sed nos intra terminos nostros simplici oculo cohi¬ bentes. Sentiant aliter qui volunt: non timemus tribunal terreni judicis, quia securos nos facit conscientia nostra ante tribunal interni cognitoris. Novimus enim quia neces¬ sariae dispensationis modus nulli unquam sapientium displicuit : quam non solùm privatae leges, quibus nec fidei veritati, nec morum honestati consulitur, sed etiam leges generales contra haereticos vel sceleratos promulgatae admittunt, quando majoribus morbis sanandis, vel majoribus malis amovendis, meliiis subvenit mode- ratio sincerae caritatis, quàm rigor indiscreta^ severitatis. Haec primo ex auctoritate evangelica , dehinc ex actibus Apostolorum, tertiò ex epistolis Apostoli, postremo ^ ex decretis Romanorum Pontificum, caeterorumque orthodoxorum Patrum sen¬ tentiis facile probarent, nisi prolixitas epistolae modum excedere videretur. £11!?;.. GXV. Ad PASCHALEM II Papam. 1106, num. 51. Chesn. t. IFy Significat Raduìfum Remensem archiepiscopum ingratiam Regis Francorum receptum fuisse, expulso invasore p, 239. Gervasio, eà tamen lege ut Regi fidelitatem per manum et sacramentum faceret. An. 1109 PASCHALIS summo Pontijìci y Ivoy humilis ecelesice Carnotensis ministery dilee- ^ ' tionem filii et obedientiam per cuncta subjecti, Notum esse volumus excelientiae vestrae, quia ego et domnus Theobaldus beati Martini monasterii Parisiensis prior, audientes miserabilem et mirabilem Remensis ecclesiae desolationem, ausu familiaritatis oppor- ttmè et importune Regem(&) Francorum interpellavimus, quatinus praedictae ecclesiae, expulso invasore Gervasio, pacem restitueret, et domnum Raduìfum ejusdem ecclesiae ^ metropolitanum , in gratiam suam receptum, eidem ecclesiae praeesse concederet. Acquievi tandem precibus nostris, et concessit ut eum ad curiam suam, quae Aure¬ lianis in Natali Domini congreganda erat, securè adduceremus , et ibi cum eo et cum principibus regni de hoc negotio, quantum fìeri posset, salva regni integritate tractaremus. Factum est ut condictum erat ; et convenientes in curiam, multiplicatis intercessoribus petitionem nostrana semel et saepiùs replicavimus. Sed, reclamante curia , plenariam pacem impetrare nequivimus , nisi praedictus metropolitanus per manum et sacramentum eam fidelitatem Regi faceret, quam praedecessoribus suis Regibus Francorum antea fecerant omnes Remenses archiepiscopi, et caeteri regni Francorum quamhbet religiosi et sancti episcopi. Quod persuadentibus et impellen- tibus totius curiae optimatibus, etsi propter mandatorum rigorem miniis licebat, factum est tamen, quia ecclesiasticae paci et fraternae dilectioni sic expediebat. Ciim ^ enim plenitudo legis sit caritas, in hoc legibus obtemperatum esse credimus, in quo caritatis opus impletum esse cognovimus. Petimus ergo flexis genibus cordis, ut hoc eodem intuitu caritatis et pacis veniale habeat paterna moderatio, quod illicitum facit non aeterna lex, sed intentione acquirendae libertatis praesidentium sola prohi¬ bitio. In excessibus ergo filiorum, utili dispensatione et compensatione contractis, sufficiat patri verbum pro verbere, et devota filiorum supplieatio pro summo repu¬ tetur supplicio. Si enim vult apostolica auctoritas omnia quae medicinali condes- censionedispensantur, districtè judicare, oportebit pene omnes ministros administra- tionibus suis renunciare,aut de mundo exire : nec habebunt ubi seminent spiritualia, Can. Necessa- i^ìsi permittatur aliqua tolerare carnaHa. Unde necessitati temporum cedendum ria et seqq. cau. essc apostolica docct sublimitas, et orthodoxorum consulit auctoritas, dicens : Quia^ '^ ubi populorum strages jacent y detrahendum est aliquid canonum severitati y ut majoribus E morbis sanandis caritas sincera subveniat, Haec dicendo tamen doctam paternitatem vestram non docemus ; sed eamdem consulendo et rogando monemus, ut ibi consilii et pietatis studeatis visceribus abundare, ubi fas non est debitam fortitudinem exercere. Valete. [a) Ab ipso Paschali pontifice , uti colligere datur (b) Ludovicum^ de quo item ad ipsum Radul- ex bis Alberici verbis ad an. 1108 : Paschalis Papa fum scribens epist. 188, sub finem, De ccetero.^ concilium tenuit Trecis. Ibi cassavit electionem Ger- ait Ivo, sciat dilectio vestra quia pro pace Re- vasii , filii Comitis Reitestensis (qui auctoritate regia mensis ecelesice et vestra Regem humiliter et fideliter sedein occnpahat^ .^ et Raduìfum prcepositum ordinavit interpellavimus^ et suo tempore interpellare non m Remensem archiepisc, etc. Tomo XIII, p, 689. desistemus. |
