Page 156 |
Previous | 195 of 1069 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
156 EPISTOLyE IVONIS CARNOTENSIS EPISCOPI.
* Al. concessi. ^ AL neminem.
Ed. montis.
Epist. 235.
An. 1111.
1 Hildebertus. ^ Rainaldus.
Al. unitati.
decanum ecclesiae et per me, et per literas domni Richardi Albanensis episcopi y ^ legati vestri, studiose quaesiissem, nec unus inventus est qui vellet aut valeret ad hoc officium promoveri aut eligi. Consilio itaque ejusdem legati et pene totius ecclesiae, nullo repugnante, nullo contradicente, prout melius potui, ne ecclesia saepiùs inde perturbaretur, personaliter ordinavi, et honesto clerico, et eidem rei administrandae et defendendae utili, contuli *. Ad quam ordinationem alium minime * quaesissem, nisi illum qui tenebat alterara partera ; sed suspectus erat ecclesiae, tamquam per eum turbatio h^c orta fuisset in ecclesia. Isto vero ibi posito, et murraur sedatum est, et quievit ecclesia.
Ne ergo de caetero ecclesia hàc vana occasione perturbetur, flexis genibus cordis paternae pietati supplicamus, ut causam quae semel decisa est, propter cupidorum et raalivolorura delationem non iteretis, et pacem quam nunc habet ecclesia, non tantum non concutiatis, sed etiam debito paternitatis affectu coUau- B detiS; et de caetero senectutem meam propter superfluam et impunitam appellatorum licentiam vexari non permittatis. Dum enim premit nos à praelata potestate illata adversitas, regendi in nobis debilitatur auctoritas ; cùm ecclesiasticam in eos non audemus exercere disciplinam, qui eam adversùm nos appellant, non confidentià justitiae, sed pro dilatione sententiae. Quòd si juvenili vigore possemus adhuc peditare per ruinosas (a) Alpium vias, equitare per praecipites praeterfluentium torrentiura undas, et praecedere aut subsequi ad apostolicam sedem delatores nostros, procul dubio refrenaretse murmurantium lingua, quae parùm adhuc novit quid distet inter serenitatem caritatis et caliginem cupiditatis. Si ergo aliquod temperamentum adversùs haec incommoda non procuraveritis, et inveteratis dierum malorum et indisciplinatis juvenibus, qui vix sunt digni habere quae habent , nedum ambire quae non habent, vexandum me exposueritis ; unum restat mihi C tutum et totum consilium, assumptispennis columbae, à molestiis inutilibus avolare, et in solitudine mentis * requiescere, ubi exspectem eum qui salvum me faciat à pusiUanimitate mentis et inquietudine : cùm et ante episcopatum et in episcopatu semper voluntas mea fuerit magis in loco humili salvari, quàm in alto periclitari ; et in domo Dei magis abjectum esse^ quàm illis praeesse quibus non possem prodesse. Sed quia tantae sublimitatis aures ad fastidium verbis nolumus onerare, si qua minùs de necessariis dicta sunt, isti fratres supplebunt, et, si opus fuerit, probabunt. Valete.
Hom.X, 10.
CXXXIIL Ad RADULE UM Turonensem archiepiscopum.
Circa professionem subjectionis ab abbate Majoris-monasterii faciendam, sufficere ait oris confessionem, etiam
data dextera non confirmatam.
Radulfo^ Dei gratidy Turonum archiepiscopo y hoy humilis Carnotensis ecelesice minister , salutem et servitium, A udivi, et gavisus sum , quòd vicini episcopi Ceno¬ manensis * et Andegavensis^ pacem reformare studeant inter metropolitanara sedem vestram et fratres Majoris-monasterii ; et ad hoc unum solum restare, quòd abbas (&) idquodprofitetur ore, non vult data dextera confirmare. Sed haec dissensio quantum fuerit illi monasterio sumptuosa, vobis autem laboriosa, mehùs me novit prudentià vestra. Unde consulendum excelientiae vestrae ut paci et unanimitati "^ studeatis , quatinus et monasterium debitam vobis subjectionem exhibeat, et aetatis vestrae gravitas reliquos dies vitae suae in pace et quiete perficiat. Si enim debitam subjec¬ tionem abbas ore professus fuerit, cùm ad obtinendam salutem sufficiat professio oris cum fide cordis, credo quia cùm hoc in audientia ecclesiae testificatus fuerit, promissionem suam irritam non faciet : quod in infamiam eum truderet, et dam¬ nationi obnoxium faceret. Uti enim se habet simplicitas hominum, plus horret hoc abbas facere, quia est insohtum, quàm quia sit illicitum. Et cùm dicat Apostolus^ Corde creditur ad justitiam , ore autem confessio fit ad salutem ;. quod sufficit ad salutem, sufficere mihi posse videtur ad proraittendam subjectionem. Plura scrip¬ sissem, sed sapienti satis dictum est. Valete.
D
K
(a) Al. rumosas ; forte dumosas.
(b) Guillélmus , qui electus fuit abbas an. 1105, prout colligitur ex instrumento quod recitat Ache¬ rius in notis ad opera Guiberti de Novigento ,
p. 590. Unde liquet quando tempore agitata fuerit hsec controversia, quae quantis animorum aestibus tunc temporis ageretur inler abbates et episcopos , videre est in opusculo à nobis edito t. XIV, p. 270*
Object Description
| Title | Recueil des historiens des Gaules et de la France. Tome Quinzieme. |
| Contributors | Academie des inscriptions & belles-lettres (France) |
| Publisher | Victor Palme, |
| Date | 1878 |
| Call Number | DC3 |
| Language | Latin |
| Subject | Gaul History Sources.; France History Sources. |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/6710742 |
Description
| Title | Page 156 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 156 EPISTOLyE IVONIS CARNOTENSIS EPISCOPI. * Al. concessi. ^ AL neminem. Ed. montis. Epist. 235. An. 1111. 1 Hildebertus. ^ Rainaldus. Al. unitati. decanum ecclesiae et per me, et per literas domni Richardi Albanensis episcopi y ^ legati vestri, studiose quaesiissem, nec unus inventus est qui vellet aut valeret ad hoc officium promoveri aut eligi. Consilio itaque ejusdem legati et pene totius ecclesiae, nullo repugnante, nullo contradicente, prout melius potui, ne ecclesia saepiùs inde perturbaretur, personaliter ordinavi, et honesto clerico, et eidem rei administrandae et defendendae utili, contuli *. Ad quam ordinationem alium minime * quaesissem, nisi illum qui tenebat alterara partera ; sed suspectus erat ecclesiae, tamquam per eum turbatio h^c orta fuisset in ecclesia. Isto vero ibi posito, et murraur sedatum est, et quievit ecclesia. Ne ergo de caetero ecclesia hàc vana occasione perturbetur, flexis genibus cordis paternae pietati supplicamus, ut causam quae semel decisa est, propter cupidorum et raalivolorura delationem non iteretis, et pacem quam nunc habet ecclesia, non tantum non concutiatis, sed etiam debito paternitatis affectu coUau- B detiS; et de caetero senectutem meam propter superfluam et impunitam appellatorum licentiam vexari non permittatis. Dum enim premit nos à praelata potestate illata adversitas, regendi in nobis debilitatur auctoritas ; cùm ecclesiasticam in eos non audemus exercere disciplinam, qui eam adversùm nos appellant, non confidentià justitiae, sed pro dilatione sententiae. Quòd si juvenili vigore possemus adhuc peditare per ruinosas (a) Alpium vias, equitare per praecipites praeterfluentium torrentiura undas, et praecedere aut subsequi ad apostolicam sedem delatores nostros, procul dubio refrenaretse murmurantium lingua, quae parùm adhuc novit quid distet inter serenitatem caritatis et caliginem cupiditatis. Si ergo aliquod temperamentum adversùs haec incommoda non procuraveritis, et inveteratis dierum malorum et indisciplinatis juvenibus, qui vix sunt digni habere quae habent , nedum ambire quae non habent, vexandum me exposueritis ; unum restat mihi C tutum et totum consilium, assumptispennis columbae, à molestiis inutilibus avolare, et in solitudine mentis * requiescere, ubi exspectem eum qui salvum me faciat à pusiUanimitate mentis et inquietudine : cùm et ante episcopatum et in episcopatu semper voluntas mea fuerit magis in loco humili salvari, quàm in alto periclitari ; et in domo Dei magis abjectum esse^ quàm illis praeesse quibus non possem prodesse. Sed quia tantae sublimitatis aures ad fastidium verbis nolumus onerare, si qua minùs de necessariis dicta sunt, isti fratres supplebunt, et, si opus fuerit, probabunt. Valete. Hom.X, 10. CXXXIIL Ad RADULE UM Turonensem archiepiscopum. Circa professionem subjectionis ab abbate Majoris-monasterii faciendam, sufficere ait oris confessionem, etiam data dextera non confirmatam. Radulfo^ Dei gratidy Turonum archiepiscopo y hoy humilis Carnotensis ecelesice minister , salutem et servitium, A udivi, et gavisus sum , quòd vicini episcopi Ceno¬ manensis * et Andegavensis^ pacem reformare studeant inter metropolitanara sedem vestram et fratres Majoris-monasterii ; et ad hoc unum solum restare, quòd abbas (&) idquodprofitetur ore, non vult data dextera confirmare. Sed haec dissensio quantum fuerit illi monasterio sumptuosa, vobis autem laboriosa, mehùs me novit prudentià vestra. Unde consulendum excelientiae vestrae ut paci et unanimitati "^ studeatis , quatinus et monasterium debitam vobis subjectionem exhibeat, et aetatis vestrae gravitas reliquos dies vitae suae in pace et quiete perficiat. Si enim debitam subjec¬ tionem abbas ore professus fuerit, cùm ad obtinendam salutem sufficiat professio oris cum fide cordis, credo quia cùm hoc in audientia ecclesiae testificatus fuerit, promissionem suam irritam non faciet : quod in infamiam eum truderet, et dam¬ nationi obnoxium faceret. Uti enim se habet simplicitas hominum, plus horret hoc abbas facere, quia est insohtum, quàm quia sit illicitum. Et cùm dicat Apostolus^ Corde creditur ad justitiam , ore autem confessio fit ad salutem ;. quod sufficit ad salutem, sufficere mihi posse videtur ad proraittendam subjectionem. Plura scrip¬ sissem, sed sapienti satis dictum est. Valete. D K (a) Al. rumosas ; forte dumosas. (b) Guillélmus , qui electus fuit abbas an. 1105, prout colligitur ex instrumento quod recitat Ache¬ rius in notis ad opera Guiberti de Novigento , p. 590. Unde liquet quando tempore agitata fuerit hsec controversia, quae quantis animorum aestibus tunc temporis ageretur inler abbates et episcopos , videre est in opusculo à nobis edito t. XIV, p. 270* |
