Page 172 |
Previous | 211 of 1069 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
i72 EPISTOLiE IVONIS GARNOTENSIS EPISCOPI.
*Can. dist. 11.
Fides.,
Epist. 268.
An. Ilio.
de ecclesia S. Nicolai adversùs monachos Majoris-monasterii, quse sita est in mu- A nicipio quod Gurvavilla dicitur, quam aliquando contra jura ecclesiastica occupare praesumpserunt. Sed secundùm legum '^ tramitem, quod ab eis contra leges praesump¬ tum est, praecipiente legato apostohco domno Hugone Diensi episcopo, per leges dissolutum est. Hanc igitur causam idcirco tractandam suscepi, quia in propria persona me eam posse tractare putavi. Nunc vero, quia adhuc equitare vel vehiculum ahquod sustinere non valeo , supplico Sanctitati vestrae, quatinus ita sincere tractari faciatis causam istam^ ut propter insufficientiam vicariorum nullum praejudicium patiatur absentia mea ; sed potiiis, si necessarium fuerit, secundìim tenorem canonum, congruo loco vel tempore exspectetur praesentia mea. Quidquid enim monachi dicant, si praesens essem, probarem irrefragabihter nihil monachos illos in praedicta ecclesia habuisse nisi per invasionem , partim clericis de loco expulsis , partim comminationibus territis, partim graviter percussis ; nec firmamenta chartarum B habere, sive de apostohca manu, sive de episcopali, nisi extorta per subreptionem. Sic ergo in hac causa soUicitudini vestrae providete, ut ciim fama hujus rei longè latèque sonuerit, honor sit Dei et sanctae Romanae ecclesiae. Valete.
CLVL Ad Episcopos quibus delegata fuerat controversia sua cum monachis Majoris- monasterii.
Expostulat injuriam sibi factam ab abbate Majoris-monasterii^ qui injustum et inordinatum de eo clamorem
fecerat ad apostolicam sedem.
E Piscopis Waloni (a) Relvacensiy Gulielmo Catalaunensiy Godefrido Ambianensiy Clarebaldo Silvanectensi y Ivo y humilis ecelesice Carnotensis ministery spiritu scientice et pietatis et zelo justitice abundare. Gum secundìim decretales paginas et scita canonum C omnes controversiae ecclesiasticae in locis in quibus ortae sunt primo sint discutiendae, et, nisi appellatum fuerit, terminandae; abbas Majoris-monasterii, postposito ordine judiciario, contemptà fraterna caritate, et injustum et inordinatum clamorem de me detuht ad sedem apostolicam , qui nullam feceram ei injuriam, immo judicio ecclesiae mihi commissae, praesente Gualterio archidiacono , et Hugone subdecano cum pluribus aliis , omnem obtuleram justitiam. Unde in auribus domni cardi-
^ Cononis. uahs '^ Ct vcstris, et totius hujus conventiìs (b), hanc primitus expostulo injuriam. Qua de re si dilata vel denegata mihi ftierit justitia, ut res non ad ordinem redi¬ gatur , longè latèque clamabo dictis et scriptis, quia aegrotanti et impetum mona¬ chorum ferre non valenti infertur violentià. Haec enim causa praecepto domni Hu-
^An. 1081. gonis Diensis episcopi, quondam S. A. legati, in concilio Exoldunensi "^ ^ me
praesente et audiente cum quibusdam ahis Carnotensibus clericis , praecisà est. Et D ideo, si in causa non essemus, cum caeteris episcopis canonicè judicaremus , quia ulteriiis repetenda non est. Quod autem dico, honestarum personarum testimonio comprobari potest, quae clamorem canonicorum ecclesiae de qua agitur in pluribus conciliis audierunt, et judicium de removendis ab ecclesia monachis certissime cognoverunt. Hujus remotionis testis est etiam tricennahs quieta possessio, in qua toto hoc tempore canonici canonicis in praedicta ecclesia successerunt, nec rece¬ dentes nec accedentes ahquam canonicam calumniam à monachis audierunt. Ego quoque toto hoc tricenario nuhum clamorem canonicorum apud antecessorem meum , de cujus concessione confidunt, super hoc factum cognovi ; et in viginti quinque {e) annis quibus in episcopatu moratus sum , calumniam canonicam, vel apud me , vel apud conciha provinciarum , vel generaha , aliquando factam
(a) Waloni Belvac. Sic etiam legimus in optimae notse codicibus mss. Biblioth. imp. Paris, 2887 A. 2889. Unde colligi posset Gualonem, relieto epis¬ copatu Parisiensi, ad Belvacensem anno 1113 Iransisse. Qua de re vide epist. 260. Verùm ex aliis documentis auctores no\iss. Gali. Christ. confi- ciunt Gualonem in sede Paris, perstitisse usque ad annum 1116, ac Belvacensi an. Ill4 jam praese- disse Petrum de Domno-Martino. An legendum Parisiensi ^
[b) Hujus conventus diem habemus in epist. 266, nempe in kal. septembris anni 1115 ; locum vero ignoramus.
{e) « Ergo viginti quinque annorum Ivonis sedes
» apud Garnutesfuit (inquit Souchetus in hunclocum,
» p. 254). Ergo, cùm è vivis exierit x kal. janua-
» rii MCXV, anno 1090 sedem ejus incepisse ne-
» cesse est. Quod ex instrumento quodam quod
)) penès me habeo pro ecclesia S. Nicolai, quae in
» claustro sedis praecipuìe Carnotensis sita est^
» liquet : in cujus data haec leguntur : Facta est
» autem hcec charta anno ab incarn. Dom. mcxiv^
» ordinationis vero domni Paschalis Papce xvi,
» atque ordinationis domni Ivonis Carnotensis epis^
» copi XXV ; regnante Rege Gallicè Ludovico Regis
» Philippi filio. »
Object Description
| Title | Recueil des historiens des Gaules et de la France. Tome Quinzieme. |
| Contributors | Academie des inscriptions & belles-lettres (France) |
| Publisher | Victor Palme, |
| Date | 1878 |
| Call Number | DC3 |
| Language | Latin |
| Subject | Gaul History Sources.; France History Sources. |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/6710742 |
Description
| Title | Page 172 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | i72 EPISTOLiE IVONIS GARNOTENSIS EPISCOPI. *Can. dist. 11. Fides., Epist. 268. An. Ilio. de ecclesia S. Nicolai adversùs monachos Majoris-monasterii, quse sita est in mu- A nicipio quod Gurvavilla dicitur, quam aliquando contra jura ecclesiastica occupare praesumpserunt. Sed secundùm legum '^ tramitem, quod ab eis contra leges praesump¬ tum est, praecipiente legato apostohco domno Hugone Diensi episcopo, per leges dissolutum est. Hanc igitur causam idcirco tractandam suscepi, quia in propria persona me eam posse tractare putavi. Nunc vero, quia adhuc equitare vel vehiculum ahquod sustinere non valeo , supplico Sanctitati vestrae, quatinus ita sincere tractari faciatis causam istam^ ut propter insufficientiam vicariorum nullum praejudicium patiatur absentia mea ; sed potiiis, si necessarium fuerit, secundìim tenorem canonum, congruo loco vel tempore exspectetur praesentia mea. Quidquid enim monachi dicant, si praesens essem, probarem irrefragabihter nihil monachos illos in praedicta ecclesia habuisse nisi per invasionem , partim clericis de loco expulsis , partim comminationibus territis, partim graviter percussis ; nec firmamenta chartarum B habere, sive de apostohca manu, sive de episcopali, nisi extorta per subreptionem. Sic ergo in hac causa soUicitudini vestrae providete, ut ciim fama hujus rei longè latèque sonuerit, honor sit Dei et sanctae Romanae ecclesiae. Valete. CLVL Ad Episcopos quibus delegata fuerat controversia sua cum monachis Majoris- monasterii. Expostulat injuriam sibi factam ab abbate Majoris-monasterii^ qui injustum et inordinatum de eo clamorem fecerat ad apostolicam sedem. E Piscopis Waloni (a) Relvacensiy Gulielmo Catalaunensiy Godefrido Ambianensiy Clarebaldo Silvanectensi y Ivo y humilis ecelesice Carnotensis ministery spiritu scientice et pietatis et zelo justitice abundare. Gum secundìim decretales paginas et scita canonum C omnes controversiae ecclesiasticae in locis in quibus ortae sunt primo sint discutiendae, et, nisi appellatum fuerit, terminandae; abbas Majoris-monasterii, postposito ordine judiciario, contemptà fraterna caritate, et injustum et inordinatum clamorem de me detuht ad sedem apostolicam , qui nullam feceram ei injuriam, immo judicio ecclesiae mihi commissae, praesente Gualterio archidiacono , et Hugone subdecano cum pluribus aliis , omnem obtuleram justitiam. Unde in auribus domni cardi- ^ Cononis. uahs '^ Ct vcstris, et totius hujus conventiìs (b), hanc primitus expostulo injuriam. Qua de re si dilata vel denegata mihi ftierit justitia, ut res non ad ordinem redi¬ gatur , longè latèque clamabo dictis et scriptis, quia aegrotanti et impetum mona¬ chorum ferre non valenti infertur violentià. Haec enim causa praecepto domni Hu- ^An. 1081. gonis Diensis episcopi, quondam S. A. legati, in concilio Exoldunensi "^ ^ me praesente et audiente cum quibusdam ahis Carnotensibus clericis , praecisà est. Et D ideo, si in causa non essemus, cum caeteris episcopis canonicè judicaremus , quia ulteriiis repetenda non est. Quod autem dico, honestarum personarum testimonio comprobari potest, quae clamorem canonicorum ecclesiae de qua agitur in pluribus conciliis audierunt, et judicium de removendis ab ecclesia monachis certissime cognoverunt. Hujus remotionis testis est etiam tricennahs quieta possessio, in qua toto hoc tempore canonici canonicis in praedicta ecclesia successerunt, nec rece¬ dentes nec accedentes ahquam canonicam calumniam à monachis audierunt. Ego quoque toto hoc tricenario nuhum clamorem canonicorum apud antecessorem meum , de cujus concessione confidunt, super hoc factum cognovi ; et in viginti quinque {e) annis quibus in episcopatu moratus sum , calumniam canonicam, vel apud me , vel apud conciha provinciarum , vel generaha , aliquando factam (a) Waloni Belvac. Sic etiam legimus in optimae notse codicibus mss. Biblioth. imp. Paris, 2887 A. 2889. Unde colligi posset Gualonem, relieto epis¬ copatu Parisiensi, ad Belvacensem anno 1113 Iransisse. Qua de re vide epist. 260. Verùm ex aliis documentis auctores no\iss. Gali. Christ. confi- ciunt Gualonem in sede Paris, perstitisse usque ad annum 1116, ac Belvacensi an. Ill4 jam praese- disse Petrum de Domno-Martino. An legendum Parisiensi ^ [b) Hujus conventus diem habemus in epist. 266, nempe in kal. septembris anni 1115 ; locum vero ignoramus. {e) « Ergo viginti quinque annorum Ivonis sedes » apud Garnutesfuit (inquit Souchetus in hunclocum, » p. 254). Ergo, cùm è vivis exierit x kal. janua- » rii MCXV, anno 1090 sedem ejus incepisse ne- » cesse est. Quod ex instrumento quodam quod )) penès me habeo pro ecclesia S. Nicolai, quae in » claustro sedis praecipuìe Carnotensis sita est^ » liquet : in cujus data haec leguntur : Facta est » autem hcec charta anno ab incarn. Dom. mcxiv^ » ordinationis vero domni Paschalis Papce xvi, » atque ordinationis domni Ivonis Carnotensis epis^ » copi XXV ; regnante Rege Gallicè Ludovico Regis » Philippi filio. » |
