Page 305 |
Previous | 344 of 1069 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
EPISTOM^] GOFFRIDI ABBATIS VINDOCINENSIS. 305
A nobis facienda praecepit vestra dilectio ; sed quod bene praeceptum est , non est bene servatum. Theobaldus enim de Gravia homines excommunicatos, quos suos esse negabat, secum habet ad mensam et in servitio suo; quod noverunt multi, et fortassis domnus decanus (a) non ignorat. Praeter ista et multa alia damna , domnus Joannes fìlius Comitis Vindocinensis (b) , et cum eo quidam vavassores milites de castro Vindocini, quamdam optimam obedientiam nostram adeò de¬ praedati sunt et devastaverunt, quòd necesse est monachos qui eam inhabitabant, et cultores ejus discedere , eamque in solitudinem redigi. Hoc novit domnus deca¬ nus vester. Locutus est inde cum Comite , nostra adinonitione ; sed Comes nihil penitiis fecit quod nobis sit utile. Unde dilectioni vestrae humiliter supplicamus ut quod contra nos actum est, et quotidie pessime agitur , sic corrigatis , quatenus malefactores nostri, parochiani vestri, et ablata nobis restituant, et quietos dein-
B ceps nos esse permittant. Bone et pie domine, tot et tantas pressuras, tribulationes et angustias à VindocioensiÌ)us hominibus nobis illatas, quarum etiam partem, praesentibus Comite et hominibus ejus, vobis diximus, ultra sustinere ullà ratione non possuraus. Inter caetera quae contra nos eorum intolerabilis rabies egit, homi¬ nes B. Martini et S. Launomari captos et ligatos nuper in unam de obedientiis nos¬ tris adduxerunt, et ibi eos, qwimdiu placuit, tormenta verunt. Rapuerunt quae ' erant in domo, et monachorum claustra carcerem fecerunt captivorum. Hàc itaque nimià et inaudita necessitate cogente, dominus Papa à nobis requirendus est : cujus auctoritate et Consilio oportebit nos aut mutare locum , aut in loco, quae decet monachos, quietem habere. Hoium alterum necessarium imminet, vel nos ab invicem separari, et ad alia monasteria transmigrare.
C LXIV. Ad CALIXTUM II Papam. Lib.i.ep.ìS.
Teneri se magno desiderio eum videndi signifìcat, et cum Comite Vindocinensi se quàm primùm ad cum
profecturum.
D ULCissiMO Patri et domino imiversali Papce Calixto, frater Goffridus, quod An. 1122. patri filius, quod domino servus. Clericus quem ad vos misi , carissime Pater, octo diebus ante Pentecosten ad me rediit ; qui ex parte bonitatis vestrae mihi nun¬ ciavit , ut cum Comite Vindocinensi (e), qui iturus est Jerusalem, venirem Pro¬ mani, B. Priscae recepturus ecclesiam : unde dulcissimae paternitati vestrae quantas possum refero grates et gratias. Praesentium etenim bonorum exhibitio est quaedam certitudo futurorum. Veniam itaque , Deo auxiliante, cum Comite ilio, sicut prae¬ cepistis, et ante , si poterò ; et quot et quantos labores et timores , nostrarumque
D rerum distractiones , dilectissimum Patrem et dominum videre desiderans , anno prseterito passus sum , in ejus praesentia nontacebo. Confido , immo fiducialiter credo , quòd humilis servus et fidelis fìlius adhuc de bono domino valde laetabitur , de cujus benignitate etiam inimici quod desiderant assequuntur. Nunc utique venissem ; sed societatem invenire non potui securam , et mortiferos Italiae calores timebam. Bajiilare quidem crucem Christus jubet, non quaerere sepulturam. Et quoniam B, Priscae ecclesiam non bene paratam satis agnovi ; ad vos, dulcissime Pater, fratrem hunc praemittere dignum duxi, qui ibi nobis praeparet ubi ali¬ quantuliim honestè possimus conversari. Veritatem, Pater optimè, non verborum relationem attendite. iEmulantur nos multi, sed non Dei aemulatione. Nullus ta¬ men veraciter dicet aemulorum , quòd à mari usque ad mare monasterium meliiis ordinatum sit quàm nostrum : quod nostro tempore per Dei gratiam ampliiis cre-
E vit, quàm priiis devotio fundatorum ei contulerit. Nunquam tamen ecclesiam vel quamlibet possessionem ecclesiasticam quolibet ingenio comparavi, vel de manu laici accepi : quod utinam nostro exemplo vitarent alii ! Tempore praedecesso¬ rum nostrorum Romana ecclesia vel debitum censum , duodecim scilicet solidos ^ per annum vix inde habere potuit. Quod non propter jactantiam , sed propter gratiarum actionem dico , in servitium Romanae ecclesiae, non qualibet nostra
[a) Hugo, de quo suprà epist. 30 ejusdem libri. [e) Goffrido Grisa-gonella seu tunica , Goffridi
Hu'^o autem , de quo altum in Gallia Christiana Jordani et Nifranse filio. An ille Hierosolymitanam
silentium , decanus fuit post Arnaldum ab anno peregrinationem expleverit, incertum : aliam quippe
1121 usque ad annum 1124. anno 1124 ad S, Jacobum suscepit, Calixti forte
(6) GoffridiGrisae-gonellae. bona venia.
Tome XV. Q q
Object Description
| Title | Recueil des historiens des Gaules et de la France. Tome Quinzieme. |
| Contributors | Academie des inscriptions & belles-lettres (France) |
| Publisher | Victor Palme, |
| Date | 1878 |
| Call Number | DC3 |
| Language | Latin |
| Subject | Gaul History Sources.; France History Sources. |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/6710742 |
Description
| Title | Page 305 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | EPISTOM^] GOFFRIDI ABBATIS VINDOCINENSIS. 305 A nobis facienda praecepit vestra dilectio ; sed quod bene praeceptum est , non est bene servatum. Theobaldus enim de Gravia homines excommunicatos, quos suos esse negabat, secum habet ad mensam et in servitio suo; quod noverunt multi, et fortassis domnus decanus (a) non ignorat. Praeter ista et multa alia damna , domnus Joannes fìlius Comitis Vindocinensis (b) , et cum eo quidam vavassores milites de castro Vindocini, quamdam optimam obedientiam nostram adeò de¬ praedati sunt et devastaverunt, quòd necesse est monachos qui eam inhabitabant, et cultores ejus discedere , eamque in solitudinem redigi. Hoc novit domnus deca¬ nus vester. Locutus est inde cum Comite , nostra adinonitione ; sed Comes nihil penitiis fecit quod nobis sit utile. Unde dilectioni vestrae humiliter supplicamus ut quod contra nos actum est, et quotidie pessime agitur , sic corrigatis , quatenus malefactores nostri, parochiani vestri, et ablata nobis restituant, et quietos dein- B ceps nos esse permittant. Bone et pie domine, tot et tantas pressuras, tribulationes et angustias à VindocioensiÌ)us hominibus nobis illatas, quarum etiam partem, praesentibus Comite et hominibus ejus, vobis diximus, ultra sustinere ullà ratione non possuraus. Inter caetera quae contra nos eorum intolerabilis rabies egit, homi¬ nes B. Martini et S. Launomari captos et ligatos nuper in unam de obedientiis nos¬ tris adduxerunt, et ibi eos, qwimdiu placuit, tormenta verunt. Rapuerunt quae ' erant in domo, et monachorum claustra carcerem fecerunt captivorum. Hàc itaque nimià et inaudita necessitate cogente, dominus Papa à nobis requirendus est : cujus auctoritate et Consilio oportebit nos aut mutare locum , aut in loco, quae decet monachos, quietem habere. Hoium alterum necessarium imminet, vel nos ab invicem separari, et ad alia monasteria transmigrare. C LXIV. Ad CALIXTUM II Papam. Lib.i.ep.ìS. Teneri se magno desiderio eum videndi signifìcat, et cum Comite Vindocinensi se quàm primùm ad cum profecturum. D ULCissiMO Patri et domino imiversali Papce Calixto, frater Goffridus, quod An. 1122. patri filius, quod domino servus. Clericus quem ad vos misi , carissime Pater, octo diebus ante Pentecosten ad me rediit ; qui ex parte bonitatis vestrae mihi nun¬ ciavit , ut cum Comite Vindocinensi (e), qui iturus est Jerusalem, venirem Pro¬ mani, B. Priscae recepturus ecclesiam : unde dulcissimae paternitati vestrae quantas possum refero grates et gratias. Praesentium etenim bonorum exhibitio est quaedam certitudo futurorum. Veniam itaque , Deo auxiliante, cum Comite ilio, sicut prae¬ cepistis, et ante , si poterò ; et quot et quantos labores et timores , nostrarumque D rerum distractiones , dilectissimum Patrem et dominum videre desiderans , anno prseterito passus sum , in ejus praesentia nontacebo. Confido , immo fiducialiter credo , quòd humilis servus et fidelis fìlius adhuc de bono domino valde laetabitur , de cujus benignitate etiam inimici quod desiderant assequuntur. Nunc utique venissem ; sed societatem invenire non potui securam , et mortiferos Italiae calores timebam. Bajiilare quidem crucem Christus jubet, non quaerere sepulturam. Et quoniam B, Priscae ecclesiam non bene paratam satis agnovi ; ad vos, dulcissime Pater, fratrem hunc praemittere dignum duxi, qui ibi nobis praeparet ubi ali¬ quantuliim honestè possimus conversari. Veritatem, Pater optimè, non verborum relationem attendite. iEmulantur nos multi, sed non Dei aemulatione. Nullus ta¬ men veraciter dicet aemulorum , quòd à mari usque ad mare monasterium meliiis ordinatum sit quàm nostrum : quod nostro tempore per Dei gratiam ampliiis cre- E vit, quàm priiis devotio fundatorum ei contulerit. Nunquam tamen ecclesiam vel quamlibet possessionem ecclesiasticam quolibet ingenio comparavi, vel de manu laici accepi : quod utinam nostro exemplo vitarent alii ! Tempore praedecesso¬ rum nostrorum Romana ecclesia vel debitum censum , duodecim scilicet solidos ^ per annum vix inde habere potuit. Quod non propter jactantiam , sed propter gratiarum actionem dico , in servitium Romanae ecclesiae, non qualibet nostra [a) Hugo, de quo suprà epist. 30 ejusdem libri. [e) Goffrido Grisa-gonella seu tunica , Goffridi Hu'^o autem , de quo altum in Gallia Christiana Jordani et Nifranse filio. An ille Hierosolymitanam silentium , decanus fuit post Arnaldum ab anno peregrinationem expleverit, incertum : aliam quippe 1121 usque ad annum 1124. anno 1124 ad S, Jacobum suscepit, Calixti forte (6) GoffridiGrisae-gonellae. bona venia. Tome XV. Q q |
