Page 460 |
Previous | 499 of 1069 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
460
EPISTOLiE EUGENII III PAP^.
Quomodo satagebat, quomodo ardebat igne Dei , ut fìeret ista mutatio dexterae A Excelsi ! Sed et ipse nobiscum bibit de torrente, confusionem accepit, dissimulavit injuriam, distulit majestatem. Prima die vocavit nobiscum clericos in capitulum , non venerunt. Sequenti die, ipsemet profectùs est, et vix eo compellente venerunt. Lectae sunt literae quas praefato abbati pro hoc ipso opere per me direxistis, ut scitis : Isai. XVI 6. ^^^ "^^ vestrae auctoritati delatum est. Vidimus ibi superbiam Moab , superbus est valde. Tacco quae postea manus flagitiosa peregit, et quomodo fraude et praeter horam intravit ecclesiam ^ reliquias sanctas asportare molitus, quod et ex parte fecit ; funes pendentes praecidit, ne forte ad sonitum signorum populus conveniret, Quae omnia praesentium lator Sanctitati vestrae meliiis deciarabit. Quid plura? Superest, domine, ut quod nutu Dei et vestro bonum accepit initium , auctoritas vestra stabilire, munire, confìrmare studeat in perpetuum. Unde vivant monachi non habent. Clerici tam foranei quàm intranei, qui beneficia possident, nihil eis B communicare volunt; sed magis habere videntur fìduciam , quòd Jordanis influat - in OS eorum. Rigatio pianta tionis novellae in manu vestra est, domine; ne arescat, Ps. Lxvm, 10. ne deficiat; quod omnino inimicus molitur. Pluviam voluntariam segregate hcereditati Dei, et vestrae.
Spicileg. in^A^ t. Ili, p. 482 ; in-fol, tom. II, p. 509 ; Labbe^ Concil. tom. X, col. 1077.
An. 1150.
* Henrico.
LXXIII. Ad HENRICUM Eduensem
episcopum.
Odo.
spicileg. ibid, Labbe, ibid. col. 1077.
An. 1150. 24 octobris. * Odoni.
Infestum Vizeliacensi monasterio mandat adire Altissiodorensem episcopum^ uJ justitiam consequatur, Caeterùm^ si de statu monasterii res agitur, vult eam in sua praesentia pertractari
Eugenius episcopus, servus servorum Dei^ venerabili fratri "" Eduensi episcopo salutem et apostolicam benedictionem. Apostolica sedis clementia singulis ecclesiis et personis ecclesiasticis suam dignitatem et justitiam servare consuevit. Unde nos, quorum praecipuè interest ecclesiarum omnium curam gerere, pi^o Vizeliacensi monas- G,, terio, quod B. Petri jurisexistit, et fratribus religiosis ipsiusloci, oportet esse sollicitos : pro quibus, sicut credimus, tibi scripta nostra {a) transmisimus, ut eosdem fratres, juxta officium tuum et potentiam à Deo tibi concessam , à pravorum hominum incursibus defensares. Quo contra gravis ad nos querela pervenit, quòd hominibus et servientibus tuis monasterium ipsum multis modisinfestare permittis. Ipsi namque, sicut accepimus, equos et boves eorum per violentiam auferunt, et homines ipsorum cum rebus suis et trosellls et aliis rebus capiunt, et alia plurima damna et injurias inferunt. Dux etiam Burgundiae ^ frater tuus, ad similitudinem hostium quibus praelium indicitur, eisdem fratribus à se custodiri mandavit, et homines et res eorum apprehendi et detineri jussit. Quia igitur unicuique volumus sua jura servari, presenti tibi annotatione mandamus quatinus praedictis fratribus ablata ab homi¬ nibus tuis facias cum integritate restitui, et de damnis et illatis injuriis satisfactionem D congruam exhiberi. Si vero aliquam justitiam contra ipsos te habere confìdis super pecuniaria causa^ in praesentia venerabilis fratris nostri Hugonis Altissiodorensis episcopi, quod justum fuerit, poteris obtinere. Quocirca, si ab eodem fratre nostro fueris evocatus, ejus praesentiam adeas; et quod ipse exinde inter vos judicaverit, suscipias fìrmiter et observes. Caeterìim, si de statu monasterii controversia agitur, volumus eam in nostra praesentia pertractari.
LXXIV. Ad ODONEM Rurgundice Ducem.
Ducem, quòd Vizeliacenses monachos vexaverit, increpat. Si quid tamen quaestionis se adversùs eos habere confìdit, Mtissiodorensem episcopum adeat.
Eugenius episcopus ^ servus servorum Dei ^ dilecto filio nobili viro Duci * Rur¬ gundice salutem. Quanto divinae dispositionis clementia majora tibi concessit, et E te ampliiis in sublime provexit, tanto magis ecclesias et ecclesiasticas personas et pauperes Ghristi debes diligere, et eos attenta soUicitudine à pravorum hominum incursibus defensare. Sed, sicut accepimus, unde valde dolemus, contraria operaris. Dilectos sicjuidem fìlios nostros Vizeliacensis monasterii fratres duris vexationibus inquietas, et homines eorum cum suis rebus capi jussisti; eosdem quoque fratres more hostium per tuum nuncium diffidasti. Nos siquidem de te talia minime sperabamus. Quia igitur haec fìeri in perniciem animae tuae manifeste cognoscimus,
(a) Non Henrico, sed Humberto de Balgiaco seripta ea Eug-enius, dum legatione Innocentii II fungeretur, p. 400.
de re transmisit, ut videre est suprà,
Object Description
| Title | Recueil des historiens des Gaules et de la France. Tome Quinzieme. |
| Contributors | Academie des inscriptions & belles-lettres (France) |
| Publisher | Victor Palme, |
| Date | 1878 |
| Call Number | DC3 |
| Language | Latin |
| Subject | Gaul History Sources.; France History Sources. |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/6710742 |
Description
| Title | Page 460 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 460 EPISTOLiE EUGENII III PAP^. Quomodo satagebat, quomodo ardebat igne Dei , ut fìeret ista mutatio dexterae A Excelsi ! Sed et ipse nobiscum bibit de torrente, confusionem accepit, dissimulavit injuriam, distulit majestatem. Prima die vocavit nobiscum clericos in capitulum , non venerunt. Sequenti die, ipsemet profectùs est, et vix eo compellente venerunt. Lectae sunt literae quas praefato abbati pro hoc ipso opere per me direxistis, ut scitis : Isai. XVI 6. ^^^ "^^ vestrae auctoritati delatum est. Vidimus ibi superbiam Moab , superbus est valde. Tacco quae postea manus flagitiosa peregit, et quomodo fraude et praeter horam intravit ecclesiam ^ reliquias sanctas asportare molitus, quod et ex parte fecit ; funes pendentes praecidit, ne forte ad sonitum signorum populus conveniret, Quae omnia praesentium lator Sanctitati vestrae meliiis deciarabit. Quid plura? Superest, domine, ut quod nutu Dei et vestro bonum accepit initium , auctoritas vestra stabilire, munire, confìrmare studeat in perpetuum. Unde vivant monachi non habent. Clerici tam foranei quàm intranei, qui beneficia possident, nihil eis B communicare volunt; sed magis habere videntur fìduciam , quòd Jordanis influat - in OS eorum. Rigatio pianta tionis novellae in manu vestra est, domine; ne arescat, Ps. Lxvm, 10. ne deficiat; quod omnino inimicus molitur. Pluviam voluntariam segregate hcereditati Dei, et vestrae. Spicileg. in^A^ t. Ili, p. 482 ; in-fol, tom. II, p. 509 ; Labbe^ Concil. tom. X, col. 1077. An. 1150. * Henrico. LXXIII. Ad HENRICUM Eduensem episcopum. Odo. spicileg. ibid, Labbe, ibid. col. 1077. An. 1150. 24 octobris. * Odoni. Infestum Vizeliacensi monasterio mandat adire Altissiodorensem episcopum^ uJ justitiam consequatur, Caeterùm^ si de statu monasterii res agitur, vult eam in sua praesentia pertractari Eugenius episcopus, servus servorum Dei^ venerabili fratri "" Eduensi episcopo salutem et apostolicam benedictionem. Apostolica sedis clementia singulis ecclesiis et personis ecclesiasticis suam dignitatem et justitiam servare consuevit. Unde nos, quorum praecipuè interest ecclesiarum omnium curam gerere, pi^o Vizeliacensi monas- G,, terio, quod B. Petri jurisexistit, et fratribus religiosis ipsiusloci, oportet esse sollicitos : pro quibus, sicut credimus, tibi scripta nostra {a) transmisimus, ut eosdem fratres, juxta officium tuum et potentiam à Deo tibi concessam , à pravorum hominum incursibus defensares. Quo contra gravis ad nos querela pervenit, quòd hominibus et servientibus tuis monasterium ipsum multis modisinfestare permittis. Ipsi namque, sicut accepimus, equos et boves eorum per violentiam auferunt, et homines ipsorum cum rebus suis et trosellls et aliis rebus capiunt, et alia plurima damna et injurias inferunt. Dux etiam Burgundiae ^ frater tuus, ad similitudinem hostium quibus praelium indicitur, eisdem fratribus à se custodiri mandavit, et homines et res eorum apprehendi et detineri jussit. Quia igitur unicuique volumus sua jura servari, presenti tibi annotatione mandamus quatinus praedictis fratribus ablata ab homi¬ nibus tuis facias cum integritate restitui, et de damnis et illatis injuriis satisfactionem D congruam exhiberi. Si vero aliquam justitiam contra ipsos te habere confìdis super pecuniaria causa^ in praesentia venerabilis fratris nostri Hugonis Altissiodorensis episcopi, quod justum fuerit, poteris obtinere. Quocirca, si ab eodem fratre nostro fueris evocatus, ejus praesentiam adeas; et quod ipse exinde inter vos judicaverit, suscipias fìrmiter et observes. Caeterìim, si de statu monasterii controversia agitur, volumus eam in nostra praesentia pertractari. LXXIV. Ad ODONEM Rurgundice Ducem. Ducem, quòd Vizeliacenses monachos vexaverit, increpat. Si quid tamen quaestionis se adversùs eos habere confìdit, Mtissiodorensem episcopum adeat. Eugenius episcopus ^ servus servorum Dei ^ dilecto filio nobili viro Duci * Rur¬ gundice salutem. Quanto divinae dispositionis clementia majora tibi concessit, et E te ampliiis in sublime provexit, tanto magis ecclesias et ecclesiasticas personas et pauperes Ghristi debes diligere, et eos attenta soUicitudine à pravorum hominum incursibus defensare. Sed, sicut accepimus, unde valde dolemus, contraria operaris. Dilectos sicjuidem fìlios nostros Vizeliacensis monasterii fratres duris vexationibus inquietas, et homines eorum cum suis rebus capi jussisti; eosdem quoque fratres more hostium per tuum nuncium diffidasti. Nos siquidem de te talia minime sperabamus. Quia igitur haec fìeri in perniciem animae tuae manifeste cognoscimus, (a) Non Henrico, sed Humberto de Balgiaco seripta ea Eug-enius, dum legatione Innocentii II fungeretur, p. 400. de re transmisit, ut videre est suprà, |
