Page 472 |
Previous | 511 of 1069 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
472 EPISTOLA EUGENII III VkVM.
nisi forte dissimulatis, evidenter innotuit. Ad eorum vero cohibendam insaniam A qualiter sollicitudo nostra intenderit, his qui rectè sapiunt in %gravatione mali apertissime demonstratur. Postquam enim depraedantes pupillos, pauperes spolia- runt, non tamen est satiatus venter eorum ; sed de ipsis grangiis direpta substantià et famulis Christi feritate barbarica trucidatis, ut nihil reliqui fieret eis, nunc eamdem ipsam domunculam, in qua membra Christi ad servitium sui capitis victi- tabant, in desertum solitudinis converterunt : combusserunt enim moenia, diri- puerunt spolia, ipsosque habitatores in gladiis et fustibus à suis finibus expulerunt. Proh dolor ! pauperrimo famulo in hoc mundo juxta suo Regis conceditur habitare palatium, et jumentum sub uno tecto cum domino suo requiescit ; visceribus vero nostris non licuit juxta fratres vestros suum imponere domicilium, et nedum in eadem villa, sed neque etiam in eadem dioecesi divinis obsequiis imminere. Porrò, si à priscis temporibus ad eorum cohibitionem vestra diligentia intendisset, et g patientia nostra tamdiu non fuisset abusa, nec tantiim emendatio licuisse differri, nec membra nostra potuissent usque adeò lacerari. Quia vero et vestrorum excessùs, et nostrorum miserias, dissimulanti vel potiùs subsannanti oculo respexistis , opus factum est in diebus nostris quod nemo credet ciim narrabitur, et cujus simile nondum contigit in Israel. Quoniam igitur nec mater obliviscitur fìliorum, nec nos possumus nostrorum viscerum non sentire dolorem, quia tantis malis contempsistis obviare, nunc saltem de ipsorum emendatione sollicitos vos monemus existere. Quia enim nos tanto piaculo non possumus condignam poenam imponere, oportet saltem quae dilapsa sunt in statum debitum restaurare. Quocirca vobis auctoritate praesen¬ tium mandamus, quatenus de nostra et sedis apostolicae subventione in vestris causis confiditis, ita jamdictis filiis nostris de Miratorio ablata omnia restitui, damna irrogata pleniter resarciri, et de tantis malis faciatis taliter satisfieri, ut non tantiim q verbo, sed opere et veritate probemini de contemptu sedi^s apostolicae nostroque vos afflictione tristari : alioquin in vos noveritis gravissime vindicandum, ut saltem inviti cogamini obedientiam promptam nostris exhibere mandatis, ac de illorum refrenatioiìe qui inter vos inquiete ambulant, sollicitiiis cogitare. Datum Signiae , pridie idus martii.
Mamique, An-^ XCIX. Ad HUMRERTUM Lugduncusem archiepiscopum.
nal. Cister. t.U\ ^
^' *^*^^* Ut sub excommunicationis interminatione restitui curet fratribus de Miratorio res a Gigniacensibus ablatas>
An. 1152.
Eugenius episcopus^ servus servorum Dei^ venerabili fratri Hugoni *' Lugdunensis Corr. Bum- archiepiscopo salutem et apostolicam benedictionem. Nequitia illorum qui apud i^erto. Gigniacum vitam monasticam nomine tenus profitentur , operis vero execratione D
blasphemant, et quanta vesanià in dilectos fìlios nostros de Miratorio et bona eorum per multa sint annorum curricula debacchati, eò pleniiis ad notitiam fraternitatis tuse devenit, quo loca ipsa propinquiora tibi consistant. Sane tara à nobis quàm à felicis memoriae Papa Innocentio, praedecessore nostro, multa diligentia est adhibità ut redierent ad cor, et à praedictorum filiorum nostrorum molestatione cessarent. Ipsi vero pieni sordibus, tamquam subcinerei ejus panis qui non reservatur, fas et nefas pariter confundentes, nec periculum animarum suarum, nec opprobrium ordiuis, nec reverentiam hominum, nec timorem Dei^ ante mentis oculos revoca- verunt ; sed conversi in arcum pravum, et transeuntes in affectum cordis, post faciam etiam inter eos per carissimum fìlium nostrum Bernardum Clarevallensem et Petrum Cluniacensem abbates concordiam (a), solito furore arrepti addiderunt
(^a) Tractatam eam concordiam novimus ex epis- » tota destructa est. Caeterùm, de tantis amissis
tola S. Bernardi 283 ad Eugenium , qua ratione » multa dimittere parati fuimus ; cùm illi tam mi-
factam nescimus. ce Apud Gluniacum occurrimus, » nimum obtulerint, ut venerabilis abbas Clunia-
» inquit, Gigniacensibus spe pacis : pro qua labo- b censis, qui affectuosiùs quàm efficaciùs pro refor-
» ratum multùm , elaboratum nihil. Nam totum » manda pace laborabat , nec dignum relatu judi-
» quatridianum laborem sola demum secuta est » caret. Itaque non provenit compositio, quia re-
» mina spei. Repetita est, juxta tenorem literarum » paratio tam ridicula offerebatur. Dicebant autem :
j) vestrarum, damnorum resarcitio, restitutio abla- » Quidam maligni de nostris totum malum fecerunt :
)) torum; sed incassùm. Multùm visum est ad eos , » quid ad nos .^ ipsi viderint. Atque id quoque ridi-
» quia nocuerant multùm : quippe ultra triginta » culum. Clarum erat in tota regione per homines
» millia solidorum computatio facta est amissorum ; » ecclesiae hoc facinus perpetratum; monachos quo-
» siquidem abbatia una (ne per singula evagemur) » que affuisse quosdam, consensisse omnes. Nam
deteriora
Object Description
| Title | Recueil des historiens des Gaules et de la France. Tome Quinzieme. |
| Contributors | Academie des inscriptions & belles-lettres (France) |
| Publisher | Victor Palme, |
| Date | 1878 |
| Call Number | DC3 |
| Language | Latin |
| Subject | Gaul History Sources.; France History Sources. |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/6710742 |
Description
| Title | Page 472 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 472 EPISTOLA EUGENII III VkVM. nisi forte dissimulatis, evidenter innotuit. Ad eorum vero cohibendam insaniam A qualiter sollicitudo nostra intenderit, his qui rectè sapiunt in %gravatione mali apertissime demonstratur. Postquam enim depraedantes pupillos, pauperes spolia- runt, non tamen est satiatus venter eorum ; sed de ipsis grangiis direpta substantià et famulis Christi feritate barbarica trucidatis, ut nihil reliqui fieret eis, nunc eamdem ipsam domunculam, in qua membra Christi ad servitium sui capitis victi- tabant, in desertum solitudinis converterunt : combusserunt enim moenia, diri- puerunt spolia, ipsosque habitatores in gladiis et fustibus à suis finibus expulerunt. Proh dolor ! pauperrimo famulo in hoc mundo juxta suo Regis conceditur habitare palatium, et jumentum sub uno tecto cum domino suo requiescit ; visceribus vero nostris non licuit juxta fratres vestros suum imponere domicilium, et nedum in eadem villa, sed neque etiam in eadem dioecesi divinis obsequiis imminere. Porrò, si à priscis temporibus ad eorum cohibitionem vestra diligentia intendisset, et g patientia nostra tamdiu non fuisset abusa, nec tantiim emendatio licuisse differri, nec membra nostra potuissent usque adeò lacerari. Quia vero et vestrorum excessùs, et nostrorum miserias, dissimulanti vel potiùs subsannanti oculo respexistis , opus factum est in diebus nostris quod nemo credet ciim narrabitur, et cujus simile nondum contigit in Israel. Quoniam igitur nec mater obliviscitur fìliorum, nec nos possumus nostrorum viscerum non sentire dolorem, quia tantis malis contempsistis obviare, nunc saltem de ipsorum emendatione sollicitos vos monemus existere. Quia enim nos tanto piaculo non possumus condignam poenam imponere, oportet saltem quae dilapsa sunt in statum debitum restaurare. Quocirca vobis auctoritate praesen¬ tium mandamus, quatenus de nostra et sedis apostolicae subventione in vestris causis confiditis, ita jamdictis filiis nostris de Miratorio ablata omnia restitui, damna irrogata pleniter resarciri, et de tantis malis faciatis taliter satisfieri, ut non tantiim q verbo, sed opere et veritate probemini de contemptu sedi^s apostolicae nostroque vos afflictione tristari : alioquin in vos noveritis gravissime vindicandum, ut saltem inviti cogamini obedientiam promptam nostris exhibere mandatis, ac de illorum refrenatioiìe qui inter vos inquiete ambulant, sollicitiiis cogitare. Datum Signiae , pridie idus martii. Mamique, An-^ XCIX. Ad HUMRERTUM Lugduncusem archiepiscopum. nal. Cister. t.U\ ^ ^' *^*^^* Ut sub excommunicationis interminatione restitui curet fratribus de Miratorio res a Gigniacensibus ablatas> An. 1152. Eugenius episcopus^ servus servorum Dei^ venerabili fratri Hugoni *' Lugdunensis Corr. Bum- archiepiscopo salutem et apostolicam benedictionem. Nequitia illorum qui apud i^erto. Gigniacum vitam monasticam nomine tenus profitentur , operis vero execratione D blasphemant, et quanta vesanià in dilectos fìlios nostros de Miratorio et bona eorum per multa sint annorum curricula debacchati, eò pleniiis ad notitiam fraternitatis tuse devenit, quo loca ipsa propinquiora tibi consistant. Sane tara à nobis quàm à felicis memoriae Papa Innocentio, praedecessore nostro, multa diligentia est adhibità ut redierent ad cor, et à praedictorum filiorum nostrorum molestatione cessarent. Ipsi vero pieni sordibus, tamquam subcinerei ejus panis qui non reservatur, fas et nefas pariter confundentes, nec periculum animarum suarum, nec opprobrium ordiuis, nec reverentiam hominum, nec timorem Dei^ ante mentis oculos revoca- verunt ; sed conversi in arcum pravum, et transeuntes in affectum cordis, post faciam etiam inter eos per carissimum fìlium nostrum Bernardum Clarevallensem et Petrum Cluniacensem abbates concordiam (a), solito furore arrepti addiderunt (^a) Tractatam eam concordiam novimus ex epis- » tota destructa est. Caeterùm, de tantis amissis tola S. Bernardi 283 ad Eugenium , qua ratione » multa dimittere parati fuimus ; cùm illi tam mi- factam nescimus. ce Apud Gluniacum occurrimus, » nimum obtulerint, ut venerabilis abbas Clunia- » inquit, Gigniacensibus spe pacis : pro qua labo- b censis, qui affectuosiùs quàm efficaciùs pro refor- » ratum multùm , elaboratum nihil. Nam totum » manda pace laborabat , nec dignum relatu judi- » quatridianum laborem sola demum secuta est » caret. Itaque non provenit compositio, quia re- » mina spei. Repetita est, juxta tenorem literarum » paratio tam ridicula offerebatur. Dicebant autem : j) vestrarum, damnorum resarcitio, restitutio abla- » Quidam maligni de nostris totum malum fecerunt : )) torum; sed incassùm. Multùm visum est ad eos , » quid ad nos .^ ipsi viderint. Atque id quoque ridi- » quia nocuerant multùm : quippe ultra triginta » culum. Clarum erat in tota regione per homines » millia solidorum computatio facta est amissorum ; » ecclesiae hoc facinus perpetratum; monachos quo- » siquidem abbatia una (ne per singula evagemur) » que affuisse quosdam, consensisse omnes. Nam deteriora |
